ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ

Πέφτεις στο «λακουβάκι» της σκέψης και σκέπτεσαι! Σάββατο today (όπως θα έλεγαν και οι αγγλομαθείς), άρα πρέπει να την κάνουμε για καμιά παραλία μεριά, να απλώσουμε τις κορμάρες μας «οσάν τον τραχανά», να μας ψήσει ο ήλιος (φουκαρά μαγκάλι) και μόλις αρχίσουμε να βγάζουμε «καπνούς», να ρίξουμε μια βουτιά, έτσι για να μας απολαύσουν οι «μαρίδες»! Παίρνεις λοιπόν την «ηρωική» απόφαση, και προς το μεσημεράκι, αφού φορτώνεις το αυτοκίνητο με χρήσιμα (γυναίκα, παιδιά, ειδή θαλάσσης) και άχρηστα (πεθερά), ξεκινάς προς την γνωστή κατεύθυνση, προς Χαλκιδική μεριά. Έλα όμως που δεν είσαι ο μόνος! Μόλις βγαίνεις στο δρόμο για Χαλκιδική, ανοίγει το μάτι σου σαν «τοστιέρα», καθότι έρχεσαι αντιμέτωπος με μια ουρά αυτοκινήτων, άλλο πραμα! Να τρώει η μάνα (που λένε), και να βαραει φάπες στο πιτσιρίκι να μην ζητάει! Αφού αμολάς μερικά μπινελίκια (χαμηλοφώνως καθότι ακούνε και τα παιδιά), κατορθώνεις και χώνεσαι στην ουρά, και παίρνεις τον δρόμο για Κασσάνδρα, όπου σε κάποια παραλία της θα ρίξεις τις βουτιές σου (και αν είσαι τυχερός θα χάσεις από «κράμπα» την πεθερά σου). Ο δρόμος «περπατάει» και εσύ ελπίζεις ότι το «πολύ» σε κάνα δίωρο θα είσαι στον προορισμό σου! Σκαλίζεις και το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου για κάνα τραγούδι και καμιά είδηση (καθότι εκδρομή άνευ άσματος και ενημέρωσης είναι «γιαουρτοσκόρδιον» άνευ γιαουρτιού) και πάνω που έχεις ρίξει το χέρι έξω από το παράθυρο (κλασικός Ελλην. οδηγός) και το κάθισμα υπό γωνία (οδήγηση με ανέσεις) και την έχεις καταβρεί (που λέγαν και οι αρχαίοι) έρχεται και κολλαει δίπλα σου ένα αυτοκίνητο του οποίου ο οδηγός βιάζεται να περάσει . Στο μεταξύ έχεις φτάσει σε δρόμο χωρίς διαχωριστική μπάρα, ο τύπος δίπλα σου όσο πάει κολλάει πάνω σου γιατί από απέναντι έρχονται αυτοκίνητα, και ο μάγκας τα χρειάστηκε, και προσπαθεί να χωθεί κάπου ! Που να χωθεί όμως; Δεν υπάρχει κενό, και αυτός είναι κολλημένος σαν βδέλλα στην πόρτα σου περιμένοντας την κατάλληλη ευκαιρία να συνεχίσει τις προσπεράσεις του. Έλα όμως που το «κολλητήρι» αυτό σε χαλάσει! Έλα που κοντεύει να σε πετάξει έξω από το δρόμο! Βέβαια δεν σε πετάει (καθότι είσαι έμπειρος οδηγός και πολύ κωλόφαρδος) αλλά έχεις γυναίκα, παιδιά, και πεθερά (τι την ήθελες μαζί σου) να ουρλιάζουν! - Πρόσεχε. Καλέ τι κάνει αυτός; - -Θα μας σκοτώσει που κακό χρόνο ναχει το τομάρι…. - Πάτα φρένο να φύγει… - Αν πατήσω φρένο, θα κολλήσει ο άλλος από πίσω πάνω μας που δεν κραταει αποστάσεις. - Πάτα γκάζι να φύγουμε… - Και να πάμε που; Από παντού είμαστε κλεισμένοι. Μόνο από «αέρος» μπορούμε να φύγουμε από δω, και αυτό ξέρετε είναι αμάξι. Όταν πάρω αύξηση, θα αγοράσω ελικόπτερο. Βρήκα ένα φθηνό. Ο «βιαστικός» επιτέλους ξεκολλάει και φεύγει, αλλά εσύ έχεις πλέον χάσει την ησυχία σου, καθότι γυναίκα και πεθερά σου κάνουν κεφάλι περί…. Ελικοπτέρου!! Ανάθεμα τους δρόμους μας (λες από μέσα σου), ρίχνεις σε γυναίκα και πεθερά ένα μπινελίκι, υπόσχεσαι στα παιδιά να τους πας την επομένη, και με την πρώτη ευκαιρία, στρίβεις, και όλο νεύρα γυρίζεις στην πόλη, έχοντας κάνει μπάνιο στον ….. ιδρώτα.