Βόμβα» στον Αρειο Πάγο «ερρίφθη» στη συνεδρίαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου από τον εισαγγελέα Γιώργο Σανιδά, που πρότεινε να κριθεί συνταγματική η προσωποκράτηση για χρέη προς το Δημόσιο.
Eάν η εισήγηση αυτή γίνει δεκτή, το επίμαχο θέμα θα οδηγηθεί για αμετάκλητη κρίση στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, λόγω αντίθετων αποφάσεων των δύο ανωτάτων δικαστηρίων Συμβουλίου της Επικρατείας και Αρείου Πάγου).
Υπενθυμίζεται ότι η Ολομέλεια του ΣτΕ είχε κρίνει, στις αρχές του έτους, αντισυνταγματικό το επαχθές μέτρο της προσωποκράτησης, ως στερητικό της ελευθερίας.
Συγκεκριμένα, ο κ. Σανιδάς, τασσόμενος, κατά τη χθεσινή του εισήγηση, υπέρ της προσωποκράτησης για χρέη προς το Δημόσιο, ανέφερε ότι «είναι σύμφωνη με τις συνταγματικές επιταγές, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και την ελληνική νομοθεσία».
Παράλληλα, επεσήμανε ότι η προσωποκράτηση, που προβλέπεται μέχρι ενός έτους για χρέη προς το Δημόσιο, «δικαιολογείται από την επιτακτική ανάγκη ικανοποίησης ιδιαιτέρως σοβαρού δημόσιου και κοινωνικού συμφέροντος, εκείνου δηλαδή της είσπραξης και μάλιστα εγκαίρως των δημόσιων εσόδων».
Στο σκεπτικό της εισήγησης του κ. Σανιδά, υπογραμμίζονται και τα εξής:
«Η αποτελεσματική είσπραξη των δημόσιων εσόδων, που διαχρονικά συνιστά μείζον και κρίσιμο πρόβλημα της χώρας, αποτελεί την αναγκαία προϋπόθεση για την ομαλή και απρόσκοπτη λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών, την ικανοποίηση των αναγκών γενικά του κράτους και της κοινωνίας, καθώς και την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της χώρας ως μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Πώς είναι δυνατόν να αξιώνουν τα μέλη του κοινωνικού συνόλου να μην προσωποκρατούνται για χρέη προς το Δημόσιο ή για μη εκπλήρωση αντίστοιχων υποχρεώσεών τους προς τα μέλη του κοινωνικού συνόλου ατομικώς, επειδή δήθεν αυτό συνιστά έλλειψη σεβασμού και προστασίας των ως άνω ανθρωπίνων αξιών, όταν τα ίδια άτομα χωρίς εμφανή περιουσιακά στοιχεία κατοικούν σε πολυτελείς επαύλεις, κινούνται με πολυτελή αυτοκίνητα και γενικά διάγουν βίο πολυτελή και με τον τρόπο αυτό εκδηλώνουν έλλειψη σεβασμού και αλληλεγγύης προς το κοινωνικό σύνολο και τα συναπαρτίζοντα αυτό πρόσωπα».
Το 1994 η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ξάνθης αμφισβήτησε τα δικαιώματα της Μονής επί της νησίδας Αντά Μπουρού.
Το θέμα ήλθε στο κατά νόμο Αρμόδιο Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων, το οποίο με ομόφωνη απόφαση το 1998 αναγνώρισε τα δικαιώματα της Ιεράς Μονής.
Ακολούθησαν και άλλες γνωμοδοτήσεις του ως άνω Γνωμοδοτικού Συμβουλίου, οι οποίες έγιναν δεκτές με αντίστοιχες Υπουργικές Αποφάσεις (από το 1998 μέχρι και το 2004).
Το 2000 με απόφαση της Ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους κρίθηκε υπέρ της Μονής και το θέμα της διαχείρισης της λίμνης Βιστωνίδας και έγινε αποδεκτή με Υπουργική απόφαση.
Παρά τη δικαίωση της Μονής, δεν κατέστη δυνατή η έναρξη διαχείρισης της λίμνης λόγω προβλημάτων που δημιουργήθηκαν από διάφορες παρεμβάσεις, μέχρις ότου το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο το 2004 αποφάνθηκε ότι δεν συντρέχει λόγος για επανεξέταση της υπόθεσης, η οποία έχει τελεσιδικήσει.
Με την απόφαση αυτή αναγνωρίστηκαν για μια φορά ακόμη τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα της Ιεράς Μονής και δεν υπήρχε οποιοσδήποτε λόγος για τη συνέχιση οποιασδήποτε αντιδικίας.
Μετά τα πιο πάνω τοπικοί παράγοντες δημιούργησαν προσκόμματα με τελική κατάληξη την έκδοση της υπ΄ αριθμ. 15/2004 ομόφωνης Γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, η οποία έγινε αποδεκτή από τον τότε αρμόδιο Υπουργό, βάσει της οποίας κινήθηκε νόμιμη διαδικασία ανταλλαγής της λίμνης και των παραλίμνιων εκτάσεων με εκτάσεις του Δημοσίου, γιατί κρίθηκε από το Δημόσιο ότι δεν ήταν δυνατή η καταβολή στην Μονή οικονομικού ανταλλάγματος.
Έτσι ιστορείται με απολύτως νόμιμα και διαφανή στοιχεία το όλο θέμα, που ανάγκασε την Ιερά Μονή συνεπεία των διαφόρων δημοσιευμάτων να προβεί στην παρούσα ανακοίνωση:
Τέλος, είμαστε αναγκασμένοι να αναφερθούμε στις υπ΄αριθμ. ΑΒΜ: Ω07/57 και ΑΒΜ: Ω08/22 διατάξεις του κου Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών, οι οποίες εξεδόθησαν συνεπεία ανωνύμων καταγγελιών, δημοσιευμάτων, αλλά και συγκεκριμένης καταγγελίας που αφορούν την νομιμότητα της όλης διαδικασίας σχετικά με τα δικαιώματα της Μονής επί της λίμνης Βιστωνίδας, τις εκτιμήσεις των ακινήτων, το χαρακτήρα των εκτάσεων και της ανταλλαγής των ακινήτων.
Με τις εισαγγελικές αυτές διατάξεις, οι οποίες ενεκρίθησαν με τις υπ΄ αριθμ. 15.192/2008 και 6.225/2008 πράξεις του κ. Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών στον οποίο υπεβλήθησαν, δεν διαπιστώθηκε τίποτα μεμπτό και τέθηκαν στο αρχείο κατ΄ άρθρο 43 ΚΠΔ. 
Πρέπει να τονισθεί ότι το Βατοπαίδι έγινε κοινόβιο το 1990 και κλήθηκε να αναστηλώσει τα 35.000 τετρ. μέτρα του κτιριακού συγκροτήματος της Ιεράς Μονής που χρονολογείται από το 10ο αιώνα, έχει την ευθύνη για την αναστήλωση ιερών σκητών και κελιών άλλα 30.000 τετρ. μέτρα.
Επίσης να συντηρήσει και διασώσει τα ανεκτίμητης πολιτιστικής και ιστορικής αξίας κειμήλια, την συντήρηση και ανάδειξη του ιστορικού περιβάλλοντος χώρου της Μονής, την παροχή δωρεάν φιλοξενίας και σίτισης 25.000 επισκεπτών κατ΄ έτος.
Αφιέμεθα στην κρίση και στην μαρτυρία όσων γνωρίζουν το έργο μας η μας έχουν επισκεφθεί και προσκαλούμε όσους επιθυμούν να επισκεφθούν την Ιερά μας Μονή για να διαπιστώσουν το έργο που επιτελείται.
Με την βοήθεια του Θεού συνεχίζουμε σιωπηρώς την παράδοση της προσφοράς μας στην Ορθοδοξία και το Έθνος μας, που διαρκεί πάνω από 1.000 χρόνια.
Γνωρίζουμε ότι ο μοναχισμός απαιτεί θυσία και προσφορά και πρέπει να είμαστε πάντα έτοιμοι και για τα δύο.
Ευχόμεθα να σταματήσει ο θόρυβος, που τόσο πικραίνει τους πιστούς, αλλά ιδιαίτερα εμάς, γιατί μας αποσπά από τα πνευματικά μας καθήκοντα”.
