Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα παροδύσσεια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα παροδύσσεια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 10 Μαΐου 2009

ΠΑΡ’ ΟΔΥΣΣΕΙΑ

ΠΑΡ’ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΤΡΩΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ Ιστορικομυθολογικόν και παρ’ επιστημονικόν τερατούργημα ΔΕΛΤΙΟ (Χ)ΤΥΠΟΥ Μια έκδοση από τον ΠΡΟΠΟΜΠΟ είναι το βιβλίο που σας παρουσιάζουμε σήμερα.
Αλήθεια όμως, τι είναι η «Παρ’ Οδύσσεια»;
Μην είναι τα ψηλά βουνά….
Ώπα αυτό είναι από αλλού. Πολλοί το χαρακτήρισαν «έπος», αλλά σύντομα το μετάνιωσαν.
Άλλοι τόσοι το χαρακτήρισαν «νέο σκάνδαλο» (!) που θα μονοπωλήσει τα δελτία των 20:00, και θα κάνει τις καρέκλες πολλών να τρίξουν από το… βάρος (καθότι ο συγγραφέας και οι λοιποί της παρέας του είναι και ολίγον ευτραφείς – άσχετο).
Το μόνο σίγουρο είναι ότι το έργο αυτό ΔΕΝ είναι του Αγγελόπουλου, ούτε κάποιου άλλου σκηνοθέτη, δεν είναι σύγγραμμα κάποιου μεγάλου (σε ηλικία) λογοτέχνη ή συγγραφέα! Αποκτήστε το λοιπόν, για να ξεχαστείτε έστω και για λίγο, και για να γελάσετε.
Το βιβλίο κυκλοφορεί με ζάντες αλουμινίου, και τετραπλούς αερόσακους!
Ιδού κι ένα απόσπασμα από το οπισθόφυλλο του βιβλίου. «Το βιβλίο, αυτό, άρχισε να παίρνει μορφή σαν απλό κείμενο κάπου στα 1988, για τις ανάγκες μιας σατιρικής εκπομπής στο ραδιόφωνο.
Κάποια στιγμή βρέθηκε, με πολλά ακόμα κείμενα και έρευνες, στο αρχείο του συγγραφέα. Μετά από 20 χρόνια (κάλιο αργά παρά αργότερα, όπως λέει παραφράζοντας την παροιμία) μπήκε στο τυπογραφείο.
Από τότε που γράφτηκε, πολλά άλλαξαν όχι και η ουσία του, δηλαδή η παρουσίαση της αρχαιότητας, αλλά και του σήμερα με έναν διαφορετικό τρόπο, η ιστορία δηλαδή όχι όπως την διδαχτήκαμε, αλλά όπως (ίσως) θα θέλαμε να τη διδαχτούμε. Ένας τρόπος για να περάσει κάποιος ευχάριστα, να ξεχάσει τα προβλήματά του (να βάλει στο νου του άλλα) και να γελάσει.
Το γέλιο στην εποχή μας τελικά μας λείπει...»

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2008

ΠΑΡ' ΟΔΥΣΣΕΙΑ



Από το οπισθόφυλλο του Βιβλίου

Το βιβλίο, αυτό, άρχισε να παίρνει μορφή σαν απλό κείμενο κάπου στα 1988, για τις αναγκες μιας σατιρικής εκπομπής στο ραδιόφωνο.

Κάποια στιγμή βρέθηκε, με πολλά ακόμα κείμενα και έρευνες, στο αρχείο του συγγραφέα. Μετά από 20 χρόνια (κάλιο αργά παρά αργότερα, όπως λέει παραφράζοντας την παροιμία) μπήκε στι τυπογραφείο.

Από τότε που γράφτηκε, πολλά άλλαξαν όχι και η ουσία του, δηλαδή η παρουσίαση της αρχαιότητας αλλά και του σήμερα με έναν διαφορετικό τρόπο, η ιστορία δηλαδή όχι όπως την διδαχτήκαμε, αλλά όπως (ίσως) θα θέλαμε να τη διδαχτούμε.

Ένας τρόπος για να περάσει κάποιος ευχάριστα, να ξεχάσει τα προβλήματά του (να βάλει στο νου του άλλα) και να γελάσει.

Το γέλιο στην εποχή μας τελικά μας λείπει.....