«Οι χρυσές δεκαετίες του ελληνικού τραγουδιού!...

«Οι χρυσές δεκαετίες του ελληνικού τραγουδιού!...                
150 προσωπικότητες αποκαλύπτονται...»                  
Βιβλιοπαρουσίαση.                     
Πάει πολύς καιρός από τότε που παρουσίασα τον Πρώτο τόμο των «Χρυσών Δεκαετιών του Ελληνικού Τραγουδιού», ενός «έργου  ζωής» του Δημοσιογράφου, στιχουργού και συγγραφέα Τάσου Κουτσοθανάση, του ανθρώπου που έδωσε πολλά στο Λαϊκό μας τραγούδι τόσο με την «πένα» του, όσο και με την ανακάλυψη προσωπικοτήτων του χώρου (ο ΑΚΗΣ ΠΑΝΟΥ μπήκε στο χώρο χάρη στον Τάσο Κουτσοθανάση, αλλά και άλλοι).               

Σήμερα έρχομαι να σας παρουσιάσω και να σας προτείνω να αποκτήσετε τον Δεύτερο τόμο των Χρυσών Δεκαετιών του Ελληνικού Τραγουδιού, για να έχετε στην βιβλιοθήκη σας ΟΛΟΥΣ τους μεγάλους που αγαπήσατε και τραγουδήσατε.                  
713 σελίδες με συνεντεύξεις.                
Τα «Ιερά τέρατα» ανοίγουν τις καρδιές τους και μας αποκαλύπτουν την ιστορία τους, τη ζωή τους, την Ιστορία του Λαϊκού μας τραγουδιού.                 
Γράφει ο Δημήτρης Ιατρόπουλος στην παρουσίαση του βιβλίου!                
«Ένας απ' τους συναδέλφους μου που σεβάστηκα για το ήθος του κυρίως και γι' αυτό τον αγαπώ είναι ο Τάσος Κουτσοθανάσης.         
Και το δεύτερο αυτό πολυσέλιδο και πάλι βιβλίο του, αποδείχνει ότι το πρώτο περπάτησε καλά και ο Τάσος έχει πολύ υλικό ζωής ακόμα να καταθέσει στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού, όπου άσκησε και ασκεί την θαυμαστή του επαγγελματική παρουσία.
Στο κείμενο του θα διαπιστώσετε ότι αγαπάει τόσο πολύ το χώρο αυτό, που και τους ανθρώπους του τους αντιμετωπίζει αντίστοιχα.              
Δεν θα κυνηγήσει απ' τη «φίρμα» το σκάνδαλο, ακόμα κι αν έχει στα χέρια του την πληροφορία, (που αυτός ειδικά πάντοτε την έχει...) δεν θα τον ξεμπροστιάσει. Θα τον οδηγήσει αργά και μεθοδικά να βγάλει έξω τον καλύτερο εαυτό του για το καλό του και για το καλό του τραγουδιού μας.         
Παράλληλα όμως είναι και...γουρλής!            
Έβγαλε αμέτρητες πρωτιές με πρωτοεμφανιζόμενους ερμηνευτές και δημιουργούς, και όλοι τους κάνανε λαμπρή καριέρα στο τραγούδι! Αυτά τα πρωτάκια, (ανάμεσα τους θα αναγνωρίσετε αμέσως τις κατοπινές μεγάλες φίρμες), τα αντιμετωπίζει σαν την ψυχικάρα πόρνη που πρωτοβγάζει στο κλαρί τον τρακαρισμένο έφηβο!               
Με πείρα και αγάπη τον οδηγεί στο βάπτισμα του πυρός της δημοσιότητας, κάτι που δεν συμβαίνει πια στους δύσπεπτους συναισθηματικά και δίσεκτους πνευματικά καιρούς μας.           
Κοντολογίς, κυρίες και κύριοι, ο φίλος μου, (διότι είναι φίλος μου αληθινός) ο Τάσος Κουτσοθανάσης, αξίζει περισσότερα απ' όσα ξέρετε γι' αυτόν.             
Το ελληνικό τραγούδι του χρωστάει πολλά. Και δυστυχώς δεν τον έχει αμείψει αντίστοιχα.         
Όμως ο Τάσος με ένα παιδικό χαμόγελο, επιμένει: Καλός και ήπιος, είναι πάντοτε εδώ για οτιδήποτε περνάει απ' το πεντάγραμμο.          
Και κυρίως για όσους παράγουν πολιτισμό μέσα απ' αυτό.
Η περίπτωση του έχει όλα τα στοιχεία γι' αυτό που ονομάζουμε: Έντιμος μαχητής.            
Μια ιδιότητα δηλαδή, που είναι πλέον είδος εν ανεπάρκεια και σπανίζει στη μοντέρνα μεν και γρήγορη, αλλά και θλιβερά οριζόντια εποχή μας.             
Δημήτρης Ιατρόπουλος»               
Αλλά και ο δημοσιογράφος Βασίλης Λουμπρίνης στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ»!          
«Η επιτυχία χαλάει εκείνους που τη βρήκαν έτοιμη, με τους γνωστούς τρόπους στο πιάτο, όπως λέμε...».              
Αυτό είχε πει ο Νίκος Ξυλούρης στον Τάσο Κουτσοθανάση το 1975 στο «Ντόμινο». Και είναι μία από τις 150 συνεντεύξεις με ανθρώπους του τραγουδιού που περιλαμβάνονται στο βιβλίο «Οι χρυσές δεκαετίες του ελληνικού τραγουδιού. 150 προσωπικότητες αποκαλύπτονται» (Εκδόσεις Δρόμων).
Ο Τάσος Κουτσοθανάσης έζησε από κοντά το τραγούδι.             
Και το στήριξε. Νεαρός ακόμη δημοσιογράφος από τις αρχές της δεκαετίας του ΄50 - έτρεχε στα κέντρα και έπαιρνε συνεντεύξεις από καλλιτέχνες- άλλοι άγνωστοι, άλλοι στα πρώτα τους βήματα, άλλοι πρώτα ονόματα- και τις δημοσίευε στο «Ντόμινο», στο «Πρώτο» και σε άλλα περιοδικά της εποχής με τα οποία συνεργαζόταν.           
Ευτύχησε στην καριέρα του να πάρει συνεντεύξεις από τον Στέλιο Καζαντζίδη, τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, τη Σοφία Βέμπο, τον Μάρκο Βαμβακάρη, τον Βασίλη Τσιτσάνη, αλλά και από πολλούς ακόμη: Απόστολο Νικολαΐδη, Κώστα Κόλλια, Δημήτρη Ζευγά, Ιωάννα Γεωργακοπούλου, Βίκυ Λέανδρος, Γιοβάννα, Δημήτρη Λάγιο, Νάνα Μούσχουρη, Χρύσανθο, Βαγγέλη Παπαθανασίου, Γιώργο Νταλάρα, Ειρήνη Παπά, Λάκη Χαλκιά, κ.ά.             
Θυμάται τον Μανώλη Χιώτη που του είχε εκμυστηρευθεί κάποτε: «Σήμερα λέμε να πάμε να ακούσουμε την Πόλυ Πάνου, τον Στέλιο Καζαντζίδη ή τον Γρηγόρη Μπιθικώτση. Αλλά φοβάμαι μήπως έρθει στιγμή που θα λέμε, πάμε να δούμε τον τάδε ή την τάδε κι όχι να ακούμε».
«Άργησε κάπως να βγει αληθινός ο φόβος του Μανώλη Χιώτη», πιστεύει ο Τάσος Κουτσοθανάσης, «αλλά βγήκε εδώ και μερικά χρόνια.              
Όχι μόνον τραγουδίστριες, αλλά και αγόρια βγαίνουν στις πίστες συχνά ημίγυμνοι προβάλλοντας κυρίως τα κάλλη τους. Τι σημασία έχει κι αν είναι άφωνοι! Υπάρχουν ασφαλώς και μερικοί με ταλέντο και ήθος. Ευτυχώς».            
Η Ρίτα Σακελλαρίου σε μία από τις συνεντεύξεις της- περιλαμβάνεται στο βιβλίο- το 1973 είχε πει: «Η επιτυχία με έκανε να αλλάξω σαν άνθρωπος προς το καλύτερο.            
Δεν κρατώ καμιά κακία από τις πικρίες που μου προσέφεραν τον καιρό που βρισκόμουν στην αφάνεια. Ξέρω να συγχωρώ.            
Το βασικό όμως είναι άλλο. Ξαφνικά αποκτήσαμε πολλούς "φίλους" που όλοι πια μας αγαπάνε». Η δε ρεμπέτισσα Ιωάννα Γεωργακοπούλου είχε δηλώσει το 1977: «Γνήσιες λαϊκές τραγουδίστριες υπάρχουν λίγες. Οι περισσότερες απλώς μόνον... τον τίτλο έχουν».          
Έναν χρόνο νωρίτερα, ο Τάσος Κουτσοθανάσης είχε πάρει συνέντευξη από τον Κατ Στίβενς που είχε έρθει στην Ελλάδα για συναυλίες και τον είχε ρωτήσει εάν νιώθει Έλληνας. «Οι εμπειρίες που αποκτάς στην ξένη χώρα σε βοηθούν να αγαπάς περισσότερο την πατρίδα σου. Αφομοιώνεις ότι καλό έχει να σου δώσει ο ξένος περίγυρος, αλλά αυτό δυναμώνει και τα δικά σου βιώματα και σε κάνει να νιώθεις πάντα Έλληνας».               
Και όπως σημειώνει στον πρόλογό του ο Δημήτρης Ιατρόπουλος για τον Τάσο Κουτσοθανάση «είναι και... γουρλής.
Έβγαλε αμέτρητες πρωτιές με πρωτοεμφανιζόμενους ερμηνευτές και δημιουργούς, ενώ ποτέ δεν κυνήγησε από τη "φίρμα" το σκάνδαλο, ακόμη κι αν είχε στα χέρια του μια πληροφορία. Αγαπούσε τον χώρο και τους ανθρώπους».                 
Εγώ δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι παραπάνω!                
Απλά θα σας πω να αποκτήσετε αυτό το βιβλίο!                 
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «ΔΡΟΜΩΝ».                     
Βασίλης Τσούγκαρης                  
tsougarisgnomi@gmail.com

«ΟΙ ΧΡΥΣΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ»

Πολλοί είναι εκείνοι που για χρόνια ψάχνουν στοιχεία για τους ανθρώπους που έγραψαν ιστορία στο Ελληνικό Τραγούδι! Κατά καιρούς, κυκλοφορούν διάφορες «βιογραφίες», οι οποίες καλύπτουν τα μικρά κενά της αναζήτησης. Σήμερα με χαρά σας παρουσιάζω, και σας προτείνω ένα βιβλίο πολύ ξεχωριστό, που μέσα στις σελίδες του κλείνει τις στιγμές όχι μιας, αλλά 120 προσωπικοτήτων του Ελληνικού Πενταγράμμου.! «ΟΙ ΧΡΥΣΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ»Αυτός είναι ο τίτλος του βιβλίου που σας παρουσιάζω, αλλά και σας προτείνω να αποκτήσετε! Συγγραφέας του, ο ΒΕΤΕΡΑΝΟΣ δημοσιογράφος Τάσος Κουτσοθανάσης, μια ΜΟΡΦΗ στο χώρο των καλλιτεχνικών δρώμενων. Ας τον γνωρίσουμε όμως, πριν συνεχίσω την παρουσίαση του βιβλίου. Ο Τάσος Κουτσοθανάσης γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Πλάκα, "την πιο όμορφη γειτονιά του κόσμου" όπως λέει ο ίδιος. Η πρώτη επαφή του με τη δημοσιογραφία έγινε στην εφημερίδα "Αθηναϊκή" παρουσιάζοντας κάθε Δευτέρα τις νέες ταινίες της εβδομάδας. Παράλληλα με τον κινηματογράφο είχε πάθος και με το τραγούδι, ώστε στη συνέχεια συνεργάστηκε με το συγκρότημα Μπότση γράφοντας στο περιοδικό "Πρώτο" και στην "Απογευματινή" για ποικίλα καλλιτεχνικά θέματα, κυρίως όμως για το τραγούδι. Για πολλά χρόνια μετά, ήταν ο βασικός καλλιτεχνικός συντάκτης στο "Ντομινό" το κατ' εξοχήν καλλιτεχνικό περιοδικό.

Άλλες συνεργασίες του:

Με την κυπριακή εφημερίδα "Σημερινή", με την επίσης "Σημερινή" της Ν. Υόρκης, με την "Παροικιακή" του Λονδίνου, με τα περιοδικά "Λεξομανία", "Πάλκο", "Δίφωνο" κ.α., κυρίως για τραγούδι, αλλά και για ποικίλες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις.

Εξάλλου ασχολείται και με τον στίχο, και τραγούδια του έχουν ερμηνεύσει μεγάλα ονόματα: Γιώτα Λύδια, Πολύ Πάνου, Δούκισσα, Κλωναρίδης, Χαρούλα Λαμπράκη κ.α., σε δημιουργίες σημαντικών συνθετών.

Ο Τάσος Κουτσοθανάσης, συνεχίζει το δημιουργικό του έργο με την ίδια αγάπη, το ίδιο μεράκι των πρώτων χρόνων! Το βιβλίο αυτό, μπορώ να πω ανεπιφύλακτα ότι είναι ένας «θησαυρός»! Και πρέπει να διευκρινίσω ότι ήδη ετοιμάζει και το δεύτερο μέρος αν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε έτσι. Ο Τάσος Κουτσοθανάσης είναι ο άνθρωπος από τον οποίο διδάχτηκα, και γνώρισα πολλές μορφές του τραγουδιού. Είναι ο ίδιος μια «ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ» του τραγουδιού, και το αρχείο του γεμίζει (χωρίς υπερβολή) πολλές βιβλιοθήκες, γιατί η ζωή του είναι μια διαρκής έρευνα! Να τι γράφει ο Λευτέρης Παπαδόπουλος για τον Τάσο Κουτσοθανάση και το βιβλίο του ! «Ο φίλος μου ο Κουτσοθανάσης, από την εποχή της πρώτης γνωριμίας μας, τη δεκαετία του '60, ένα, μονάχα, πάθος, είχε. Το τραγούδι. Λάτρευε -και δεν είναι καθόλου υπερβολή- τους τραγουδιστές, τους συνθέτες, τους στιχουργούς και βρισκόταν μονίμως στον περίγυρο τους, ανάσαινε η ζωή του μέσα από αυτούς... Δούλεψε από τα 20 χρόνια του ως δημοσιογράφος. Όχι του γραφείου. Αλλά του ρεπορτάζ. Έτρεχε πίσω από τα γεγονότα και έγραφε, έγραφε συνεχώς. Κυρίως συνεντεύξεις. Με πρόσωπα που τον ενδιέφεραν. Το ένστικτο του, τις περισσότερες φορές, γι' αυτά τα πρόσωπα που προέβαλλε, αποδείχθηκε αλάνθαστο. Αυτό, προϋποθέτει γνώση. Αλλά και όσφρηση. Και "ανοιχτά μάτια"... Ο Τάσος Κουτσοθανάσης έχει δημοσιεύσει απειράριθμα "κομμάτια" για μεγάλους δημιουργούς και εκτελεστές. Αναφέρω μερικά ονόματα: Μάρκος Βαμβακάρης, Χιώτης, Καλδάρας, Τσιτσάνης, Παπαϊωάννου, Δερβενιώτης, Ζαμπέτας, Βέμπο, Μαρούδας... Είναι τρυφερά "κομμάτια", γεμάτα αγάπη και ζεστασιά. Απ' αυτά, διάλεξε τα πιο αντιπροσωπευτικά και πιο ενδιαφέροντα, τα παρουσιάζει σ' αυτό το βιβλίο. Πρόκειται για συνεντεύξεις που θα συμβάλουν στο να γίνει ακόμα πιο ευκρινής η εικόνα που έχουμε για το ελληνικό τραγούδι. Και μόνο απ' αυτή την άποψη, αν δούμε το ζήτημα, το βιβλίο αυτό έχει λόγο ύπαρξης και χρειάζεται να πάρει θέση στις βιβλιοθήκες μας.

Θέλω να ευχηθώ στον Τάσο, το έργο του αυτό να έχει ανοιχτό δρόμο. Τα βιβλία και μάλιστα τα βιβλία που γράφτηκαν με καλή πρόθεση και μεγάλη αγάπη -έχουν ανάγκη και από ευχές. Γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι και η τηλεόραση έχει καταπιεί τα πάντα... (Λευτέρης Παπαδόπουλος)» Αποκτήστε όλοι το βιβλίο αυτό, και μάθετε τις «στιγμές» του Ελληνικού τραγουδιού από τους ανθρώπους του!

Βασίλης Τσούγκαρης

tsougarisgnomi@gmail.com

ΟΙ ΧΡΥΣΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ

Πολλοί είναι εκείνοι που για χρόνια ψάχνουν στοιχεία για τους ανθρώπους που έγραψαν ιστορία στο Ελληνικό Τραγούδι!

Κατά καιρούς, κυκλοφορούν διάφορες «βιογραφίες», οι οποίες καλύπτουν τα μικρά κενά της αναζήτησης.

Σήμερα με χαρά σας παρουσιάζω, και σας προτείνω ένα βιβλίο πολύ ξεχωριστό, που μέσα στις σελίδες του κλείνει τις στιγμές όχι μιας, αλλά 120 προσωπικοτήτων του Ελληνικού Πενταγράμμου.!
«ΟΙ ΧΡΥΣΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ»

Αυτός είναι ο τίτλος του βιβλίου που σας παρουσιάζω, αλλά και σας προτείνω να αποκτήσετε!

Συγγραφέας του, ο ΒΕΤΕΡΑΝΟΣ δημοσιογράφος Τάσος Κουτσοθανάσης, μια ΜΟΡΦΗ στο χώρο των καλλιτεχνικών δρώμενων.

Ας τον γνωρίσουμε όμως, πριν συνεχίσω την παρουσίαση του βιβλίου.

Ο Τάσος Κουτσοθανάσης γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Πλάκα, "την πιο όμορφη γειτονιά του κόσμου" όπως λέει ο ίδιος.

Η πρώτη επαφή του με τη δημοσιογραφία έγινε στην εφημερίδα "Αθηναϊκή" παρουσιάζοντας κάθε Δευτέρα τις νέες ταινίες της εβδομάδας.

Παράλληλα με τον κινηματογράφο είχε πάθος και με το τραγούδι, ώστε στη συνέχεια συνεργάστηκε με το συγκρότημα Μπότση γράφοντας στο περιοδικό "Πρώτο" και στην "Απογευματινή" για ποικίλα καλλιτεχνικά θέματα, κυρίως όμως για το τραγούδι.

Για πολλά χρόνια μετά, ήταν ο βασικός καλλιτεχνικός συντάκτης στο "Ντομινό" το κατ' εξοχήν καλλιτεχνικό περιοδικό.

Άλλες συνεργασίες του:

Με την κυπριακή εφημερίδα "Σημερινή", με την επίσης "Σημερινή" της Ν. Υόρκης, με την "Παροικιακή" του Λονδίνου, με τα περιοδικά "Λεξομανία", "Πάλκο", "Δίφωνο" κ.α., κυρίως για τραγούδι, αλλά και για ποικίλες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις.

Εξάλλου ασχολείται και με τον στίχο, και τραγούδια του έχουν ερμηνεύσει μεγάλα ονόματα: Γιώτα Λύδια, Πολύ Πάνου, Δούκισσα, Κλωναρίδης, Χαρούλα Λαμπράκη κ.α., σε δημιουργίες σημαντικών συνθετών.

Ο Τάσος Κουτσοθανάσης, συνεχίζει το δημιουργικό του έργο με την ίδια αγάπη, το ίδιο μεράκι των πρώτων χρόνων!

Το βιβλίο αυτό, μπορώ να πω ανεπιφύλακτα ότι είναι ένας «θησαυρός»!

Και πρέπει να διευκρινίσω ότι ήδη ετοιμάζει και το δεύτερο μέρος αν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε έτσι.

Ο Τάσος Κουτσοθανάσης είναι ο άνθρωπος από τον οποίο διδάχτηκα, και γνώρισα πολλές μορφές του τραγουδιού.

Είναι ο ίδιος μια «ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ» του τραγουδιού, και το αρχείο του γεμίζει (χωρίς υπερβολή) πολλές βιβλιοθήκες, γιατί η ζωή του είναι μια διαρκής έρευνα!

Να τι γράφει ο Λευτέρης Παπαδόπουλος για τον Τάσο Κουτσοθανάση και το βιβλίο του !

«Ο φίλος μου ο Κουτσοθανάσης, από την εποχή της πρώτης γνωριμίας μας, τη δεκαετία του '60, ένα, μονάχα, πάθος, είχε.

Το τραγούδι.

Λάτρευε -και δεν είναι καθόλου υπερβολή- τους τραγουδιστές, τους συνθέτες, τους στιχουργούς και βρισκόταν μονίμως στον περίγυρο τους, ανάσαινε η ζωή του μέσα από αυτούς...

Δούλεψε από τα 20 χρόνια του ως δημοσιογράφος.

Όχι του γραφείου.

Αλλά του ρεπορτάζ.

Έτρεχε πίσω από τα γεγονότα και έγραφε, έγραφε συνεχώς. Κυρίως συνεντεύξεις.

Με πρόσωπα που τον ενδιέφεραν.

Το ένστικτο του, τις περισσότερες φορές, γι' αυτά τα πρόσωπα που προέβαλλε, αποδείχθηκε αλάνθαστο. Αυτό, προϋποθέτει γνώση. Αλλά και όσφρηση. Και "ανοιχτά μάτια"...
Ο Τάσος Κουτσοθανάσης έχει δημοσιεύσει απειράριθμα "κομμάτια" για μεγάλους δημιουργούς και εκτελεστές.

Αναφέρω μερικά ονόματα: Μάρκος Βαμβακάρης, Χιώτης, Καλδάρας, Τσιτσάνης, Παπαϊωάννου, Δερβενιώτης, Ζαμπέτας, Βέμπο, Μαρούδας... Είναι τρυφερά "κομμάτια", γεμάτα αγάπη και ζεστασιά.

Απ' αυτά, διάλεξε τα πιο αντιπροσωπευτικά και πιο ενδιαφέροντα, τα παρουσιάζει σ' αυτό το βιβλίο.

Πρόκειται για συνεντεύξεις που θα συμβάλουν στο να γίνει ακόμα πιο ευκρινής η εικόνα που έχουμε για το ελληνικό τραγούδι.

Και μόνο απ' αυτή την άποψη, αν δούμε το ζήτημα, το βιβλίο αυτό έχει λόγο ύπαρξης και χρειάζεται να πάρει θέση στις βιβλιοθήκες μας.

Θέλω να ευχηθώ στον Τάσο, το έργο του αυτό να έχει ανοιχτό δρόμο.

Τα βιβλία και μάλιστα τα βιβλία που γράφτηκαν με καλή πρόθεση και μεγάλη αγάπη -έχουν ανάγκη και από ευχές.

Γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι και η τηλεόραση έχει καταπιεί τα πάντα...

(Λευτέρης Παπαδόπουλος)»

Αποκτήστε όλοι το βιβλίο αυτό, και μάθετε τις «στιγμές» του Ελληνικού τραγουδιού από τους ανθρώπους του!