Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα πρωτοχρονιά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα πρωτοχρονιά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2016
Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015
Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2014
Ο «ΓΕΝΑΡΗΣ» ΣΤΗΝ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ ΜΑΣ
Ας γνωρίσουμε λίγο διαφορετικά τον πρώτο μήνα του χρόνου μέσα από την λαογραφία
μας!
Ο Γενάρης λοιπόν, είναι ο πρώτος μήνας του ημερολογίου μας, και πήρε το όνομα του (Ιανουάριος) από τον ρωμαϊκό Θεό Ιανό.Ο Ιανός ήταν θεός της αρχής και του τέλους, της μετάβασης από μια κατάσταση σε άλλη.
Ο Γενάρης λοιπόν, είναι ο πρώτος μήνας του ημερολογίου μας, και πήρε το όνομα του (Ιανουάριος) από τον ρωμαϊκό Θεό Ιανό.Ο Ιανός ήταν θεός της αρχής και του τέλους, της μετάβασης από μια κατάσταση σε άλλη.
Οι παραδόσεις μας αναφέρουν, ότι ο Γενάρης ονομάζεται έτσι, επειδή «γεννά η
μέρα, και τα αρνιά».
Μετά το χειμερινό ηλιοστάσιο, το σκοτάδι αρχίζει να υποχωρεί.και το φως κερδίζει τη μάχη.
Φως σημαίνει ζωή πάνω στον πλανήτη, χαρά, ελπίδα, και γενικότερα σημαίνει το καλό στη ζωή μας.
Το διάστημα που μεσολαβεί από τα Χριστούγεννα μέχρι τα φώτα, αναφέρεται στο λαϊκό εορτολόγιο ως «δωδεκαήμερο», και θεωρείται πολύ επικίνδυνη εποχή!
Τις νύχτες, που είναι και οι μεγαλύτερες νύχτες του χρόνου, κυκλοφορούν πάνω στη γη οι καλικάτζαροι, δαιμόνια του σκότους, που αφήσαν για λίγο την κατοικία τους στα έγκατα της γης και ανεβήκαν στην επιφάνεια για να πειράξουν τους ανθρώπους.
Οι άνθρωποι προσπαθούν να τους απομακρυνουν με διάφορα μέσα: με τη φωτιά, που την αφήνουν να καίει όλη νύχτα στο τζάκι, του σπιτιού, με ένα βοτάνι που έχει έντονη μυρωδιά και που το λένε «απήγανο», και φυσικά με το σημείο του σταυρού που διώχνει κάθε κακό.
Προσπαθούν επίσης να καλοπιάσουν ρίχνοντας τους λουκάνικα και ξεροτήγανα στα κεραμίδια για να φάνε.
Τα δαιμόνια αυτά εξαφανίζονται τα Θεοφάνια, γιατί τα κυνηγά ο παπάς με την «αγιαστούρα» του.
Κανένα κακό δεν μπορεί να αντισταθεί στον Μεγάλο Αγιασμό, που όλα τα εξαγνίζει!
Φεύγουν λοιπόν και οι καλικάντζαροι φωνάζοντας:
«Φεύγετε να φεύγουμε
Κι ερχετ’ ο ζουρλοπαπας
Με την αγιαστούρα του
Και με την βρεχτούρα του.
Τα κακάβια στο κεφάλι,
Τα παιδιά στην αμασχάλη,
Φιου, και γίναμε καπνός»!
Τα λαϊκά έθιμα που εντοπίζονται στην περίοδο του Δωδεκαημέρου, και κυρίως στα τρία μεγάλα σημεία της, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, και Φώτα, εκφράζουν την έννοια του τέλους και της αρχής, δηλώνουν την αγωνία που κατέχει τον άνθρωπο, μπρος το τέλος μιας περιόδου της ζωης του, και την αρχή μιας άλλης.
Τα έθιμα της Πρωτοχρονιάς, τα διακρίνουμε σε δυο κατηγορίες.
Αυτά που συνδέονται με την έννοια του τέλους, και αυτά που συνδέονται με την έννοια της αρχής..
Ας δούμε τι εννοούμε με την «αρχή»!
Μπροστά σε μια καινούργια αρχή, που είναι και η νέα χρονιά, και ο μήνας της, ο Γενάρης, εκείνο που προσπαθούμε όλοι οι άνθρωποι να εξασφαλίσουμε, είναι η ευτυχία μας.
Για όλους εμάς σήμερα που ζούμε σε έναν πολυσύνθετο κόσμο, όπου κανένας δεν ξέρει τι είναι η που ανήκει ακριβώς, το τι είναι ευτυχία, είναι δύσκολο να καθοριστεί.
Για τον αγρότη όμως, της προβιομηχανικής εποχής, τα πράγματα ήταν πολύ απλά.
Ευτυχία, ήταν η καλή σοδειά, που θα τον γλύτωνε από την πείνα, η καλή υγεία, και η καλή καρδιά.
Αυτή άλλωστε ήταν και η συνηθισμένη ευχή της πρωτοχρονιάς.
«ΓΕΡΟΣΥΝΗ, ΚΑΛΟΣΥΝΗ, ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΜΠΕΡΕΚΕΤΙΑ».
Τα Ελληνικά έθιμα του δωδεκαημέρου, έχουν τα περισσότερα την καταγωγή τους στις ρωμαϊκές γιορτές αυτής της περιόδου, οι οποίες είχαν ενσωματώσει πολλά από τα στοιχεία της Αρχαίας Ελληνικής λατρείας, αλλά και πολλά έθιμα της Ανατολής..
Οι ρωμαϊκές γιορτές που εντοπίζονται στις χειμερινές τροπές του Ήλιου (δηλαδή, τέλη Δεκεμβρίου — αρχές Ιανουαρίου) είναι οι εξής: α) τα Σατούρνια (μεταξύ 17-23 Δεκεμβρίου) ήταν γιορτή προς τιμή του θεού δαίιιπιιΐδ (αντίστοιχου με τον Κρόνο των Ελλήνων), β) το «Γενέθλιον του
Αήττητου Ηλίου»), γ) η Πρώτη των Καλένδων (δηλαδή, η πρώτη Ιανουαρίου), κατά την οποία γινόταν η εγκατάσταση των καινούριων πολιτι¬κών αρχών της Ρώμης, και δ) τα Υοΐα Ριιβ1ίθ3. (δηλαδή, οι δημόσιες ευχές), στις 3 Ιανουαρίου, οπότε οι ύπατοι ορκίζονταν στο λαό να φυλάξουν τους νόμους και να κυβερνήσουν δίκαια.
Η χριστιανική εκκλησία πήρε από την αρχή, όπως ήταν φυσικό, έντονα εχθρική στάση απέναντι στις ειδωλολατρικές αυτές γιορτές.
Επειδή όμως είδε ότι τα έθιμα που ήταν συνδεμένα μαζί-τους — όπως λ.χ. οι μεταμφιέσεις, τα τυχερά παιχνίδια, η εκλογή βασιλιά των Σατουρναλίων, οι μαντικές ενέργειες και η κάθε λογής ασυδοσία— ήταν βαθιά ριζωμένα στη ζωή του λαού, ο οποίος δεν ήταν καθόλου διατεθειμένος να τα αποχωριστεί, έκανε τότε το μεγάλο ιστορικό συμβιβασμό-της: τοποθέτησε στη θέση των ειδωλολατρικών γιορτών τις δικές-της μεγάλες επε¬τείους, τα Χριστούγεννα, τη γιορτή του αγίου Βασιλείου και τα Φώτα.
Και επέτρεψε —ή, καλύτερα, ανέχτηκε — να ενσωματωθούν σ' αυτές τα πατροπαράδοτα λαϊκά έθιμα αυτής της περιόδου.
Η ίδια μάλιστα η εκκλησία ευνόησε ορισμένες ταυτίσεις, όπως λ.χ. του Μίθρα με το νεογέννητο Χριστό και του βασιλιά των Σατουρναλίων, εφόρου των τυχερών παιχνιδιών, με το Μέγα Βασίλειο (μέσα από την παρετυμολογία Βασίλης-βασιλιάς).
Έτσι, στα νεοελληνικά λαϊκά έθιμα, ο αϊ- Βασίλης, σεπτός ιεράρχης της εκκλησίας, έχει αποχτήσει και μιαν άλλη παράξενη ιδιότητα, να φανερώνει στους ανθρώπους την τύχη-τους: απόδειξη το φλουρί της βασιλόπιτας, αλλά και ένα σωρό άλλες μαντικές πράξεις που εντοπίζονται τη μέρα της γιορτής-του και ποικίλλουν από τόπο σε τόπο.
Στην Κύπρο λ.χ. το βράδυ της παραμονής του αγίου Βασιλείου παίρνουν κλαδιά ελιάς, κόβουν τα φύλλα-τους και «παίζουν», όπως λένε, «τον αϊ-Βασίλη»,.καθισμένοι μπροστά στη φωτιά.
Ρίχνουν, ο ένας μετά τον άλλον, στη φωτιά ένα φύλλο ελιάς και λένε: «αϊ- Βασίλη βασιλιά, που ξούσιάζεις τον τουνιάν, δείξε και φανέρωσε αν μ' αγαπά» (ο τάδε ή η δείνα).
Και παρατηρούν τις κινήσεις του φύλλου μέσα στη φωτιά.
Ζωηρή κίνηση σημαίνει ζωηρή αγάπη, αδύναμη κίνηση σημαίνει. αδύναμη αγάπη, κάψιμο χωρίς κίνη¬ση, καθόλου αγάπη.
Στη Σκύρο μαντεύονται αλλιώς.
Το πρωί του αγίου Βασιλείου πάνε στο σταύλο κι αφού βάλουν τα βόδια να πρωτοπατήσουν σε σίδερο, για να είναι σιδερένια όλο το χρόνο, περνάνε ύστερα τη βωδόκλορα (βοϊδοκουλούρα, δηλαδή, που ζυμώνουν επίτηδες για τα βόδια αυτή τη μέρα) απ' το κέρατο του βοδιού.
Καθώς τινάζει αυτό το κεφάλι-του, για να ελευθερωθεί, πέφτει η κουλούρα.
Ανάλογα με το πώς θα πέσει, μπρούμυτα, ίσια ή όρθια, μαντεύονται αν η σοδειά θάναι καλή για το κριθάρι, το σιτάρι ή το λαθούρι.
Έπειτα δίνουν τη μισή κουλούρα να τη φάει το βόδι και την άλλη μισή ο παραγιός ή ο βοσκός.
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά κι' αρχή του Γεναρίου,
κι αρχή που βγήκεν ο Χριστός στη γη να περπατήσει.
Εβγήκε και χαιρέτησε όλους τους ζευγολάτες
κι ο πρώτος-του χαιρετισμός ήταν άγιος Βασίλης.
—"Αγιε Βασίλη δέσποτα, καλό ζευγάρι κάνεις.
—Με την ευκή-σου, δέσποτα, καλό κ' ευλογημένο.
Στάθηκε και το βλόγησε με το δεξί-του χέρι,
με το δεξί, με το ζερβί, με το μαλαματένιο,
πάλι το ξαναβλόγησε με μαργαριταρένιο.
—Θα σε ρωτήσω, δέσποτα, πόσα πινάκια σπέρνεις;
—Σπέρνω σιτάρι δώδεκα, κριθάρι δέκα πέντε,
μα κείνο το ζηλέψανε περδίκια και λαγούδια,
παίρνω το ντουφεκάκι-μου και πά'να τα σκοτώσω.
Μήτε περδίκια σκότωσα, μήτε λαγούς έπιασα,
μόν' θέρισα κι αλώνισα όλα τ' αποφαγούδια•
και κάνω χίλια μετρητά και χίλια μετρημένα•
κ' εκεί που το μετρούσανε, να κι ο Χριστός κ'επέρνα,
κ' εκεί που στάθηκε ο Χριστός χρυσό δεντρί φυτρώθη,
κ' εκεί που παραστάθηκε χρυσό κυπαρισσάκι,
στη μέση είχε το σταυρό, στην άκρη το Βαγγέλιο,
και στα παρακλωνάρια-του Αγγελοι, Αρχάγγελοι,
και κάτω στη ριζούλα-του μια κρυσταλλένια βρύση,
να κατεβαίνει η πέρδικα να βρέχει τα φτερά-της,
να ραίνει τον αφέντη-μας τον πολυχρονεμένο.
Εσένα πρέπει, αφέντη-μου, δαμασκηνό τραπέζι,
όταν ανθεί η δαμασκηνιά ν' ανθεί και το τραπέζι
και πάλι ξαναπρέπει-σου στα πευκιά να καθήσεις,
να κοσκινίζεις το φλωρί, να πέφτει το λογάρι,
και τ' αποσκονίδια-του σκλάβους να τ' αγοράζεις.
Πολλά 'παμε τ' αφέντη-μας,
ας πούμε της κυράς-μας.
Κυρά ψηλή, κυρά λιγνή, κυρά καμαροφρύδα,
πήρες τα ρόδα απ' τη ροδιά, τ' ασπράδι από το χιόνι
πήρες και το ματόφρυδο από το χελιδόνι.
Πολλά 'παμε και της κυράς ας πούμε και της κόρης.
Κυρά-μ', τη δυχατέρα-σου γραμματικός την θέλει,
κι αν είναι και γραμματικός πολλά προικιά γυρεύει,
γυρεύει αμπέλια ατρύγητα, χωράφια με τα στάχυα,
γυρεύει και τη Βενετιά μ' όλα-της τα καράβια,
γυρεύει και τον κυρ Βοριά να τα καλαρμενίζει.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
Μετά το χειμερινό ηλιοστάσιο, το σκοτάδι αρχίζει να υποχωρεί.και το φως κερδίζει τη μάχη.
Φως σημαίνει ζωή πάνω στον πλανήτη, χαρά, ελπίδα, και γενικότερα σημαίνει το καλό στη ζωή μας.
Το διάστημα που μεσολαβεί από τα Χριστούγεννα μέχρι τα φώτα, αναφέρεται στο λαϊκό εορτολόγιο ως «δωδεκαήμερο», και θεωρείται πολύ επικίνδυνη εποχή!
Τις νύχτες, που είναι και οι μεγαλύτερες νύχτες του χρόνου, κυκλοφορούν πάνω στη γη οι καλικάτζαροι, δαιμόνια του σκότους, που αφήσαν για λίγο την κατοικία τους στα έγκατα της γης και ανεβήκαν στην επιφάνεια για να πειράξουν τους ανθρώπους.
Οι άνθρωποι προσπαθούν να τους απομακρυνουν με διάφορα μέσα: με τη φωτιά, που την αφήνουν να καίει όλη νύχτα στο τζάκι, του σπιτιού, με ένα βοτάνι που έχει έντονη μυρωδιά και που το λένε «απήγανο», και φυσικά με το σημείο του σταυρού που διώχνει κάθε κακό.
Προσπαθούν επίσης να καλοπιάσουν ρίχνοντας τους λουκάνικα και ξεροτήγανα στα κεραμίδια για να φάνε.
Τα δαιμόνια αυτά εξαφανίζονται τα Θεοφάνια, γιατί τα κυνηγά ο παπάς με την «αγιαστούρα» του.
Κανένα κακό δεν μπορεί να αντισταθεί στον Μεγάλο Αγιασμό, που όλα τα εξαγνίζει!
Φεύγουν λοιπόν και οι καλικάντζαροι φωνάζοντας:
«Φεύγετε να φεύγουμε
Κι ερχετ’ ο ζουρλοπαπας
Με την αγιαστούρα του
Και με την βρεχτούρα του.
Τα κακάβια στο κεφάλι,
Τα παιδιά στην αμασχάλη,
Φιου, και γίναμε καπνός»!
Τα λαϊκά έθιμα που εντοπίζονται στην περίοδο του Δωδεκαημέρου, και κυρίως στα τρία μεγάλα σημεία της, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, και Φώτα, εκφράζουν την έννοια του τέλους και της αρχής, δηλώνουν την αγωνία που κατέχει τον άνθρωπο, μπρος το τέλος μιας περιόδου της ζωης του, και την αρχή μιας άλλης.
Τα έθιμα της Πρωτοχρονιάς, τα διακρίνουμε σε δυο κατηγορίες.
Αυτά που συνδέονται με την έννοια του τέλους, και αυτά που συνδέονται με την έννοια της αρχής..
Ας δούμε τι εννοούμε με την «αρχή»!
Μπροστά σε μια καινούργια αρχή, που είναι και η νέα χρονιά, και ο μήνας της, ο Γενάρης, εκείνο που προσπαθούμε όλοι οι άνθρωποι να εξασφαλίσουμε, είναι η ευτυχία μας.
Για όλους εμάς σήμερα που ζούμε σε έναν πολυσύνθετο κόσμο, όπου κανένας δεν ξέρει τι είναι η που ανήκει ακριβώς, το τι είναι ευτυχία, είναι δύσκολο να καθοριστεί.
Για τον αγρότη όμως, της προβιομηχανικής εποχής, τα πράγματα ήταν πολύ απλά.
Ευτυχία, ήταν η καλή σοδειά, που θα τον γλύτωνε από την πείνα, η καλή υγεία, και η καλή καρδιά.
Αυτή άλλωστε ήταν και η συνηθισμένη ευχή της πρωτοχρονιάς.
«ΓΕΡΟΣΥΝΗ, ΚΑΛΟΣΥΝΗ, ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΜΠΕΡΕΚΕΤΙΑ».
Τα Ελληνικά έθιμα του δωδεκαημέρου, έχουν τα περισσότερα την καταγωγή τους στις ρωμαϊκές γιορτές αυτής της περιόδου, οι οποίες είχαν ενσωματώσει πολλά από τα στοιχεία της Αρχαίας Ελληνικής λατρείας, αλλά και πολλά έθιμα της Ανατολής..
Οι ρωμαϊκές γιορτές που εντοπίζονται στις χειμερινές τροπές του Ήλιου (δηλαδή, τέλη Δεκεμβρίου — αρχές Ιανουαρίου) είναι οι εξής: α) τα Σατούρνια (μεταξύ 17-23 Δεκεμβρίου) ήταν γιορτή προς τιμή του θεού δαίιιπιιΐδ (αντίστοιχου με τον Κρόνο των Ελλήνων), β) το «Γενέθλιον του
Αήττητου Ηλίου»), γ) η Πρώτη των Καλένδων (δηλαδή, η πρώτη Ιανουαρίου), κατά την οποία γινόταν η εγκατάσταση των καινούριων πολιτι¬κών αρχών της Ρώμης, και δ) τα Υοΐα Ριιβ1ίθ3. (δηλαδή, οι δημόσιες ευχές), στις 3 Ιανουαρίου, οπότε οι ύπατοι ορκίζονταν στο λαό να φυλάξουν τους νόμους και να κυβερνήσουν δίκαια.
Η χριστιανική εκκλησία πήρε από την αρχή, όπως ήταν φυσικό, έντονα εχθρική στάση απέναντι στις ειδωλολατρικές αυτές γιορτές.
Επειδή όμως είδε ότι τα έθιμα που ήταν συνδεμένα μαζί-τους — όπως λ.χ. οι μεταμφιέσεις, τα τυχερά παιχνίδια, η εκλογή βασιλιά των Σατουρναλίων, οι μαντικές ενέργειες και η κάθε λογής ασυδοσία— ήταν βαθιά ριζωμένα στη ζωή του λαού, ο οποίος δεν ήταν καθόλου διατεθειμένος να τα αποχωριστεί, έκανε τότε το μεγάλο ιστορικό συμβιβασμό-της: τοποθέτησε στη θέση των ειδωλολατρικών γιορτών τις δικές-της μεγάλες επε¬τείους, τα Χριστούγεννα, τη γιορτή του αγίου Βασιλείου και τα Φώτα.
Και επέτρεψε —ή, καλύτερα, ανέχτηκε — να ενσωματωθούν σ' αυτές τα πατροπαράδοτα λαϊκά έθιμα αυτής της περιόδου.
Η ίδια μάλιστα η εκκλησία ευνόησε ορισμένες ταυτίσεις, όπως λ.χ. του Μίθρα με το νεογέννητο Χριστό και του βασιλιά των Σατουρναλίων, εφόρου των τυχερών παιχνιδιών, με το Μέγα Βασίλειο (μέσα από την παρετυμολογία Βασίλης-βασιλιάς).
Έτσι, στα νεοελληνικά λαϊκά έθιμα, ο αϊ- Βασίλης, σεπτός ιεράρχης της εκκλησίας, έχει αποχτήσει και μιαν άλλη παράξενη ιδιότητα, να φανερώνει στους ανθρώπους την τύχη-τους: απόδειξη το φλουρί της βασιλόπιτας, αλλά και ένα σωρό άλλες μαντικές πράξεις που εντοπίζονται τη μέρα της γιορτής-του και ποικίλλουν από τόπο σε τόπο.
Στην Κύπρο λ.χ. το βράδυ της παραμονής του αγίου Βασιλείου παίρνουν κλαδιά ελιάς, κόβουν τα φύλλα-τους και «παίζουν», όπως λένε, «τον αϊ-Βασίλη»,.καθισμένοι μπροστά στη φωτιά.
Ρίχνουν, ο ένας μετά τον άλλον, στη φωτιά ένα φύλλο ελιάς και λένε: «αϊ- Βασίλη βασιλιά, που ξούσιάζεις τον τουνιάν, δείξε και φανέρωσε αν μ' αγαπά» (ο τάδε ή η δείνα).
Και παρατηρούν τις κινήσεις του φύλλου μέσα στη φωτιά.
Ζωηρή κίνηση σημαίνει ζωηρή αγάπη, αδύναμη κίνηση σημαίνει. αδύναμη αγάπη, κάψιμο χωρίς κίνη¬ση, καθόλου αγάπη.
Στη Σκύρο μαντεύονται αλλιώς.
Το πρωί του αγίου Βασιλείου πάνε στο σταύλο κι αφού βάλουν τα βόδια να πρωτοπατήσουν σε σίδερο, για να είναι σιδερένια όλο το χρόνο, περνάνε ύστερα τη βωδόκλορα (βοϊδοκουλούρα, δηλαδή, που ζυμώνουν επίτηδες για τα βόδια αυτή τη μέρα) απ' το κέρατο του βοδιού.
Καθώς τινάζει αυτό το κεφάλι-του, για να ελευθερωθεί, πέφτει η κουλούρα.
Ανάλογα με το πώς θα πέσει, μπρούμυτα, ίσια ή όρθια, μαντεύονται αν η σοδειά θάναι καλή για το κριθάρι, το σιτάρι ή το λαθούρι.
Έπειτα δίνουν τη μισή κουλούρα να τη φάει το βόδι και την άλλη μισή ο παραγιός ή ο βοσκός.
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά κι' αρχή του Γεναρίου,
κι αρχή που βγήκεν ο Χριστός στη γη να περπατήσει.
Εβγήκε και χαιρέτησε όλους τους ζευγολάτες
κι ο πρώτος-του χαιρετισμός ήταν άγιος Βασίλης.
—"Αγιε Βασίλη δέσποτα, καλό ζευγάρι κάνεις.
—Με την ευκή-σου, δέσποτα, καλό κ' ευλογημένο.
Στάθηκε και το βλόγησε με το δεξί-του χέρι,
με το δεξί, με το ζερβί, με το μαλαματένιο,
πάλι το ξαναβλόγησε με μαργαριταρένιο.
—Θα σε ρωτήσω, δέσποτα, πόσα πινάκια σπέρνεις;
—Σπέρνω σιτάρι δώδεκα, κριθάρι δέκα πέντε,
μα κείνο το ζηλέψανε περδίκια και λαγούδια,
παίρνω το ντουφεκάκι-μου και πά'να τα σκοτώσω.
Μήτε περδίκια σκότωσα, μήτε λαγούς έπιασα,
μόν' θέρισα κι αλώνισα όλα τ' αποφαγούδια•
και κάνω χίλια μετρητά και χίλια μετρημένα•
κ' εκεί που το μετρούσανε, να κι ο Χριστός κ'επέρνα,
κ' εκεί που στάθηκε ο Χριστός χρυσό δεντρί φυτρώθη,
κ' εκεί που παραστάθηκε χρυσό κυπαρισσάκι,
στη μέση είχε το σταυρό, στην άκρη το Βαγγέλιο,
και στα παρακλωνάρια-του Αγγελοι, Αρχάγγελοι,
και κάτω στη ριζούλα-του μια κρυσταλλένια βρύση,
να κατεβαίνει η πέρδικα να βρέχει τα φτερά-της,
να ραίνει τον αφέντη-μας τον πολυχρονεμένο.
Εσένα πρέπει, αφέντη-μου, δαμασκηνό τραπέζι,
όταν ανθεί η δαμασκηνιά ν' ανθεί και το τραπέζι
και πάλι ξαναπρέπει-σου στα πευκιά να καθήσεις,
να κοσκινίζεις το φλωρί, να πέφτει το λογάρι,
και τ' αποσκονίδια-του σκλάβους να τ' αγοράζεις.
Πολλά 'παμε τ' αφέντη-μας,
ας πούμε της κυράς-μας.
Κυρά ψηλή, κυρά λιγνή, κυρά καμαροφρύδα,
πήρες τα ρόδα απ' τη ροδιά, τ' ασπράδι από το χιόνι
πήρες και το ματόφρυδο από το χελιδόνι.
Πολλά 'παμε και της κυράς ας πούμε και της κόρης.
Κυρά-μ', τη δυχατέρα-σου γραμματικός την θέλει,
κι αν είναι και γραμματικός πολλά προικιά γυρεύει,
γυρεύει αμπέλια ατρύγητα, χωράφια με τα στάχυα,
γυρεύει και τη Βενετιά μ' όλα-της τα καράβια,
γυρεύει και τον κυρ Βοριά να τα καλαρμενίζει.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
Βασίλης Τσούγκαρης
Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013
Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2013
Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012
Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012
Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2012
Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2011
Ο ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΚΑΙ Η ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ PETRIDISRADIO ΕΥΧΟΝΤΑΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ 2011 ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΤΟΣΕΣ ΧΑΡΕΣ ΟΣΕΣ ΗΤΑΝ ΟΙ ΠΙΚΡΕΣ ΤΟΥ 2010!
ΥΓΕΙΑ
ΑΓΑΠΗ
ΕΙΡΗΝΗ .....................................
ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΙΟ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ http://mousikitexnespolitismos.blogspot.com/
Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011
Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010
Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010
Πρωτοχρονιάτικη Συναυλία για την υποδοχή του 2011
Στην Καλαμαριά η υποδοχή του καινούριου χρόνου σηματοδοτείται για όγδοη συνεχή χρονιά από την πανηγυρική συναυλία της Συμφωνικής Ορχήστρας του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου.
H αφορμή αλλά και η ευκαιρία να απολαύσουν οι Θεσσαλονικείς διάσημα εορταστικά κομμάτια της κλασικής μουσικής, δόθηκε πρώτη φορά το 2004, για την υποδοχή του Ολυμπιακού Έτους και έκτοτε η εκδήλωση αποτελεί πλέον θεσμό στα καλλιτεχνικά δρώμενα της πόλης κάθε Πρωτοχρονιά.
Το Σάββατο, 1 Ιανουαρίου 2011, ώρα 18:30, στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς «Μελίνα Μερκούρη» η Συμφωνική Ορχήστρα του Πολιτιστικού Οργανισμού υπό τη διεύθυνση του Κωστή Παπάζογλου
Θα παρουσιάσει ένα πλούσιο και πρωτότυπο πρόγραμμα υπό τον τίτλο Light music ο οποίος περιγράφει το είδος μουσικής που έπαιζε ο Γιόχαν Στράους με την διάσημη ορχήστρα του με την οποία περιόδευσε σε όλο τον γνωστό τότε (στα μέσα του 19ου αιώνα) κόσμο. Θα ερμηνεύσει βαλς, πόλκες, κουαντρίλλιες και γκαλόπ καθώς και άλλα έργα της ιστορικής εκείνης περιόδου.
Το κλίμα της συναυλίας θα είναι η αναπαράσταση των ευρωπαϊκών αιθουσών χορού με κομψότητα, ρομάντζο και μεγαλείο.
Το πρόγραμμα
Franz LEHÁR (1870- 1948) «Η εύθυμη χήρα»
Johann Strauss (υιός) (1825-1899) Frühlingsstimmen op.410 «Φωνές της Άνοιξης» Kaizerwalzer op.437 «Αυτοκρατορικό βαλς» Pizzicato polka- πόλκα «Στον ωραίο γαλάζιο Δούναβη» έργο 314
Johann Strauss (πατήρ) Sperl gallop
Jules Massenet Meditation για βιολί και ορχήστρα
Christoph Willibald Gluck Dance of the Blessed Spirits
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ
Γενική είσοδος: 10 ευρώ.
Προπώληση:
Κομνηνών 60, 2310481006, 2310481711
Ταμείο θεάτρου (Μεταμορφώσεως 7-9): 2310 458591-2
Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010
Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010
ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ - ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ 2010-2011
ΔΗΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ
ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΗΜΟΥ ΧΑΝΙΩΝ
Κ.Ε.ΔΗ.Χ
ΑΚΤΗ ΕΝΩΣΕΩΣ - ΠΑΛΙΟ ΤΕΛΩΝΕΙΟ
ΤΗΛ. : 28210 87098 - 28210 87077
FAX : 28210 74332
Web SIte : www.dipeh.gr
ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ - ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ 2010-2011
Από : 15/12/2010 Έως : 2/1/2011 Διοργάνωση : Δήμος Χανίων - ΚΕΔΗΧ
Με την φωτοδότηση του Χριστουγεννιάτικου Δέντρου στη Πλατεία της Δημοτικής Αγοράς, την Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010, ξεκινούν οι εκδηλώσεις για την περίοδο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, που διοργανώνουν ο Δήμος Χανίων και η Κοινωφελής Επιχείρηση Δήμου Χανίων (ΚΕΔΗΧ)
Αναλυτικά το πρόγραμμα των εκδηλώσεων έχει ως εξής :
Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου - πλατεία Δημοτικής Αγοράς , 19.00
«H γιορτή των αγγέλων»Συμμετέχουν:19.00 Παραδοσιακός Σύλλογος «Αροδαμός» 19.20 Χορευτικός Όμιλος Χανίων «Ο Ψηλορείτης»
Συμμετέχουν μουσικοί από το Σύλλογο Μουσικών Νομού Χανίων «Ο Χάρχαλης» 19.45 Παιδική Χορωδία Ωδείου «Ιωάννης Μανιουδάκης» 20.00 Μικτή χορωδία Δήμου Χανίων 20.15 Παιδική χορωδία Δήμου Χανίων 20.30 Φιλαρμονική ορχήστρα Δήμου Χανίων
Συμμετέχουν μουσικοί από το Σύλλογο Μουσικών Νομού Χανίων «Ο Χάρχαλης» 19.45 Παιδική Χορωδία Ωδείου «Ιωάννης Μανιουδάκης» 20.00 Μικτή χορωδία Δήμου Χανίων 20.15 Παιδική χορωδία Δήμου Χανίων 20.30 Φιλαρμονική ορχήστρα Δήμου Χανίων
Φωτοδότηση του Χριστουγεννιάτικου δέντρου από το Δήμαρχο Χανίων κ. Κυριάκο Βιρβιδάκη
Κυριακή 12 Δεκεμβρίου, Παλιό Τελωνείο Παραδοσιακή εκδήλωση με τα έθιμα των Χριστουγέννων, με το Λαογραφικό Όμιλο Χανίων
Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010 – Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2011
«Χριστουγεννιάτικη πολιτεία» στο παλιό Τελωνείο Χανίων εκτός 25, 31 Δεκεμβρίου και 1 Ιανουαρίου
Ώρες λειτουργίας : 10.00 – 14.00 και 17.00 – 21.00
Σάββατο 18 Δεκεμβρίου, Θέατρο «Δημήτρης Βλησίδης»
Φιλανθρωπική Εκδήλωση του Φροντιστηρίου Αγγλικών Αλεξανδρίδου
Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου, Θέατρο «Δημήτρης Βλησίδης», ώρα 20.30
Συναυλία με τραγούδια των Χριστουγέννων με τη Μικτή Χορωδία του Δήμου Χανίων Διεύθυνση – Διδασκαλία Χορωδίας : Δέσποινα Δρακάκη, Πιάνο : Ευριπίδης Σταματίου, Μουσική Επιμέλεια : Παύλος Μπαϊλάκης
Τρίτη 21 Δεκεμβρίου, Παλιό Τελωνείο
18.30 – 19.30 Κατασκευές φιγούρας καραγκιόζη. 20.00 – 21.00 Χριστουγεννιάτικη παράσταση καραγκιόζη με τον Ν.Μπλαζάκη
Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου, Παλιό Τελωνείο
Εταιρεία Μπιζουδάκια 18.00 - 19.00 Πάγκος Χειροτεχνίας 19.00 - 20.00 Ομαδικά παιχνίδια
Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου, Παλιό Τελωνείο, 18.00
Μουσικο - Θεατρική παράσταση «Το Δέντρο που έδινε» από την Εταιρεία Μπιζουδάκια σε συνεργασία με την Ars Musica
Κυριακή 26 και Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου, Θέατρο «Δ. Βλησίδης», 20.00
Μιούζικαλ «Όλιβερ»
Χριστουγεννιάτικη συναυλία με την Παιδική Χορωδία του Δήμου Χανίων
Διεύθυνση Γιώργος Καλούτσης, πιάνο Νίκος Περάκης, αφήγηση Λεωνίδας Μανωλικάκης
Διεύθυνση Γιώργος Καλούτσης, πιάνο Νίκος Περάκης, αφήγηση Λεωνίδας Μανωλικάκης
Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου, Παλιό Τελωνείο
18.30 – 19.30 Κατασκευές χριστουγεννιάτικου στολιδιού. 20.00 – 21.00 Χριστουγεννιάτικη παράσταση καραγκιόζη με τον Ν.Μπλαζάκη
Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου, Πλατεία Δημοτικής Αγοράς, 12.00
Μουσικοχορευτική εκδήλωση με το Χορευτικό Όμιλο Χανίων «Ο Ψηλορείτης»
Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου, Πλατεία Δημοτικής Αγοράς
22.30 Λαϊκή ορχήστρα της Φιλαρμονικής του Δήμου Χανίων 23.30 Χοροί της Κρήτης από το Λύκειο των Ελληνίδων Χανίων και το Σύλλογο Μουσικών Νομού Χανίων «Ο Χάρχαλης» 23.45 Φιλαρμονική Ορχήστρα του Δήμου Χανίων
Αλλαγή του χρόνου
Η Παιδική Χορωδία του Δήμου Χανίων τις γιορτινές μέρες θα επισκεφθεί τα ιδρύματα της πόλης τραγουδώντας γιορτινές μελωδίες
Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Πρωτοχρονιάτικη Συναυλία για την υποδοχή του 2009
Στην Καλαμαριά η υποδοχή του καινούριου χρόνου σηματοδοτείται για έκτη πλέον φορά με μια πανηγυρική συναυλία της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου.
H αφορμή αλλά και η ευκαιρία να απολαύσουν οι Θεσσαλονικείς διάσημα εορταστικά κομμάτια της κλασικής μουσικής δόθηκε πρώτη φορά το 2004, για την υποδοχή του Ολυμπιακού Έτους και έκτοτε η εκδήλωση αποτελεί πλέον θεσμό στα καλλιτεχνικά δρώμενα της πόλης κάθε Πρωτοχρονιά.
Την Πέμπτη, 1 Ιανουαρίου 2008, ώρα 18:30, στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς «Μελίνα Μερκούρη» η ορχήστρα, υπό τη διεύθυνση του Κωστή Παπάζογλου παρουσιάζει έργα των Felix Mendelssohn-Bartholdy (1809-1847) 200 years,
Εισαγωγή «Εβρίδες» Georg Friedrich Händel (1685-1759) 250 years,
«Πυροτεχνήματα»Henry Purcell (1659-1695) 350 years
Franz Joseph Haydn (1732-1809) 200 years,
Συμφωνία νο.94 «της εκπλήξεως»που είναι επετειακά τιμώμενοι συνθέτες και ακόμη Βαλς και πόλκες των Στράους : «Ρόδα από τον Νότο» MayarpolkaPizzicato polka Fata morgana
«Στον ωραίο γαλάζιο Δούναβη» «Το μαρς του Ραντέτσκυ»
Γενική είσοδος 20 Ευρώ.
Προπώληση εισιτηρίων:
Κομνηνών 60, 2310481006, 2310481711, 6938383239
Ταμείο θεάτρου (οδός Μεταμορφώσεως 7-9): 2310 458591-2
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)