«Ούτε ξέρω πώς τον... λένε!..»

«Ούτε ξέρω πώς τον... λένε!..» Του Καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ Αφορμή για την σημερινή μου «blog-άποψη» υπήρξε η κυκλοφορία της περιβόητης πλέον πορνοκασέτας της ‘ήδη θριαμβευτικά καθιερωμένης ως «πορνοστάρ» ξανθιάς τραγουδίστρια-μοντέλου που έφερε στο δικό μου νου και υπενθυμίζω και σε σας τη σύλληψη γνωστής «σταρ» της ελληνικής τηλεόρασης που προφανώς διέθετε εμπορικά το σώμα της στο Λουτράκι πέρυσι το καλοκαίρι για 1,100 ευρώ (από τα οποία τα περισσότερα κατέληγαν στον «μεσίτη» και ελάχιστα σάυτήν!...) Στην πορνεία που περιγράφεται ως «το αρχαιότερο επάγγελμα» τα κέρδη είναι τεράστια, η εκμετάλλευση ανθρώπου από συνάνθρωπο είναι απάνθρωπη και τα θύματα είναι νεαρές κοπέλες που παρασύρονται από τη γοητεία του χρήματος και την αδιαφορία γονέων και Αρχών. Το ψυχογράφημα που ακολουθεί το έγραψα πριν 3 περίπου δεκαετίες, περιγράφει μυθοπλαστικα πραγματικότητες εκείνης της εποχής όπου υπήρχε ακόμα το τείχος του Βερολίνου χωρίζοντας Ανατολή και Δύση, αλλά ΣΙΓΟΥΡΑ δεν υπήρχε στα σημερινά μεγέθη το trafficking το οποίο τροφοδοτείται από οικονομικά αίτια και απάνθρωπη εκμετάλλευση γυναικών από τις πρώην «Ανατολικές χώρες» από κυκλώματα εμπόρων «λευκής σαρκός» στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο… Τότε ΔΕΝ υπήρχε η ανθρωποφάγος ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ όπου σήμερα στα περιώνυμα life style shows των εθνικών μας καναλιών πρωί και μεσημέρι εκτίθενται σε δημόσια θέα τα πρόσωπα και τα κορμιά κοριτσιών που πιστεύουν ότι μπορεί να γίνουν ΑΣΤΕΡΙΑ αλλά μετουσιώνονται σε ακριβοπληρωμένα «σπερματοδοχεία» και καταλήγουν πολύ γρήγορα ως «ανώνυμες» εκδιδόμενες γυναίκες σε φτωχά «ερωτικά ατελιέ» Αθηνών και επαρχίας μακρυά από τα φώτα των τηλεοπτικών στούντιο, σε τιμές «ευκαιρίας» αναπολώντας με άσπρη σκόνη περασμένα «μεγαλεία» … Το ειδησεογραφικό δελτίο (Μάρτιος του 1983) ήταν απλό στη διατύπωσή του «Συνελήφθησαν από άνδρες της ασφάλειας ο Δ.Μ. 38 ετών και η Μ.Λ. 21 ετών την οποία εξέδιδε με αμοιβή 15 χιλιάδων δραχμών ανά ‘επίσκεψη’. Εναντίον τους ασκήθηκε δίωξη και συνετάχθη η δικογραφία από τον εισαγγελέα υπηρεσίας....» Σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες στην Ευρώπη είναι ιθύματα εμπορίας λευκής σαρκός... Κοιτάχθηκε στον καθρέφτη... Προσπάθησε να βρει τη δύναμη να συντονίσει τους 14 μυς του προσώπου της - κάπου τόχε διαβάσει ότι τόσοι χρειάζονται για να σχηματίσει ένα κάποιο χαμόγελο. Ήταν μια άγαρμπη "γκριμάτσα" αυτό που σχημάτισαν τα χείλη της ... Ξεβίδωσε το κραγιόν, χρωμάτισε την ασχήμια των χειλιών της, πουδραρίστηκε... Η ανδρική φωνή ήταν άχρωμη - ουδέτερη καθώς ανακριτικά την ρώτησε - "φεύγεις"; Έγνεψε καταφατικά, πήρε την τσάντα της, έβγαλε το πακέτο και άναψε τσιγάρο... Χτύπησε ορμητικά την πόρτα. Το ασσανσέρ αργούσε να ανταποκριθεί στην κλήση της... Πιάστηκε από την κουπαστή και κατέβηκε τις σκάλες... Στην έξοδο την "χτύπησε" το φρέσκο αεράκι, ξημέρωνε. Πέταξε, το τσιγάρο, το άφησε να καίει πάνω στο πλακόστρωτο, ενώ το κόκκινο κραγιόν σχημάτιζε μια ψυχεδελική κακογραφία πάνω στο άσπρο φίλτρο... Άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου και κάθησε στη θέση του συνοδηγού. Ο νέος άντρας, σκληρός στην έκφραση, χαμογέλασε - "όλα εντάξει, μωρό μου; δεν φαντάζομαι νάκανες καμιά βλακεία - είναι καλός πελάτης ξέρεις" ΟΚ του αποκρίθηκε - μην το σκέπτεσαι καν - είναι ένας ακόμη "ικανοποιημένος πελάτης". Έσπρωξε πίσω την πλάτη του καθίσματος, άναψε ξανά τσιγάρο, τυλίχτηκε στον καπνό του, πήρε απανωτές 4-5 ρουφηξιές... Κάπου ανάμεσα στους καπνούς, στην κούραση και την αηδία γύρισε πίσω ... Πέντε ολάκερα χρόνια πίσω... Φορούσε το κόκκινο φόρεμά της - πήγαινε ασορτί με τα κόκκινα κερασένια σαρκώδη χείλη της... Το εφηβικό της κορμί παλλότανε κάτω από το στενάχωρο μίνι... Με τέτοιο κορμί θα πας μπροστά, της λέγανε, κι αυτή ... χαμογελούσε! Ο "πρώτος" ήταν κάτι ανάμεσα σε πάθος, νεανική άγνοια, και προσδοκία για "κοινωνική άνοδο"... Μα το "ειδύλλιο" ξέφτισε καθώς το καλοκαίρι γλύστρησε μέσα από τα χέρια της και το κορμί της κρύφτηκε κάτω από την φθινοπωρινή γκαρνταρόμπα ... Ο "δεύτερος", ο "τρίτος" - μετά έχασε το λογαριασμό... Δεν την "χωρούσε" πιά ο τόπος της ... Και οι γονείς της κλείσανε "κατάμουτρα" την εξώπορτα .... Βλέπεις "απέτυχε" στην προσπάθεια για "κοινωνική άνοδο" και από ελπίδα έγινε βάρος - παρίας, ίσως οδυνηρή υπενθύμηση κάποιων γονεϊκών σφαλμάτων... Το πρόβλημα δεν είναι πώς και γιατί και πότε "παίρνεις λάθος στροφή" ... Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι "πήρες στην στροφή" , τα υπόλοιπα ακολουθούν τις πάγιες Αρχές της οικονομικής επιστήμης και της κοινωνικο-ψυχολογικής πραγματικότητας... «Άτιμούλικο, πάλι τα κατάφερες;» ρώτησε χαμογελαστά ο «άνδρας» και αυτή του έγνεψε καταφατικά! «Κι ούτε που ξέρω πώς τον ... λένε!...» μουρμούρισε μέσα της. Δεν είχε προλάβει να τελειώσει τη φράση της...Ξαφνικά δύο άνδρες μπλόαραν την αριστερή και δεξιά πόρτα του αυτοκινήτου του «ατζέντη». Εδειξαν τις ταυτότητές τους... Μπορούμε να έχουμε τα στοιχεία σας; Ρώτησαν ευγενικά και πειστικά.... Τα υπόλοιπα έγιναν...είδηση!... Έτσι έγινε τον Αύγουστο του 2009 σε ξενοδοχείο στο Λουτράκι με την lifestyle «Τι-Βι-περσόνα» και τα 1,100 ευρώ… Στο ίδιο μήκος κύματος αλλά με άλλο «περιτύλιγμα» έγινε και η έναρξη επιτηδεύματος με την ΠΡΩΤΗ πορνο-κασέτα της κυρίας Τζούλιας Αλεξανδράτου και του Γάλλου – ούτε ξέρω πώς τον λένε, είπε – «αφανούς» επιβήτορα…