Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012
Όταν «καθάριζε» ο Γκαούρ...
Όταν «καθάριζε» ο Γκαούρ...
Ο Νίκος Ρούτσος και οι μυθικοί ήρωές του
του Δημητρη Γκιώνη
«Ενας από τους τρεις Εγγλέζους, ο πιο μεγάλος, κοιτάζει με θαυμασμό τον Γκαούρ. Αμέσως γυρίζει στον Ταρζάν. Του λέει:
Ο Ταρζάν μουρμουρίζει:
- Εγώ είμαι ο άρχοντας της ζούγκλας. Κανένας δεν είναι πιο δυνατός, πιο ατρόμητος από μένα!»
Απόσπασμα από το εβδομαδιαίο περιοδικό «αυτοτελών περιπετειών ζούγκλας», όπως αυτοχαρακτηρίζονταν, που έκανε θραύση στον παιδόκοσμο στις δεκαετίες του '40 και του ‘50 (πριν ενσκήψει ο «Μικρός Ηρως» του Θάνου Αστρίτη - ψευδώνυμο του συγγραφέα πολλών παιδικών περιοδικών Στέλιου Ανεμοδουρά).
Ο δημιουργός
Δημιουργός του «Γκαούρ - Ταρζάν» ο Νίκος Ρούτσος, συγγραφέας και άλλων παρεμφερών αναγνωσμάτων για παιδιά άλλα και μεγαλύτερους (μεταξύ των οποίων και του «Τζον Γκρίκ», ιδιωτικού ντετέκτιβ ελληνικής καταγωγής, με πεδίο δράσης τη Νέα Υόρκη, που έγινε και ραδιοφωνική σειρά με μεγάλη ακροαματικότητα).
Και, ακόμα, στιχουργός ρεμπέτικων τραγουδιών, κυρίως σε συνεργασία με τον Βασίλη Τσιτσάνη (η πατρότητα όμως των οποίων αμφισβητήθηκε).
Εδώ θα αρκεστούμε στον Ρούτσο του «Γκαούρ - Ταρζάν».
«Με το θάνατο του Νίκου Ρούτσου την περασμένη εβδομάδα, όσοι είμαστε παιδιά στη δεκαετία του ‘ 50, χάσαμε έναν από τους πρώτους πνευματικούς μας τροφοδότες.
Ηταν αυτός που με τις εξωτικές ιστορίες και τα παραμύθια του ερέθιζε τη φαντασία μας και ομόρφαινε τη ζωούλα μας τα δύσκολα εκείνα μετεμφυλιακά χρόνια [...]
Και μπορεί σήμερα να τα απορρίπτουμε, αλλά τότε, στα χωριά που ζούσαμε , ήταν η μοναδική διέξοδος από τα ανούσια σχολικά βιβλία», έγραφα στις παρούσες σελίδες στις 19 Δεκεμβρίου 1981, αποχαιρετώντας τον Ρούτσο, που είχε φύγει από τη ζωή στις 15 Δεκεμβρίου 1981 (πριν τριάντα χρόνια), στα 77 του.
Για τον ιερατικό κλάδο προόριζε τον Νίκο ο φιλόλογος πατέρας του, αυτός συμφώνησε να γραφτεί στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, για να την παρατήσει όμως πριν πάρει πτυχίο.
Ηδη είχε αρχίσει να γράφει σατιρικούς στίχους και χρονογραφήματα σε έντυπα της εποχής.
Μετά τον πόλεμο άρχισε να εργάζεται στον εκδοτικό οίκο «Αγκυρα» (που από το... 1890 ευδοκιμεί ως στις μέρες μας, υπό την... τέταρτη γενιά της οικογένειας Παπαδημητρίου), γράφοντας παραμύθια σε εβδομαδιαία τεύχη.
«Και τότε, ξαφνικά, δημιούργησε τον καταπληκτικό ήρωα Γκαούρ, που θα συγκλόνιζε και θα συνάρπαζε τα Ελληνόπουλα για σχεδόν δυο δεκαετίες», γράφει ο Δημήτρης Χανός, συγγραφέας κι ερευνητής συναφών αναγνωσμάτων, προλογίζοντας το ημερολόγιο του 1999 των εκδόσεων «Αγκυρα», αφιερωμένο στο «Γκαούρ Ταρζάν».
Ο δικός μας
Όπως είναι προφανές, ο λεβέντης της παρέας ήταν ο «θρυλικός» συμπατριώτης μας Γκαούρ («Τιμή και περηφάνεια σου που γεννήθηκες Ελληνας», ένα από τα σλόγκαν του περιοδικού για τον ήρωα, που σαφώς είχε την εύνοια του δημιουργού του - εξ ου και τ' όνομά του πριν από εκείνο του «βασιλιά της ζούγκλας»), με τον Ταρζάν, παρακατιανό σε γενναιότητα και αισθήματα, να μπλέκονται σε ατέλειωτες περιπέτειες.
Σύντροφος του Γκαούρ η «πανώρια» Ταταμπού (συμπατριώτισσα κι αυτή, παρά το περίεργο όνομά της, όπως και του Γκαούρ - απ' το γκιαούρ άραγε; - άλλωστε) και του Ταρζάν η Τζέην (γνωστή από τον «αυθεντικό» Ταρζάν).
Από κοντά, οι αστείοι (σε εμφάνιση και συμπεριφορά) της παρέας: Ο Ποκοπίκο του Γκαούρ και η Χουχού του Ταρζάν, μαζί με άλλους καλούς και κακούς, θηρία και τέρατα, που «έπαιζαν» στις περιπέτειες.
Είχαν δε γίνει τόσο δημοφιλείς στον παιδόκοσμο, ώστε είχαν δημιουργηθεί παρέες «γκαουρικών» και (λιγότερο) «ταρζανικών», που αλληλογραφούσαν από τις στήλες του περιοδικού, ενώ συνέλεγαν τα πορτρέτα τους που κυκλοφορούσαν οι δημιουργοί τους.
Σημαντικό ρόλο, ως εκ τούτου, έπαιζε η εικονογράφηση που είχαν αναλάβει αρκετοί σχεδιαστές, μεταξύ των οποίων και ο Μποστ.
Να θυμίσω ότι ο «αυθεντικός» Ταρζάν γεννήθηκε το 1912 από την πένα του Αμερικανού Εντγκαρ Λι Μπάροους (1875-1950), και έγινε παγκόσμια γνωστός με τη μεταφορά στον κινηματογράφο, με πιο αντιπροσωπευτικό ενσαρκωτή τον ολυμπιονίκη κολυμβητή Τζόνι Βαϊσμίλερ (1904-1984), που τον υποδύθηκε σε δώδεκα ταινίες με τεράστια εμπορική επιτυχία.
Κι ας προσθέσω, κλείνοντας, ότι ο «Γκαούρ - Ταρζάν» υπήρξε η αφετηρία μιας φιλίας με εκ Θεσσαλονίκης πανεπιστημιακό, ο οποίος, όταν κατευόδωνα πριν τριάντα χρόνια τον Ρούτσο, σπούδαζε στην Αγγλία.
Διάβασε το σχετικό σημείωμα και, όντας αναγνώστης του περιοδικού, μου έγραψε, γνωριστήκαμε, και η φιλία αντέχει ως τις μέρες μας.
Δημήτρης Γκιώνης
Ο Νίκος Ρούτσος και οι μυθικοί ήρωές του
του Δημητρη Γκιώνη
«Ενας από τους τρεις Εγγλέζους, ο πιο μεγάλος, κοιτάζει με θαυμασμό τον Γκαούρ. Αμέσως γυρίζει στον Ταρζάν. Του λέει:
- Ερχόμαστε από την πατρίδα. Σου φέρνουμε άσχημα νέα. Οι πατριώτες σου έχουν αρχίσει να σε περιφρονούν.
Μαθαίνουν πως στη ζούγκλα βρίσκεται ένας γιγαντόσωμος Ελληνας.
Πιο δυνατός, πιο ατρόμητος από σένα! Λένε ακόμα πως αυτός είναι εδώ ο πραγματικός άρχοντας. Πως σε σένα πια ούτε οι άγριοι, ούτε τα θεριά υπακούνε. Ο Ταρζάν μουρμουρίζει:
- Εγώ είμαι ο άρχοντας της ζούγκλας. Κανένας δεν είναι πιο δυνατός, πιο ατρόμητος από μένα!»
Απόσπασμα από το εβδομαδιαίο περιοδικό «αυτοτελών περιπετειών ζούγκλας», όπως αυτοχαρακτηρίζονταν, που έκανε θραύση στον παιδόκοσμο στις δεκαετίες του '40 και του ‘50 (πριν ενσκήψει ο «Μικρός Ηρως» του Θάνου Αστρίτη - ψευδώνυμο του συγγραφέα πολλών παιδικών περιοδικών Στέλιου Ανεμοδουρά).
Ο δημιουργός
Δημιουργός του «Γκαούρ - Ταρζάν» ο Νίκος Ρούτσος, συγγραφέας και άλλων παρεμφερών αναγνωσμάτων για παιδιά άλλα και μεγαλύτερους (μεταξύ των οποίων και του «Τζον Γκρίκ», ιδιωτικού ντετέκτιβ ελληνικής καταγωγής, με πεδίο δράσης τη Νέα Υόρκη, που έγινε και ραδιοφωνική σειρά με μεγάλη ακροαματικότητα).
Και, ακόμα, στιχουργός ρεμπέτικων τραγουδιών, κυρίως σε συνεργασία με τον Βασίλη Τσιτσάνη (η πατρότητα όμως των οποίων αμφισβητήθηκε).
Εδώ θα αρκεστούμε στον Ρούτσο του «Γκαούρ - Ταρζάν».
«Με το θάνατο του Νίκου Ρούτσου την περασμένη εβδομάδα, όσοι είμαστε παιδιά στη δεκαετία του ‘ 50, χάσαμε έναν από τους πρώτους πνευματικούς μας τροφοδότες.
Ηταν αυτός που με τις εξωτικές ιστορίες και τα παραμύθια του ερέθιζε τη φαντασία μας και ομόρφαινε τη ζωούλα μας τα δύσκολα εκείνα μετεμφυλιακά χρόνια [...]
Και μπορεί σήμερα να τα απορρίπτουμε, αλλά τότε, στα χωριά που ζούσαμε , ήταν η μοναδική διέξοδος από τα ανούσια σχολικά βιβλία», έγραφα στις παρούσες σελίδες στις 19 Δεκεμβρίου 1981, αποχαιρετώντας τον Ρούτσο, που είχε φύγει από τη ζωή στις 15 Δεκεμβρίου 1981 (πριν τριάντα χρόνια), στα 77 του.
Για τον ιερατικό κλάδο προόριζε τον Νίκο ο φιλόλογος πατέρας του, αυτός συμφώνησε να γραφτεί στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, για να την παρατήσει όμως πριν πάρει πτυχίο.
Ηδη είχε αρχίσει να γράφει σατιρικούς στίχους και χρονογραφήματα σε έντυπα της εποχής.
Μετά τον πόλεμο άρχισε να εργάζεται στον εκδοτικό οίκο «Αγκυρα» (που από το... 1890 ευδοκιμεί ως στις μέρες μας, υπό την... τέταρτη γενιά της οικογένειας Παπαδημητρίου), γράφοντας παραμύθια σε εβδομαδιαία τεύχη.
«Και τότε, ξαφνικά, δημιούργησε τον καταπληκτικό ήρωα Γκαούρ, που θα συγκλόνιζε και θα συνάρπαζε τα Ελληνόπουλα για σχεδόν δυο δεκαετίες», γράφει ο Δημήτρης Χανός, συγγραφέας κι ερευνητής συναφών αναγνωσμάτων, προλογίζοντας το ημερολόγιο του 1999 των εκδόσεων «Αγκυρα», αφιερωμένο στο «Γκαούρ Ταρζάν».
Ο δικός μας
Όπως είναι προφανές, ο λεβέντης της παρέας ήταν ο «θρυλικός» συμπατριώτης μας Γκαούρ («Τιμή και περηφάνεια σου που γεννήθηκες Ελληνας», ένα από τα σλόγκαν του περιοδικού για τον ήρωα, που σαφώς είχε την εύνοια του δημιουργού του - εξ ου και τ' όνομά του πριν από εκείνο του «βασιλιά της ζούγκλας»), με τον Ταρζάν, παρακατιανό σε γενναιότητα και αισθήματα, να μπλέκονται σε ατέλειωτες περιπέτειες.
Σύντροφος του Γκαούρ η «πανώρια» Ταταμπού (συμπατριώτισσα κι αυτή, παρά το περίεργο όνομά της, όπως και του Γκαούρ - απ' το γκιαούρ άραγε; - άλλωστε) και του Ταρζάν η Τζέην (γνωστή από τον «αυθεντικό» Ταρζάν).
Από κοντά, οι αστείοι (σε εμφάνιση και συμπεριφορά) της παρέας: Ο Ποκοπίκο του Γκαούρ και η Χουχού του Ταρζάν, μαζί με άλλους καλούς και κακούς, θηρία και τέρατα, που «έπαιζαν» στις περιπέτειες.
Είχαν δε γίνει τόσο δημοφιλείς στον παιδόκοσμο, ώστε είχαν δημιουργηθεί παρέες «γκαουρικών» και (λιγότερο) «ταρζανικών», που αλληλογραφούσαν από τις στήλες του περιοδικού, ενώ συνέλεγαν τα πορτρέτα τους που κυκλοφορούσαν οι δημιουργοί τους.
Σημαντικό ρόλο, ως εκ τούτου, έπαιζε η εικονογράφηση που είχαν αναλάβει αρκετοί σχεδιαστές, μεταξύ των οποίων και ο Μποστ.
Να θυμίσω ότι ο «αυθεντικός» Ταρζάν γεννήθηκε το 1912 από την πένα του Αμερικανού Εντγκαρ Λι Μπάροους (1875-1950), και έγινε παγκόσμια γνωστός με τη μεταφορά στον κινηματογράφο, με πιο αντιπροσωπευτικό ενσαρκωτή τον ολυμπιονίκη κολυμβητή Τζόνι Βαϊσμίλερ (1904-1984), που τον υποδύθηκε σε δώδεκα ταινίες με τεράστια εμπορική επιτυχία.
Κι ας προσθέσω, κλείνοντας, ότι ο «Γκαούρ - Ταρζάν» υπήρξε η αφετηρία μιας φιλίας με εκ Θεσσαλονίκης πανεπιστημιακό, ο οποίος, όταν κατευόδωνα πριν τριάντα χρόνια τον Ρούτσο, σπούδαζε στην Αγγλία.
Διάβασε το σχετικό σημείωμα και, όντας αναγνώστης του περιοδικού, μου έγραψε, γνωριστήκαμε, και η φιλία αντέχει ως τις μέρες μας.
Δημήτρης Γκιώνης
Παραδοσιακή βραδιά - Παρουσίαση Παραδοσιακών Συλλόγων
Παραδοσιακή βραδιά - Παρουσίαση Παραδοσιακών Συλλόγων 2/1/2012
Διοργάνωση : Δήμος Χανίων - ΚΕΠΠΕΔΗΧ ΚΑΜ
Τόπος : Παλιό Τελωνείο
Ώρα : 18.00 Είσοδος : ελεύθερη
Στο πλαίσιο των Χριστουγεννιάτικων Εκδηλώσεων που διοργανώνει ο Δήμος Χανίων και η ΚΕΠΠΕΔΗΧ - ΚΑΜ, την Δευτέρα 2 Ιανουαρίου, στο Παλιό Τελωνείο, ώρα 18.00, θα πραγματοποιηθεί Παραδοσιακή Βραδιά με χορούς και τραγούδια της Κρήτης.
Συμμετέχουν οι Παραδοσιακοί Σύλλογοι : Λύκειο των Ελληνίδων Χανίων - Τουριστικός Σύνδεσμος Κρήτης - Λαογραφικός Όμιλος Χανίων - Ομόνοια - Σκλόκα - Παραδοσιακή Παρέα - Παράδοση - Αροδαμός - Γηγενής - Καγιαλές
Στη μουσική θα είναι οι :
Γιάννης Μενεγάκης, βιολί - Γιώργος Στραγκάκης, λαγούτο - Γιάννης Γιακουμάκης, λαγούτο - Θοδωρής Γιαννενάκης, κρουστά, από το Σύλλογο Μουσικών Νομού Χανίων "Ο Χάρχαλης"
Μια πλούσια χρονιά σε βραβεία, αλλά και για την ελληνική λογοτεχνία στο εξωτερικό
Βραβεία & μεταφράσεις
Μια πλούσια χρονιά σε βραβεία, αλλά και για την ελληνική λογοτεχνία στο εξωτερικό
Με δύο βραβεία της Ακαδημίας Αθηνών (Ίδρυμα Πέτρου Χάρη) να απονέμονται στον Μιχάλη Γκανά για το σύνολο του έργου του και στον Μιχάλη Μοδινό για το μυθιστόρημά του Επιστροφή, έκλεισε μια ακόμη χρονιά γεμάτη βραβεία για τις Εκδόσεις Καστανιώτη.
Μέσα στη χρονιά έλαβαν τιμητικές διακρίσεις και οι ακόλουθοι συγγραφείς:
Ο Βασίλης Παπαθεοδώρου απέσπασε (εξ ημισείας με τον Μάνο Κοντολέων) το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου για το εφηβικό μυθιστόρημά του Στη διαπασών.
Τρεις συγγραφείς των Εκδόσεων Καστανιώτη βραβεύτηκαν για το έργο τους από το περιοδικό Διαβάζω: η Ιωάννα Καρυστιάνη απέσπασε το Βραβείο Μυθιστορήματος για το βιβλίο της Τα σακιά, ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς βραβεύτηκε στην κατηγορία Δοκίμιο-Μελέτη για το βιβλίο του Η επινόηση της ετερότητας.«Ταυτότητες» και «διαφορές» στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και, τέλος, ο Χριστόφορος Λιοντάκης έλαβε (εξ ημισείας με τον Κώστα Μαυρουδή) το Βραβείο Ποίησης για την ποιητική του συλλογή Στο τέρμα της πλάνης.
Ο Νταβίντ Γκρόσμαν έλαβε το έγκυρο γαλλικό βραβείο Médicis étranger για το μυθιστόρημά του Στο τέλος της γης, το οποίο ψήφισαν και οι αναγνώστες του γαλλικού περιοδικού Lire ως τοκαλύτερο μυθιστόρημα του 2011, ενώ ο Λεονάρδο Παδούρα απέσπασε το βραβείο Carbet de la Caraïbe et du Tout-Monde για το μυθιστόρημά του Ο άνθρωπος που αγαπούσε τα σκυλιά.
Αρκετές ήταν όμως και οι υποψηφιότητες.
Εν αναμονή της απονομής των Κρατικών Βραβείων, τέσσερα βιβλία είναι στις μικρές λίστες.
Για το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος η Ιωάννα Καρυστιάνη για Τα σακιά και η Αμάντα Μιχαλοπούλου για το Πώς να κρυφτείς. Ο Χριστόφορος Λιοντάκης, με την ποιητική συλλογή του Στο τέρμα της πλάνης, είναι υποψήφιος για το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και η Γιώτα Λαγουδάκου για τη μετάφραση του μυθιστορήματος της Χέρτα Μύλερ Ο άγγελος της πείνας.
Τέσσερα ήταν και τα υποψήφια βιβλία για το Βραβείο Αναγνωστών: η Ιωάννα Καρυστιάνη και η Αμάντα Μιχαλοπούλου με τα μυθιστορήματά τους Τα σακιά και Πώς να κρυφτείς, αντίστοιχα, ενώ ήταν επίσης υποψήφιοι η Ιωάννα Μπουραζοπούλου για το μυθιστόρημα Η ενοχή της αθωότητας και ο Μιχάλης Φακίνος για το μυθιστόρημα Η έρημος έρχεται.
Έξι βιβλία βρέθηκαν στις μικρές λίστες του περιοδικού δέκατα. Στην κατηγορία της ελληνικής λογοτεχνίας ήταν υποψήφια τα μυθιστορήματα της Ιωάννας Καρυστιάνη Τα σακιά, του Ανδρέα Μήτσου Ο αγαπημένος των μελισσών και του πρωτοεμφανιζόμενου Κώστα Μουζουράκη Φίδια στο Σκορπιό.
Στην κατηγορία της ξένης λογοτεχνίας ήταν υποψήφια τα μυθιστορήματα του Καναδού Πάτρικ Λέιν Κόκκινο σκυλί, κόκκινο σκυλί (μετάφραση: Αντώνης Καλοκύρης), Τζων Μπάνβιλ Άπειροι κόσμοι (μετάφραση: Τόνια Κοβαλένκο) και Γιασμίνα Χάντρα Αυτό που η μέρα οφείλει στη νύχτα (μετάφραση: Γιάννης Στρίγκος).
Τέσσερις υποψήφιοι μεταφραστές βρέθηκαν στις μικρές λίστες για τα Βραβεία Λογοτεχνικής Μετάφρασης του ΕΚΕΜΕΛ: η Τόνια Κοβαλένκο για τη μετάφραση του μυθιστορήματος της Ναντίν Γκόρντιμερ Ο συντηρητής, ο Ανταίος Χρυσοστομίδης για τη μετάφραση του βιβλίου του Ίταλο Καλβίνο Τελευταίο έρχεται το κοράκι, ο Τάσος Ψάρρης για Τα χαρούμενα αγόρια της Ατζαβάρα του Μάνουελ Βάθκεθ Μονταλμπάν και η Τατιάνα Ραπακούλια για το βιβλίο του Μάριο Βάργκας Λιόσα Ο άνθρωπος που έλεγε ιστορίες.
Τέλος, το βιβλίο της Ιωάννας Καρυστιάνη Σουέλ, το οποίο έχει μεταφραστεί στα αγγλικά από τον Κωνσταντίνο Ματσούκα, είναι στη μεγάλη λίστα για το Διεθνές Λογοτεχνικό Βραβείο IMPAC Dublin.
Αρκετές ήταν και οι μεταφράσεις ελληνικών έργων στο εξωτερικό.
Μέσα στο 2011 κυκλοφόρησαν τα μυθιστορήματα: της Ζυράννας Ζατέλη Στην ερημιά με χάρι στην Ιταλία (Redazione Cleup), της Ιωάννας Μπουραζοπούλου Τι είδε η γυναίκα του Λωτ; στη Γαλλία (Ginkgo Editeur), του Σέργιου Γκάκα Στάχτες στην Αγγλία (Maclehose Press/ Quercus) και Οι μάγισσες της Σμύρνης της Μάρας Μεϊμαρίδη στην Ουγγαρία (Gondolat Kiadó).
Σύντομα αναμένεται να κυκλοφορήσουν τα βιβλία της Ευγενίας Φακίνου Η μέθοδος της Ορλεάνης στην Αυστρία (Verlaghaus Hernals), αλλά και το μυθιστόρημά της Οδυσσέας και Μπλουζ στην Ιταλία (Edizioni La Linea), της Ιωάννας Καρυστιάνη Τα σακιά στην Αμερική (Europa Editions), αλλά και στην Ιταλία (Edizioni E/O), της Ρέας Γαλανάκη Αμίλητα, βαθιά νερά στην Ολλανδία (Stichting Ta Grammata) και του Χρήστου Χρυσόπουλου Ο βομβιστής του Παρθενώνα στη Γαλλία (Actes Sud).
Independent Greek Net
ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ!
Φέτος κλείνουμε τρία χρόνια ως δίκτυο.
Με την ευκαιρία αυτή θα θέλαμε να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στους αναγνώστες μας για την αγάπη και την υποστήριξη που μας έδειξαν έως τώρα.
Με την ευκαιρία αυτή θα θέλαμε να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στους αναγνώστες μας για την αγάπη και την υποστήριξη που μας έδειξαν έως τώρα.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ και στους συνεργάτες μας, καθώς και σε όλους εκείνους που συμμετείχαν με προθυμία στην προσπάθεια μας.
Συνεχίζουμε δυναμικά με την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε να κρατάμε τον πήχη ψηλά.
«Από μηχανής θεός;» Πετρέλαιο στο Αιγαίο!.. Οι υπερασπιστές του Εφραίμ
Παγκόσμια Εκστρατεία για τη Μακεδονία. Τελευταία νέα
Η Παγκόσμια Εκστρατεία για τη Μακεδονία συνεχίζεται, με νέα πνοή και νέα δύναμη.
Χαιρετίζουμε πρωτοβουλία του Συλλόγου Σταρτσοβιτών και Φίλων "Ο ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ", ο οποίος έστειλε ήδη την αφίσσα της Εκστρατείας στο τυπογραφείο για εκτύπωση σε πολλαπλά αντίγραφα τα οποία και θα τοιχοκολήσει στην ευρύτερη περιοχή του Νομού Σερρών. Προωθούμε την Εκστρατεία ώσπου να αποκτήσει την προβολή και τη συμμετοχή που αξίζει στη Μακεδονία μας..
Official website:http://www.macedoniaontheweb.eu/
Μια δημοσκόπηση που... λέει πολλά
Ο ηγέτης και η ιδέα του αύριο
[...]
Η τρόικα επισπεύδει τις εκλογές
[...]
Να αλλάξουμε το μέλλον
[...]
To σενάριο της φρίκης
[...]
Το μισό ΠΑΣΟΚ… το σκέφτεται
[...]
Με το κράτος ή με τον πολίτη;
[...]
Το “είναι” του χρόνου
[...]
Η χρονιά της Νέας Μεταπολίτευσης
[...]
Η λύση για να μην χάσουμε το μέλλον
[...]
[...]
Η τρόικα επισπεύδει τις εκλογές
[...]
Να αλλάξουμε το μέλλον
[...]
To σενάριο της φρίκης
[...]
Το μισό ΠΑΣΟΚ… το σκέφτεται
[...]
Με το κράτος ή με τον πολίτη;
[...]
Το “είναι” του χρόνου
[...]
Η χρονιά της Νέας Μεταπολίτευσης
[...]
Η λύση για να μην χάσουμε το μέλλον
[...]
Greek Alert
Greek Alert
Η προσφορά των μπλογκς στην ελεύθερη ενημέρωση ...!!!
ΟΤΑΝ ΖΟΥΣΕΣ
ΠΑΡΑΔΙΔΟΥΝ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΝΕΟΤΑΞΙΣΜΟΥ ΟΙ ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΗΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
''Οι φυσικοί πόροι ανήκουν και στους Τουρκοκύπριους''
Η προσφορά των μπλογκς στην ελεύθερη ενημέρωση ...!!!
ΟΤΑΝ ΖΟΥΣΕΣ
ΠΑΡΑΔΙΔΟΥΝ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΝΕΟΤΑΞΙΣΜΟΥ ΟΙ ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΗΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
''Οι φυσικοί πόροι ανήκουν και στους Τουρκοκύπριους''
Today at InfognomonPolitics
Today at InfognomonPolitics
Καλή Χρονιά, Λευτεριά στα Κατεχόμενα, Γεωτρήσεις σε Κρήτη-Καστελόριζο-Αιγαίο, Λευτεριά στους Κούρδους, Λευτεριά από τους φαύλους πολιτικούς!
Κύπρος: Συνεδριάζει την Τρίτη η υπουργική επιτροπή για το φυσικό αέριο
Θεοί και δαίμονες στην πάλη του Καλού και του Κακού
Ελλαδάρα, Καλή Χρονιά σε όλους τους Έλληνες!
Μυστικές επαφές ΜΙΤ - ΕΥΠ για να σβήσουν οι φωτιές
Ευχές για το 2012
Ανήσυχοι οι παρατηρητές για τους ελεύθερους σκοπευτές στη Συρία
Ce que n’a pas dit Hugo Chavez sur Cristina Kirchner et les autres
Χρόνια Πολλά Πατρίδα και του Χρόνου Λεύτερη, Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά Ελληνες
Ισραήλ: Γέννησε … ένας έγκυος άνδρας!
Ο ανορθόδοξος πόλεμος εναντίον της Ελλάδας Πώς οι Τούρκοι έκαιγαν τα ελληνικά δάση
Μεγάλη διαδήλωση Κούρδων στο Ντιγιάμπακιρ
Καρκίνοι του Τσάβες και της Χριστίνας Φερνάντες: Συνωμοσία των Αμερικανών;
Οι Κούρδοι "υποδέχονται" τον έπαρχο που πήγε για τα συλλυπητήρια των 35 δολοφονηθέντων από το τουρκικό κράτος
Στο γήπεδο της Ανατολικής Μεσογείου
Οταν... ο Πούτιν «ευχαρίστησε» τον Ερντογάν
Οι Τούρκοι ιστολόγοι εκφράζουν επιφυλάξεις για το νέο σύνταγμα
CNN: Η αλ Κάιντα προσπαθεί να στρατολογήσει άνδρες στη Λιβύη
Οι Τούρκοι χάκερ «υψώνουν» την ημισέληνο στο Διαδίκτυο
Το χρυσό Οικόπεδο 12 και οι συνέπειές του
Πολιτική Δυσαρμονία
Πολλαπλά μηνύματα από τις δηλώσεις Γιλμάζ
Το παιδί με τα παγωμένα χέρια
Κύπρος: Πανηγυρίζει και η Πλατφόρμα!
Εις τον τύπον τον ήλων: Η εξουσία και ο λαός
Καλή Χρονιά, Λευτεριά στα Κατεχόμενα, Γεωτρήσεις σε Κρήτη-Καστελόριζο-Αιγαίο, Λευτεριά στους Κούρδους, Λευτεριά από τους φαύλους πολιτικούς!
Κύπρος: Συνεδριάζει την Τρίτη η υπουργική επιτροπή για το φυσικό αέριο
Θεοί και δαίμονες στην πάλη του Καλού και του Κακού
Ελλαδάρα, Καλή Χρονιά σε όλους τους Έλληνες!
Μυστικές επαφές ΜΙΤ - ΕΥΠ για να σβήσουν οι φωτιές
Ευχές για το 2012
Ανήσυχοι οι παρατηρητές για τους ελεύθερους σκοπευτές στη Συρία
Ce que n’a pas dit Hugo Chavez sur Cristina Kirchner et les autres
Χρόνια Πολλά Πατρίδα και του Χρόνου Λεύτερη, Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά Ελληνες
Ισραήλ: Γέννησε … ένας έγκυος άνδρας!
Ο ανορθόδοξος πόλεμος εναντίον της Ελλάδας Πώς οι Τούρκοι έκαιγαν τα ελληνικά δάση
Μεγάλη διαδήλωση Κούρδων στο Ντιγιάμπακιρ
Καρκίνοι του Τσάβες και της Χριστίνας Φερνάντες: Συνωμοσία των Αμερικανών;
Οι Κούρδοι "υποδέχονται" τον έπαρχο που πήγε για τα συλλυπητήρια των 35 δολοφονηθέντων από το τουρκικό κράτος
Στο γήπεδο της Ανατολικής Μεσογείου
Οταν... ο Πούτιν «ευχαρίστησε» τον Ερντογάν
Οι Τούρκοι ιστολόγοι εκφράζουν επιφυλάξεις για το νέο σύνταγμα
CNN: Η αλ Κάιντα προσπαθεί να στρατολογήσει άνδρες στη Λιβύη
Οι Τούρκοι χάκερ «υψώνουν» την ημισέληνο στο Διαδίκτυο
Το χρυσό Οικόπεδο 12 και οι συνέπειές του
Πολιτική Δυσαρμονία
Πολλαπλά μηνύματα από τις δηλώσεις Γιλμάζ
Το παιδί με τα παγωμένα χέρια
Κύπρος: Πανηγυρίζει και η Πλατφόρμα!
Εις τον τύπον τον ήλων: Η εξουσία και ο λαός
Ο εθισμός της Στικούδη
Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2012
ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ
Έτος έκδοσης: 2011
ISBN: 978-960-04-4256-4
ΣΕΛ.: 304 Σχήμα: 14 Χ 20,6
Βάρος: 455.00 γραμ. Μαλακό εξώφυλλο
Βραβείο: Κρατικό Ειδικό Βραβείο Λογοτεχνίας (1989), Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο της προσφοράς της (1990) και τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος (1995)
Πρόλογος-Επιμέλεια: Έρη Σταυροπούλου
ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ Τα παιδιά του Σπάρτακου είναι ένα έργο που απασχόλησε τη Διδώ Σωτηρίου για μια περίοδο σχεδόν τριάντα χρόνων, από τις αρχές του ’60 έως τις αρχές του ’90.
Πρόκειται για ένα πολυπρόσωπο μυθιστόρημα που η υπόθεσή του διαδραματίζεται στη Θράκη των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα και στην Αθήνα της πρώτης μετεμφυλιακής περιόδου.
Κεντρικό θέμα του είναι η συνδικαλιστική και αντιστασιακή δράση των ηρώων, που εμπνέονται από την επανάσταση του Θρακιώτη σκλάβου Σπάρτακου και από τα ιδανικά της Αριστεράς σε μια εποχή που ο τόπος βιώνει δραματικές στιγμές.
«[…] Ας μη θεωρηθεί, όμως, ότι έχουμε μόνο ένα μυθιστόρημα με θέση, για να προβληθεί μια συγκεκριμένη ιδεολογία.
Τα παιδιά του Σπάρτακου είναι έργο που προβάλλει τα τραγικά υπαρκτά προβλήματα του τόπου το πρώτο μισό του 20ού αιώνα.
Αν μάλιστα προσέξουμε το λόγο ορισμένων προσώπων, όπως του Νεόφυτου ή της Νίκης, αλλά και της Βασιλιώς, στο τέλος, όπου κάνει τον απολογισμό της ζωής της, βλέπουμε ότι συγκριτικά με τον αγωνιστικό παλμό των πρωταγωνιστών της Εντολής εδώ διαγράφεται η επιθυμία για μια ήρεμη καθημερινή ζωή με την υπέρβαση των πολιτικών αντιθέσεων.
Παράλληλα είναι μια οικογενειακή τραγωδία και ένα έργο ζωντανών χαρακτήρων, στους οποίους αποτυπώνονται υπαρκτοί ανθρώπινοι τύποι. […]»
Από τον πρόλογο της Έρης Σταυροπούλου
ΣΩΤΗΡΙΟΥ, ΔΙΔΩ
(1909 - 2004)
H Διδώ Σωτηρίου, το γένος Παππά, γεννήθηκε στο Aϊδίνι της Mικράς Ασίας το 1909.
Με τη Μικρασιατική καταστροφή το 1922, κατέφυγε με την οικογένειά της στην Αθήνα.
Αφού ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές σπουδές της, σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών και στο Παρίσι. Το 1933 παντρεύτηκε τον φωτισμένο εκπαιδευτικό Πλάτωνα Σωτηρίου.
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’30 εντάχθηκε στις γραμμές του Αριστερού κινήματος του οποίου υπήρξε δραστήριο μέλος.
Στην Κατοχή, έλαβε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση και, στα μετεμφυλιακά χρόνια, βρέθηκε στη δίνη των γεγονότων όταν η αδελφή της, Έλλη Παππά, σύντροφος του Νίκου Mπελογιάννη, συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο στην ιστορική δίκη του 1951.
Δεν έφτασε στο εκτελεστικό απόσπασμα, γιατί η κυβέρνηση Πλαστήρα δε θέλησε να εκτελέσει μητέρα βρέφους και τελικά απελευθερώθηκε το 1963.
H Δ.Σ. δόθηκε με πάθος στη δημοσιογραφία, όπου διακρίθηκε με τη σειρά καθημερινών άρθρων για τη διεθνή επικαιρότητα, τις ζωντανές ανταποκρίσεις και τα ρεπορτάζ.
Συνεργάστηκε αποκλειστικά με έντυπα της Αριστεράς – με τον Ριζοσπάστη έως το 1947 και την Κομμουνιστική Επιθεώρηση, και από το 1953 με την Αυγή και το περιοδικό Οι δρόμοι της ειρήνης.
Με τη λογοτεχνία ασχολήθηκε κατ’ αρχάς σποραδικά.
Το πρώτο της μυθιστόρημα, Οινεκροί περιμένουν, κυκλοφόρησε το 1959, για να ακολουθήσουν τα Ματωμένα Χώματα (1962), η Εντολή (1976) και το Kατεδαφιζόμεθα (1982).
Έχει γράψει επίσης θεατρικά μονόπρακτα, μελέτες και βιβλία για εφήβους, καθώς και ιστορικά δοκίμια. H Μικρασιατική καταστροφή και H στρατηγική του ιμπεριαλισμού στην Ανατολική Μεσόγειο (1975) και Τα πρώτα βήματα του Ψυχρού Πολέμου (2009).
Το 2004 εκδόθηκε σειρά διηγημάτων της με τον τίτλο Τυχαίο Συναπάντημα, και άλλες ιστορίες. Έχει βραβευθεί με το βραβείο Iπεκτσί (1985), το Κρατικό Ειδικό Βραβείο Λογοτεχνίας (1989), το Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο της προσφοράς της (1990) και τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος (1995).
Τα έργα της κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κέδρος.
Πεζογραφία
Οι νεκροί περιμένουν (1959) Ματωμένα χώματα (1962) Εντολή (1976) Κατεδαφιζόμεθα (1982) Τυχαίο συναπάντημα και άλλες ιστορίες (2004) Τα παιδιά του Σπάρτακου (2011)
Θέατρο
Τρία θεατρικά και ένας μονόλογος (1995) Βιβλία για παιδιά Μέσα στις φλόγες (1978) Οι επισκέπτες (1979)
Μελέτες
Η Μικρασιατική Καταστροφή και η στρατηγική του Ιμπεριαλισμού στην Ανατολική Μεσόγειο (1975)
Τα πρώτα βήματα του Ψυχρού Πολέμου (2009)
Ο ΛΥΚΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ
Ο ΛΥΚΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ
Κατηγορία: ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ Kωδικός Καταλόγου: 10898 Ημ. Έκδοσης: 10/2011
Ηλικιακή Ομάδα: ΕΝΗΛΙΚΕΣ
Ημ. Tελ. Ανατ.: 01/2012 Ανατύπωση: 4η
ISBN: 978-960-496-438-3
Σελίδες: 536 Βιβλιοδεσία: ΑΔΕΤΟ
Χιλιάδα Κυκλ.: 34η
Ξημερώματα Χριστουγέννων του 1984, στο Σπαντάου, στο Βερολίνο, ένας άνδρας αυτοκτονεί πέφτοντας στα παγωμένα νερά του ποταμού Χάφελ.
Ο θάνατός του θα γεννήσει το λύκο της μοναξιάς. Στις 23 Οκτωβρίου του 1994, η άγρια δολοφονία μιας γυναίκας στο Βερολίνο συγκλονίζει τη Γερμανία.
Εκείνο το βράδυ ο λύκος θα ουρλιάξει για πρώτη φορά.
Η υπόθεση θεωρείται ανεξιχνίαστη και μπαίνει στο αρχείο.
Χρόνια αργότερα, η πανέμορφη νεαρή γυμνάστρια Σοφιάννα Δρανά επιθυμεί να ζήσει το όνειρο των πλουσίων με οποιοδήποτε τίμημα, γι’ αυτό και δε διστάζει να χρησιμοποιήσει την εμφάνισή της για να το πετύχει.
Χωρίς να το γνωρίζει όμως βρίσκεται κι αυτή στο μάτι του κυκλώνα. Στις 16 Φεβρουαρίου του 2008 χιονίζει πολύ στην Αθήνα και ο λύκος ουρλιάζει ξανά.
Η υπαστυνόμος Α΄ Ευρυδίκη Τζελή, που αναλαμβάνει την υπόθεση μιας πρωτοφανούς δολοφονίας η οποία συγκλονίζει την Ελλάδα, παρατηρεί κάτι που δεν έχει προσέξει κανείς. Από εκείνη τη στιγμή η ζωή της κινδυνεύει, δίχως όμως να το γνωρίζει. Σαν ουρλιάζει ο λύκος της μοναξιάς, καραδοκούν οι μνήμες και ξυπνάει ένας δολοφόνος…
Η Χρυσηίδα Δημουλίδου επανέρχεται δυναμικά στο αστυνομικό μυθιστόρημα με μία ιστορία που εκτυλίσσεται μεταξύ Ελλάδας και Βερολίνου και θα σας αφήσει με κομμένη την ανάσα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)