Τι γυρεύει ο άνθρωπος στο Διάστημα όταν υπάρχουν τόσα προβλήματα στη Γη; Γιατί τα χρήματα που δαπανώνται σε διαστημικές αποστολές δε διατίθενται σε ανθρώπους που έχουν σοβαρές ζωτικές ανάγκες; Μπορούμε να πανηγυρίζουμε για τα μεγάλα επιτεύγματα της Διαστημικής όταν υπάρχουν ακόμα συνάνθρωποί μας στο δρόμο και παιδιά που πεθαίνουν από έλλειψη τροφής και νερού; Είναι μερικά από τα, εύλογα, ερωτήματα που τίθενται σε κοινωνικό επίπεδο από αρκετό κόσμο όταν καταλαγιάζει ο αχός από τα χειροκροτήματα που συνήθως ακολουθούν την επιτυχημένη εκτόξευση ενός δορυφόρου ή διαστημοπλοίου.
Ο σπουδαίος αστροφυσικός Carl Sagan κάποτε είχε γράψει πως «Ζούμε σε μια κοινωνία εξαιρετικά εξαρτημένη από την επιστήμη και την τεχνολογία, στην οποία σχεδόν κανείς δεν ξέρει τίποτα για την επιστήμη και την τεχνολογία». Ας κάνουμε, λοιπόν, μια προσπάθεια να ιχνηλατήσουμε τις απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα, εξετάζοντας πιθανές και... «απίθανες» εφαρμογές της διαστημικής τεχνολογίας στην αντιμετώπιση των προβλημάτων του πλανήτη μας και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής για όλους τους ανθρώπους.
Γιατί, συνεχίζοντας με τα λόγια του ίδιου επιστήμονα «Είμαστε αστερόσκονη που έχει πάρει τη μοίρα στα δικά της χέρια» (ή τουλάχιστον, μπορεί να το κάνει!).
Eισηγητής και, προπάντων, συνταξιδιώτης στο εγχείρημα αυτό ο Τάσος Παναγιωτόπουλος, μηχανικός αεροδιαστημικής, με συνοδοιπόρο τον Vishnu Viswanathan, μεταδιδακτορικό ερευνητή στο Ινστιτούτο Ουράνιας Μηχανικής IMCCE του Αστεροσκοπείου του Παρισιού που θα παρέμβει μέσω skype.
Σάββατο 9 Ιουνίου στις 6 το απόγευμα, θα είναι το τελευταίο σεμινάριο στα γραφεία του Ομίλου Φίλων Αστρονομίας,
Αλεξανδρείας 113.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου