Ο Τύπος, οι Ραδιοφωνικοί σταθμοί, τα Κανάλια, δεν έγιναν για να σώσουν τον κόσμο από την αδικία, ούτε οι δημοσιογράφοι εργάζονται σ΄αυτά για ν΄αλλάξουν τα κακώς κείμενα… Το λέει η λέξη, «εργάζονται» για βιοπορισμό, όπως ένας επαγγελματίας οποιουδήποτε κλάδου… 
Και μη μου πείτε ότι η δημοσιογραφία είναι λειτούργημα, γιατί από καιρό και ο πολιτικός, ο δάσκαλος, ο ιερέας, ο γιατρός, ο δικαστής, φροντίζουν από την ευμάρεια ως τον πλουτισμό τους…
Αλλά και οι μπλόγκερς, που βαρέθηκα να ακούω, ότι αποτελούν την ελεύθερη δημοσιογραφία (σε λίγο θα πουν και την αδέκαστη δικαιοσύνη) είναι κάποιοι σκλάβοι προσωπικών συμπαθειών, ιδεολογιών, κομματικών επιδιώξεων, συμφερόντων και μερικοί θυμίζουν παραθυρατζήδες των δελτίων των οχτώ…
Διότι ο δημοσιογράφος μπλόγκερ που ξεκινάει ως ερασιτέχνης ερευνητής, ακόμη και ψυχαναλυτής ή δικαστής προσώπων, καταλήγει συχνά σε ψυχασθενή που αναζητάει διαρκώς αληθινές αλλά και ψεύτικες ειδήσεις-καταγγελίες…
