Η χώρα μπορεί λοιπόν κατά τα λεγόμενα των πολιτικών να μπήκε
σε τροχιά ανάπτυξης, μόνο που υπάρχει μια διαφορά, όχι μεγάλη, εκείνη της γης
από του «διαστήματος».
Μπορεί λοιπόν η ανάπτυξη να είναι στο μακρινό διάστημα, στη
γη, τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Η χώρα του ΠΟΤΕ, όπως τόσες άλλες χώρες τέτοια εποχή, Αύγουστο
που είναι παχιές οι μύγες, κάνει «εκπτώσεις».
Τα καταστήματα της περιμένουν το διάστημα αυτό για να τονώσουν
τα κέρδη τους, ενώ οι ιθαγενείς της χώρας του ΠΟΤΕ ξεχύνονται στα μαγαζιά κάνοντας μεγάλες αγορές και ξοδεύοντας μεγάλα
χρηματικά ποσά μια και οι ιθαγενείς της
χώρας έχουν πολύ χρήμα (Άλλωστε, άμα δεν είχαν τόσο πλούτο, η κυβέρνηση (λέμε
τώρα) θα έβαζε τόσους φόρους;)!
Και βέβαια, από όλη αυτή την τεράστια αγοραστική κίνηση, το κράτος
περιμένει να εισπράξει χρήμα για να το στείλει στο διάστημα μια και τα ταμεία
του στη γη είναι τόσο ασφυκτικά γεμάτα που δεν χωρεί ούτε «αέρας» πλέον μέσα σε
αυτά.
Τώρα, το ΤΙ θα εισπράξει το κράτος, καλύτερα να μην το πούμε
γιατί θα μας πουν ότι βρίζουμε!
Γιατί το λέω αυτό;
Το λέω γιατί στην αγορά γενικότερα ΔΕΝ ΚΟΥΝΙΕΤΑΙ ΦΥΛΛΟ,
παρολο τον «αέρα εκσυγχρονισμού και μεταρρυθμίσεων» που φυσά με πολλά μποφόρ!
Αν και η κυβέρνηση (λέμε τώρα) πιστεύει ότι οι ιθαγενείς έχουν
χρήματα γι αυτό και κάθε μέρα βάζει νέους φόρους και χαράτσια, οι ιθαγενείς, οι
περισσότεροι, δηλαδή σχεδόν το 90% , ΔΕΝ έχουν χρήματα όχι για να ψωνίσουν από
τις εκπτώσεις, αλλά ούτε για να αγοράσουν τα καθημερινά τους ψώνια για να ζήσουν.
Έτσι οι μαγαζάτορες κλαίνε τη μοίρα τους γιατί τρέχουν ενοίκια
και λοιπά έξοδα, ενώ στα ταμεία τους δεν μπαίνει ρευστό, με αποτέλεσμα να τραγουδούν
το «νυχτερίδες κι αράχνες», άσμα που ταιριάζει σε άδειες ταμειακές…
Αυτή είναι η πραγματικότητα στη χώρα του ΠΟΤΕ.
Βέβαια, τα κανάλια θα πουν ότι υπήρξε «κίνηση» στις εκπτώσεις,
θα δείξουν πλανά από κάποιες χλιδατες περιοχές όπου η «φτωχολογιά» ψωνίζει τα
μοντελάκια Armani κλπ,
όπου ένα «σκισμένο» παντελόνι (τα μοδατα) έχει 100 ευρώ με την έκπτωση, και για
άλλη μια φορά, το 5,5% εκείνων που τα έχουν, θα είναι το παράδειγμα ότι λα
πήγαν καλά.
Αυτό το τελευταίο δεν το λέω εγώ, αλλά το λένε επαγγελματίες
οι οποίοι μετά από πολλά χρόνια ετοιμάζονται να βάλουν λουκέτο στα μαγαζιά τους
γιατί τους καβάλησαν τα χρέη.
Και από λουκέτα στη χώρα του ΠΟΤΕ, πάμε μια χαρά.
Όπως και από φτώχεια.
Μόνο που κάποιοι, μιλούν για «τροχιές ανάπτυξης» και άλλα
πολλά επιστημονικής φαντασίας, τη στιγμή που ερημώνουν περιοχές από εμπορικά,
τη στιγμή που πάρα πολλοί ζουν χωρίς ηλεκτρικό,
τη στιγμή που σχεδόν ΟΛΟΙ χρωστούν και ετοιμάζονται να ακούσουν πίσω τους να ασφαλίζει
το λουκέτο της φυλακής.
Βασίλης Τσούγκαρης
