Η πανωλεθρία των κομμάτων που αποτυπώνεται στις τελευταίες δημοσκοπήσεις ήταν κάτι το αναμενόμενο αν όχι το φυσιολογικό.
Παρόλες τις προσπάθειες πολλών ΜΜΕ να «χρυσώσουν το χάπι» προς όφελος των πολιτικών παρατάξεων και να δημιουργήσουν εντυπώσεις αλλά και αμφιβολίες, η πραγματικότητα είναι ακόμα πιο οδυνηρή όσο αφορά τα «νούμερα» που μάταια περίμεναν να δουν πολλοί.
Ο Λαός στενάζει κάτω από τα καθημερινά (πλέον) νέα άμεσα και έμμεσα μέτρα.
Είναι γεγονός ότι όλοι μας έχουμε ξεπεράσει κάθε όριο ανοχής.
Είναι θέμα χρόνου να κατεβούμε πλέον στους δρόμους και, αυτή τη φορά τους πολιτικούς δεν τους σώζει τίποτα.
Μετρημένα τα «κουκιά» που παίρνει πλέον κάθε πολιτικός χώρος, όπως και μετρημένες οι μέρες της κυβέρνησης.
Αναρωτιέμαι ΠΟΙΟΣ θα τολμήσει να πάει σε εκλογές, τη στιγμή που μόνο η καταστροφή είναι σίγουρη από μια τέτοια κίνηση.
Επανήλθε μάλιστα και «καραμέλα του καταλληλότερου».
Το θυμόμαστε όλοι αυτό, μόνο που το μεγαλύτερο ποσοστό επ αυτού δεν το συγκεντρώνει κάποιο πρόσωπο, αλλά η αποστροφή του κόσμου προς την πολιτική και τους πολιτικούς.
Άλλωστε ΠΩΣ ΝΑ δείξει κάποιος «εμπιστοσύνη» και προτίμηση σε κάποιον με όλα όσα γίνονται;
Όταν κάθε μέρα είναι και χειρότερα, όταν ο κόσμος περιμένει από στιγμή σε στιγμή την επόμενη «καμπάνα»;
Η σαπίλα φανερώνεται.
Μόνο που οι υπεύθυνοι είναι έξω από τη φυλακή, και μετρούν τα «κουκιά» των δημοσκοπήσεων, ενώ στριμώχνουν όλους εμάς για να πληρώσουμε τις ζημιές τους.
Βασίλης Τσούγκαρης
