EIDENEIER HANS (επιμ.)
ΠΤΩΧΟΠΡΟΔΡΟΜΟΣ
Κριτική έκδοση
Με σχέδια του Αλέκου Φασιανού
Tα τέσσερα ποιήματα που εκδίδονται - συνδετικός κρίκος των οποίων είναι το όνομα Πτωχοπρόδρομος - είναι τα παλαιότερα της λεγόμενης «Βυζαντινής δημώδους γραμματείας». Ο ποιητής εμφανίζεται σε τέσσερις διαφορετικές, λίαν δραματικές σκηνές: μια για να εξευμενίσει τη δύστροπη γυναίκα του που τολμάει να τον αποκλείει ακόμη και από το οικογενειακό τραπέζι με αποτέλεσμα να κοντεύει να πεθάνει της πείνας. Μια για να συντηρήσει το ενδεές νοικοκυριό της πολυμελούς οικογένειάς του. Μια για να ζητήσει κάποια αμοιβή για τον εαυτό του ως σπουδαγμένο φιλόλογο ("ανάθεμα τα γράμματα..."). Και μια για να ζητήσει μετάθεση, ως καλόγερος πια, από ένα κακώς διοικούμενο μοναστήρι σε άλλο, προφανώς καλύτερο...
Αν και πολλά στοιχεία υποδεικνύουν τη σχέση των ποιημάτων με την αυτοκρατορική αυλή των Κομνηνών του 12ου αιώνα, η ταύτιση του δημιουργού τους με τον γνωστό λόγιο αυλικό ποιητή Θεόδωρο Πρόδρομο αμφισβητείται, κυρίως με βάση το πλούσιο δημώδες γλωσσικό υλικό και το ύφος τους. Πρόκειται για έργα που ανήκουν στην παρακλητική ή επαιτική ποίηση, είδος γνωστό από παλιά, με στοιχεία σάτιρας.
Πέρα από την καθαρά λογοτεχνική τους αξία, τα κείμενα αποτελούν κλειδί για τη μελέτη της εξέλιξης της μεσαιωνικής ελληνικής γλώσσας. Με τούτη την κριτική έκδοση τα Πτωχοπροδρομικά γίνονται προσιτά και στο ελληνικό κοινό.
ISBN 978-960-524-374-6 | 14 X 21 εκ. | 392 σελ.
ΙΣΤΟΡΙΑ
ΤΖΟΥΑΝΕΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ
Αναμνήσεις από την Κρήτη του 17ου αιώνα
Μετάφραση: Ναταλία Δεληγιαννάκη
Ο Τζουάνες Παπαδόπουλος, γεννημένος γύρω στα 1618 στο Χάνδακα, έζησε τα τελευταία ειρηνικά χρόνια της βενετοκρατίας και τη μακρόχρονη πολιορκία της πόλης του από τους Οθωμανούς. Πρόσφυγας από το 1669, κατέφυγε στα Επτάνησα, έμεινε πολλά χρόνια στην Ιστρία και τελικά εγκαταστάθηκε στην Πάδοβα. Εκεί έγραψε το 1696, στα ιταλικά, τις αναμνήσεις του από τη χαμένη πατρίδα. Μιλάει για τα πελώρια τείχη του Χάνδακα, τις εκκλησίες του, την κρήνη Μορεζίνι, παρουσιάζει συνήθειες και αφηγείται περιστατικά, αναφέρεται σε ενδυμασίες και διασκεδάσεις, λέει για τις καλλιέργειες και την κτηνοτροφία, θυμάται κάθε τόσο τα φαγητά και τα περίφημα κρητικά κρασιά… Σε μια αφήγηση ελεύθερη σαν κουβέντα, συγκερνά την πίκρα του για την απώλεια του τόπου του με το χιούμορ, τη νοσταλγία του με καυστικές παρατηρήσεις. Ο «καιρός της σχόλης» που βρήκε ο Τζουάνες στα ήσυχα γερατειά του μας χαρίζει ένα κείμενο μοναδικό στην αμεσότητά του, που φέρνει μπροστά μας ολοζώντανη την «αγαπημένη πατρίδα» του στην καθημερινότητά της και σε ιδιαίτερες, ευτυχισμένες και επώδυνες, ώρες της.
ISBN 978-960-524-390-6 | 17 X 24 εκ. | 336 σελ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου