Του Δρ. Δ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΥΦΕΣΕΩΝ ΣΑΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ.
Στην σκλήρυνση κατά πλάκας η κλινική εικόνα είναι πολυποίκιλη και επίσης σε ότι αφορά την σχέση της με τον χρόνο δεν εμφανίζει καμία σταθερότητα.
Για αυτό κατά κύριο λόγο οι κλινικοί γιατροί ξεχωρίζουνε την αρρώστια ανάμεσα σε ώσεις που πρόκειται για χειροτέρευση της γενικής συμπτωματολογίας και υφέσεις και μια δεύτερη ομάδα αυτή των χρόνιων περιπτώσεων.
Ότι αφορά μια ώση καταλαβαίνει κανείς για την εμφάνιση νέων συμπτωμάτων που εμφανίζονται με μια χρονική διάρκεια μεγαλύτερη των 24 ωρών ή όταν τα προηγούμενα συμπτώματα μετά από απόσταση ενός μήνα ξαναεμφανίζονται πιο ισχυρά.
Βέβαια σε αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει να ξεχωρίζουμε από τυχόν δυσκολίες που προέρχονται από μια λοίμωξη από μια υπερκόπωση ή από μια ψυχολογική ένταση.
Σε αυτές τις περιπτώσεις πρόκειται για άλλες καταστάσεις και όχι για ώσεις.
Πάλι σε περιπτώσεις που έχουνε μια χρόνια συνεχή χειροτέρευση μετά από εβδομάδες ή μήνες τότε πρόκειται για μια όπως λέμε χρόνια προϊούσα μορφή.
Εάν πάλι σε μερικούς ασθενείς επαναλαμβάνονται οι ώσεις αλλά κάθε φορά εξαφανίζονται πλήρως για αν ξαναέρθουν μιλάμε για μια μορφή της σκλήρυνσης κατά πλάκας καθαρά με ώσεις και υφέσεις.
Εάν οι ώσεις εμφανίζονται όλο και πιο ισχυρές από την προηγούμενη φορά τότε θεωρούμε ότι έχουμε να κάνουμε με μια μορφή σκλήρυνσης κατά πλάκας με προϊούσα ενίσχυση των ώσεων.
Όταν αυξάνεται αριθμητικά και γεωμετρικά η ώση χωρίς να υφίσταται ενδιάμεση ύφεση μιλάμε για δευτερογενή χρόνια μορφή της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου