ΜΑΛΒΙΝΑ ΚΑΡΑΛΗ 2002-2008

Πολλοί μπορεί να την έχουν ξεχάσει!
Μπορεί ακόμα να μην έχουν καταλάβει το «ύφος» της (που λένε και οι μορφωμένοι.
Στους «ψευτοκουλτουριάρηδες» ήταν «αγκάθι» στα πλευρά, γιατί ΠΟΤΕ της δεν υπήρξε δήθεν.
Ένα μικρό αφιέρωμα στη ΔΙΚΗ ΜΑΣ Μαλβίνα, που μέσα από τα μεγάλα εκφραστικά της μάτια, μέσα από την ψυχούλα της, είδαμε κάποια πράγματα διαφορετικά, ίσως πιο ανθρώπινα!
Η Μαλβίνα Κάραλη - Χαριτοπούλου γεννήθηκε στη Χαλκίδα και απεβίωσε σε ηλικία 50 χρόνων μετά από μάχη δύο χρόνων με την επάρατη νόσο.
Ανήσυχο και ασυμβίβαστο πνεύμα, ξεκίνησε την επαγγελματική της καριέρα το 1976 ως αρθρογράφος στις εφημερίδες «Απογευματινή» και «Βραδυνή».
Για πολλά χρόνια αρθρογραφούσε στα περιοδικά «Επίκαιρα» και «Γυναίκα» και τα τελευταία χρόνια εργαζόταν ως αρθρογράφος στις εφημερίδες «Επενδυτής», «Ελευθεροτυπία» και στο περιοδικό «Symbol».
Για πολλά χρόνια η Μαλβίνα Κάραλη εργάστηκε σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς, στο Δεύτερο Πρόγραμμα, τον «ΣΚΑΪ» και τον «ΑΝΤΕΝΝΑ», αλλά και στην τηλεόραση ως παραγωγός και παρουσιάστρια εκπομπών όπως ο «Καθρέφτης ψυχής» στον «Seven X», «Βίοι αγίων» στο «Star» και στους τηλεοπτικούς σταθμούς ΕΡΤ, «ΣΚΑΪ» και ΑΝΤΕΝΝΑ.
Μία από τις καλύτερες εκπομπές της ήταν το «Μαλβίνα Hostess» που παρουσίαζε στο «Mega».
Παράλληλα, ως σεναριογράφος έχει τιμηθεί με δύο κρατικά βραβεία σεναρίου για τις ταινίες «Ξένια» και «Κρυστάλλινες Νύχτες».

Έγραψε τα βιβλία «Αθώος σαν αγαπημένος», «Τα κορίτσια της Σαβάνα», «Πιο πολύ, πιο πολλοί», «Ο έρωτας και άλλες πολεμικές τέχνες» και σειρά πέντε βιβλίων μαγειρικής υπό τον γενικό τίτλο «Η κουζίνα της Μαλβίνας».

Να πως έδωσε η ίδια την «Αυτοβιογραφία» της.

«Φίλες και φίλες, ευτευτέστετε.Το βιογραφικό μου θα σας το περιγράψω στην ταπερμανική, για να μαθαίνουν οι νέοι και να γελάνε οι παλιοί.
Γεννήθηκα στις 3 του Φεβρουαρίου περίπου, ίσως και το χίλια εννιακόσια πενήντα τέσσερα.
Δεν είχα αδέλφια που τσακώνονταν, αλλά είχα αδελφό.
Σπούδαξα και έκανα δράσεις πχιότητας στη Λωζάννη, το Παρίσι, επ' όπου και διάτριψα και το ένα ή το άλλο και το Ντισκιουετέ έλεγα με πχιοτική προφορά.
Μετά προέβην αργότερα σε επιστροφές και δούλεξα σε εφημερίδες από το Διάστημα. Δηλαδή 78-83.
Και πιο μετά έφκιανα άρθρους σε περιοδικούς.
Κι ύστερα βγήκα στην τηλεόραση και είχα ένα σπήγκελ κι έρχουνταν κάτι συντρόφσες κι αυτές ζακτ, κι εγώ φρακτ και καμιά φορά και τ' ανάποδα.
Μετά έφυγε το ΠΑΣΟΚ, ενωμένο δυνατό κι ίσυσσε το Πασόκ δυνωμένο-ενατό και ξήχασα την κυβερνητική που 'χα μάθει πάνου - κάτου.
Κι αυτή ήταν η στάση που μου έβλαψε σοβαρά το πρόβλημα.
Γιατί, αντί μάλλον ή και περίπου, να πάνε όλα κατ' ευθήν, εγώ έφκιαχνα ΙΕΚ Τάπερμαν, αλλά το Ταπερμακιστάν άρχισε να κάνει δράσεις κατά εμού και εναντίον μου, δηλαδή πήγε να μου την κάτσει ο κοντός με γκέγκεν επιθετικό.
Αλλά δεν πειράζει, χέστηκα.
Διότι το γκέγκεν και το ντισκιουετέ εγώ το μιλάω στο πρωτότυπο - και με πχιοτική, όπως είπα, προσφορά - και όχι ψελλίζω δολίως και υπούλως ξέναι γλώσαι, άρα θα τα βγάνω πέρα και μετά το Ταπερμακιστάν.
Ισυσσύσατε, φίλες και φίλες, και μη χανόμαστε...»!
Θα τη θυμόμαστε πάντα με αγάπη!

ΓΙΟΒΑΝΝΑ-Η ΓΛΥΚΕΙΑ ΦΩΝΗ.

Ακόμα μια μεγάλη τραγουδίστρια του χθες, έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε..
Την Ιωάννα Καλπαξή, την…. Γιοβάννα!
Η Ιωάννα Φάσσου Καλπαξή (Γιοβάννα), γεννήθηκε στην Αμαλιάδα.
Eίναι κόρη του γνωστού ζωγράφου Κώστα Φάσσου από την Αροανία Καλαβρύτων.
Από μικρό παιδί τραγουδούσε.
Στα οχτώ της χρόνια , άρχισε πιάνο και μπαλέτο ενώ ήτανε μέλος παιδικής χορωδίας.
Στα δεκατέσσερα άρχισε να παίρνει με πολλή προσοχή, (λόγω του νεαρού της ηλικίας της), μαθήματα όπερας, στο Ωδείο Αθηνών.


Παράλληλα, και με το ψευδώνυμο Γιοβάννα, άρχισε να κάνει εκπομπές στο ελληνικό ραδιόφωνο, με την ελαφρά ορχήστρα του ραδιοσταθμού, εν αγνοία μάλιστα του ωδείου, επειδή της είχε χορηγηθεί υποτροφία και κάτι τέτοιο ήτανε απαγορευμένο.
Σαν κλασική τραγουδίστρια και κατά τη διάρκεια των σπουδών της, έκανε πολλές εμφανίσεις σε κοντσέρτα μαθητικά και μη.
Πριν ακόμα πάρει το δίπλωμά της, εμφανίστηκε σαν πρωταγωνίστρια, στην οπερέτα "Κορυδαλλός " του Λέχαρ, κερδίζοντας τη θέση γι αυτό, ανάμεσα σε πενήντα διπλωματούχες. Τον άλλο χρόνο πήρε το δίπλωμά της με άριστα και βραβείο ενώ, παράλληλα, κέρδιζε την κρατική υποτροφία για ανώτερες σπουδές στη Ρώμη.
Δεν τις έκανε ποτέ γιατί η υποτροφία αυτή, κατά έναν περίεργο τρόπο δόθηκε στον τρίτο επιτυχόντα του διαγωνισμού. Έτσι, γύρισε τη πλάτη της στην όπερα και μπήκε στο επαγγελματικό ελαφρό τραγούδι. Δεν το μετάνιωσε ποτέ.
Έλαβε μέρος σε όλα σχεδόν τα ελληνικά φεστιβάλ του είδους , μέχρι το 1969. ( Αθήνα και Θεσσαλονίκη).
Πρώτη της εμφάνιση ενώπιον κοινού (δίσκους και ραδιόφωνο έκανε και πιο νωρίς, μαθήτρια ακόμα του γυμνασίου), ήτανε τον Οκτώβριο του 1959 στο πρώτο φεστιβάλ ελαφρού τραγουδιού.
Στο δεύτερο φεστιβάλ , την επόμενη χρονιά, κέρδισε το δεύτερο βραβείο με το τραγούδι του Σπήλιου Μεντή, " Καλοκαιράκι".
Έλαβε πολλές φορές μέρος στα φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αποσπώντας κάθε φορά και βραβείο. Εκπροσωπώντας την Ελλάδα, έλαβε μέρος και σε διεθνή φεστιβάλ.
Η αρχή έγινε το 1962, με το φεστιβάλ στο Sopot, της Πολωνίας. Ανάμεσα σε 24 κράτη κέρδισε το πρώτο βραβείο, με το τραγούδι των Μίμη Πλέσσα - Κώστα Κινδύνη " Τι κρίμα".
Μετά τη βράβευση δεν γύρισε στην Ελλάδα.
Πήγε στη Σοβιετική Ένωση όπου με τριακονταπενταμελή ορχήστρα και διευθυντή τον Μίμη Πλέσσα, έκανε πενήντα κοντσέρτα. ( Μόσχα, Λένινγκραντ, Τιφλίδα, Κριμαία κ.α.)
Στη Σοβιετική Ένωση, κλήθηκε να δώσει κοντσέρτα, άλλες δυο χρονιές:
Το 1963 και το 1966 με μαέστρο τον Κώστα Καπνίση αυτή τη φορά.
Σύνολο κοντσέρτων εκατόν πενήντα.
Η επιτυχία της ήτανε τεράστια.
Έγινε είδωλο.
Η προσέλευση του κοινού ήτανε κατά χιλιάδες. (12.000 κάθε βράδυ στο Palais des sports της Τιφλίδας. 2000 και 3000, στα θέατρα της Μόσχας και του Λένινγκραντ).
Τα εισιτήρια προπωλημένα βδομάδες πριν.
Τα κοντσέρτα της, με τηλεοπτική κάλυψη, μετεδίδοντο ζωντανά σ' όλη τη Σοβιετική Ένωση.
Οι δίσκοι της (γυρισμένοι στα σοβιετικά στούντιο) πουλήθηκαν κατά εκατομμύρια.
Στη περιοχή της Τιφλίδας, σε ειδική τελετή, της δόθηκε το σήμα της πόλης ενώ, οι θαυμαστές της, δίνανε στα νιογέννητα κορίτσια τους , το όνομά της.

Ύστερα από τριάντα χρόνια, εξακολουθεί να είναι η αγαπημένη του Γεωργιανού λαού
Tην ίδια εποχή και μετά τη βράβευσή της στην Πολωνία, άρχισε και η συνεργασία της με τον ραδιοφωνικό σταθμό Γενεύης. Σαν εκπρόσωπός του έλαβε μέρος σε πολλές συναυλίες στην Ευρώπη. (Γαλλία, Ιταλία , Ελβετία, Γερμανία, Βέλγιο).
Το 1965, ύστερα από διαγωνισμό, κέρδισε τη θέση να εκπροσωπήσει την Ελβετία στο Grand prix της Eurovision, που έγινε εκείνη τη χρονιά στη Νάπολη , της Ιταλίας.
Η εμφάνιση της απέσπασε εγκωμιαστικά σχόλια, και τους περισσότερους ψήφους από τα γαλλόφωνα κράτη.
Εμφανίσεις έκανε και σε άλλες χώρες: Κύπρο, Τουρκία, Ισραήλ, Βραζιλία, όπου και εκπροσώπησε στο εκεί διεθνές φεστιβάλ, την Ελλάδα, με το τραγούδι των Κώστα Καπνίση - Τάσου Μαστοράκη " Τα χέρια ".
Έκανε δίσκους στη Γαλλία , Ιταλία και Γερμανία, όπου το τραγούδι Tiritombabalou, πραγματοποίησε πωλήσεις που φτάνουν τις 500.000.
Στη Γερμανία, επίσης, έκανε και πολλές τουρνέ για τη διαφήμιση των δίσκων της. (Μέλος του κλιμακίου του Sacha Distel για δεκαπέντε μέρες).
Επίσης στη Γερμανία, υπήρχανε clubs, αφιερωμένα σε εκείνη.
Δίσκους έκανε πολλούς και στην Ελλάδα.
Τραγούδησε συνθέσεις Θεοδωράκη, Ξαρχάκου, Μεντή , Πλέσσα και τραγούδια του Γιάννη Σπανού στη Γαλλία.
Και κάποτε το σκηνικό της ζωής της άλλαξε.
Εγκατέλειψε την ενεργό καριέρα που η κύρια έκφραση της γινόταν μέσω κάποιας πολυτελούς ταβέρνας.
Ουδέποτε άλλωστε μπόρεσε να συμβιβαστεί μ' αυτό.
Παντρεύτηκε τον Δημήτρη Καλπαξή (νομικό, επιχειρηματία). και τραγουδούσε πια μόνο στην τηλεόραση, σε δίσκους κοντσέρτα και φεστιβάλ.
Λίγο-λίγο, απέχοντας από το ενεργό επάγγελμα, οι εμφανίσεις της λιγόστεψαν.
Τότε άρχισε να γράφει.
Μαθήτρια του μεγάλου ποιητή Γιάννη Ρίτσου, εξέδωσε τρεις ποιητικές συλλογές: "Να προλάβω" (1976), " Θα σου μιλήσω" (1980) και "Ψηλαφίζοντας" (1982), με θαυμάσιες κριτικές , από τους: Δημήτρη Παπακωνσταντίνου, (τέσσερες στήλες , δυο φορές , στο περιοδικό " Νέα Εστία "), Τάσο Λειβαδίτη , στην εφημερίδα "Αυγή " και Φάνη Κλεάνθη στην εφημερίδα "Τα Νέα".
Την ίδια περίπου εποχή γράφει στίχους που μελοποιούνται από τον Κώστα Χατζή.
Επίσης συνθέτει η ίδια πάνω στους στίχους της.
Έτσι, το 1981 , κυκλοφόρησε ένας δίσκος της με δώδεκα τραγούδια (στίχοι μουσική) δικά της.
Το 1986 γράφει το μυθιστόρημα " Άντε γεια ", που έγινε best seller.
Το στέλνει να διαγωνιστεί μαζί με άλλα εκατό, στον προκηρυγμένο διαγωνισμό των εκδόσεων " Bell " και παίρνει το πρώτο βραβείο .
Πριν ακόμα εκδοθεί, το μυθιστόρημα αυτό ζητήθηκε από την ελληνική τηλεόραση για να διασκευαστεί σε σήριαλ, όπως και από έγκριτους σκηνοθέτες προκειμένου να μεταφερθεί και στον κινηματογράφο.
Μεταξύ αυτών ήτανε και ο Γιώργος Τσεμπερόπουλος στον οποίο και τελικά, το εμπιστεύθηκε.
Έτσι μεταφέρθηκε στο σινεμά, με μεγάλη εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία.
Η ταινία απέσπασε πέντε κρατικά πρώτα βραβεία:
Καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας καθώς και πρώτων και δεύτερων ρόλων.
Την ίδια εποχή, το μυθιστόρημα αλλάζει εκδοτικό οίκο.
Τώρα, σε δεύτερη έκδοση, εκδίδεται από τη "Σύγχρονη Εποχή" με tirage τριάντα χιλιάδων αντιτύπων.
Ο δρόμος όμως του μυθιστορήματος δε σταματάει εδώ.
Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Θανάσης Παπαγεωργίου, το διασκευάζει για το θέατρο "Στοά" (θέατρο με καταξιωμένη θητεία στον ελληνικό χώρο).
Παίχτηκε μια ολόκληρη σαιζόν (1991-1992), αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές για τη σκηνοθεσία και την ερμηνεία των ηθοποιών και την ενθουσιαστική υποδοχή του κοινού.

Μετά το "Άντε, γεια", η συγγραφέας γράφει τα "Γενέθλια".
Πρόκειται για δυο γυναικείους μονόλογους. Η γραφή τους είναι ανάμεσα στην αφήγηση και στο θέατρο. (Πρώτη έκδοση Εκδόσεις "Σύγχρονη Εποχή" 1990 - Δεύτερη έκδοση από τις εκδόσεις «Πατάκης» 2003).
Το Παράθυρο στον άλλο τοίχο, (εκδόσεις "Κέδρος"), είναι το δεύτερο μεγάλο της μυθιστόρημα. Θέμα δύσκολο, αληθινό, πλεγμένο ανάμεσα σε παιδιά προβληματικά και προβληματισμένα, που παραπαίουν, ψάχνοντας για την έξοδό τους στο φως. Βρίσκεται τώρα στην ένατη έκδοσή του.
Η συγγραφέας προσπάθησε και στο χώρο του θεάτρου.
Ένα πρώτο της θεατρικό έργο με τίτλο "Ο προθάλαμος", απέσπασε το τρίτο βραβείο του Υπουργείου Πολιτισμού στον διαγωνισμό για νέους συγγραφείς. Δεύτερο θεατρικό της το: "Εξ' αδιαιρέτου".
Και τα δυο της θεατρικά έχουν θετική εισήγηση από τους δραματολόγους του εθνικού Θεάτρου προκειμένου να ανεβαστούν.
Τρίτο μυθιστόρημά της ο "Βαμμένος ήλιος". Έγινε best seller (Εικοσιοεννέα εκδόσεις - εκδόσεις Κέδρος) και σήριαλ που μεταδόθηκε το χειμώνα 1996 - 1997, με πολύ επιτυχία από το κανάλι Αντέννα.
Πρωταγωνιστές, αγαπημένοι στο μεγάλο κοινό ηθοποιοί: Ο Γιάννης Φέρτης, η Πέμυ Ζούνη και η Μπέτυ Λιβανού.
Σκηνοθέτης η Ρέινα Εσκενάζυ.
Η συγγραφέας έγραψε και διηγήματα.
Το βιβλίο της "Ατμός με λέξεις" εκδόθηκε από τις εκδόσεις Κέδρος και βρίσκεται στην τέταρτη του έκδοση.
Τέταρτο μυθιστόρημα, από τις εκδόσεις Κέδρος πάντα, "Ο δρόμος για το Νότο". Κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 1998 και μπήκε αμέσως στα Best sellers.
Βρίσκεται ήδη στην εικοστή του έκδοση.
Η "Μάγδα", το πέμπτο μυθιστόρημα της Γιοβάννας, εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 2000 και βρίσεται στην ενδέκατη του έκδοση.
Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα:
«Η άλλη, της απωλείας» έκτο μυθιστόρημά της από τις εκδόσεις «Πατάκης» 2002 στην πέμπτη του έκδοση.
«Εξ ‘αδιαιρέτου» έβδομο μυθιστόρημά της από τις εκδόσεις Κέδρος, 2003, στην Πέμπτη του έκδοση
«‘Έλα κόρη μου... Έλα μάτια μου...» όγδοο μυθιστόρημα, εκδόσεις «Πατάκης» 12ος 2005, στην τρίτη του έκδοση.