Έχετε ιδέα τι συμβαίνει στο ΚΕ.Π.Α.;

Για τους δύσπιστους, εκείνους που ακόμα δίνουν αλοθι στις εγκληματικές πράξεις και την ανικανότητα των πολιτικών, ακόμα ένα άρθρο για τα ΚΕ.Π.Α.
Το υπογράφει η Στέλλα Αλαφούζου!

Άκουσα τη συζήτηση δίχως να θέλω στο αεροδρόμιο. Καθόταν δίπλα μου και έβριζε το σύστημα υγείας. Από τα συμφραζόμενα κατάλαβα ότι έχει ένα παιδί 14 χρόνων με αναπηρία 80%. Έλεγε και ξαναέλεγε στο τηλέφωνο «Μα έχεις ιδέα τι συμβαίνει στο ΚΕ.Π.Α.; Μόνο αν το δεις μπορείς να καταλάβεις». Οι περιγραφές ανατριχιαστικές, ωστόσο επέμενε πως μόνο αν δει κανείς μπορεί να καταλάβει. ΚΕ.Π.Α., για όσους δεν ξέρουν, σημαίνει Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας.
Λίγες μέρες μετά, βρέθηκα στο κτίριο της οδού Πειραιώς και τώρα που γράφω δεν ξέρω πραγματικά από πού ν’ αρχίσω. Τσακισμένοι άνθρωποι που ταλαιπωρούνται και ταλαιπωρούν -όπως οι ίδιοι ενοχικά μαρτυρούν- και τις οικογένειές τους. Δυο νέα παιδιά, τυφλός ο ένας, σκαστός από τη δουλειά ο άλλος. Ζητούν την πιστοποίηση της αναπηρίας του πρώτου. Το έγγραφο δεν είναι έτοιμο γιατί δεν υπάρχει προσωπικό να συντάξει την απόφαση. Από την επιτροπή ο τυφλός νέος πέρασε μήνες πριν, η απόφαση είναι έτοιμη δηλαδή… απλώς δεν έχει συνταχθεί. Ομοίως και ένας πατέρας που θέλει το πιστοποιητικό για την κατάκοιτη κόρη του. Η επιτροπή, λέει, μετά από μεγάλη ταλαιπωρία πήγε στο σπίτι τους για να διαπιστώσει την αναπηρία. Χαρακτηρίζει τυχερό τον εαυτό του που μπορεί να εξυπηρετεί το παιδί του. Μου εξηγεί τι συμβαίνει στις επιτροπές και δεν ξέρω τι να του πω… Αναπηρίες που δεν τις χωρά ο νους ανθρώπου, παρά μόνο αν τις δει σε ατέλειωτες, ατέλειωτες πραγματικά, αναμονές.
Μαθαίνω πως τα τελευταία χρόνια το ΚΕ.Π.Α. δεν έχει τη δυνατότητα να στέλνει στα σπίτια των ανθρώπων που πέρασαν από επιτροπή πιστοποίησης αναπηρίας τις σχετικές αποφάσεις. Ούτε όμως και από το τηλέφωνο δίνεται η πληροφορία αν το έγγραφο είναι έτοιμο. Και πώς να γίνει κάτι τέτοιο όταν υπάρχει μόνο μία υπάλληλος για όλους. Σας γράφω ό,τι είδα. Είναι μία υπάλληλος για όλους και όλα.
Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο ΕΔΩ