Το ΚΘΒΕ παρουσιάζει το έργο του Μ. Χουρμούζη «Ο Λεπρέντης», σε σκηνοθεσία Έρσης Βασιλικιώτη. Έναρξη: Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013, στις 21.00, στο Φεστιβάλ Μονής Λαζαριστών. Στον ρόλο του Λεπρέντη ο Κώστας Σαντάς.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ
«Ο Λεπρέντης», κωμωδία γραμμένη το 1835 από τον
σημαντικότατο αγωνιστή και συγγραφέα Μιχαήλ ή Μιλτιάδη Χουρμούζη,
σατιρίζει την ελληνική αστική τάξη στη βαυαροκρατούμενη Αθήνα. Ο ήρωας
του έργου είναι ένας πλούσιος και άσχημος γέρος που ερωτεύεται μια
όμορφη νεαρή κοπέλα. Πάνω σ' αυτόν τον καμβά παρελαύνουν διάφοροι τύποι
της γειτονιάς, που εκμεταλλεύονται την αδυναμία του και προσπαθούν να
του αποσπάσουν χρήματα. Οι προσπάθειες γίνονται αφορμή για να
δημιουργηθούν πολλές αστείες σκηνές, που συμπληρώνονται στην παράσταση
με ζωντανή μουσική και τραγούδια.
Σημείωμα Σκηνοθέτη
Μιχαήλ η Μιλτιάδης Χουρμούζης. Μια σπάνια
προσωπικότητα στον αγώνα της απελευθέρωσης του 1821, αγωνιστής,
ιδεολόγος, πολιτικός, συγγραφέας. Χρησιμοποίησε τον θεατρικό λόγο
κυρίως για να καυτηριάσει την πολιτική και κοινωνική κατάσταση της
μετεπαναστατικής Ελλάδας. Για τον «Λεπρέντη», την πρώτη του θεατρική
απόπειρα, δεν μπορεί να πει κανείς ότι διαφαίνονται τα καυστικά
στοιχεία σάτιρας των κωμωδιών που ακολούθησαν, όπως ο «Τυχοδιώκτης» και
ο «Υπάλληλος». Όμως το έργο είναι πολύ στέρεα δομημένο και προσφέρει
στον θεατή την ανάσα μιας θεικής αφέλειας που τον ταξιδεύει σε σφαίρες
του παράλογου.
Για την παράσταση, πήραμε για οδηγό τα λόγια του
ίδιου του Χουρμούζη, από ένα γράμμα που έγραψε στον φίλο του
Μελιδονάκη: «…Κατάκοιτος από πυρετόν εις την κλίνην μου, και
υστερημένος φίλου και συγγενών, είχον μετόχους της ασθενείας μου, αφ
ενός μέρους την αμηχανίαν και αφ ετέρου την μελαγχολίαν…. (για την
κατάσταση στην πατρίδα) …Έπρεπε λοιπόν, και δια την υγείαν μου και δια
την προσωρινήν ανάπαυσιν της αγωνιώσης ψυχής μου, να ενασχοληθώ εις ένα
τι, το οποίον και τας οχληράς σκιάς των αναμνήσεων και των ελπίδων να
διασκεδάζει και της ψυχής μου την αθυμίαν να μετριάζει… Καταλληλότερον
άλλον δεν εύρον, ειμή την σύνταξιν μιας κωμωδίας… Και βεβαιώσου, φίλε,
ως προς την απολαβήν της υγείας μου, απήλαυσα το ποθούμενον...».
Αυτό προσπαθήσαμε κι εμείς: Να δώσουμε στους
θεατές ένα μικρό διάλειμμα από την αγωνία και τη μελαγχολία για όσα
ζούμε.
Έρση Βασιλικιώτη
Διαβάστε περισσότερα εδώ