«ΚΛΕΙΔΙ» Η ΑΣΤΗΡΙΚΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΗ, ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ
Νομικά αστήρικτη και ηθικά έωλη είναι η απόφαση της κυβέρνησης να εγκρίνει την παραίτηση του ελληνικού Δημοσίου από την εκκρεμή δίκη της με τη Μονή Βατοπεδίου.
Η παραίτηση αυτή (φαινόμενο μοναδικό για τη στάση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους που αντιδικεί σκληρά με όλους τους υπόλοιπους πολίτες) αποτελεί το σημείο-κλειδί για τις εξελίξεις.
Στηρίχθηκε σε σκεπτικό που υιοθετεί πλήρως το αίτημα της Μονής.
Τάσσεται υπέρ της «φιλικής διευθέτησης» της διαμάχης για την κυριότητα της περιοχής, «διά της διοικητικής οδού, με άνεση χρόνου και καλή τη πίστει», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην εισήγηση του συμβούλου Κ. Καποτά.
Το ίδιο ακριβώς ζητούσε και η Μονή Βατοπεδίου, προφανώς επειδή είχε αντιληφθεί ότι η αγωγή της δεν θα ευδοκιμήσει στο δικαστήριο, υποστηρίζει στην παραγγελία του ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδάς.
Τα μέλη του Β' τμήματος του Νομικού Συμβουλίου όμως δεν το αντελήφθησαν αυτό, απεμπολώντας έτσι δικαιώματα του Δημοσίου.
Το ερώτημα ωστόσο είναι εύλογο:
Γιατί δεν περιλαμβάνονται στον εισαγγελικό έλεγχο τα μέλη του Β' τμήματος του Νομικού Συμβουλίου που πήραν την απόφαση παραίτησης του Δημοσίου;
Μήπως γιατί εκεί συμμετείχε και ο σημερινός, εκλεκτός νέος πρόεδρός του;
Η παραίτηση-σκάνδαλο του Δημοσίου έγινε τη στιγμή που ο εκπρόσωπος του Δημοσίου στην Κομοτηνή, Διον. Χειμωνάς, έδινε σοβαρή δικαστική μάχη για να θεωρηθούν δημόσιες οι επίμαχες εκτάσεις.
Με την απόφαση παραίτησης από τη δίκη, η κυβέρνηση κατάφερε τελικά να επιλύσει μέσα σε έξι μήνες ένα πρόβλημα ιδιοκτησίας που ταλάνιζε το ελληνικό κράτος εδώ και τουλάχιστον 100 χρόνια!
Από τον Ιούνιο ώς τον Δεκέμβριο του 2004, όλα είχαν τακτοποιηθεί.
Αποδεχόμενος τη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ο υφυπουργός Οικονομικών Π. Δούκας, ενέκρινε ουσιαστικά το μόνο δρόμο που απέμενε: τη διοικητική επίλυση των διαφορών του Δημοσίου με τη Μονή.
Η λύση αυτή, «καλή τη πίστει», βασίστηκε στις αποφάσεις των αρμόδιων οργάνων (γνωμοδοτικών συμβουλίων του υπουργείου Οικονομικών) που με 4 αποφάσεις τους (με την ίδια σύνθεση) αναγνώρισαν την κυριότητα της Μονής επί των επίδικων εκτάσεων (27.000 στρεμμάτων) της λίμνης Βιστονίδας.
Η κυβέρνηση, αφού αναγνώρισε πρώτα την κυριότητα της Μονής στις επίμαχες εκτάσεις, ξεπέρασε το τελευταίο εμπόδιο για την ανταλλαγή των εκτάσεων, με νέα απόφαση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (9 Δεκεμβρίου 2004), την οποίαν αποδέχθηκε ο τότε υπουργός Γεωργίας Ε. Μπασιάκος. Ο κύκλος είχε κλείσει.
Το βάρος έπεσε μετά στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ) και το Σώμα Ορκωτών Εκτιμητών, που ολοκλήρωσαν τη σκανδαλώδη όπως αποδείχθηκε διαδικασία ανταλλαγής της λίμνης με εκτάσεις-φιλέτα του Δημοσίου σε άλλες περιοχές.
Ανάμεσα σε αυτούς που υπέγραψαν τον Ιούλιο του 2006 την απόφαση να ανατεθεί στην ΚΕΔ η ανταλλαγή των κτημάτων, ήταν και ο τότε υφυπουργός Γεωργίας Αλ. Κοντός.
Και όμως, ο κ. Κοντός, τρία χρόνια νωρίτερα, είχε καταθέσει, μαζί με τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Ξάνθης, δήλωση πρόσθετης παρέμβασης στην εκκρεμή δίκη κατά της Μονής, υπερασπιζόμενος την ιδιοκτησία του Δημοσίου!
Γιατί δεν τήρησε την ίδια στάση;
Τι συνέβη και άλλαξε τόσο γρήγορα απόψεις;
Μήπως γιατί μπροστά στην εκφρασμένη πολιτική βούληση της κυβέρνησης δεν χωρούν άσκοποι λεονταρισμοί;
Οσον αφορά τους «παραπλανημένους υπουργούς», νομικοί κύκλοι έλεγαν ότι η αποδοχή των θέσεων του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και των Γνωμοδοτικών Συμβουλίων ακίνητης περιουσίας του υπουργείου Οικονομικών, από τους υπουργούς, δεν είναι υποχρεωτική.
Οι γνωμοδοτήσεις αυτές έχουν ισχύ μόνο όταν γίνουν αποδεκτές από τους υπουργούς. *
Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ.
