ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ, ΑΠΟΜΥΕΛΙΝΩΤΙΚΗ ΝΟΣΟΣ, ΑΠΟΜΥΕΛΙΝΩΣΗ

ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣΤου ΔΡ. Δ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ

ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ, ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΗΛΙΚΙΑ ΣΤΗΝ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ, ΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣΣτο 80% περίπου των περιπτώσεων της σκλήρυνσης κατά πλάκας έχουμε την εμφάνιση των υφέσεων και των ώσεων.

Αυτό έχει αποδειχθεί από τις μέχρι τώρα καταγραφές, έρευνες και επιδημιολογικές εργασίες.

Στο άλλο 20% των περιπτώσεων έχουμε μια πρωτογενή χρόνια πορεία και αυτό σημαίνει ότι συμπτώματα και ενοχλήσεις σιγά-σιγά χρόνο με τον χρόνο αναπτύσσονται κάνοντας διαλλείματα ημερών ή και μηνών.

Μερικές φορές ακόμα και ετών.

Η εμφάνιση των μορφών με ώσεις και υφέσεις είναι σε νεαρότερη ηλικία ενώ αντίθετα οι χρόνιες μορφές παρουσιάζονται σε μεγαλύτερες ηλικίες.

Σε ηλικία πάνω από τα 40 σχεδόν όλες οι μορφές εμφάνισης είναι χρόνιες.

Βέβαια εδώ πέρα πρέπει να διευκρινιστεί ότι πολύ μεγάλο ρόλο παίζει και η έγκαιρη διάγνωση.

Υπάρχει δηλαδή η περίπτωση ότι από νεαρά ηλικία να περνάνε υφέσεις και εξάρσεις (ώσεις) χωρίς αυτό να γίνει αντιληπτό ούτε από τον ασθενή ούτε από το περιβάλλον και όταν αργότερα προχωρήσει σε μια χρόνια δευτερογενή προϊούσα μορφή τότε πιστεύει κανείς ότι έχει να κάνει με μια καθυστερημένη χρόνια εμφάνιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας ενώ δεν είναι έτσι.Αυτά συνέβαιναν κυρίως στο παρελθόν που τα διαγνωστικά μέσα δεν ήταν αρκετά. Τώρα βέβαια υπάρχουνε τελείως διαφορετικές εντυπώσεις και καταγραφές έτσι που τα επόμενα 10 χρόνια θα διαχειριζόμαστε την σκλήρυνση κατά πλάκας με νέες πεποιθήσεις που θα προκύψουν από νέα στοιχεία. ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΚΑΙ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ Η ΒΑΡΥΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΙΚΙΛΕΙ ΠΟΛΥ ΕΝΤΟΝΑ ΣΤΗΝ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ

Οι παλιοί νευρολόγοι πίστευαν ότι περίπου το 20% των περιπτώσεων με σκλήρυνση κατά πλάκας έχει μια «καλοήθη» ή «ήπια» πορεία έτσι ώστε για ένα χρονικό διάστημα 10-15 ετών να μην εμφανίζεται κανένα ουσιαστικά έντονο σύμπτωμα που να εμποδίζει την καθημερινότητα του ασθενούς.

Βέβαια αυτά τα νούμερα προκύπτουν από εμπειρίες, παρατηρήσεις, εργασίες, στατιστικές της περασμένης 20ετίας όπου και η διάγνωση τη σκλήρυνσης κατά πλάκας ήταν δυσκολότερη και ακόμη πιο δύσκολη ήτανε η παρακολούθηση της πορείας με τα τότε μέσα.

Εντωμεταξύ οι νέες ψηφιακές τεχνολογίες καθώς και η μεγάλη ανάπτυξη της μαγνητικής τομογραφίας του εγκεφάλου και των προκλητών δυναμικών δώσανε και τεχνικά την δυνατότητα για πολύ πιο γρήγορη διάγνωση άρα και μια κατά συνέπεια αύξηση των ποσοστών της σκλήρυνσης κατά πλάκας αλλά πέραν αυτού κάνανε εύκολη και την εκτίμηση διότι μπορούν οι εξετάσεις αυτές να επαναληφθούν ανώδυνα και αναίμακτα για τον ασθενή.

Έτσι τα αρχικά νούμερα που ανεβάζουν στο 20% τους ασθενείς με μια τέτοιου είδους πορεία πλέον έχουνε αυξηθεί και πιστεύεται ότι σήμερα ανέρχονται στο 30-40%.

Εδώ βέβαια πρέπει να προστεθεί ότι ένα πάρα πολύ μεγάλο ρόλο πέρα από τα διαγνωστικά μέσα παίζει και η δυνατότητα αντιμετώπισης εξωτερικών περιβαλλοντολογικών παραγόντων για τους ασθενείς.

Γνωρίζοντας την διάγνωση και έχοντας υπόψη τις προφυλάξεις που πρέπει και να πάρει κανείς, περιορίζει ουσιαστικά τον βαθμό επιβάρυνσης της νόσου.

Έτσι λοιπόν λόγω του ότι τώρα είναι όλα πιο φωτεινά και πιο ευκολοδιάγνωστα είναι αυξημένες οι προφυλάξεις και έχουμε μείωση του αριθμού της άσχημης εξέλιξης των συμπτωμάτων της σκλήρυνσης κατά πλάκας.