Ο Κλεισθένης γράφει
Ένας-ένας οι πολιτικάντηδες, αρχίζουν να παίρνουν αποστάσεις απ’ την καταστροφική πολιτική του μνημονίου, πολιτική του ΠΑΣΟΚ και των εξαπτέρυγων.
Οι πολιτικάντηδες του τόπου, «ποντάρουν» στην κοντή μνήμη του λαού και είτε διαφοροποιούνται διαγραφόμενοι, είτε σιγοψυθιρίζουν τις «ενστάσεις» και τις «διαφωνίες» τους με την κυβερνητική πολιτική.
Αφού συμμετείχαν και υπερψήφισαν, όλα τα καταστροφικά για την οικονομία και τη χώρα, μέτρα, αντιλαμβανόμενοι τη γενική κατακραυγή της κοινωνίας, προσπαθούν να δείξουν φιλολαϊκό πρόσωπο και μη μας φανεί περίεργο, σε λίγο θα «κοκορεύονται» ότι τάχα έκαναν και αντίσταση, κατά του μνημονίου και της νεοφιλελεύθερης πολιτικής του ΠΑΣΟΚ.
Ήδη ο Καρατζαφέρης αρχίζει να «μασάει» τα λόγια του και να υποστηρίζει ότι ψήφισε μόνο το μνημόνιο, για να «σωθεί» η πατρίδα. Κάνοντας τις συνήθεις «κολοτούμπες» του, πιθανό αύριο να αυτοανακυρηχτεί πολέμιος του μνημονίου, κάτι τέτοιο δεν μας εκπλήσσει καθόλου.
Η Ντόρα βλέποντας τα εξευτελιστικά ποσοστά των δημοσκοπήσεων, σιγά-σιγά αλλάζει φρασεολογία (όχι πολιτική ουσία, είναι νεοφιλελεύθερη) θέλοντας να καρπωθεί η ίδια και το κόμμα της, κάποιους απ’ τους δυσαρεστημένους και οργισμένους πολίτες. Θα τηρήσει την πάγια τακτική των πολιτικάντηδων λέγοντας, «εγώ τα έλεγα αλλά δεν με άκουγε κανείς».
Πολλοί απ’ το ΠΑΣΟΚ, βλέποντας την καταιγίδα που έρχεται, άρχισαν να αναζητούν σανίδα σωτηρίας, κάνοντας «διαρροές» στους κολλητούς τους δημοσιογράφους για δήθεν προβληματισμούς και αντιρρήσεις που έχουν, φυσικά μέσα στη βουλή είναι «κότες».
«Όταν βουλιάζει το καράβι τα πρώτα που φεύγουν είναι τα ποντίκια». Για να τους «κόψει» το βήχα ο ΓΑΠ απειλεί πάλι με εκλογές. Η βασική επιδίωξη του ΓΑΠ και της τρόικας είναι να στηριχτεί όπως-όπως η κυβέρνηση μέχρι να ψηφιστούν όλα τα νομοσχέδια της καταστροφής. Πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι, η ανατροπή όλων αυτών των νομοσχεδίων και ειδικά των επαχθέστατων όρων της δανειοδότησης, από μια άλλη κυβέρνηση, θα χρειαστεί πολύ καιρό ίσως και χρόνια.
Οι αλλοπρόσαλλες δηλώσεις των στελεχών του ΠΑΣΟΚ είναι μνημειώδεις.
Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ (ο Οικονόμου, όχι ο διαγραμμένος) έκανε σε κανάλι την εξής ανατριχιαστική τοποθέτηση, «διαφωνώ με το πολυνομοσχέδιο αλλά θα το ψηφίσω για να μην οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές», αυτός βάλθηκε να μας τρελάνει.
Ο Παπακωνσταντίνου σε άλλο κανάλι, είπε πως ήξεραν ότι απ’ τις βεβαιωμένες οφειλές προς το δημόσιο, ένα πολύ μεγάλο κομμάτι δεν ήταν δυνατό να εισπραχτούν (μέχρι τώρα δεν τα χάρισαν αλλά τελικά να δούμε τι θα γίνει), ο Ρέπας μας είπε ότι, εμείς φταίμε που δεν έχουμε αλλάξει με την ψήφο μας τους «λαδιάρηδες» πολιτικούς, ο Πάγκαλος «μαζί τα φάγαμε» κτλ. Πλήρες «μπάχαλο».
Η ΝΔ αδυνατεί να εμπνεύσει το λαό γιατί οι προθέσεις της δεν είναι ξεκάθαρες, ο φόβος της περαιτέρω συρρίκνωσης την υποχρεώνει να ακολουθεί τα γεγονότα παρά να προηγείται, αν ξεκαθαρίσει τις προτάσεις της θα έχει διαρροές.
Ο Σαμαράς φοβάται μη χαρακτηριστεί λαϊκιστής αν κινηθεί ξεκάθαρα κατά της τρόικας ή μνημονιακός αν συμπαραταχτεί με τις επιλογές της. Κινείται μεσοβέζικα.
Η πολιτικάντικη λογική του λεγόμενου πολιτικού κόστους τα ρυθμίζει όλα. Το αν έχουν οι πολιτικοί κόστος ή όχι, είναι αδιάφορο για τους πολίτες, η καταστροφή ολοκληρώνεται μέρα με τη μέρα, η βία θα πολλαπλασιαστεί και η αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος και των εργασιακών δικαιωμάτων μετατίθεται για πολύ αργότερα.
Στη χώρα θα έχουμε αναταραχές για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, κάτι που θα δυσκολέψει πολύ την πολυπόθητη ανάπτυξη.
Οι πολίτες συζητώντας μεταξύ τους καταδικάζουν τη βία αλλά από μέσα τους την δικαιολογούν, χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ξυλοδαρμός Χατζηδάκη, πολλοί λένε ότι ήταν άδικος και καταδικαστέος και ταυτόχρονα στο πίσω μέρος του μυαλού τους έρχεται η σκέψη «καλά του κάνανε, μακάρι να τούριχναν κι΄άλλες». Αυτά τα επεισόδια μπορεί να πολλαπλασιαστούν με ανεξέλεγκτες επιπτώσεις στην ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος.
Όταν σπέρνεις ανέμους θερίζεις θύελλες. Πιθανή έκρηξη της βίας θα φέρει εντατικότερη αστυνομοκρατία. Αν η Ελληνική κοινωνία αποδεχτεί ότι η βία μπορεί να λύσει τα προβλήματα καήκαμε. Η δράση φέρνει αντίδραση, η βία φέρνει βία.
Προσωπικά πιστεύω ότι ο ξυλοδαρμός του Χατζηδάκη ή οπουδήποτε άλλου είναι ανεπίτρεπτος και μη βιαστείτε να με χαρακτηρίσετε υποστηρικτή του γιατί η γνώμη μου για τον συγκεκριμένο είναι ότι στην πολιτική του σταδιοδρομία οι επιδόσεις του ήταν από μηδενικές έως καταστροφικές για τη χώρα, υπήρξε ο στρατηγός του ξεπουλήματος της «Ολυμπιακής», είναι πολιτικό παιδί της «άγιας» οικογένειας και νεοφιλελεύθερος.
Καταδικάζω και αποστρέφομαι κάθε μορφή βίας από πεποίθηση. Δεν προσφέρει τίποτε και δεν οδηγεί πουθενά.
Το πολιτικό σύστημα, με την σημερινή του μορφή, θα επιδιώξει να παραμείνει έως ότου γίνουν νόμοι του κράτους, όλα όσα ζητούν ΔΝΤ, ΕΕ και ΕΚΤ. Το ζητούμενο για τους πολιτικούς αναλυτές αλλά και από τους απλούς πολίτες είναι με τι θα αντικατασταθεί.
