ΕΛΛΗΝΟΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΧΩΜΑΤΕΡΕΣ

Ελλάδα έτος 2007.
Βρισκόμαστε στην Ελλάδα της «Ευρώπης», βρισκόμαστε στην Ελλάδα των «εξελίξεων», βρισκόμαστε στην Ελλάδα του υπερκαταναλωτισμού και της φτώχειας (αυτά τα δυο μόνο στη χώρα μας συνδυάζονται), είμαστε στην Ελλάδα των δανείων, των πιστωτικών καρτών, είμαστε στην Ελλάδα των «ευρωελλήνων» των γεμάτων με αρνητικά στοιχεία, είμαστε στην Ελλάδα των «οικολογικά ευαίσθητων» πολιτών!
Αυτή η οικολογική μας ευαισθησία, είναι και το εφαλτήριο των πράξεων μας.
Όπου γυρίσεις, και όπου δεις, θα αντικρίσεις στοίβες από σκουπίδια και μπάζα, θα αντικρίσεις βρωμιά και δυσωδία, θα αντικρίσεις αδιαφορία και εγκατάλειψη θα αντικρίσεις τον ασυνείδητο που πετά τα σκουπίδια του από το παράθυρο του αυτοκινήτου του…..
Και όλα αυτά, και άλλα πολλά σε μια χώρα που κάποτε μόνο ομορφιές είχε να επιδείξει, τις παραλίες, τα δάση της, τα γραφικά χωριά της τα οποία όσα δεν εγκαταλειφθήκαν από τους κατοίκους τους για μια «καλύτερη» ζωή στις πόλεις, μετατραπήκαν σε «τσιμεντουπόλεις».
Στην Ελλάδα του 2007, μια μεγάλη ανοιχτή «πληγή» είναι οι σκουπιδότοποι, οι χωματερές, που τελευταία τις ονόμασαν Χώρους Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων, και μόνο τέτοιοι χώροι δεν είναι.
Είναι χώροι που πάνε και αδειάζουν οι σκουπιδιάρες των Δήμων τα σκουπίδια τους, όπως και ο κάθε πολίτης, και όσοι χώροι είναι οργανωμένοι (όσο γίνεται) έχουν μπουλντόζες και καλύπτουν τα σκουπίδια με χώμα.
Όλοι οι άλλοι χώροι, είναι ξέφραγοι, τα σκουπίδια είναι χύμα, εκτεθειμένα σε φωτιές και σε άλλα.
Και τι πιο φυσικό από τις πυρκαγιές σε χωματερές όταν επικρατούν τέτοιες συνθήκες;
Γι αυτό και έχουμε πολύ συχνά την εκδήλωση πυρκαγιών μέσα σε χωματερές, οι οποίες πυρκαγιές επεκτείνονται και στην γύρω περιοχή προκαλώντας καταστροφές, και μολύνοντας την ατμόσφαιρα με τον καπνό τους που είναι λόγω των υλικών που καίγονται δηλητηριώδης.
Και παρατηρούμε κάθε φορά που καίγεται μια χωματερή όλους να περιμένουν από την πυροσβεστική να σβήσει τη φωτιά, χωρίς όμως να γνωρίζουν ότι αυτές οι φωτιές δεν σβήνουν με νερό, όσο και να ρίξεις.
Θέλουν «σκέπασμα» με χώμα.
Το έχω γράψει αμέτρητες φορές σε παρόμοια άρθρα.
Πρέπει λοιπόν να καλυφθεί με χώμα η φωτιά, γιατί με το νερό ΔΕΝ ΣΒΗΝΕΙ.
Για αυτό το λόγο, είναι υποχρεωμένες οι Νομαρχίες και οι Δήμοι να έχουν έτοιμα χωματουργικά μηχανήματα και προσωπικό σε επιφυλακή για τέτοιες περιπτώσεις, άσχετα με το αν αρκετές φορές ψάχνεις να τους βρεις.
Τώρα πολλοί θα μου πουν ότι εξίσου επικίνδυνοι είναι κι αυτοσχέδιοι σκουπιδότοποι και τι γίνεται με αυτούς!
Να υπενθυμίσω, ότι «αυτοσχέδιοι» είναι οι σκουπιδότοποι που δημιουργούνται από πολίτες όπου «βολεύει», είτε δηλαδή σε δάσος, είτε σε κάποια παραλία, είτε σε χωράφια, ακόμα και σε εγκαταλελειμμένα οικόπεδα μέσα σε κατοικημένες περιοχές.
Πάει ένας και πετάει ότι δεν του χρειάζεται χωρίς να τον βλέπει κανείς, και μετά, ακολουθούν και άλλοι το παράδειγμα του με αποτέλεσμα να έχουμε γεμίσει σκουπιδότοπους.
Δεν είναι λίγοι και στην Χαλκιδική, οι οποίοι μάλιστα καιγόταν όλο το καλοκαίρι ευτυχώς χωρίς επέκταση στην γύρω περιοχή, αλλά με μόλυνση της ατμόσφαιρας.
Και πως παίρνουν φωτιά οι χωματερές;
Θα αναφέρω κάποιες αιτίες που έχουν γίνει γνωστές από καταγγελίες.
Τις βάζουν τις φωτιές λοιπόν πολλές φορές άτομα από τους δήμους στους οποίους ανήκουν προκειμένου να εξασφαλιστεί «χώρος» (γιατί κάποια στιγμή η χωματερή γεμίζει), άλλες φορές τις βάζουν τσιγγάνοι για να φανερωθούν τα όποια παλιοσίδερα υπάρχουν εκεί και τα όποια μέταλλα γενικότερα, άλλες φορές πάλι, και αυτό κυρίως κατά τους θερινούς μήνες παίρνουν φωτιά μόνες τους από τις υψηλές θερμοκρασίες.
Άλλωστε, τα σκουπίδια έχουν πάντα «θερμοκρασία».
Τι και αν έχουν εκδοθεί «οδηγίες» από την Ευρώπη, τι και αν φωνάζει η Πυροσβεστική, τι και αν φτάσαμε στο απροχώρητο, οι χωματερές παραμένουν, και ξέρετε πως φαίνονται από το δορυφόρο;
Καλυτέρα να μη σας πω.
Ακόμα και οι «κλειστές» χωματερές, όχι μόνο δεν είναι κλειστές, αλλά σε πλήρη λειτουργία, και ο «ευαισθητοποιημένος» Έλληνας εξακολουθεί να δημιουργεί και άλλες καινούργιες, για να κάνει τη δουλειά του, μέχρι να μας πνίξουν ολοκληρωτικά τα σκουπίδια..

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.
Γραφείο Τύπου & Δημοσίων Σχέσεων
Τηλ: 210/6446209
Φαξ: 210/6465058
E- Mail: ggdetyp2@otenet.gr


Αθήνα, 7 Οκτωβρίου 2005

ΠΡΟΣ
ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ ΥΠΕΧΩΔΕ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ

Από το Γραφείο Τύπου του ΥΠΕΧΩΔΕ εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:

Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου κατά της Ελλάδας για τις παράνομες χωματερές, είναι αποτέλεσμα προσφυγής που έκανε αυτεπαγγέλτως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της χώρας μας το 2003. Η προσφυγή αυτή έγινε επειδή η Ελλάδα ήταν υποχρεωμένη να έχει απομακρύνει τις χωματερές από το 1999, αλλά οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ δεν είχαν αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Τα τονίζουμε αυτά, για να αποδίδονται τα του Καίσαρος τω Καίσαρι…

Ακριβώς επειδή αυτό το μεγάλο πρόβλημα δεν αντιμετωπίστηκε όλα αυτά τα χρόνια, με απόφαση του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ κ. Γ. Σουφλιά, τον Ιούλιο του 2004 συγκροτήθηκε Επιτροπή η οποία μελέτησε διεξοδικά το θέμα, κατέγραψε τις παράνομες χωματερές και τις κατέταξε σε κατηγορίες.

Στις 25 Μαΐου 2005, ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κάλεσε σε σύσκεψη τους Γενικούς Γραμματείς των Περιφερειών και τους ανακοίνωσε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα σταδιακής αποκατάστασης των χωματερών έως το 2008, με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα (βλ. Δελτίο Τύπου του ΥΠΕΧΩΔΕ 25/05/2005).

Ο σχεδιασμός και η κατασκευή των έργων διαχείρισης αποβλήτων (ΧΥΤΑ κα) είναι ευθύνη των Περιφερειών και η κατάργηση των παράνομων χωματερών είναι ευθύνη των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμού.

Μάλιστα, το ΥΠΕΧΩΔΕ εξέδωσε εγκυκλίους με τεχνικές προδιαγραφές μελετών αποκατάστασης και τις έστειλε σε όλες τις Περιφέρειες της χώρας και συγκρότησε, επίσης, μία ομάδα υποστήριξης του προγράμματος.

Με την ολοκληρωμένη εφαρμογή έως το 2008 του προγράμματος που εκπόνησε το ΥΠΕΧΩΔΕ, θα αποτραπεί για την Ελλάδα ο κίνδυνος επιβολής προστίμου.

ΚΑΥΣΙΜΑ ΚΑΙ «ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ».

Δεν είναι μόνο οι εξωφρενικές τιμές στα καύσιμα, δεν είναι οι «κούρσες ακρίβειας» που κάνουν βενζίνες, πετρέλαια, διάβολοι και τριβόλοι, είναι και τα «παιχνίδια» των πρατηριούχων. Κάνοντας μια βόλτα στην Θεσσαλονίκη, παρατήρησα ότι πάρα πολλά βενζινάδικα δεν είχαν τιμές καυσίμων στις ταμπέλες τους. Δεύτερη και τρίτη φορά που πέρασα από περιέργεια, πάλι δεν είχαν τιμές. Ευτυχώς στη Χαλκιδική δεν έχουμε τέτοια φαινόμενα. Σταμάτησα και ρώτησα τον υπάλληλο που ήταν στο βενζινάδικο γιατί δεν έχουν βάλει τις τιμές των καυσίμων για να ξέρει ο κόσμος πόσο θα πληρώσει τα καύσιμα του, και η απάντηση που πήρα ήταν ότι «το αφεντικό ξέρει, αλλά λείπει». Ολως παραδόξως, και στα υπόλοιπα βενζινάδικα «έλειπε» το αφεντικό, και οι υπάλληλοι δεν ήξεραν. Έχω μια ερώτηση για τους «αρμοδίους». Δεν είναι υποχρεωτικό να έχουν όλα τα πρατήρια καυσίμων αναρτημένες τις τιμές πώλησης σε εμφανές σημείο; Από πέρσι μέχρι και τώρα, οι τιμές όλο και ανεβαίνουν, και το παίρνουμε χαμπάρι όταν είναι ήδη πολύ αργά. Και διαπιστώνω ότι πολλοί ανεβάζουν τις τιμές ενώ ψωνίζουν με τις ΙΔΙΕΣ χρεώσεις. Χαρακτηριστικές ήταν οι καταγγελίες που έγιναν σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Το θέμα «καύσιμα», θα μας απασχολεί για πολύ καιρό. Από την μια είναι η τρελή κούρσα των τιμών του πετρελαίου στην Αμερική, και από την άλλη είναι ο συναγωνισμός από εμάς, και οι συνεχείς αυξήσεις. Και μην ξεχνάμε, ότι οι τιμές των καυσίμων στην χώρα μας ανέβαιναν πολύ πριν αρχίσει αυτή η τρελή κούρσα του πετρελαίου στην Αμερική. Αναρωτιέμαι όταν φτάσει η τιμή του βαρελιού στα 100 δολάρια, γιατί εκεί θα φτάσει στο τέλος, πόσο θα πληρώνουμε τα καύσιμα στην Ελλάδα, τη στιγμή μάλιστα που ήδη είναι κοντά στο ευρώ, και σε πολλές περιοχές είναι πάνω από ένα ευρώ το λίτρο; Αν λάβουμε επίσης υπ οψιν και την αύξηση του ΦΠΑ, σε συνδυασμό με όλα τα πιο πάνω και άλλα πολλά, τότε να υποθέσουμε ότι η τιμή της αμόλυβδης θα φτάσει το ενάμιση ευρώ; Μήπως ήρθε η ώρα να «κλειδώσουμε» τα αυτοκίνητα; Μήπως θα πρέπει επιτέλους να αναζητήσουμε και άλλες πηγές ενέργειας, πιο οικονομικές, αλλά και πιο «φιλικές» στο περιβάλλον; Στη χώρα του ήλιου και των ανέμων, στην χώρα μας, αφήνουμε αναξιοποίητες αυτές τις δυο πηγές ενέργειας. Για παράδειγμα για ηλεκτρισμό γιατί δεν χρησιμοποιούμε τον ήλιο και τον αέρα και κάθε φορά έχουμε φουσκωμένους λογαριασμούς; Η ΔΕΗ ανεβάζει τις τιμές της κάθε φορά που ανεβαίνει και το πετρέλαιο. Όλα είναι μια «αλυσίδα» η οποία όμως έχει τυλιχτεί γύρω από το λαιμό μας και μας πνίγει. Και απ ότι βλέπω η Τουρκία ετοιμάζεται για εισβολή στο Ιράκ. Θα παίξει και αυτό το ρόλο του στην άνοδο των τιμών στις διεθνείς αγορές. Δύσκολα χρόνια. Στη χώρα μας πολλοί είναι εκείνοι που δεν χάνουν ευκαιρία να μας κλέψουν, και ο καλύτερος τρόπος είναι μέσα από τα καύσιμα. Μελέτες έδειξαν ότι η χώρα μας διαθέτει τόσες παράνομες αποθήκες καυσίμων, όσες δεν διαθέτει η υπόλοιπη Ευρώπη. Το Εμπόριο, και το παραεμπόριο καυσίμων ανθεί, και δεν βάζει κανείς φρένο. Καμία κυβέρνηση ενώ ξέρει δεν έχει φροντίσει να πάρει κάποια μέτρα και να προφυλάξει τον κόσμο. Και σίγουρα πίσω από το παραεμπόριο καυσίμων κρύβονται και οι μεγάλες εταιρίες οι οποίες άλλωστε κάνουν κουμάντο στην αγορά, και δεν τολμά να τους βάλει κανείς χέρι. Ποιος άλλωστε τόλμησε να τα βάλει στα τόσα χρόνια με τα διάφορα «Τραστ»; Όλες οι κυβερνήσεις, σε όλη τη γη, «τρέφονται» από τους διαχειριστές του παγκοσμίου χρήματος, και τέτοιοι (οι βασικοί) είναι οι πετρελαιάδες και οι εταιρίες τους. Αναμένονται ραγδαίες εξελίξεις στα καύσιμα, και τις παρακολουθούμε με αγωνία. Άλλωστε, δεν είναι μόνο ο χειμώνας και το πετρέλαιο για την ζεστασιά μας, είναι η καθημερινή μας κίνηση, είναι τα διάφορα προϊόντα που εξαιτίας των καυσίμων ανεβαίνουν κι αυτά. Είναι η καθημερινότητα μας.

ΚΑΥΣΙΜΑ ΚΑΙ «ΚΟΥΡΣΕΣ»

Εδώ και ένα σχεδόν μήνα, παρατηρούμε τις τιμές των καυσίμων να «τρέχουν» προς τα πάνω, με αποτέλεσμα την επιβάρυνση των οικογενειακών προϋπολογισμών. Φτάσαμε στις μέρες που θα χρειαστεί να προμηθευτούμε πετρέλαιο θέρμανσης, και αναρωτιόμαστε ποια θα είναι η αρχική του τιμή και λέω αρχική γιατί πολύ φοβάμαι ότι κατά την διάρκεια του χειμώνα θα έχουμε πολλά «σκαμπανεβάσματα» όχι και τόσο ευχάριστα όπως καταλαβαίνετε για εμάς. Ας δούμε μερικές τιμές που έχω καταγράψει σε διάφορες περιοχές της χώρας, έτσι για να καταλάβουμε τι γίνεται, και ίσως τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Αμόλυβδη από 99 λεπτά, μέχρι και 1.050 (!) Σούπερ αμόλυβδη από 1,018 μέχρι και 1,065 Πετρέλαιο κίνησης από 90 λεπτά, μέχρι 99! Υπάρχουν βέβαια και τα ανεξάρτητα πρατήρια τα οποία άλλα έχουν πολύ χαμηλές τιμές (αν μπορούμε να το πούμε έτσι), και άλλα ίδιες, αν όχι και υψηλότερες. Να υποθέσουμε λοιπόν, ότι το πετρέλαιο θέρμανσης θα φτάσει το ένα ευρώ το λίτρο; Το ρωτώ αυτό γιατί τέτοια μηνύματα παίρνω, από την όλη κούρσα των τιμών, και ακούω πολλούς από εσάς να λέτε το ίδιο. Οι παράγοντες της αγοράς μιλούν για αύξηση στα καύσιμα άνω του 15%, κάτι που μας στήνει με την πλάτη στον τοίχο. Οι όποιες ισορροπίες στην τρελή κούρσα του πετρελαίου οφείλονται καθαρά και μόνο στην ισοτιμία ευρώ – δολαρίου. Μέχρι πότε όμως Θα τηρούνται αυτές οι ισορροπίες κανείς δεν ξέρει. Πολλοί λένε ότι πρόλαβαν να γεμίσουν από πέρσι τις δεξαμενές τους με παλιά τιμή, αλλά ξέρουμε ότι δεν είναι το μοναδικό γέμισμα που κάνουμε τον χειμώνα, και αν επαναλαμβάνω για ακόμα μια φορά, βγουν αληθινοί εκείνοι που μιλούν για βαρυχειμωνιά φέτος, θα χρειαστούμε πολλά γεμίσματα για να ξεχειμωνιάσουμε χωρίς να παγώσουμε. Μια άλλη παράγραφος σχετική με την κούρσα των τιμών, είναι αυτή των μεγάλων εταιριών, οι οποίες φαίνεται ότι είναι ανεξέλεγκτες. Αν τα προσθέσουμε όλα αυτά, και βάλουμε στη «σούμα» και την αύξηση (όπως ακούγεται) του ΦΠΑ, τότε όχι απλά είμαστε για κλάματα, αλλά και κάτι πολύ παραπάνω. Βρισκόμαστε στις τελευταίες μέρες του Σεπτέμβρη. Ήδη έχουμε μπει σε χειμωνιάτικους «ρυθμούς», και πολλοί διαπιστώνουν ότι δεν τα βγάζουν πέρα. Ακόμα δεν ανακοινωθήκαν οι τιμές στο πετρέλαιο θέρμανσης, βλέπουμε όμως τα αποτελέσματα των τρελών τιμών των καυσίμων σε όλα τα άλλα, σε τρόφιμα, ρούχα, κλπ. Ένα παράξενο φαινόμενο όμως είναι και αυτό της άσκοπης χρήσης των αυτοκινήτων. Αντί να ξελαφρώνουμε λίγο τον οικογενειακό προϋπολογισμό από την άσκοπη χρήση του αυτοκινήτου, εμείς ακόμα και για εκατό μέτρα θα πάρουμε το αμάξι για να μετακινηθούμε. Το έχω γράψει πολλές φορές αλλά θα το επαναλάβω. Τα Μουδανιά για παράδειγμα, και άλλες περιοχές του νομού θυμίζουν μεγαλουπόλεις καθημερινά, με το μποτιλιάρισμα, την ανεξέλεγκτη στάθμευση, και όλα τα καλά της καταναλωτικής κοινωνίας μας. Το να καις ένα σωρό βενζίνη κάνοντας κύκλους για να παρκάρεις, η περιμένοντας να απεγκλωβιστείς από την κίνηση, είναι ότι χειρότερο, γιατί τα ρεζερβουάρ για να γεμίσουν, θέλουν το λιγότερο ένα τριαντάρι ευρώ. Και όπως πάνε τα πράγματα, τα τριάντα ευρώ θα φτάνουν στο τέλος μόνο για να γεμίσει κάποιος τον αναπτήρα του. Περιμένουμε τις νέες εξελίξεις, μια και η κατάσταση στα καύσιμα μεταβάλλεται συνέχεια. Πολύ φοβάμαι ότι αυτό το χειμώνα θα ζοριστούμε πάρα πολύ, και πολλοί θα είναι εκείνοι που δεν θα τα βγάλουν πέρα με όλες τις υποχρεώσεις και με την ακρίβεια που επικρατεί σε όλα.

ΠΕΘΕΡΑΣ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΤΟ ΣΟΒΑΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΣΟΥ …… ... είναι που έφερες στο σπίτι τη μαμά σου! Και ο λόγος, για τις πεθερές! Μη γελάσει κανείς! Το θέμα είναι σοβαρό! Λοιπόν αγαπητοί φίλοι, συνοδοιπόροι σε αυτήν την 'επικίνδυνη διαδρομή-σχόλιο, μια φράση μου 'ρχεται στο μυαλό κάθε φορά που σκέπτομαι την πρώην πεθερά μου! ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΓΕΡΟ ΤΟΥ ΜΩΡΙΑ!! Ίσως γιατί θυμάμαι το αγέρωχο βλέμμα της πάνω από τα "κολοκοτρωνεικα" μουστάκια της! Κάθε φορά που μιλούσε( δηλαδή τι μιλούσε) ,νόμιζα ότι θα έβλεπα από μια μεριά να ξεπετιούνται και οι υπόλοιποι οπλαρχηγοί του 21 κρατώντας το λάβαρο της επανάστασης! Θα την έτρεμε ακόμα και ο "Δράμαλης" έτσι και ζούσε. Όταν δε ασχολείτο με εμένα, ακόμα και εκείνα τα κυνηγόσκυλα του φουκαρά του πεθερού μου που ήταν συνηθισμένα στις τουφεκιές, έβαζαν την ουρά στα σκέλια και εξαφανιζόταν! Το "στοματάκι" της, ήταν ένας μπαξές! Με γαϊδουράγκαθα. Έτσι και άρχιζε να ρητορεύει, ήθελες μεταφραστή για να καταλάβεις τι έλεγε. Στα λεγόμενα της δεν σήκωνε αντίρρηση, και κάθε λέξη της "επιβεβαιωνόταν" από τον κυματισμό του μουστακιού! Κάποτε πήγε σε ένα ινστιτούτο για αποτρίχωση, και της είπαν ότι "ο μπαρμπέρης είναι στο ισόγειο"! Και οι «ευχές» της; Έπιαναν! Από τα τόσα "κακό χρόνο να 'χεις" που είχα ακούσει, τρακάρισα δυο φορές, και μια κόντεψε να με χτυπήσει αυτοκίνητο! Η αγαπημένη μου πεθερουλα! Αν για κάποιες όμορφες γυναίκες λέμε "κοίτα τι κάνει ο Θεός όταν έχει κέφια", για εκείνην λέγαμε "Θεούλη μου, χαλασμένο μουσακά έτρωγες και έβγαλες αυτή τη μελιτζάνα με πόδια"; Αγία γυναίκα! Δεν έλειπε από λειτουργία! Μόνο που δεν ξέρω γιατί όποτε ήταν στην εκκλησία παπάς "έτρωγε" την μισή λειτουργία! Και άλλα πολλά. Μέχρι που χώρισα, και ένα τεράστιο κενό πήρε τη θέση της πεθεράς μου (ήταν και 140 κιλά)! Τώρα, μουστάκι σαν και εκείνο βλέπω μόνο στις φωτογραφίες των ηρώων του 21, άντε και σε καμιά πατριωτική ταινία! Δεν κρύβω ότι μου λείπει και ο γλυκός της ο λόγος, αυτός που με τόση απλοχεριά, και σαν ρουκέτα εκτοξευόταν εναντίον μου! Πεθερουλα μου, μου λείπεις! Με αυτά που έγραψα, και με άλλα πολλά συνεχιζόταν η ζωή του παντρεμένου! Για να καταλάβετε την σοβαρότητα του θέματος, θα πρέπει τηρώντας και την ανάλογη δεοντολογία να θέσω στην διάθεση σας και άλλα γεγονότα, ανάλογης σοβαρότητας και "βάρους",(μιας και η πεθερουλα μου (που να της καεί το βίντεο) ήταν όπως έγραψα 140 κιλά)! Κατ' αρχήν τα κιλά της! 140 και ένα ....τούβλο! Την ζυγίσαμε σε πλάστιγγα από αυτές που ζυγίζουν τα τσουβάλια, και επειδή δεν μας έφτασαν τα βαράκια, προσθέσαμε και ένα τούβλο. Μετά από επίπονες προσπάθειες καταφέραμε να την ζυγίσουμε. Δεν φτάνει που η πλάστιγγα έβαλε τα κλάματα (μόνο ήμαρτον δεν φώναξε), ακούσαμε και το βρίσιμο της αρκούδας, γιατί λέει της "προσθέσαμε" κιλά! Μα και να το θέλαμε, που θα τα βρίσκαμε; Τα είχε όλα επάνω της! Δεν άφησε και τίποτα για κανέναν άλλον! Από έγκυρες πηγές, πληροφορήθηκα ότι όταν τη βάφτιζαν, χρησιμοποίησαν έναν ντενεκέ λάδι για να την αλείψουν! Ανάθεμα τον νουνό της, που δεν την έβαλε μια και καλή στον φούρνο με πατάτες! Και αυτός μετά χτυπούσε το κεφάλι του, αλλά ήταν αργά! Είπαμε λοιπόν για τα κιλά, πάμε τώρα στην μαγειρική της! Έχετε δυσκοιλιότητα; Κανένα πρόβλημα! Να πατέ να σας κάνει το τραπέζι! Θα κάνετε κανονική "απόφραξη", για να μην πω ότι θα κλασετε (με το συμπαθειο) φωτιές από το σκόρδο και τα διάφορα καυτερά που βάζει σε όλα τα φαγητά! "Α εγώ το φαγητό το θέλω λίγο πικάντικο, να τσιμπά"! Τι λίγο και να τσιμπά βρε κόρη του ρινόκερου, που το φαί αυτό το χρησιμοποιούν για καύσιμα στο Καναβεραλ! Απορώ πως τόσα χρόνια ο πεθερός μου δεν είχε μπει σε τροχιά! Πάντως είχε εξασφαλίσει μόνιμη υψηλή πίεση! Τούρμπο ιντζεξιον το είχε κάνει το ανθρωπάκι ο δόκτωρ τζεκυλ! Ένα άλλο πρόβλημα με την αγαπημένη μου πεθερουλα, ήταν και η μετακίνηση, η υπεραστική! Λόγο κιλών, δεν χωρούσε από την πόρτα του λεωφορείου, αλλά ευτυχώς, έγινε μια μεταφορική εταιρία κοντά στη γειτονιά μας, και έτσι μια νταλίκα έλυσε το πρόβλημα της μεταφοράς της πεθεράς μου. Θυμάμαι όταν πήγαμε εκδρομή πριν μερικά χρόνια στην Κοζάνη! Θυμοσαστε; Τότε με τους σεισμούς; Ε, θα σας πω εγώ τι έγινε πραγματικά. Ο εγκέλαδος, εκείνη την ημέρα, είχε "ρεπό", και τον αντικατέστησε η πεθερά μου! Τι της ήρθε μόλις φτάσαμε να πηδήξει από την καρότσα της νταλίκας; Ήταν τα σουβλάκια που είχε δει σε παρακείμενη "σουβλακερι"; Ήταν μια λιγούρα λόγο του καθαρού αέρα (η πεθερά μου είχε λιγούρα ακόμα και με νέφος); Φοβήθηκε μήπως ο οδηγός σηκώσει την ανατροπή; Δεν ξέρω! Αλλά πήδηξε παιδιά! Πήδηξε, και με το που έσκασε κάτω, κουνήθηκε συθέμελα η Κοζάνη, και έτρεχε πανικόβλητος ο Παπαζαχος, γιατί λέει, εντοπίστηκε "νέο ρήγμα" σε εκείνη την περιοχή, κάτι που παλιότερα δεν υπήρχε! Το καλό από αυτή την εκδρομή είναι ότι παραέφαγε, και την αφήσαμε εκεί για ένα τριήμερο! Όταν κάποτε πήγε να αγοράσει ύφασμα για να ράψει ένα "ταγερακι", ο έμπορος έτριβε τα χέρια του! Το "ταγεράκι" της πεθερουλας μου, ήθελε τόσο ύφασμα, όσο μια βιοτεχνία για να ράψει οκτώ! Αλλά δεν μπορώ να πω, είχε γούστο στο ντύσιμο ο κατσαπλιας! Ήξερε ρε παιδί μου να κάνει φοβερούς συνδυασμούς! Έτσι και την έβλεπες, σου θύμιζε ντουβάρι με "γκράφιτι"! Όλα τα χρώματα επάνω της! Αφού κάτι παλιά φουστάνια της, τα είχαμε κάνει τεντοπανα στο παλιό μας σπίτι! Οι αναμνήσεις λοιπόν ξαναγυρίζουν (όπως λέει και το άσμα), και θυμάμαι το χάρισμα του "ρήτορα" που είχε αυτή η γυναίκα ( . Ήταν πρωτοχρονιά, και γιόρταζα (τι το θελα ,και όπως συνηθίζεται τέτοιες μέρες, το οικογενειακό τραπέζι ήταν στρωμένο! Συγγενείς, φίλοι, και λοιποί, είχαν πάρει θέση για να ξεκοκαλίσουμε το γουρουνόπουλο στο φούρνο (το οποίο πριν καταλήξει στον χασάπη πέθανε από έμφραγμα αντικρίζοντας ξαφνικά την πεθερά μου),τα ποτήρια ήταν γεμάτα, και όλοι έτοιμοι να μου ευχηθούν! Εκεί που απολάμβανα αυτή την ατμόσφαιρα, σηκώνεται η μπετονιέρα να βγάλει λόγο! Και άντε τώρα να βρεις κράνος πρωτοχρονιάτικα για τα τούβλα που θα αμολουσε! Όχι για μένα, αλλά για τα παιδιά, τον "άμαχο" πληθυσμό! - Άντε (αρχίζει το κήτος), καλή χρονιά, χρόνια πολλά και του χρόνου πιο πολλοί! Τι λες βρε κομοδίνο; τι πιο πολλοί; Ήδη είμαστε 25 άτομα! Πόσοι να γίνουμε δηλαδή; Κανένα σύνταγμα; Ποιος θα τους ταΐσει όλους αυτούς, και που θα κοιμηθούν; Πιο πολλοί (συνεχίζει ο μομπι ντικ) στην οικογένεια των παιδιών μας! Γυναίκα (φώναξα μέσα στον κόσμο), ετοιμάσου το βράδυ για "παραγωγή", διότι μέχρι του χρόνου θα πρέπει να είμαστε πολλοί σ' αυτό το σπίτι....πόσοι μαδερ; -Σκάσε βρε παρτάλι που άρχισες τα "σεξιλικα νοούμενα"! Ε! Καταλάβατε τι άρχισα; Δεν καταλάβατε! Εγώ με 17 χρόνια γάμου, μόλις στον δέκατο χρόνο άρχισα να καταλαβαίνω τι έλεγε! Και από λεξικά δεν υπήρχαν! Μα μαδερ, εγώ τέτοιο πραμα; -Εσύ βρε που ανάθεμα το ραδιόφωνο που σου πήρε τα μυαλά και δεν προλαβαίνει η κόρη μου ...(εδω μπαίνει λογοκρισία παιδιά). Αφού λοιπόν με πέρασε από δεκατέσσερις γενεές, η "λατρευτή" πεθερούλα μου σήκωσε το ποτήρι, και κατέβασε το ποτό λες και ήταν ασπιρίνη. Μάταια παρακαλούσα από μέσα μου να γίνει το θαύμα και να στραβοκαταπιεί μπας και τα "κορδώσει"! Λόγο απεργίας των αγγέλων, θαύματα είχαν να γίνουν τα τελευταία 250 χρόνια! Στο μεταξύ, το απορριμματοφόρο κατέβαζε το ένα ποτήρι πίσω απ' το άλλο, και το μάτι της είχε γυαλίσει. Γαμωτο (σκέφτηκα)! Ετοιμάσου για σόου! Τώρα θα την πιάσει και το τι θα ακούσω, δεν περιγράφεται! -Γυναίκα, δεν παίρνεις την μάνα σου να την πας καμιά βόλτα να συνέρθει; -Τρελάθηκες; Που να την πάω τέτοια ώρα; -Στον Μήτσο (φίλος μου χασάπης)! -Και τι να κάνουμε καλέ στον Μήτσο πρωτοχρονιάτικα; -Πήγαινε την εσύ, άστη εκεί, και θα τον πάρω εγώ τηλέφωνο να του πω ! (όλο και κάποια παραγγελία για μπιφτέκια θα έχει. ε του κάνω δώρο το κρέας). -Τι μουρμουρίζεις; -Τίποτα τίποτα. Εδω πήρε το λόγο η πεθερουλα μου! -Τι λες στο παιδί μου βρε; -Της εξηγώ το όνειρο. -Τι κοκόνα μου; Είδες κακό όνειρο; Να φωνάξουμε τον παπά-Γιάννη! -Μωρέ πέθανε εσύ, και όχι παπά, τον Χριστόδουλο θα σου φέρω. -Ε; Ποιος είναι αυτός; Καινούργιος παπάς; -Ναι αυτός που θα σε διαβάσει στουρνάρι. -Βρε συ, με έβρισες τώρα; -Εγώ; Πως σου πέρασε τέτοιο πράγμα από το μυαλό; Σε παίνεψα! -Εσύ βρε αχαΐρευτε παίνεψες εμένα; Κάποιος φούρνος θα γκρεμίσει! -Και τι καλά να είσαι μέσα και εσύ εκείνη την ώρα!!!! -Τι είπες; Αυτά συνέβαιναν την μέρα της γιορτής μου! Η "πολυαγαπημένη" πεθερουλα μου, που στόμα και μιλιά είχε, αγόρευε, ρητόρευε, και κατακρεουργούσε την Ελληνική γλώσσα σαν τον φίλο μου τον Μήτσο τον χασάπη. Και άντε, εκείνος έσφαζε λόγο επαγγέλματος! Η πεθερά μου; Ρε μπας και ήταν σε κάποια άλλη ζωή κανένα "κτήνος" (όχι ότι τώρα θύμιζε άνθρωπο, αλλά λέω ο φουκαράς); Αφού φάγαμε, ήρθε η ώρα του γλυκού!!!!! Βέβαια, κάνω και τέτοιες κουτουράδες εγώ! Γιατί κουτουράδες; Μα με την πεθερά μου στο τραπέζι, είναι δυνατόν να προλάβει να φάει κανένας άλλος; "Σε γνωρίζω απ' της μασέλας, την θωριά την τρομερή"!!!! Ναι φίλοι μου! Ύμνος ολόκληρος θα μπορούσε να γραφτεί για την μασέλα της πεθεράς μου, η οποία "δούλευε αντρωμένα", μην αφήνοντας ούτε "κοκαλάκι" στο πέρασμα της! Άνω και κάτω γνάθος, ήταν σαν να λέμε η "σκύλα και η Χαρίκλεια...ΕΕΕ η Χάρυβδης" ήθελα να πω! -ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;;;;;; -Τι έγινε ρε παιδιά; -Βρε συ, τι σοι πραμα είναι τούτο; -Μοτοσακό! Σαν τι μοιάζει ρε μαμυ; Γλυκό του θεού είναι! -ΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜ σιγά το γλυκό, Βρε συ, αυτό μου θυμίζει....μουσακά!!! -(Μου και του παππού σου τα βόδια).Ρε μαμυ, αυτό είναι τιραμισου. -Τι είπες βρε γαϊδούρι; -Ε τώρα γιατί με βρίζεις; -Γιατί με έβρισες εσύ δεν ντρέπεσαι βρε μουλάρι, κτήνος....(εδω έχει ζωολογία, οπότε σας αφήνω να φανταστείτε διάφορα). -Πότε σε έβρισα εγώ; -Α θα με βγάλεις και τρελή τώρα; -(Ε όχι και τώρα. εσύ είσαι έτσι εκ γενετής) Μα τι λες ρε μαδερ τώρα; Τα παιξες από το ποτό; -Βρε συ. Τώρα δεν είπες ..μησου;;;;; -Τι είπα; -..μησου. -Ε όχι και να σου δώσω τέτοια ευχή! Είπαμε γιορτάζω, αλλά παίρνω δώρα δεν δίνω. Αυτό ήταν ένα μικρό απόσπασμα. Θα ακολουθησει και η συνέχεια σύντομα.

1η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΩΝ

Θα ασχοληθούμε με τις λεπτομέρειες της συνάντησης, θα δούμε τι είπαν στους χαιρετισμούς τους οι εκπρόσωποι της ηγεσίας του Πυροσβεστικού Σώματος, και των εθελοντών, τις προτάσεις που έγιναν, έτσι για να μάθει και ο κόσμος περισσότερα για τους Εθελοντές Πυροσβέστες, και τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουν.
Στη συνάντηση παραβρεθήκαν από το Αρχηγείο Πυροσβεστικού Σώματος ο Προϊστάμενος Α’ Κλάδου Πυροσβεστικών Επιχειρήσεων Αρχιπύραρχος Ανδρέας Μαρκαντώνης, ο Προϊστάμενος Β’ Κλάδου Διοικητικής Υποστήριξης Αρχιπυραρχος Νικόλαος Διαμαντής σαν εκπρόσωπος του Αρχηγού κου Κόη, ο οποίος λόγω ανηλειμμενων υποχρεώσεων αδυνατούσε να παραβρεθεί, ο Προϊστάμενος του τμήματος Εθελοντικών Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Επιπυραγός Κωνσταντίνος Σωτηράκος, ο Διοικητής του 1ου Πυροσβεστικού Σταθμού Αθηνών Πυραρχος Ανδρέας Σερεντέλος, και ο πρόεδρος της Ένωσης Αξιωματικών Πυροσβεστικού Σώματος Πυραγός Ιωαννης Σταμούλης.
Στις τοποθετήσεις των αξιωματικών, φάνηκε για πρώτη φορά η διάθεση της ηγεσίας του Π.Σ να λυθούν τα καίρια προβλήματα που απασχολούν τους Εθελοντές πυροσβέστες όπως ο ατομικός εξοπλισμός, και η εκπαίδευση.
Ο κύριος Διαμαντής διαβεβαίωσε τους παρευρισκόμενους ότι μέχρι την Άνοιξη του 2008, το σύνολο των Εθελοντών θα έχει εξοπλιστεί πλήρως.
Επίσης, με την αναθεώρηση του νόμου περί εθελοντών, θα ξεπεραστούν προβλήματα και «αγκυλώσεις» του παρελθόντος και θα καθοριστούν οι αρμοδιότητες και τα καθήκοντα των Εθελοντών Πυροσβεστών.
Οι Εθελοντές πυροσβέστες θα «απεξαρτηθουν» από τους ΟΤΑ, και θα επιστρέψουν ολοκληρωτικά στο πυροσβεστικό σώμα.
Για ΠΡΩΤΗ φορά θα καθοριστούν ειδικότητες σύμφωνα με τα προσόντα των Εθελοντών (ακαδημαϊκά, εμπειρία, κλπ).
Τα συμπεράσματα της συνάντησης θα ληφθούν υπ οψιν από το Αρχηγείο προκειμένου να καθοριστούν και οι εισηγήσεις προς τον Υπουργό για την αλλαγή θεσμικού πλαισίου με νέο Προεδρικό Διάταγμα.
Από τις τοποθετήσεις των Σωματείων και Ενώσεων από την υπόλοιπη Ελλάδα, εκτός από τα επιμέρους προβλήματα κάθε περιοχής, επισημάνθηκε έντονα το γεγονός ότι μερίδα μόνιμου προσωπικού αγνοεί η παρερμηνεύει διαταγές και αποφάσεις του αρχηγείου σχετικά με τους εθελοντές πυροσβέστες.
Επίσης συζητήθηκε η δημιουργία ενός Πανελληνίου οργάνου Εθελοντών για την καλύτερη εκπροσώπηση τους.
Ας δούμε την εισήγηση του Προέδρου της ΕΝΩΣΗΣ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ Δημήτρη Ζέρβα.
«Αξιότιμε Κύριε Προϊστάμενε του Α» Κλάδου πυρ/κων Επιχειρήσεων.
Κύριε προϊστάμενε του Β’ Κλάδου Διοικητικής Υποστήριξης.
Κύριε προϊστάμενε του τμήματος Πυροσβεστικών Υπηρεσιών.
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε της Ένωσης Αξιωματικών.
Αγαπητοί Συνάδελφοι από όλη την Ελλάδα.
Σας καλωσορίζω και εγώ από την πλευρά μου στην 1η Πανελλήνια Συνάντηση Εθελοντών πυροσβεστών και σας ευχαριστώ που δεχτήκατε την πρόσκληση μας.
Όπως όλοι μας γνωρίζουμε, το 1991 καθιερώθηκε και στην Ελλάδα ο Θεσμός του Εθελοντή πυροσβέστη, ο οποίος στην Ευρώπη υπάρχει ήδη από χρόνια.
Κύριος σκοπός ήταν η ίδρυση εθελοντικών πυροσβεστικών κλιμακίων και σταθμών στα πρότυπα άλλων Ευρωπαϊκών υπηρεσιών για την ενίσχυση της πυροπροστασίας διαφόρων περιοχών, αλλά και να δοθεί η δυνατότητα στους πολίτες για πιο ενεργή συμμετοχή στην προστασία του περιβάλλοντος και στην παροχή βοήθειας σε μεγάλες φυσικές και άλλες καταστροφές.
Ο Θεσμός άρχισε να λειτουργεί για διάφορους λόγους το 1997, χωρίς ωστόσο μέχρι σήμερα να έχει αποδώσει τα αναμενόμενα.
Χαρακτηριστικό είναι ότι από τις 23 Εθελοντικές υπηρεσίες, ελάχιστες αναπτύχθηκαν και λειτούργησαν πλήρως, και αυτό χάρη στις φιλότιμες προσπάθειες των εθελοντών που τις στελέχωσαν.
Κύρια αιτία για την μη ανάπτυξη των εθελοντικών υπηρεσιών, είναι ότι την ευθύνη για την ίδρυση την έχουν οι Τοπικές Αυτοδιοικήσεις , οι οποίες δεν δείχνουν το απαιτούμενο ενδιαφέρον, είτε γιατί δεν βλέπουν κάποιο κοινωνικό η πολιτικό συμφέρον, είτε γιατί δεν έχουν την κατάλληλη ενημέρωση από τους Αρμόδιους του πυροσβεστικού σώματος, είτε πάλι γιατί δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ανταπεξέλθουν στις συμβατικές τους υποχρεώσεις.
Βέβαια, σημαντικό μειονέκτημα ήταν και η νοοτροπία του Έλληνα να τα περιμένει όλα από το κράτος.
Από το 1999 υπήρχε και η δυνατότητα οι εθελοντές πυροσβέστες να υπηρετούν και σε επαγγελματικές υπηρεσίες.
Η έλλειψη όμως συγκεκριμένου πλαισίου αρμοδιοτήτων και καθηκόντων για τους εθελοντές που υπηρετούν σε αυτές, ο μη καθορισμός αναλυτικού προγράμματος εκπαίδευσης σε συνδυασμό με τις διάφορες απαρχαιωμένες αντιλήψεις που επικρατούσαν και εξακολουθούν να επικρατούν σε μερίδα του επαγγελματικού προσωπικού, καθώς και η έλλειψη ενδιαφέροντος από τις τότε πολιτικές και φυσικές ηγεσίες, είχαν ως αποτέλεσμα την δημιουργία πολλών προβλημάτων και εθελοντών «πολλών ταχυτήτων».
Εάν στα παραπάνω προσθέσουμε και την θέληση κάποιων (αρκετών) να βρουν μια εύκολη πρόσβαση στον Δημόσιο Τομεα μέσω της ποσόστωσης, εκμεταλλευόμενοι την έλλειψη οργάνωσης, το τέλμα και την απραξία που υπήρχε, ο εθελοντισμός έδειχνε περισσότερο πρόβλημα, παρά βοήθεια.
Το αποτέλεσμα ήταν το 2000 οι εθελοντές να φτάσουν, και να ξεπεράσουν τους 5000!
Κόντρα στην τότε αίσθηση της εποχής, αρκετοί εθελοντές εξακολουθούσαν να μάχονται και να προσφέρουν για να αποδείξουν ότι ο εθελοντισμός ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΔΕΙΧΝΕ, μια εφήμερη ευκαιρία ικανοποίησης προσωπικών επιδιώξεων, αλλά ΤΡΟΠΟΣ ΚΑΙ ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ.
Δίπλα τους σταθηκε και μια μερίδα μόνιμου προσωπικού η οποία είχε διαβλέψει την χρησιμότητα και την ανάγκη ύπαρξης των εθελοντών.
Όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν, παρά τα τεράστια προβλήματα, μπορούμε να πούμε ότι ο εθελοντισμός αποτέλεσε ένα μικρό φυτώριο αξιόλογου εποχικού, και μόνιμου προσωπικού.
Σε ένα άλλο θέμα που ήθελα να σταθώ, είναι ότι μετά το 2000, και με κορύφωση τους Ολυμπιακούς Αγώνες, παρατηρήθηκε η δημιουργία πολλών δεκάδων εθελοντικών ομάδων που θέλησαν να ασχοληθούν με την δασοπροστασία – δασοπυρόσβεση.
Αρκετές εξ αυτών όμως εισχώρησαν και στον τομεα της πυρόσβεσης – διάσωσης και λοιπών παροχών βοηθείας χωρίς ωστόσο να έχουν καμιά δικαιοδοσία.
Η έλλειψη συγκεκριμένου νομικού πλαισίου είχε ως αποτέλεσμα να χαθεί ο έλεγχος, η κάθε ομάδα να κινείται ανεξάρτητα, χωρίς συγκεκριμένες αρμοδιότητες και όλοι να εμφανίζονται και να χρησιμοποιούν τον όρο Εθελοντής Πυροσβέστης.
Είναι Ελληνική Παγκόσμια πρωτοτυπία, να υπάρχουν τόσες εθελοντικές ομάδες και οι περισσότερες να ασχολούνται με την πυρόσβεση.
Ομολογουμενως υπάρχουν ομάδες οι οποίες προσφέρουν αξιόλογο έργο στον τομέα της δασοπυρόσβεσης, θα πρέπει όμως να σταθουμε και να τονίσουμε το γεγονός ότι αρκετοί χρησιμοποιούν τον όρο ως διαβατήριο για προσωπική ανάδειξη, πολιτικές η άλλες φιλοδοξίες, ακόμα και σαν μέσο οικονομικού οφέλους.
Δεν έχει κανείς το δικαίωμα να καπηλεύεται έτσι τον θεσμό και τον όρο, πράγμα που δυστυχώς επιτράπηκε όλα αυτά τα χρόνια.
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους ότι ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ, ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑ!
Οφείλουμε όλοι μας να προστατεύσουμε τον θεσμό, και να διασφαλίσουμε τον όρο, και προς αυτή την κατεύθυνση θα κινηθεί η Ένωση και τα υπόλοιπα Σωματεία.
Αξιότιμοι προσκεκλημένοι, αγαπητοί συνάδελφοι.
Σήμερα το Πυροσβεστικό Σώμα απαριθμεί 2500 Εθελοντές, όπου στο μεγαλύτερο πλεον ποσοστό παραμένουν πιστοί στον Εθελοντισμό, στις αρχές, και τα ιδεώδη που πρεσβεύει.
Εθελοντές οι οποίοι ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΛΑΒΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ για την προστασία τους ώστε να εκτελούν με ασφάλεια τα καθήκοντα τους.
Εθελοντές οι οποίοι επιθυμούν περισσότερη εκπαίδευση, περισσότερη αξιοποίηση, περισσότερη εμπιστοσύνη στις δυνατότητες τους, γιατί έχουν δυνατότητες, και το έχουν αποδείξει όλα αυτά τα χρόνια .
Εθελοντές που μετά από 2, 3, ακόμα και 4 χρόνια υπηρεσίας εξακολουθούν να μην έχουν μετάσχει σε συμβάν, γιατί ο αξιωματικός υπηρεσίας του κατεβάζει από το όχημα.
Εθελοντές οι οποίοι την μόνη υπηρεσία που κάνουν είναι αυτή του τηλεφωνητή, γιατί ο διοικητής τους του σταθμού αρνειται να τους ορίσει σε όχημα και ας έχουν τον απαραίτητο εξοπλισμό ΑΓΟΡΑΣΜΕΝΟ ΜΕ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΧΡΗΜΑΤΑ.
Ενέργειες και πράξεις που εμποδίζονται κατά κύριο λογο εξαιτίας ενός ξεπερασμένου νομικού πλαισίου και από την επιμονή κάποιων να παραμένουν εχθροί των εθελοντών.
Παράλληλα όμως, εξακολουθούν ακόμα να υπάρχουν στελέχη που αγνοούν βασικά άρθρα του νόμου όπως η ασφάλιση σε περίπτωση ατυχήματος, η η αστική ευθύνη έναντι τρίτων, καθώς και διαταγές που εκδίδονται κατά καιρούς.
Έτσι παρατηρούνται προστριβές μεταξύ εθελοντικού και μόνιμου προσωπικού, όπως για το αν ο εθελοντής δικαιούται να φέρει την στολή και τα διακριτικά του Σώματος.
Είναι ένα θέμα που σε κάποιους μπορεί να φαίνεται αστείο, έχει όμως προκαλέσει πολλές φορές σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς έναντι των εθελοντών .
Χαρακτηριστικό είναι, εθελοντές να φέρουν συνεχώς μαζί τους κάθε έγγραφο που να επιβεβαιώνει τα όσα υποστηρίζουν.
Έπρεπε να περάσουν 10 ολόκληρα χρόνια για να έρθει ο σημερινός Αρχηγός και το επιτελείο του, οι οποίοι πιστεύουν στην χρησιμότητα και στις αξίες του θεσμού, και από κοινού να ξεκινήσουμε να δίνουμε λύσεις στα χρόνια προβλήματα.
Οφείλω να ομολογήσω όμως και το ενδιαφέρον του πρωην Υπουργού Δημόσιας Τάξης κου Πολύδωρα, και ιδιαίτερα του σημερινού Υφυπουργού Εσωτερικών κου Χηνοφώτη ο οποίος έδειξε την σχετική βούληση και το ενδιαφέρον του για την επίλυση των προβλημάτων.
Αυτό που μένει, είναι το ενδιαφέρον να αρχίσει να γίνεται πράξη.
Τις προσπάθειες αυτές έρχονται να ενισχύσουν και συνδικαλιστικές ενώσεις και ιδιαίτερα των Αξιωματικών, η οποία υποστηρίζει την ανάδειξη και την χρησιμότητα του θεσμού.
Εδώ δεν θα πρέπει να παραλείψω και έναν αρκετά μεγάλο αριθμό μόνιμου προσωπικού, αξιωματικών, υπαξιωματικών, και πυροσβεστών οι οποίοι μας αντιμετωπίζουν ισάξια.
Υπάρχουν μάλιστα και περιπτώσεις όπου δείχνεται μεγαλύτερη εμπιστοσύνη σε έναν εθελοντή παρά σε έναν μόνιμο, πράγμα που μας τιμά απεριόριστα.
Παρόλα αυτά κάποιοι προσπαθούν να σταθουν ανάχωμα στις προσπάθειες αυτές εμπλέκοντας στα γρανάζια της γραφειοκρατίας κάθε τι που προσβλέπει σε όφελος του εθελοντισμού και για τον λόγο αυτό η ηγεσία οφείλει να προβεί σε ενέργειες και να διορθώσει τα κακώς κείμενα.
Θεωρούμε ανεπίτρεπτο μια εργασία αξιωματικού που έχει να κάνει με την εκπαίδευση των εθελοντών, να περιφέρεται από γραφείο σε γραφείο και να δηλώνουν όλοι «αναρμόδιοι» να ασχοληθούν με αυτό.
Αξιότιμοι προσκεκλημένοι, αγαπητοί συνάδελφοι.
Όλοι μας ζήσαμε τις καταστροφικές πυρκαγιές και την δοκιμασία που πέρασαν οι συνάνθρωποι μας στις πληγησες περιοχές.
Οι απώλειες των ανθρώπινων ζωών ήταν ότι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί.
Το μέγεθος των πυρκαγιών ήταν τέτοιο που δύσκολα οποιοσδήποτε μηχανισμός θα μπορούσε να ανταπεξέλθει με απόλυτη επιτυχία.
Το Πυροσβεστικό Σώμα συνέβαλε τα μέγιστα με όλο το προσωπικό να υπερβάλει «εαυτόν» και να βάζει πάνω απ’ όλα τον συνάνθρωπο.
Απόδειξη, ο θλιβερός κατάλογος των πεσοντων συναδέλφων.
Το αποτέλεσμα όμως ήταν να μην καταφέρουμε να αποτρέψουμε αυτή την καταστροφή.
Χρειάζεται κάτι περισσότερο, κάτι παραπάνω, κάτι πιο ουσιαστικό σε σχέση με την προστασία των πολιτών, των περιουσιών τους, και του περιβάλλοντος και αυτό είναι η ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΥ.
Ενός εθελοντισμού μέσα από το Πυροσβεστικό Σώμα ο οποίος θα επαναφέρει το χαμένο γόητρο και θα το αναδείξει ακόμα περισσότερο στα μάτια των πολιτών και σε αυτό θα πρέπει να συμβάλλουμε όλοι μας.»
Μετά από τη εισήγηση του προέδρου της Ένωσης Εθελοντών Πυροσβεστών Αττικής, το λόγο πήραν οι εκπρόσωποι των λοιπών σωματείων και ενώσεων.
Μεταξύ αυτών, και ο Πρόεδρος του προσωρινού Δ.Σ της υπό ίδρυση ΕΝΩΣΗΣ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΩΝ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ Θεόδωρος Νικολαιδης ο οποίος στον χαιρετισμό – εισήγηση του είπε.
«Κύριε Κλαδάρχα, κύριε πρόεδρε της Ένωσης Αξιωματικών Πυροσβεστικού Σώματος κύριοι Ανώτεροι και Ανώτατοι αξιωματικοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Με ιδιαίτερη χαρά, η αντιπροσωπεία μας από το νομό Χαλκιδικής χαιρετίζει την Πρώτη πανελλήνια συνάντηση εθελοντών πυροσβεστών.
Συγχαίρουμε την Ένωση Εθελοντών Πυροσβεστών Αττικής για την πρωτοβουλία αυτή, αλλά και για τους αγώνες που έδωσε μέχρι σήμερα για την αναβάθμιση του θεσμού.
Επίσης χαιρετίζω την παρουσία όλων των εκπροσώπων των διοικήσεων άλλων νομών και ευχόμαστε πρωτίστως καλή συνεργασία για την συλλογική δράση που θα πρέπει να εξαχθεί σήμερα από εδώ.
Κύριε εκπρόσωπε του Αρχηγού.
Ελπίζουμε με την στήριξη τη δική σας, του επιτελείου, των διευθύνσεων σας, αλλά και την αρωγή όλων ο θεσμός να πάρει το δρόμο που πρέπει.
Το Προεδρικό Διάταγμα του 1991 σήμερα είναι ξεπερασμένο, και είναι ανάγκη η αντικατάσταση του αν θέλουμε να έχουμε ένα σύγχρονο θεσμό Εθελοντή Πυροσβέστη, όπου οι πολίτες θα τον εμπιστεύονται, και οι πολιτικοί θα τον στηρίζουν.
Το σύγχρονο μοντέλο του θεσμού, απαιτεί τόσο την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου, όσο και την εναρμόνιση του με τα Ευρωπαϊκά μοντέλα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Όσοι νομίζουν ότι σήμερα η Χαλκιδική δε θα είχε φωνή, τους ενημερώνω ότι ο Νομός Χαλκιδικής έχει και Ένωση, και Διοίκηση, και Εκπροσώπηση, και σ’ αυτή τη φωνή κανείς δεν θα μπει εμπόδιο.
Είναι αδιανόητο στη χώρα που γεννήθηκε ο εθελοντισμός, να βγαίνουν άνθρωποι στο Σώμα και να διακυρηττουν ότι είναι κατά του Εθελοντισμού.
Σήμερα ηρθε η ώρα να προχωρήσουμε στη δημιουργία της Πανελλήνιας Ένωσης Εθελοντών Πυροσβεστών, ώστε να λύσουμε όλα τα προβλήματα των εθελοντών, και η ηγεσία να έχει ένα επίσημο συνδικαλιστικό όργανο να συνομιλεί.
Όλα τα προβλήματα που ακουστήκαν σήμερα εδώ, είναι τοπικά, και θα είχαν λυθεί αν υπήρχε ένα επίσημο Κεντρικό όργανο, και δεν λειτουργούσαν όλοι αποσπασματικά.
Πέρα των άλλων προτάσεων, προτείνουμε την συμμετοχή των Εθελοντών πυροσβεστών στα Συντονιστικά Νομαρχιακά και Συντονιστικά Τοπικά Όργανα.
Προτείνουμε τώρα την ψηφοφορία για την ίδρυση της Πανελλήνιας Ένωσης και να εξουσιοδοτήσουμε το Δ.Σ της Ένωσης Αττικής για τις Νομικές κινήσεις.
Η Πανελλήνια Ένωση θα λειτουργεί με την εκπροσώπηση, με την αρχή της «αναλογικότητας» των εδρών βάσει των μελών όπου υπάρχει σωματείο η ένωση.
Στους νομούς που δεν υπάρχουν σωματεία, οι εθελοντές θα εγγράφονται κατευθείαν στην Αθήνα, και θα έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι.
Αυτές είναι μερικές προτάσεις προς συζήτηση στην επόμενη συνάντηση όπου και θα είναι έτοιμο το καταστατικό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Η Χαλκιδική αναλαμβάνει να φιλοξενήσει το 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο Εθελοντών Πυροσβεστών, του χρόνου, και προτείνει την θεσμοθέτηση του.»
Αυτές ήταν οι δυο από τις έξι εισηγήσεις που έγιναν στην συνάντηση των Εθελοντών Πυροσβεστών.
Είναι γεγονός ότι έχουν δρομολογηθεί πολλές εξελίξεις σχετικά με τον θεσμό και την λειτουργία του στα Ευρωπαϊκά πλεον πρότυπα.
Υπάρχουν οι δεσμεύσεις τόσο του Αρχηγείου, όσο και της πολιτικής ηγεσίας με την οποία εκπρόσωποι των εθελοντών είναι σε συνεχή επαφή.
Σύντομα θα ξεκινήσει και «εκστρατεία» ενημέρωσης του κοινού σχετικά με τον θεσμό.

ΘΑΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ «ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ»

Δεν ξέρω από πού να πρωτοξεκινήσω την αναφορά μου στον ΣΥΝΘΕΤΗ Θάνο Μικρούτσικο, που με τόσο μοναδικό τρόπο συνέδεσε το όνομα του με την μουσική ιστορία της χώρας. Θα έλεγε κανείς, ότι ο Μικρούτσικος σαν μουσικός είναι «Ιδιόρρυθμος», και προσπαθεί κάτι που είναι «εύκολο», να το κάνει δύσκολο, έως ακατόρθωτο, έτσι που να μην μπορέσει ακόμα και ο ίδιος να το «αντιγράψει» αυτούσιο, παρά μόνο να το συνθέσει απ’ την αρχή η να το διασκευάσει !Ίσως φαντάζει υπερβολικό, αλλά με μια προσεκτική προσέγγιση στο έργο του, μπορεί ο καθένας να το καταλάβει αυτό. Ας γνωρίσουμε όμως τον Θάνο Μικρούτσικο, μέσα από ένα μικρό βιογραφικό.Ο Θάνος Μικρούτσικος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1947. Ξεκίνησε τις μουσικές σπουδές του σε μικρή ηλικία στη Φιλαρμονική Εταιρία της Πάτρας και στο Ελληνικό Ωδείο (θεωρία και πιάνο). Ακολούθησαν οι σπουδές του και η αποφοίτηση του από το Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ παράλληλα μελέτησε αρμονία, αντίστιξη και σύνθεση με τον καθηγητή-συνθέτη Γ.Α.Παπαιωάννου.Ασχολήθηκε με όλα σχεδόν τα είδη της μουσικής. Έχει γράψει όπερες, συμφωνική μουσική, μουσική δωματίου, μουσική για το Θέατρο και τον κινηματογράφο, ηλεκτρονική μουσική. Παράλληλα ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς του κινείται στο χώρο του τραγουδιού. Έχει ηχογραφήσει πάνω από τριάντα LP και CD συνθέτοντας εκατοντάδες τραγούδια σε στίχους Ελλήνων και ξένων ποιητών συνεργαζόμενος με τις δισκογραφικές εταιρίες ΕΜΙ Classίcs, LYRA, SONY (CBS) , POLYDOR, ΕΝΜ, MINOS-ΕΜΙ, AGORA. Έχει συνεργαστεί με πολλούς Έλληνες και ξένους σκηνοθέτες γράφοντας μουσική για δεκάδες θεατρικά έργα τα οποία έχουν παρουσιαστεί σε ολόκληρο τον κόσμο (Ελλάδα, Βέλγιο, Γαλλία, Ιταλία, ΗΠΑ, Ελβετία, Γερμανία, Ρουμανία, Αυστραλία κ.α) ενώ ο ίδιος έχει σκηνοθετήσει τρεις θεατρικές παραγωγές. Έχει γράψει μουσική για τον κινηματογράφο και έχει συνθέσει πολλά έργα κλασσικής μουσικής.Κατά τη διάρκεια της καριέρας του έχει δώσει εκατοντάδες συναυλίες στην Ελλάδα και σε ολόκληρο τον κόσμο. Έχει συμμετάσχει ή έχουν παιχτεί έργα του σε πολλά διεθνή φεστιβάλ μουσικής (Λονδίνο, Γλασκώβη, Εδιμβούργο, Παρίσι, Λίλλη, Λυών, Βρυξέλλες, Λιέγη, Γενεύη, Λωζάνη, Βερόνα, Βερολίνο, Δρέσδη, Λειψία, Βιέννη, Κωνσταντινούπολη, Βουδαπέστη, Άγκυρα, Μοντεβίδεο, Μπουένος Άιρες, Σάο Πάολο, Κάιρο κ.α). Έργα του έχουν εκτελεστεί από μεγάλο αριθμό ορχηστρών και ορχηστρών μουσικής δωματίου (Φιλαρμονική Ορχήστρα της Στοκχόλμης, Φιλαρμονική Ορχήστρα της Κρακοβίας, Φιλαρμονική Ορχήστρα της Λιέγης, Φιλαρμονική Ορχήστρα της Οζάκας, Φιλαρμονική Ορχήστρα της Αρμενίας, Φιλαρμονική Ορχήστρα της Ερφούρτης, Συμφωνική Ορχήστρα της Κωνσταντινούπολης, Φιλαρμονική Ορχήστρα Δωματίου της Καλσρούης, Καμεράτα των Βερσαλλιών, Συμφωνική Ορχήστρα της Κόρδοβας, Συμφωνική Ορχήστρα της Ρενς, Συμφωνιέτα του Μπόρμουθ, Συμφωνική Ορχήστρα του BBC, Ορχήστρα Δωματίου της Άγκυρας, Συγκρότημα Κοντραπούνκτε της Βιέννης, Συμφωνική Ορχήστρα της Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης των Τιράνων, Χορωδία Δωματίου της Βουδαπέστης, Χορωδία Άρνολντ Σένμπεργκ, Κουαρτέτο της Όπερας Λα Μοννέ, Κουαρτέτο Ραζουμόβσκι, Καμεράτα των Φίλων της Μουσικής Αθηνών, Ορχήστρα Χρωμάτων, Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, Σολίστ της Πάτρας κ.α) Ο Θάνος Μικρούτσικος είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών και της Ένωσης Μουσικοσυνθετών Ελλάδος. Είναι ιδρυτής του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας, του οποίου υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής από το 1986 ως το 1990. Από το 1990 ως το 1993 διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του Μουσικού Αναλογίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Τον Οκτώβριο του 1993 ανέλαβε καθήκοντα αναπληρωτή Υπουργού Πολιτισμού. Έγινε Υπουργός Πολιτισμού στις 16 Μαρτίου 1994 παραμένοντας στη θέση αυτή μέχρι τις 22 Ιανουαρίου 1996. Αυτά είναι σε γενικες γραμμες τα στοιχεια που αφορουν τον Θανο Μικρούτσικο, μόνο που υπάρχουν και πάρα πολλά άλλα που θα χρειαζόμασταν πολύ χρόνο και χώρο για να τα αναφέρουμε. Ας γνωρίσουμε όμως και την εργογραφια του. INSTRUMENTAL AND ΤΑΡΕΚΟΜΜΑΤΙ Για σόλο τρομπέτα 1973-76ΑΔΕΛΦΟΣ Βασισμένο στο ομώνυμο κείμενο του Γιώργoυ Χειμωνά. Μουσική για μαγνητοταινiα 1979ΠΡΕΛΟΥΔΙΑ Για κιθάρα 1981TRIO Νο1 Για πιάνο, ηλεκτρrκό μπάσο, ντραμς 1983ΟΠΕΡΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ (Φλαουτίστα) Για σόλο φλάουτο 1983-84ΝΤΟΥΟ ΓΙΑ ΑΛΤΟ ΣΑΞΟΦΩΝΟ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΜΠΑΣΟ 1986Η ΚΟΛΑΣΗ ΜΙΑΣ ΕΠΟΧΗΣ Για ορχήστρα 1989ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΔΥΟ Για βιολί και πιάνο 1990ΑΡΓΗ ΚΙΝΗΣΗ Για ορχήστρα εγχόρδων 1990DOODLE Για πιάνο 1991Η ΘΑΛΑΣΣΑ Για έγχορδα...και τρομπέτα 1991ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ Για κιθάρα και ορχήστρα 1992FOR SAX AND STRINGS AND LOVE AND DREAMS Για σαξόφωνο (άλτο και σοπράνο) και ορχήστρα εγχόρδων 1996ΠΟΛΥΡΥΘΜΙΑ Για κρουστά 1997ΙΝ MEMORIAM ( to DM1TRI SHOSTAKOVITCΗ) Εργo για ορχήστρα 1997ΣΟΥΙΤΑ Για κιθάρα και έγχορδα, 1997ΜΟΥΣΙΚΗ Για Βιολi, πιάνο και έγχορδα 1997BALLET MUSIC Νο 1,2,3 Για πιάνο 1997ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ ΚΥΡΙΕ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ Σουίτα για πιάνο σε πέντε μέρη 1997-98LACRIMA σε παλιό και νέο στυλ. Έργo για πιάνο 1998 ΦΩΝΗΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ (ΚΥΡΙΑ ΕΡΓΑ) Για πέντε φωνές, Σε κείμενα Stendhal (1971)Σήματα, Για μεικτή χορωδία a cappella σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου (1973)Δελτiο ειδήσεων, Για δύο φωνές, φαγκότο, κόρνο, τρομπέτα, πιάνο σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου (1973-74)Ασφυξiα, Για ανδρική χορωδία a cappella σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου (1973-74)Αποχαιρετισμός και αντιθέσεις, Για σοπράνο, βαρύτονο, αφηγητή και σύνολο μουσικής δωματίου σε ποίηση Κ.Π.Καβάφη, Bertolt Brecht, Γιώργου Σεφέρη , Γιάννη Ρίτσου (1975)Κιγκλίδωμα Ι, Για σοπράνο, αφηγητή, πιάνο και μαγνητοταινία σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου (1973-76)Καντάτα για τnν Μακρόνησο, Για δύο φωνές, μικρή ορχήστρα, πιάνο, ηλεκτρικό μπάσο, ντραμς και μαγνητοταινία (3η τελική επεξεργασία 1982) σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου (1976)Σπουδή στον Βλαδίμηρο Μαγιακόφσκι, Για φωνή και μικρή ορχήστρα σε ποίηση Μαγιακόφσκι (1976)Μουσική πράξη στον Μπρεχτ, Για δύο ανδρικές φωνές, δύο κλαρινέτα και πιάνο σε ποίηση Bertolt Brecht (1972-78)Μικρές Τρωαδίτισσες, Για σοπράνο και πιάνο, σε κείμενα Ευριπίδη (1977-81)Ευριπίδης ΙV, Για αφηγητή, σοπράνο, μέτζο σοπράνο, τενόρο, βαρύτονο, φαγκότο, τρομπέτα, κόρνο και πιάνο σε κείμενα Ευριπίδη (1979)Ιχνογραφία, Για δύο ανδρικές φωνές και πιάνο σε ποίηση Κώστα Παπαγεωργίου (1979)Σονάτα του Σεληνόφωτος Για φωνή και πιάνο σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου (1979-81)Πέντε τραγούδια Για φωνή και πιάνο σε ποίηση Χριστόφορου Λιοντάκη (1979-81)Δοξαστικό Για μεικτή χορωδία a cappella σε κείμενα Ευριπίδη (1979-81)Ο Γέρος της Αλεξάνδρειας Κύκλος τραγουδιών για φωνή, μαντολίνο και πιάνο σε ποίηση Κωνσταντίνου Καβάφη (1982)Στον Μάνο Λοΐζο Για βαθύφωνο, φαγκότο και πιάνο σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη (1982-84)Νύχτα με σκιές χρωματιστές Για μέτζο σοπράνο και ορχήστρα εγχόρδων σε κείμενα Ρaul Willems (1983-84)Εικόνες Για μέτζο σοπράνο και φλάουτο σε κείμενα Ρau1 Claudel (1984)Warna Για μέτζο σοπράνο, κρουστά , ορχήστρα εγχόρδων και τσέμπαλο(ηλ. πιάνο) σε κείμενα Ρau1 Willems (1984) ) - (τελική επεξεργασία 1996)Μινώταυρος I Για σοπράνο και μαγνητοταινία σε κείμενα Ευριπίδη, Βιργίλιου και Λιοντάκη (1985)Καπνόν Αποθρώσκοvτa Για μεικτή χορωδία a cappella σε ποίηση Γιάννη Κουτσοχέρα (1986)Οn α travel (Ταξιδεύοντας) Για μεικτή χορωδία α cappella σε κείμενα John Skelton, Γιώργου Σεφέρη, John Gracen Brown(1987)Το κυνήγι Για παιδική χορωδία a cappella σε κείμενα Αριστοφάνη (1991)Memoires brisees (Θρυμματισμένες αναμνήσεις) Για μπάσο βαρύτονο και μικρή ορχήστρα σε ποίηση Arthur Rimbaud και Μιχαήλ Αγγέλου (1991)Η επιστροφή της Ελένης Μονόπρακτη όπερα σε έξι σκηνές, σε λιμπρέτο Χρήστου Λαμπράκη, (με αποσπάσματα από ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου) (1992-93)Ανεπίληπτος θάνατος Για σοπράνο και σεξτέτο πνευστών σε ποίηση Άγγελου Σικελιανού (1996)Επίγραμμα Για φωνή, φλάουτο, κιθάρα, μεικτή χορωδία σε κείμενα Φιλίππου Θεσσαλονικέως (1997)Δημητρίου Εγκώμιον Για μεικτή χορωδία a cappella σε κείμενα Συμεώνος Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης (1997)Μικρός ερωτικός Για φωνή και πιάνο σε ποίηση Στρατή Πασχάλη (1996-97)Μια εποχή στην κόλαση Όπερα σε λιμπρέτο του Henri Ronse, βασισμένο στην ποίηση του Arthur Rimbaud (ατελείωτο 1984-) ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΘΕΑΤΡΟ 1. Η ΑΛΙΚΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ, Ο ΜΠΟΝΤΛΕΡ KAl Ο ΜΠΑΛΑΝΤΕΡ Συγγραφέας: Χαρά Κανδρεβιώτου. Σκηνοθεσία: Χαρά Κανδρεβιώτου. Μικρό Θέατρο 1972/1973, Αθήνα2. ΣΥΣΤΗΜΑ ΦΑΜΠΡΙΤΖΙ Συγγραφέας: Ρομπέν Υσόν. Σκηνοθεσία: Αλέξης Δαμιανός Αττικό Θέατρο 1973, Αθι1να3. ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΥΜΠΥ ΚΑΙ Ο ΥΜΠΥ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ Συγγραφέας: Πέτρος Μάρκαρης (διασκευή των αντίστοιχων έργων του Ζαρρύ). Σκηνοθεσία: Θανάσης Παπαγεωργίου Θέατρο Στοά 1974/1975, Αθήνα4. ΤΟ ΓΑΪ`ΤΑΝΑΚΙ (παιδικό) Συγγραφέας: Ζώρζ Σαρρή Στίχοι: Γιάννης Καλατζόπουλος. Σκηνοθεσία: Θανάσης Παπαγεωργίου Θέατρο Στοά 1975, Αθήνα5. ΠΩΣ ΝΙΚΙΕΤΑΙ Μ1Α ΜΑΓΙΣΣΑ (παιδικό) Συγγραφέας: Ευγένιος Αρανίτσης. Σκηνοθεσία: Νίκη Τριανταφυλλίδη Θίασος Νίκης Τριανταφυλλίδη 1975, Αθήνα6. Η ΜΑΝΑ Συγγραφέας: Μπέρτολτ Μπρεχτ. Σκηνοθεσία : Λεωνίδας Τριβιζάς Λαϊκό Πειραματικό Θέατρο 1976, Αθήνα (Η μουσική είναι επεξεργασία, διασκευή κι ενορχήστρωση της μουσικής του Χανς Άισλερ)7. ΟΙ ΓΑΜΟΙ ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΑΣΤΩΝ Συγγραφέας: Μπέρτολτ Μπρεχτ. Σκηνοθεσία: Λεωνίδας Τριβιζάς Λαϊκό Πειραματικό Θέατρο 1976, Αθήνα8. ΦΟΥΕΝΤΕ ΟΒΕΧΟΥΝΑ Συγγραφέας: Λόπε ντε Βέγκα. Στίχοι: Γιώργος Μιχαηλίδης. Σκηνοθεσία: Γιώργος Μιχαηλίδης Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος 1977, Θεσσαλονίκη, Αθήνα9. Ο ΚΑΛΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΣΒΕΪΚ Συγγραφέας: Σωτήρης Πατατζής (διασκευή από το έργο του Χάσεκ). Στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης. Σκηνοθεσία: Κανέλλος Αποστόλου Θεσσαλικό Θέατρο 1977, Λάρισα, Θεσσαλονίκη1Ο. ΤΡΩΑΔΙΤΙΣΣΕΣ Συγγραφέας: Ευριπίδης. Σκηνοθεσία: Γιώργος Μιχαηλίδης Ανοιχτό Θέατρο 1977, Θέατρο Λυκαβηττού, Αθήνα11. ΤΟ 1821, Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΥΜΙΨΗΛΑ Συγγραφέας: Γιάννης Μαργαρίτης . Σκηνοθεσία: Γιάννης Μαργαρίτης Θέατρο της Άνοιξης 1977, Αθήνα (Πρώτο βραβείο Φεστιβάλ Ιθάκης)12. Η ΜΕΓΑΛΗ ΩΡΑ Συγγραφέας: Οδυσσέας Ελύτης . Σκηνοθεσία Γιώργος Μεσσάλας Εθνικό Θέατρο 1977, Αθήνα13. ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΡΕΧΤ Κείμενα του Μπέρτολτ Μπρέχτ σε σύνθεση Μάριου Πλωρίτη . Σκηνοθεσία : Ζυλ Ντασσέν Λαϊκό Θέατρο του Μάνου Κατράκη 1977/78, Αθήνα14.ΘΕΣΜΟΦΟΡΙΑΖΟΥΣΕΣ Συγγραφέας: Αριστοφάνης. Σκηνοθεσία Λεωνίδας Τριβιζάς Λαϊκό Πειραματικό Θέατρο 1978, Θέατρο Λυκαβηττού, Αθήνα15. ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ Συγγραφέας : Ιάκωβος Καμπανέλλης. Σκηνοθεσία: Κώστας Μπάκας Κ.Ο.Β.Ε 1979, Θεσσαλονίκη16. ΙΩΝ Συγγραφέας: Ευριπίδης. Σκηνοθεσία: Γιώργος Θεοδοσιάδης Εθνικό Θέατρο 1979, Επίδαυρος, Δωδώνη, Ηρώδειο17. ΟΡΕΣΤΗΣ Συγγραφέας: Ευριπίδης. Σκηνοθεσία: Λεωνίδας Τριβιζάς Λαϊκό Πειραματικό Θέατρο 1979, Θέατρο Λυκαβηττού, Αθήνα, Φεστιβάλ Βουκουρεστίου18. ΧΡΥΣΟΘΕΜΙΣ Συγγραφέας: Γιάννης Ρίτσος. Σκηνοθεσία: Λευτέρης Χαρωνίτης Θίασος της Νίκης Τριανταφυλλίδη 1979,1981 Πειραιάς, Αθήνα19. ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΣ Συγγραφέας: Γιάννης Μαργαρίτης . Σκηνοθεσία : Γιάννης Μαργαρίτης Θέατρο της Άνοιξης 1980, Αθήνα2Ο. ΜΑΚΡΙΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ Συγγραφέας: Α. Ν. Αρμπούζοφ. Σκηνοθέτης: Χ. Παπαδημούλης Θίασος " Σύνολο" 1980, περιοδεία21. ΒΟΥΤΣΕΚ Συγγραφέας: Γκέοργκ Μπύχνερ. Σκηνοθεσία: Γιάννης Μαργαρίτης Θέατρο της Άνοιξης 1981, Αθήνα22. ΜΠΛΕ ΑΛΟΓΑ ΣΕ ΚΟΚΚΙΝΟ ΧΟΡΤΑΡΙ Συγγραφέας: Μιχαήλ Σαρτρόφ. Σκηνοθέτης : Γιώργος Ρεμούνδος Θέατρο της Νιότης 1981, Αθήνα23. ΤΟ ΤΡΟΜΠΟΝΙ Συγγραφέας: Μάριος Ποντίκας. Σκηνοθεσία: Λευτέρης Χαρωνίτης Θεατρο Νεας Γενιάς 1981/82, περιοδεία24. ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ Συγγραφέας: Ιάκωβος Καμπανέλλης. Σκηνοθεσία Νίκος Παπαδάκης Ηπειρωτικό Θέατρο 1982, Γιάννενα25.LE VIEIL ΗΟΜΜΕ D' ALEXANDRIE (Ο γέρος της Αλεξάνδρειας) Κείμενα Κ. Καβάφη και ποιήματα του Γ. Ρίτσου για τον Κ. Καβάφη Nouveau Theatre de Belgique 1982, Βρυξέλλες26. PARMI LES OS ΕΤ LES PIERRES (Ανάμεσα στα κόκκαλα και τις πέτρες) Κείμενα: Γ. Σεφέρη Nouveau Theatre de Belgίque 1982, Βρυξέλλες27. HELENE (ΕΛΕΝΗ) Συγγραφέας: Γιάννης Ρίτσος . Σκηνοθεσία: Ηenri Ronse Nouveau Theatre de Belgίque 1982, Βρυξέλλες28. ΠΟΙΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΗ ΒΙΡΤΖΙΝΙΑ ΓΟΥΛΦ Συγγραφέας: Έντουαρντ Άλμπι. Σκηνοθεσία: Ζυλ Ντασσέν Θίασος Καρέζη-Καζάκου 1982/83 Αθήνα, Θεσσαλονίκη29. UNE MUSIQUE DE CUIVRE AUX FENΕTRES DΕS INCURABLΕS (Μια χάλκινη μουσική στα παράθυρα των ανιάτων) Συγγραφέας: Μ. Μέτερλινγκ. Σκηνοθεσία: Henri Ronse Nouveau Theatre de Belgique Ι982, Γαλλία, Φεστιβάλ της Λίλλης 1983 , Βρυξέλλες3Ο. ΜΠΡΕΧΤ ΚΑΙ ΧΙΤΛΕΡ Κείμενα Μπρεχτ, Χίτλερ και Πλωρίτη (Μια σύνθεση του Μ. Πλωρίτη). Σκηνοθεσία: Γιώργος Ρεμούνδος Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος 1983, Θεσσαλονίκη31. NUIT AVEC OMBRES ΕΝ COULΕURS (Νύχτα με σκιές χρωματιστές) Συγγραφέας: Πολ Βιλέμς . Σκηνοθεσία: Henri Ronse Theatre Ναttional de Belgique 1983 , Βρυξέλλες32. ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΥΜΠΥ ΚΑΙ Ο ΥΜΠΥ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ Συγγραφέας: Πέτρος Μάρκαρης(διασκευή των αντίστοιχων έργων του Ζαρρύ). Σκηνοθεσία: Θέμης Μουμουλίδης Θεατρικό Τμήμα Πανεπιστημίου Αθηνών 1983, Αθήνα33. WOMEN IΝ POWER (Γυναίκες στην εξουσία) Συγγραφέας: Τζον Μακ Γκράθ. Διασκευή στις κωμωδίες του Αριστοφάνη Εκκλησιάζουσες και Ιππείς. Σκηνοθεσία: Τζον Μακ Γκραθ 7:84 Scotish Theatre Company, 1983 Φεστιβάλ Εδιμβούργου34. ΒΙΚΤΩΡ-ΒΙΚΤΩΡΙΑ Συγγραφέας: Μάριος Πλωρίτης (διασκευή της κινηματογραφικής ταινίας του Ράινχολντ Σύντσελ). Στίχοι: Μάριος Πλωρίτης- Γιώργος Παυριανός. Σκηνοθεσία: Γιώργος Ρεμούνδος Θέατρο "Αλίκη" 1983/84 Αθήνα, Θεσσαλονικη35. LA CANTATE Α TROIS VOIX (Καντάντα για τρεις φωνές) Συγγραφέας: Πολ Κλοντέλ. Σκηνοθεσία: Henri Ronse Nouveau Theatre de Belgique 1984, 1988 , Βρυξέλλες , 1987 Λωζάνη, Γενεύη, 1989 Λυών.36. ΕΙΡΗΝΗ Συγγραφέας: Αριστοφάνης. Σκηνοθεσία: Σπύρος Ευαγγελάτος Αμφιθέατρο 1984 Επίδαυρος, Φίλιπποι, 1985 Ηρώδειο, 1987 Βερολίνο, 1988 Αυστραλία37. WARNA (Βαρνά) Συγγραφέας: Πολ Βιλλέμς. Σκηνοθέτης: Henri Ronse Theatre National de Belgique 1984 , Βρυξέλλες38. LA SONATE AU CLAIR DE LUNE (Σονάτα του σεληνόφωτος) Συγγραφέας: Γιάννης Ρίτσος. Σκηνοθεσία: Henri Ronse Nouveau Τ heatre de Belgίque 1985, Βρυξέλλες39. LEONCE ΕΤ LENA (Λεόντιος και Λένα) Συγγραφέας: Γκέοργκ Μπύχνερ. Σκηνοθέτης: Henri Ronse Nouveau Theatre de Belgique 1985, Βρυξέλλες4Ο. ALEXANDERS (Οι Αλέξανδροι) Συγγραφέας: Ζ. Μορφόγκεν, Αλ. Κοτζιάς. Σκηνοθεσία: Π. Γουέμπ Brown Universίty 1985,Νέα Υόρκη (Workshop)41. ΘΕΣΜΟΦΟΡΙΑΖΟΥΣΕΣ Συγγραφέας: Αριστοφάνης. Σκηνοθέτης: Γ. Μεσσάλας Μοντέρνο Θέατρο 1985 Θέατρο Λυκαβηττού, Αθήνα42. Ο ΑΡΧΟΝΤΟΧΩΡΙΑΤΗΣ Συγγραφέας: Μολιέρος. Σκηνοθέτης: Γιάννης Μαργαρίτης Θέατρο της Άνοιξης 1985 Θέατρο Λυκαβηττού , Αθήνα43. ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΘΕΑΤΕΣ Συγγραφέας: Μπάμπης Τσικληρόπουλος, Βασίλης Καλής. Σκηνοθέτης: Φ. Μεταξόπουλος Θέατρο "Ακροπόλ" 1985, Αθήνα44. LA ΒΕΤΕ DANS LA JUNGLE (Το κτήνος στη ζούγκλα) Συγγραφέας: Χένρι Τζέιμς (διασκευή Μαργκερίτ Ντιράς). Σκηνοθεσία: Henri Ronse Theatre de Vidy 1986 Λωζάνη, 1987 Ν.Τ.Β Βρυξέλλες45. LE BOURGEOIS GENTILHOMME (Ο αρχοντοχωριάτης) Συγγραφέας: Μολιέρος. Σκηνοθεσία: Ηenri Ronse 1988, Βερόνα, Λωζάνη, Βρυξέλλες46. ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ Κείμενα: Ν. Καββαδία. Σκηνοθεσία: Θέμης Μουμουλίδης Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας 1988, Πάτρα47. ΠΡΩΤΕΑΣ Συγγραφέας: Πολ Κλοντέλ. Σκηνοθεσία: Βίκτωρ Αρδίτης Θέατρο της Πάτρας, 1988, Πάτρα48. ΕΛΛΑΣ ΚΑΤΟΠΙΝ ...ΑΟΡΤΗΣ Συγγραφέας: Λάκης Λαζόπουλος . Σκηνοθεσία: Λάκης Λαζόπουλος Θέατρο Λαμπέτη 1988/89 Αθήνα, 1989 Θεσσαλονίκη49. Λ0ΥΛ0Υ Συγγραφέας : Φρανκ Βέντεκιτ. Σκηνοθέτης: Γιώργος Μιχαηλίδης Ανοιχτό Θέατρο 1988/89 Αθήνα50. ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ Συγγραφέας: Γ. Ρίτσος. Σκηνοθεσία: Θ. Μουμουλίδης Θέατρο Διαλόγου 1989, 1990,1991 Αθήνα51. ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΑΡΑΒΙ Συγγραφέας: Λάκης Λαζόπουλος. Σκηνοθέτης : Λάκης Λαζόπουλος Θέατρο Λαμπέτη 1989/90 Αθήνα, Θεσσαλονίκη52. ΚΑΤΙ ΕΧΩ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ Συγγραφέας: Λάκης Λαζόπουλος. Σκηνοθέτης : Λάκης Λαζόπουλος Θέατρο Βεάκη 1991 Αθήνα53. Η ΚΥΡΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΙΝΟΥ Συγγραφέας: Γιάννης Σκαρίμπας. Δραματουργική επεξεργασία Πλάτων Μαυρομούστακος. Σκηνοθεσία Πέπη Οικονομοπούλου 0ΣΕ-Σιδηροδρομικός Σταθμός Αγ. Διονυσίου, 1991 Πειραιάς54. LA VITA BREVE (Σύντομη ζωή) Συγγραφέας: Πολ Βιλέμς. Σκηνοθεσία: Ηenri Ronse Φεστιβάλ Σπα 199155. LA VITA BREVE (Σύντομη ζωή) Συγγραφέας: Πολ Βιλέμς. Σκηνοθεσία: Suzanne Burgoyne The University of Μίssουrί Department of Theatre 199656. ΙΩΝ Συγγραφέας: Ευριπίδης. Σκηνοθεσία: Σπύρος Ευαγγελάτος Αμφιθέατρο 1996, Επίδαυρος57. Ο ΓΕΡΟΣ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ Κείμενα: Κ. Καβάφη. Σκηνοθεσία: Θεμης Μουμουλίδης ΔΗΠΕΘΕ Βόλου 1996, Βόλος58. Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΠΑΠΟΥΤΣΙΩΝ Κείμενα, σκηνοθεσία: Λάκης Λαζόπουλος. Θεσσαλονικη 1997, Αθήνα 199859. ΒΟΥΤΣΕΚ (νέα μουσική) Συγγραφέας: Γκέργκ Μπύχνερ. Σκηνοθεσία : Γιάννης Μαργαρίτης Θέατρο της Άνοιξης 1997, Αθήνα6Ο. ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΕΝ ΤΑΥΡΟΙΣ Συγγραφέας: Ευριπίδης. Σκηνοθεσία : Σπύρος Ευαγγελάτος Αμφιθέατρο 1997, Επίδαυρος • Πολλές από τις παραστάσεις έχουν μαγνητοσκοπηθεi και μεταδοθεί από ευρωπαϊκές τηλεοράσεις.• Η μουσική είναι ακριβώς η ίδια στις δύο παραγωγές του έργου “Παραμύθι χωρίς όνομα”• Το ίδιο συμβαίνει και στις δύο παραγωγές του έργου "Vitα Breve" καθώς και στις δύο παραγωγές του έργου " Το έπος του Βασιλιά Υμπύ και ο Υμπύ στη ν Αφρική" • Στις νέες παραγωγές των έργων "Θεσμοφοριαζουσες" και "Αρχοντοχωριάτη" χρησιμοποιήθηκε ένα μέρος της μουσικής που είχε γρaφτεί για τα ίδια έργa παλιότερα• Στις νέες παραγωγές της "Σονάτας του Σεληνόφωτος" 1989 και του "Γέρου της Αλεξάνδρειας" 1996 η μουσική είναι μέρος της μουσικής που γράφτηκε για τα ίδια έργa παλιότερα• Αποσπάσματα από τα έργα " Mινώταυρος Ι" και " Μικρός ερωτικός" χρησιμοποιήθηκαν στην παραγωγή "Μινώταυρος" του χοροθεάτρου Ανάλια σε χορογραφία Μαίρης Τσούτη, Αθήνα 1997. ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΕΣ 1. ΣΠΙΤΙΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΣΠΙΤΙΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ Μια παραγωγή του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας σε κείμενα του Κώστα Λογαρά Μια παράσταση βασισμένη σε μια ιδέα του Θάνου Μικρούτσικου στο νεοκλασσικό κτίριο Γαλανόπουλου 1988, Πάτρα2. ΚΑΜΠΑΡΕ ΕΡΙΚ ΣΑΤΙ Μια παραγωγή του Μουσικού Αναλογίου σε κείμενα και μουσική του Έρικ Σατί 1991, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών3. Ο ΚΥΡΙΟΣ ΝΙΚΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ Μια παραγωγή της Θεσσαλονίκης Πολιτιστικής Πρωτεύουσας 1997 σε κείμενα του Ν.Γ. Πεντζίκη. Μια παράσταση βασισμένη σε μια ιδέα του Θάνου Μικρούτσικου. 1997, Θεσσαλονίκη ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ Σκηνοθεσία : Τάκης Παπαγιαννίδης 1982ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΌΪΝΕΡ Σκηνοθεσία: Μάρα ΛεβίδηΗ ΚΟΚΚΙΝΗ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ Σκηνοθεσία: Βασίλης Βαφέας. 1990ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΖΕΣΤΗΣΣκηνοθεσία: Φρίντα Λιάπα. 1990-1991 Α. ΒΑΣΙΚΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ 1. ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ Σε ποίηση Βολφ Μπίρμαν (μετάφραση Δημοσθένη Κοϋρτοβικ) και Ναζίμ Χικμέτ (μετάφραση Γιάννη Ρίτσου και Γιώργου Παπαλεονάρδου) Τραγουδά η Μαρία Δημητριάδη. Σ’ ένα τραγούδι ο συνθέτης 1975 . Λύρα2. ΚΑΝΤΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟ Βασισμένη στον "Πέτρινο Χρόνο" του Γιάννη Ρίτσου. Στον ίδιο δίσκο: ΣΠΟΥΔΗ ΣΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΥ ΜΑΓΙΑΚΟΒΣΚΙ σε μετάφραση Γιάννη Ρίτσου Τραγουδά η Μαρία Δημητριάδη Μετέχουν ομάδα δέκα ηθοποιών και τραγουδιστών στα χορικά, και οι Σάκης Μπουλάς, Αφροδίτη Μάνου, Γιάννης Ζουγανέλης, Γιώργος Μιχαηλίδης. Απαγγελία: Γιώργος Κιμούλης Διδασκαλία χορικών: Σοφία Σπυράτου 1976. Λύρα3. ΦΟΥΕΝΤΕ ΟΒΕΧΟΥΝΑ Μουσική και τραγούδια για το ομώνυμο θεατρικό έργο του Λόπε ντε Βέγκα, όπως ανέβηκε στο Κ.Θ.Β.Ε σε σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη, την περίοδο 1976-77 Στίχοι: Γιώργος Μιχαηλίδης Τραγουδούν: Mαρία Δημητριάδη, Γιώργος Μεράντζας Μετέχουν: Θάνος Μικρούτσικος, Γιώργος Μιχαηλίδης, Σοφία Σπυράτου και χορωδία. 1977. Λύρα4. ΤΡΟΠΑΡΙΑ ΓΙΑ ΦΟΝΙΑΔΕΣ Σε ποίηση Μάνου Ελευθερίου Τραγουδούν: Μαρία Δημητριάδη, Γιώργος Μεράντζας 1977. Λύρα5. ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΣΤΟΝ BRECHT Σε ποίηση Μπέρτολτ Μπρεχτ (μετάφραση Μάριου Πλωρίτη, Πέτρου Μάρκαρη και Αγγέλας Βερυκοκάκη) Τραγουδούν: Γιάννης Κούτρας και ο συνθέτης Αφήγηση: Γιάννης Μαργαρίτης 1978. Λύρα6. ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ Σε κείμενα Φώντα Λάδη, Άλκη Αλκαίου, Μπέρτολτ Μπρεχτ, Μανώλη Αναγνωστάκη και Γιάννη Ρίτσου Τραγουδά η Μαρία Δημητριάδη 1978. Λύρα7. Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ Σε ποίηση Νίκου Καββαδία Τραγουδούν: Γιάννης Κούτρας, Αιμιλία Σαρρή, Βασίλης Παπακωνσταντίνου 1979. Λύρα8. ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ IV Με κείμενα Ευριπίδη από τον Ίωνα (μετάφραση Τάσσου Ρούσσου) και τον Ορέστη (μετάφραση Άγγελου Τερζάκη) Τραγουδούν: Μίσα Ικέουτσι, Μαριέλλη Σφακιανάκη, Κωνσταντίνος Παλιατσάρας, Αντώνης Κοντογεωργίου Αφήγηση: Ειρήνη Ιγγλέση 1980. Λύρα9. ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ ‘81 Από τις κοινές συναυλίες Χρήστου Λεοντή - Θάνου Μικρούτσικου, το 1981. Τα τραγούδια του Μικρούτσικου σε ποίηση Φρανσουά Βιγιόν, Μπέρτολτ Μπρεχτ, Νίκου Καββαδία, Βολφ Μπίρμαν και Μιχάλη Γκανά Τραγουδούν: Μαρία Δημητριάδη, Γιώργος Μεράντζας, Σάκης Μπουλάς 1981. CBS (Sony)1Ο. ΕΜΠΑΡΓΚΟ Σε ποίηση Άλκη Αλκαiου Στην εισαγωγή στίχοι Μαγιακόβσκι Τραγουδούν: Mαρία Δημητριάδη, Κώστας Καράλης, Βλάσης Μπονάτσος, Μανώλης Μητσιάς, Θάνος Μικρούτσικος 1982 CBS11. Ο ΓΕΡΟΣ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ Σε ποίηση Κωνσταντίνου Καβάφη Τραγουδούν: Γιώργος Μεράντζας, Κώστας Θωμαίδης Συμμετέχει ο Σάκης Μπουλάς Στον ίδιο δίσκο ΙΧΝΟΓΡΑΦΙΑ Σε ποίηση Κώστα Παπαγεωργίου Τραγουδούν: Σάκης Μπουλάς, Γιώργος Μεράντζας 1983. CBS (Sony)12. ΑΡΑΠIΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΠΑΨΕ ΝΑ ΧΤΥΠΑΣ ΜΕ ΤΟ ΣΠΑΘΙ Στο δίσκο περιλαμβάνονται οι συνθέσεις ΚΙ ΑΥΤΟ ΚΑΚΟΗΘΕΣ ΠΑΙΔΙΑ Στίχοι: Άλκης Αλκαίος Τραγουδά ο Θάνος Μικρούτσικος ΦΑΝΤΑΣΙΑ Νο3 ΓΙΑ ΠΙΑΝΟ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ Από το ομώνυμο θεατρικό έργο του Τζον Μακ Γκραθ που σε σκηνοθεσία του ίδιου παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου το 1983 Τραγουδά η Julie Massίno ΤΡΙΟ Νο 1 ΓΙΑ ΠΙΑΝΟ, ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΜΠΑΣΟ ΚΑΙ ΝΤΡΑΜΣ ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΗΣΥΧΑ ΠΑΙΔΙΑ Από την παράσταση του Κ.Θ.Β.Ε : "Μπρεχτ και Χίτλερ" (1983) Σύνθεση του Μάριου Πλωρίτη από κείμενα των Μπρεχτ, Χίτλερ και Μάριου Πλωρίτη σε σκηνοθεσία Γιώργου Ρεμούνδου Τραγουδά η Μαρία Δημητριάδη 1983.CBS (Sony)13. ΒΙΚΤΩΡ & ΒΙΚΤΩΡΙΑ Μουσική και τραγούδια για το ομώνυμο κινηματογραφικό έργο του Ράινχολντ Σίντσελ, που ανέβηκε στο Θέατρο Αλίκη το 1983 σε απόδοση Μάριου Πλωρίτη και σκηνοθεσία Γιώργου Ρεμούνδου Στίχοι Μάριος Πλωρίτης, Γιώργος Παυριανός Τραγουδούν: Αλίκη Βουγιουκλάκη, Βλάσης Μπονάτσος, Γιώργος Μούτσιος, Ηλίας Λογοθέτης, Σάκης Μπουλάς και άλλοι ηθοποιοί του θιάσου 1984 . CBS(Sony)14. ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ Στο δίσκο αυτό περιλαμβάνονται, μαζί με έργα του Βίλχεμ Τσόμπλ και του Μιχάλη Γρηγορίου, το έργο του Θ. Μικρούτσικου ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ για βαθύφωνο και πιάνο, βασισμένο στην ομώνυμη ποιητική σύνθεση του Γιάννη Ρίτσου Τραγουδά ο Φραγκίσκος Βουτσίνος 1985. Εταιρεία Νέας Μουσικής (ΕΤ.ΝΕ.Μ.)15. ΕΡΓΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Στο δίσκο αυτό περιλαμβάνεται, μαζί με έργα των Ivan Patachich, Χάρη Ξανθουδάκη, Mladen Milicevic ,το έργο του Θ. Μικρούτσικου Ο ΑΔΕΛΦΟΣ εμπνευσμένο από το ομώνυμο έργο του Γιώργου Χειμωνά 1985. Εταιρεία Νέας Μουσικής (ΕΤ.ΝΕ.Μ.)16. ΝΤΟΥΟ ΓΙΑ ΑΛΤΟ ΣΑΞΟΦΩΝΟ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΜΠΑΣΟ David Lynch, άλτο σαξόφωνο, και Γιώργος Φακανάς, ηλεκτρικό μπάσο. Στον ίδιο δίσκο και το έργο ΟΠΕΡΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ "για σόλο φλαουτίστα" Κείμενα: Γιώργου Μανιώτη μεταφρασμένα στα γαλλικά από τη Σεσίλ Ιγγλέση-Μαργέλλου Με τον Marc Grauwels 1985. Εταιρεία Νέας Μουσικής (ΕΤ.ΝΕ.Μ.)17. Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΖΑΛΗ Σε στίχους των Νίκου Καββαδία, Άλκη Αλκαίου, Ανδρέα Μικρούτσικου και Μπάμπη Τσικληρόπουλου Τραγουδά η Χάρις Αλεξίου 1986. MINOS18. ΣΤΟΝ ΜΑΝΟ ΛΟΪΖΟ Κύκλος τεσσάρων τραγουδιών σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη, για βαθύφωνο, φαγκότο και πιάνο Οι στίχοι του Σεφέρη στα αγγλικά, στη μετάφραση των Έντμουντ Κήλυ και Φιλίπ Σέραρντ Τραγουδά ο Φραγκίσκος Βουτσίνος Στον ίδιο δίσκο το έργο ΝΥΧΤΑ ΜΕ ΣΚΙΕΣ ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΕΣ (1983-1984) Σουίτα για μετζοσοπράνο και κουαρτέτο εγχόρδων σε κείμενα Πώλ Βιλλέμς Τραγουδά η Ιρέν Ζάρσκι και παίζει το κουαρτέτο εγχόρδων Ραζουμόβσκι 1987. MINOS19.ΟΛΑ ΑΠΟ ΧΕΡΙ ΚΑΜΕΝΑ Σε στίχους του Κώστα Τριπολίτη Τραγουδά ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου 1988. MINOS2Ο ΕΛΛΑΣ ΚΑΤΟΠΙΝ ΑΟΡΤΗΣ Από την ομώνυμη θεατρική παράσταση που ανέβηκε στο Θέατρο Λαμπέτη το 1988 με κείμενα και σκηνοθεσία Λάκη Λαζόπουλου Παίζουν και τραγουδούν: Λάκης Λαζόπουλος, Χρυσούλα Διαβάτη, Παύλος Χαϊκάλης, Γιώργος Νινιός, Έλντα Πανοπούλου κ.α Συμμετέχει ερμηνεύοντας δύο τραγούδια η Χάρις Αλεξίου 1989. CBS (Sony)21. ΟΣΟ ΚΡΑΤΑΕΙ ΕΝΑΣ ΚΑΦΕΣ Σε στίχους Άλκη Αλκαiου και (από ένα τραγούδι) Κωστα Τριπολίτη και Γιώργου Παυριανού Τραγουδά ο Διονύσης Θεοδόσης και σε δύο τραγούδια ο Θάνος Μικρούτσικος 1989. MINOS22. ΚΡΑΤΑΕΙ ΧΡΟΝΙΑ ΑΥΤΗ Η ΚΟΛΟΝΙΑ Σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου και σε (δύο τραγούδια) Χαρ. Αλεξίου Τραγουδά η Χάρις Αλεξίου 1989. MINOS23. ΓΙΑ ΠΙΑΝΟ ΚΑΙ ΦΩΝΗ Ρεσιτάλ Θάνου Μικρούτσικου (πιάνο) και Δήμητρας Γαλάνη (τραγούδι). Ένα τραγούδι ερμηνεύει ο συνθέτης Ζωντανή ηχογράφηση στις Βρυξέλλες (152.89) στο Nouveau Theatre de Belgique Στίχοι των Καββαδία, Μπρεχτ (σε απόδοση Μάριου Πλωρίτη), Λαχά, Αλκαίου Στο δίσκο περιλαμβάνονται και τραγούδια των Θεοδωράκη, Τσιτσάνη, Μούτση, Λοίζου, Χατζιδάκι 1990. MINOS24. ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΩΝ ΟΡΙΖΟΝΤΩΝ Σε ποίηση Νίκου Καββαδία Επανεκτέλεση με νέα επεξεργασία και ενορχήστρωση των τραγουδιών του κύκλου "Ο σταυρός του Νότου", αλλά και έξι νέα τραγούδια Τραγουδούν: Γιώργος Νταλάρας, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Πάνος και Χάρις Κατσιμίχας, Θανος Μικρούτσικος 1991. MINOS25.MUSIC FOR TWO (ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΔΥΟ) 0 δίσκος περιλαμβάνει τα έργα ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΔΥΟ-ΝΤΟΥΟ ΓΙΑ ΒΙΟΛΙ ΚΑΙ ΠΙΑΝΟ Δημήτρης Βράσκος, βιολί, και Νέλλη Σεμιτέκολο, πιάνο ΕΙΚΟΝΕΣ ΓΙΑ ΜΕΤΖΟΣΟΠΡΑΝΟ ΚΑΙ ΦΛΑΟΥΤΟ Με τη μεσόφωνο Lieve Jansen και τον Johan Rychen, φλάουτο ΝΤΟΥΟ ΓΙΑ ΑΛΤΟ ΣΑΞΟΦΩΝΟ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΜΠΑΣΟ Davίd Lynch, άλτο σαξόφωνο, και Γιώργος Φακανάς, ηλεκτρικό μπάσο 1992.MINOS26. ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ Σε στίχους Κώστα Τριπολίτη Τραγουδά ο Γιώργος Νταλάρας Ένα τραγούδι ερμηνεύει ο συνθέτης 1992. MINOS. ΕΜΙ27. VOLPE D' AMORE (ΑΛΕΠΟΥ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ) Με την ιταλίδα τραγουδίστρια Μilva Επανεκτελέσεις, με στίχους στα ιταλικά και νέες ενορχηστρώσεις, γνωστών τραγουδιών του συνθέτη, αλλά και τέσσερα νέα τραγούδια του Στίχοι: Davide Lamastra, Massimo Gallerani, Maourizio Piccoli, Giovanni Testori, Λίνα Νικολακοπούλου ("Θάλασσα", στα ελληνικά) 1994. MINOS ΕΜΙ Ο δίσκος εκδίδεται πλέον με τον τίτλο VENTO D' AMORE28. TAUSENDUNDEINE ΝΑCΗΤ Πρόκειται για την έκδοση στα γερμανικά του Volpe d' Amore με τη Milva 1995 POLYDOR29. ΣΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΚΑ Σε στίχους Άλκη Αλκαίου, Γιώργου Κακουλίδη, Κώστα Λαχά, Λίνας Νικολακοπούλου Τραγουδά ο Δημήτρης Μητροπάνος. Σ’ ένα τραγούδι και ο συνθέτης 1996. MINOS30. ΠΟΙΗΣΗ ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΗ Σε ποίηση Κωνσταντίνου Καβάφη και Χριστόφορου Λιοντάκη Τραγουδά ο Κώστας Θωμαΐδης Μετέχουν οι ηθοποιοί Ειρήνη Ιγγλέση, Άρης Λεμπεσόπουλος, Πέπη Οικονομοπούλου 1997 HMV31. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΛΟΥΛΟΥ Μουσική και τραγούδια για το Θεατρικό έργο "Λούλου" του Φρανκ Βέντεκιντ που ανέβηκε το 1988/89 στο Ανοιχτό Θέατρο σε σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη Στίχοι: Γιώργου Μιχαηλίδη Τραγουδούν: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Λακης Λαζόπουλος, Θανος Μικρούτσικος Αφήγηση: Παύλος Τσίμας Στον ίδιο δίσκο: ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ ΑΡΧΟΝΤΟΧΩΡΙΑΤΗ Μουσική και τραγούδια για το Θεατρικό έργο "Ο αρχοντοχωριάτης" του Μολιέρου που ανέβηκε το 1985 από το Θέατρο της Άνοιξης σε σκηνοθεσία Γιάννη Μαργαρίτη και το 1988 από το Nouveau Theatre de Belgique σε σκηνοθεσία Ηenri Ronse. Στίχοι: Μολιέρου Τραγουδά : Leonce Wapellhorst 1997 HMV32. ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΓΑΛΑΖΙΑΣ ΓΡΑΜΜΗΣ Αφήγηση : Μάνια Τεχριτζόγλου Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος 1997 ΗΜV33. ΨΑΞΕ ΣΤ’ ΟΝΕΙΡΟ ΜΑΣ Σε στίχους Λάκη Λαζόπουλου Τραγουδούν: Δημήτρης Μητροπάνος, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Κώστας Θωμαΐδης, Κατερίνα Κούκα, Κώστας Μακεδόνας, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Γιάννης Μπέζος, Διονύσης Τσακνής, Λάκης Λαζόπουλος, Θάνος Μικρούτσικος. 1997 MINOS34. Τ. Mikroutsikos. For Sax and Strings and love and dreams-Warna-Irreproachable death. - For Sax and Strings and love and dreams (1996) ΘΟΔΩΡΟΣ ΚΕΡΚΕΖQΣ, σαξόφωνο - Warna (1984/96) για σοπράνο, κρουστά, τσέμπαλο(ηλεκτρικό πιάνο) και έγχορδα Κείμενα: ΡauΙ Wlllems ΣΟΝΙΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ (σοπράνο) Παίζει η Καμεράτα Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής Διεθύνει ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΥΡΑΤ Irreproachable death Ανεπίληπτος Θάνατος για σοπράνο και σεξτέτο πνευστών Ποίηση: Άγγελου Σικελιανού ΣΟΝΙΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ (σοπράνο) Διεθύνει ο ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΧΛΟΣ 1998, AGORA35. THANOS MIKROYTSIKOS SLOW ΜΟΤΙΟΝ La Camerata - Friends of Music Orchestra Alexandre Myrat CONCERTO FOR GUITAR AND ORCESTRA Kostas Kotsiolis The Cordoba Orchestra Leo Brouwer ΤΗΕ HELL OF Α SEASON The Armenian Philharmonic Orchestra Loris Tjeknavorian 1998, ΕΜΙ classίcs Β. ΔΙΣΚΟΙ 45 ΣΤΡΟΦΩΝ 1. Η ΜΥΓΔΑΛΙΑ ΕΝΑ ΣΠΙΤΑΚΙ Σε ποίηση Κώστα Καρυωτάκη Τραγουδι: Βάσω Μεσηνέζη 1969. (MINOS)2. ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΕΣΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΤΙ ΞΕΧΑΡΒΑΛΩΜΕΝΕΣ ΚΙΘΑΡΕΣ Σε ποίηση Κώστα Καρυωτάκη Τραγούδι: Μαρίζα Κωχ 1972. MINOS3. ΡΟΖΑ ΛΟΥΞΕΜΠΟΥΡΓΚ Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου ΕΧΘΡΟΣ Σε ποίηση Ναζίμ Χικμέτ Τραγοϋδι: Mαρία Δημητριάδη 1976 LYRA4.ΚΑΡΑΝΤΙ Σε ποίηση Νίκου Καββαδία Η ΣΙΩΠΗ Στίχοι: Ανδρέας Μικρούτσικος Τραγούδι: Κώστας Θωμαΐδης 1986 MINOS Γ. ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΣΕ ΠΡΩΤΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΔΕΛΤΙΟ ΚΑΙΡΟΥ 1980 CBS Η μπαλάντα ενός φιλήσυχου ( στ. Άλκη Αλκαίου) Αυτός ο τόπος (στ. Μάνου Ελευθερίου) Τραγουδά η Μαρία ΔημητριάδηΑΥΤΑ ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ 1983 CBS Έχω ένα τίγρη μες στην καρδιά μου (στ. Λ. Ιγνατιάδης) Μετανάστης στο Παγκράτι (στ. Άλκης Αλκαίος) Τραγουδά ο Βλάσης ΜπονάτσοςΗ ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ ΣΕ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ 1987 MINOS - Οι ακροβάτες (στ. Κώστας Τριπολίτης)ΑΝΑΣΑ Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ 1995 POLYGRAM - Ατομική μου ενέργεια (στ. Λίνας Νικολακοπούλου) Δ. ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ Σε ετικέτες όλων σχεδόν των εταιρειών περιλαμβάνονται πολλά τραγούδια του Θ.Μ σε δεύτερες εκτελέσεις. Ιδιαίτερη μνεία ο συνθέτης θεωρεί πως πρέπει να γίνει στις παρακάτω εκτελέσεις:• ΤΟΥΣ ΕΧΩ ΒΑΡΕΘΕΙ Σε ποίηση Βολφ Μπίρμαν Βασίλης Παπακωνσταντίνου/ ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ 1978/ MINOS• Ο ΓΟΥΙΛΙ Ο ΜΑΥΡΟΣ ΘΕΡΜΑΣΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΖΙΜΠΟΥΤΙ Σε ποίηση Νίκου Καββαδία Βλάσης Μπονάτσος/ ΓΕΝΙΚΑ 1981/ CBS• ΓΑΜΜΑΓΡΑΦΙΑ Σε ποίηση Άλκη Αλκαίου Μαρία Δημητριάδη/ KUNSTLER FUR DEN FRIEDEN 1982/ KUNSTLER FUR DEN FRIEDEN• ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ• ΜΑΧΑΙΡΙ• Ο ΓΟΥΙΛΙ Ο ΜΑΥΡΟΣ ΘΕΡΜΑΣΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΖΙΜΠΟΥΤΙ Σε ποίηση Νίκου Καββαδία Βασίλης Παπακωνσταντίνου/ Η ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΦΑΛΗΡΟ 1985/ MINOS• ΓΥΝΑΙΚΑ Σε ποίηση Νίκου Καββαδία Γιώργος Νταλάρας/ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΝΤΑΛΑΡΑ 1988/ MINOS• ΜΙΑ ΠΙΣΤΑ ΑΠΟ ΦΩΣΦΟΡΟ ( HERSEYI ΥΑΚ) Σε στίχους Attila Ozdemiroglu Τραγουδά η Sezen Aksu SEZEN AKSU/ GULUMSE Ε. ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΣΕΙΣ ΤΑ ΑΝΤΑΡΤΙΚΑ-ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ Τραγουδούν: Μαρία Δημητριάδη, Αφροδίτη Μανου και χορωδία 1975. LYRAΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ Μουσική : Μίκης Θεοδωράκης Στίχοι: Φώντας Λάδης Τραγουδούν: Αφροδίτη Μάνου, Αντώνης Καλογιάννης, Γιώργος Συρρής 1975. LYRA ΣΤ. ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΝΤΖΑΡΟΣ/ 4 ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ Παίζει το συγκρότημα μουσικι1ς δωματίου " Ν. Μάντζαρος" 1981 CBSΘΑΝΑΣΗΣ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΣ /ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΙ ΣΑΛΤΙΜΠΑΓΚΟΙ Τραγουδά ο Κωστας Θωμαΐδης. Μετέχει η Παιδική Πολυφωνική Χορωδία Πάτρας 1987 Ε.Ν.ΜΚΩΣΤΑΣ ΚΟΤΣΙΩΛΗΣ/ Η ΚΙΘΑΡΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ Έργα για κιθάρα με τον Κ. Κοτσιώλη 1997 HMVΜΙΧΑΛΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ/ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ Τραγουδά η Σαβίνα Γιαννάτου 1997 HMV ΒΙΒΛΙΑ 1. Γιάννης Μηλιός -Θάνος Μικρούτσικος ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣΖητήματα Ιδεολογίας και αισθητικής στην ελληνική μουσική Έκδοση Εταιρία Νέας Μουσικής Αθήνα 19842. ΘΑΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΣ Έκδοσεις: Τέχνη και Λόγος Αθήνα 19883. ΘΑΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ ΜΟΥΣΙΚΩΣ ΥΠΟΠΤΟΣ Επιμέλεια: Παρασκευάς Καρασούλος Έκδοση: Μουσικός Οίκος Φίλιππος Νάκας ΠΑΡΤΙΤΟΥΡΕΣ Όλες οι παρτιτούρες έχουν εκδοθεί στον Μουσικό Οίκο "Φίλιππος Νάκας"1. ΝΤΟΥΟ ΓΙΑ ΑΛΤΟ ΣΑΞΟΦΩΝΟ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΜΠΑΣΣΟ Έκδοση 19872. Η ΚΟΛΑΣΗ ΜΙΑΣ ΕΠΟΧΗΣ για ορχήστρα Έκδοση 1990 (Νάκας- Breitkopf und Hartel)3. ΝΥΧΤΑ ΜΕ ΣΚΙΕΣ ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΕΣ σουίτα για μέτζο σοπράνο και ορχήστρα εγχόρδων Έκδοση 1990 (Νάκας- Breitkopf und Hartel)4. ΑΡΓΗ ΚΙΝΗΣΗ για ορχήστρα εγχόρδων Έκδοση 19925. ΟΝ Α TRAVEL για μικτή χορωδία Έκδοση 19926. ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΔΥΟ για βιολί και πιάνο Έκδοση 19977. ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΙΑ ΚΙΘΑΡΑ ΚΑΙ ΟΡΧΗΣΤΡΑ έκδοση 19978. ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ Νο 1 Ποίηση: Ναζίμ Χικμέτ Έκδοση 19859. Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΖΑΛΗ Στίχοι: Νίκος Καββαδίας, Άλκης Αλκαιος, Ανδρέας Μικρούτσικος, Μπάμπης Τσικληρόπουλος Έκδοση 199010. ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΩΝ ΟΡΙΖΟΝΤΩΝ (ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ) ποίηση Νίκου Καββαδία Έκδοση 199211. ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ Στίχοι: Κώστα Τριπολίτη Έκδοση 199212. ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ 1 δώδεκα τραγούδια από διάφορους κύκλους Έκδοση 199213. ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ 2 έντεκα τραγούδια από διάφορους κύκλους Έκδοση 199214. ΣΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΚΑ Στίχοι: Άλκη Αλκαίου, Γιώργου Κακουλίδη, Κώστα Λαχά, Λίνας Νικολακοπούλου Έκδοση 1997 Εκτός βέβαια όλων αυτών των κλασσικών έργων του, υπάρχουν και άλλα πολύ πιο πρόσφατα

ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΕΤΡΕΧΕ ΠΟΛΥ

Ένα αφιέρωμα αλλιώτικο από τα άλλα, είναι αυτό, έτσι για να γνωρίσουμε λίγο καλύτερα έναν δικό μας άνθρωπο, που πάνω από πενήντα χρόνια είναι κοντά μας, μέσα στα σπίτια μας, και μας ψυχαγωγεί.
Κυρίες και κύριοι, ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ.
Ο άνθρωπος που μπροστά του «ΤΥΦΛΑ ΝΑ ΕΧΕΙ Ο ΜΑΡΛΟΝ ΜΠΡΑΝΤΟ» που σαν «ΔΟΚΤΩΡ ΖΙΒΕΓΚΟΣ» δίνει ποικίλες λύσεις, από υγεία, μέχρι και αισθηματικές, ο Θανάσης των τόσων και τόσων ταινιών, οι οποίες ήταν, και είναι πολλά χρόνια μπροστά από την εποχή τους.
Ας δούμε όμως λίγα στοιχεία που αφορούν τον μεγάλο αυτό ΗΘΟΠΟΙΟ.Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε το 1926 στο Νέο Φάληρο. Δεν έχει κάνει σπουδές υποκριτικής. Στα ταραγμένα χρόνια του εμφύλιου υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία στο κολαστήριο της Μακρονήσου μαζί με χιλιάδες άλλους φαντάρους και πολίτες με αριστερές ιδέες. Όταν απολύεται από το στρατό κάνει διάφορες δουλειές του ποδαριού για να ζήσει. Ανάμεσα σε αυτές και διάφορες βοηθητικές δουλείες σε γυρίσματα ταινιών.
Το 1953 ο Κούνδουρος που τον γνώριζε από τη Μακρόνησο, του δίνει ένα ρόλο στη Μαγική πόλη. Αυτό ήταν το ξεκίνημα του, κατευθείαν στα βαθιά. Χωρίς προϋπηρεσία στο θέατρο, χωρίς σπουδές, δουλεύοντας ταυτόχρονα σαν φροντιστής (ή παιδί για όλες τις δουλειές), στις ταινίες που παίζει.

Παίρνει άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, και το ξεκίνημα του σημαδεύεται από την συμμετοχή του σε μερικές από τις πιο σημαντικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου (Μαγική πόλη, Ο Δράκος, Ποτέ την Κυριακή ,Το κορίτσι με τα μαύρα).
Σιγά, σιγά σχηματίζεται ο ιδιαίτερος κωμικός κινηματογραφικός του τύπος που τον κάνει αναγνωρίσιμο και πολύ αγαπητό σε θεατές όλων των ηλικιών και κάθε κινηματογραφικού γούστου.

Είναι πια πρωταγωνιστής, είναι ο Βέγγος.

Φτιάχνει την δική του εταιρία παραγωγής που είναι μεγάλη οικονομική καταστροφή, άλλα μας δίνει πολύ σημαντικές ταινίες, που τις σκηνοθετεί ο ίδιος ή ο Ντίνος Κατσουρίδης.

Για τον Θανάση Βέγγο έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά και θα γραφτούν περισσότερα

Ένας «ΤΡΑΓΙΚΑ ΚΩΜΙΚΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ».

Αυτό είναι ο Θανάσης Βέγγος, που μέσα από ΟΛΕΣ ανεξαιρέτως τις ταινίες του, ΔΙΔΑΣΚΕΙ ότι και στα «χειρότερα», υπάρχει το καλύτερο.

Έγραψα πιο πάνω, ότι οι ταινίες του Θανάση Βέγγου είναι πολλά χρόνια μπροστά από την εποχή τους.

Αυτό το διαπιστώνει ο καθένας που θα τις παρακολουθήσει.

Το χιούμορ του, είναι ΜΟΝΑΔΙΚΟ, και κάτι «επικίνδυνο» για τις δεκαετίες του 50, και του 60.
Κι όμως, οι ταινίες του «περνούν» τα μηνύματα τους στον κόσμο, τόσο εκείνες τις εποχές, εκείνες τις δεκαετίες, όσο και σήμερα, μισό αιώνα σχεδόν μετά.

Ο Θανάσης Βέγγος «δοκιμάστηκε» πολύ στην ζωή του, αλλά από όλες τις δοκιμασίες βγήκε παλικάρι.

Τον απολαυσαμε, σε τηλεοπτικές σειρές, και θα τον απολαυσουμε και φέτος, να ερμηνεύει ΜΟΝΑΔΙΚΑ τον ρόλο του.
Ο Βέγγος σαν άνθρωπος είναι ο φίλος, ο απλός, ο καθημερινός, της παρέας, μακριά από τα όποια βεντετιλικια.

Μεγαλώσαμε με ταινίες του Θανάση Βέγγου, και μ’ αυτές μεγαλώνουν και τα παιδιά μας. Είναι κι αυτές ξεχωριστές, όπως άλλωστε και όλες του παλιού καλού κινηματογράφου, και όσες φορές και να τις δούμε, δεν πρόκειται να τις βαρεθούμε ΠΟΤΕ.

Κι ας έχουμε μάθει απ’ έξω σχεδόν όλο το σενάριο.

Είναι τόσο καλά φτιαγμένες, που ακόμα γελάμε, και συγκινούμαστε, παρόλο που γνωρίζουμε τι θα συμβεί την επόμενη στιγμή.
Ευχόμαστε στον Θανάση Βέγγο να είναι γερός, και να μας χαρίζει για πολλά χρόνια ακόμα τις μοναδικές στιγμές που αυτός ξέρει να χαρίζει.

Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ Ο ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ

Κυριακή πρωί, και απολαμβάνοντας το καφεδάκι μου, άνοιξα το ραδιόφωνο, μπας και ακούσω κανένα τραγούδι της προκοπής, ξέρετε, από εκείνα τα ΜΗ «εμπορικά», τραγούδια της εποχής που οι συνθέτες έγραφαν μουσική, και οι στιχουργοί στίχους!Μου λείπουν εκείνες οι Κυριακές, οι παλιές, όταν περίμενες στο ραδιόφωνο να ακούσεις τα καινούργια τραγούδια.
Τα τραγούδια της ΜΙΝΟΣ, της ΛΥΡΑ, και όλων γενικά των δισκογραφικών εταιριών, οι οποίες τότε ανταγωνιζόταν με ποιότητα, και όχι με σκουπίδια. Άνοιξα λοιπόν το ραδιόφωνο, το είχα αφήσει από βραδύς στην συχνότητα του δεύτερου προγράμματος, και η φωνή του Μανόλη Μητσια, ήρθε να μου κρατήσει συντροφιά, με ένα υπέροχο τραγούδι, σε στίχους (ποίηση θα έλεγα) του ΝΙΚΟΥ ΓΚΑΤΣΟΥ, και μουσική του ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ ΚΗΛΑΙΔΟΝΗ!

«Ω! Ήρθατε σαν κύματα θύμισες παλιές

πάνω από συντρίμματα κι άδειες αγκαλιές.

Ξεκληρισμένα και πικραμένα

Μείνανε πάντα της γενιάς μας τα παιδιά

Κάντε κουράγιο κι απ’ το ναυάγιο

Κάπου θα βρούμε της χαράς την αμμουδιά»…..

Μαγεία!Η μουσική, ο στίχος η ερμηνεία, όλα!
Για κοίτα, που εγώ έμεινα τελευταία στον Λουκιανό τον «φτωχό και μόνο καου μπου»! Τον σύγχρονο επαναστάτη, τον ψαγμένο μέσα στην μουσική, τον….. , και ξέχασα τον «άλλον Λουκιανό», τον μεγάλο δημιουργό, που μέσα από την απλότητα της μουσικής του, έγραψε πραγματικά δύσκολα έργα. Αυτά τα «απλά» ακόρντα, να ξέρατε πόσο δύσκολα είναι. Ας τον γνωρίσουμε όμως λίγο καλύτερα!

Ο ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΚΗΛΑΗΔΟΝΗΣ εμφανίζεται στον μουσικό χώρο στα τέλη της δεκαετίας του 60’, και τα τραγούδια του του ανοίγουν το δρόμο της επιτυχίας. Το 1972, κυκλοφόρησε την συλλογή τραγουδιών με τίτλο «Κόκκινη Κλωστή» σε ποίηση Νίκου Γκάτσου (του ερημίτη της Κυψέλης), δείχνοντας ότι και αυτός βαδίζει το δρόμο των μεγάλων μας συνθετών!
Το 1973, ο Λουκιανός συνεργάζεται με τον ΓΙΑΝΝΗ ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗ, και κυκλοφορούν το άλμπουμ με τίτλο «ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΚΑ». Αυτή τη χρονιά, ανοίγει και η δεύτερη περίοδος του τραγουδοποιού Κηλαιδονη, και μάλιστα με δύσκολο τρόπο, μιας και τα «Μικροαστικά» περιέχουν «καυτά» μηνύματα, με τα οποία οι δημιουργοί ανοίγουν πολιτική κόντρα με τους «κυβερνώντες».
«Κολίγα γιος του παππού μου ο παππούς

κολίγα γιος του παππού μου ο πατέρας

και ο παππούς μου κολίγας κι αυτός»……

Τραγούδια και μουσική που σατιρίζουν, σαρκάζουν, τα ήθη των μικροαστών, αλλά και του καθεστώτος( οικονομία κάνε….. φασούλι το φασούλι….). Από το 1974 και μετά, μετά την μεταπολίτευση, το μουσικό «τοπίο» του Λουκιανού Κηλαιδονη ξεκαθαρίζει, παρόλο που και η επόμενη δουλειά μετά τα «Μικροαστικά» έχει τίτλο «Απλά Μαθήματα Πολιτικής οικονομίας». Ο τίτλος τα λέει όλα, παρόλα αυτά όμως ο Λουκιανός έχει ήδη δώσει δείγματα ερωτικής, και νοσταλγικής μουσικής.

Ταυτόχρονα, σκόπιμα συνθέτει σε ήχους του «χολυγουντ», ενώ το 1978, δίνει ένα ιδιαίτερο στίγμα με το άλμπουμ «Είμαι ένας φτωχός και μόνος καου μπου». Μέσα σε αυτό το άλμπουμ είναι και το υπέροχο τραγούδι «Θερινά Σινεμά». Το 1979, ο Λουκιανός συστήνει «Ψυχραιμία Παιδιά», (τίτλος του νέου του άλμπουμ), με ποιο έντονα σατυρικό ύφος.
Τα τραγούδια του Λουκιανού, έχουν σαν θέμα την καθημερινότητα μας, εκείνη του χθες αλλά και αυτή του σήμερα. Πάντα σε ύφος αμερικανοχολυγουντιανο, κάντρυ, προσαρμοσμένα όλα στην Ελληνική πραγματικότητα. Μεταξύ των άλλων, κυκλοφορεί το «ΠΑΡΤΥ ΣΤΗ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ», και το επαναστατικό πραγματικά «ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΓΙΝΩ ΜΑΡΑΓΚΟΣ»

Πριν σας αφήσω για να βυθιστώ και πάλι στις αναμνήσεις από τον Λουκιανό, πρέπει να επισημάνω ότι τα Πάρτι στην Βουλιαγμένη, παρέα με πολλούς καλούς φίλους και εχθρούς, άφησαν εποχή. Ήταν κάτι μοναδικό. Φίλε Λουκιανέ, έχουμε καιρό να τα πούμε από κοντά, και θέλω να σε ακούσω, να σε ακούσουμε να μας τραγουδάς τα «Θερινά Σινεμά», και τη «Ρίτα», μαζί με όλα σου τα όμορφα τραγούδια!

Σαντούρι

Το σαντούρι είναι ένα από τα πιο παλιά και παράξενα έγχορδα μουσικά όργανα.

Έχει σχήμα ισοσκελούς τραπεζίου και φέρει ηχείο βάθους 4 – 5 εκατοστών και περισσότερες από 100 (!) χορδές, από 2,3 ή 4 για κάθε μουσικό φθόγγο.

Οι μονές χορδές του είναι από χάλκινα σύρματα και παράγουν μπάσους ήχους, ενώ οι ζυγές, που είναι για πρίμα ήχους είναι από μπρούτζινα ή ατσάλινα σύρματα.
Ο σαντουριέρης κρεμάει το σαντούρι στο λαιμό του ή το ακουμπάει σε ένα τραπέζι και κτυπώντας τις χορδές με τις μπαγκέτες - δύο ξύλινα ραβδάκια επενδεδυμένα στη μία άκρη με βαμβάκι για να παράγεται γλυκός ήχος- παίζει αυτό το παράξενο και σπάνιο μουσικό όργανο.
Το σαντούρι είναι συγγενικό όργανο με το χορδόφωνο σαντούρ, που χρησιμοποιείται στην κλασσική μουσική του Ισλάμ.

Η λέξη «σαντούρ» ή «σαντίρ» σημαίνει ψαλτήρι στις Αραβικές διαλέκτους. Αρκετοί μουσικολόγοι πιστεύουν πως είναι το ίδιο όργανο με το βυζαντινό «ψαλτήριο» ή «επιγόνιο», στηριζόμενοι και στο γεγονός ότι το «σαντίρ» είναι κατά μία εκδοχή, παραφθορά του «ψαλτήριο» -πσαλτίρ-σαλτίρ-σαντίρ.
Το σαντούρι συναντάται πολύ συχνά στη Μυτιλήνη και αυτό γιατί ήρθε στην Ελλάδα από τους Έλληνες της Μικράς Ασίας.

Ακόμα και σήμερα οι τεχνίτες στη Μυτιλήνη φτιάχνουν τα σαντούρια με τον ίδιο παραδοσιακό τρόπο από ξύλο πεύκου ή ξύλο καρυδιάς.

Το σαντούρι είναι παρόν σε κάθε παραδοσιακή σύνθεση στο νησί.Θεωρείται γενικά δύσκολο όργανο και βγάζει έναν πραγματικά ιδιαίτερο, πλούσιο και χαρακτηριστικό ήχο.

Τουμπερλέκι

Το τουμπερλέκι, γνωστό και ως ταραμπούκα ή στάμνα (λόγω του σχήματός του που μοιάζει με στάμνα) είναι ένα ρυθμικό όργανο που το βρίσκουμε στη βόρεια Ελλάδα – τη Μακεδονία, τη Θράκη – αλλά και στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου (Μυτιλήνη, Χίο).

Είναι φτιαγμένο από ένα πήλινο σκελετό (σαν σταμνί χωρίς χέρια) που το απάνω μέρος του είναι ανοικτό και αυτό σκεπάζεται από ένα τεντωμένο δέρμα που το κολλάνε ή το δένουν πάνω στο ηχείο. Φτιάχνεται σε διάφορα μεγέθη και πιο παλιά αυτό το πήλινο ηχείο ήταν ζωγραφισμένο με διάφορα σχέδια ή του κρεμούσαν γύρω – γύρω καθρεφτάκια και στρογγυλά κουδουνάκια.

Το μικρό τουμπελέκι πολλά παιδιά το χρησιμοποιούν για να γυρίζουν τα Χριστούγεννα στις γειτονιές και να συνοδεύει τα καλαντά τους.

Το τουμπερλέκι παίζεται με τα δύο χέρια και συνήθως είναι κρεμασμένο από τον αριστερό ώμο του παίκτη κάτω από τη μασχάλη του ή μπορεί ο παίκτης να κάθεται και να το στηρίζει ανάμεσα στα πόδια του.

Με το δεξί του χέρι κτυπάει τους δυνατούς ήχους και με το αριστερό τους αδύνατους.

Οι δυνατοί ήχοι έρχονται από το κέντρο του οργάνου και είναι λιγότερο οξείς και μεστοί ενώ οι άλλοι που έρχονται από τα γύρω σημεία του οργάνου είναι πιο οξείς και πιο στεγνοί.

Το τουμπερλέκι δίνει θαυμάσιους ήχους όταν παίζεται από έμπειρο εκτελεστή, γιατί έχει στη διάθεση του διαφόρους τρόπους για να δώσει ποικιλία στους δυνατούς ή και στους αδύνατους ακόμα ήχους του οργάνου.

Μπορεί ανάμεσα στις δύο τονικές αποχρώσεις να προσθέσει ρυθμικά χτυπήματα στο κέντρο ή στην περιφέρεια του οργάνου.

Επίσης να κτυπήσει το δέρμα με συνεχή ρυθμικά κτυπήματα και με τα δύο χέρια ή να κάνει μια γρήγορη κίνηση που θα δώσει έναν ήχο σαν τρέμολο ή ακόμα να σταματήσει – τοποθετώντας πάνω στο όργανο τον αγκώνα του – την παλμική κίνηση.

Αν στο τουμπερλέκι υπάρχουν κουδουνάκια – που αυτά είναι πάντα σε διαφορετικά μεγέθη – εύκολα μπορεί κανένας να διακρίνει τους ποικίλους ήχους με τις διαφορετικές οξύτητες.

Το τουμπερλέκι παίζεται συνήθως μαζί με ένα άλλο μελωδικό όργανο που, πολλές φορές, είναι η γκάιντα.

Το βρίσκουμε όμως και σε άλλους συνδυασμούς, με λίρα, με κλαρίνο, με φλογέρα. Καμιά φορά παίζεται και μόνο του συνοδεύοντας, όπως αναφέραμε, τα κάλαντα ή το τραγούδι και το χορό σ’ ένα γλέντι όταν δεν υπάρχουν άλλα μουσικά όργανα.

Όπως και πολλά άλλα λαϊκά όργανα έτσι και το τουμπερλέκι παλαιότερα ακολουθούσε στον πόλεμο το... αφεντικό του. Σ’ ένα γράμμα του ήρωα της επανάστασης Οδυσσέα Ανδρούτσου αναφέρεται πως σε μια μάχη το 1822 ανάμεσα στα λάφυρα που πήρανε ήταν και τουμπελέκια

.Στη Μυτιλήνη, στη Χίο, στη Μακεδονία και στη Θράκη μπορεί κανένας να δει και να ακούσει αυτό το συμπαθητικό λαϊκό όργανο, αν βέβαια είναι τυχερός και βρεθεί εκεί τα Χριστούγεννα ή την Πρωτοχρονιά και ακόμα καλύτερα αν βρεθεί σ’ ένα γλέντι γάμου!

Αυλός - Φλογέρα

Ο αυλός, φλογέρα ή μαντούρα - όπως είναι τα κατά καιρούς ονόματά του - είναι όργανο πνευστό.

Στα αρχαία χρόνια σε διάφορες θρησκευτικές γιορτές, σε χορούς και πάντα σε συμπόσια, παίζανε αυτό το όργανο οι αυλητρίδες που φορούσαν πάντα μακριούς χιτώνες.

Σήμερα τη φλογέρα ή κάποια είδη της, τα παίζουν οι μουσικά μορφωμένοι άνθρωποι αλλά και οι απλοί - πολλές φορές - βοσκοί ή πρακτικοί που έχουν μουσικό ένστικτο.

Παλιά με τον αυλό τόνιζαν το ρυθμό στους κωπηλάτες των καραβιών για να συγχρονίζονται και να δίνουν καλύτερα αποτελέσματα. Με το όργανο αυτό, επίσης συνήθιζαν να συνοδεύουν και τη λύρα.

Ήταν, όμως, χρήσιμο και για την συνοδεία αναγγελίας των ραψωδιών και των υποκριτών που θα εμφανίζονταν στη σκηνή του θεάτρου.

Λέγεται – χωρίς να είναι εξακριβωμένο – πως τον είχε εφεύρει ο ... Μίδας!

Αρχικά αυτός ο περίφημος αυλός δεν ήταν παρά ένα απλό καλάμι με μια τρύπα στα πλάγια. Ο καλάμινος μόναυλος.

Αυτόν συνηθίζουν, ακόμα, να κρατάνε στα χέρια τους τα τσοπανόπουλα στα χωριά, δίνοντας στις ατέλειωτες ώρες της βοσκής των προβάτων και των κατσικιών τους, μια ευχάριστη αναπνοή με τοπικές μελωδίες και ακούσματα.

Αυτός ο απλός, καλαμένιος αυλός με την εξέλιξη άρχισε να κατασκευάζεται από ξύλο, από μέταλλο, από κόκαλο ή από ελεφαντοκόκαλο. Οι τρύπες του από μια, που ήταν στην αρχή, αυξήθηκαν. Το όργανο πήρε άλλη μορφή.

Έγινε «φλογέρα πολυτελείας». Πάντως, πρέπει να δεχτούμε, πως βελτιώθηκε σημαντικά. Η φλογέρα του μικρού βοσκού δεν ακολούθησε, βέβαια, αυτή την πρόοδο. Έμεινε αγνή φλογέρα με τη μια τρύπα και την τοπική λαλιά του βουνού.

Και μπορεί κανένας να πει ότι δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητη!Παλιά το αξιοπερίεργο ήταν πως ένας και μόνο αυλητής μπορούσε να παίξει ταυτόχρονα δύο αυλούς που τους φυσούσε από την πάνω μεριά, όπως στις σημερινές κλαρινέτες.

Μερικοί είχαν φτάσει στο συμπέρασμα πως οι αυλοί αυτοί ήταν συνδεδεμένοι μεταξύ τους. Αυτό ήταν λάθος, γιατί οι αυλοί ήταν τελείως ξεχωριστοί! Ήταν φτιαγμένοι από κέδρο, μήκους 15 δακτυλίων ο καθένας και με ξεχωριστό γλωσσίδι.

Αυτό μπορούμε να το διαπιστώσουμε σε διάφορα έργα τέχνης και περισσότερο σε σχέδια όπου βλέπουμε διδασκάλους μουσικής να διδάσκουν στον Όλυμπο και να αυλούν σε δύο αυλούς. Αλλά και σε αθηναϊκό τάφο βρέθηκαν δύο αυλοί μαζί με κάποια λύρα.

Παλιά υπήρχε και ο άσκαυλος. Ένας αυλός με ασκό, όργανο που μοιάζει με τη Σκωτσέζικη γκάιντα.

Η «σύριγξ» έμβλημα και εφεύρεση του Πάνα, ήταν μια άλλη «έκδοση» αυτού του οργάνου. Αυτή περιείχε επτά διαφορετικού μήκους αυλούς που, βέβαια, έδιναν και επτά διαφορετικούς τόνους.

Το περίεργο είναι πως, ενώ αυλός χρησιμοποιούταν σε πολλές εκδηλώσεις και περιστάσεις, οι Έλληνες δεν τον τιμούσαν όσο θα’ πρεπε. Αναφέρεται πως δεν τον είχαν σε μεγάλη υπόληψη γιατί «φούσκωνε τα μάγουλα» αυτών που τον έπαιζαν.

Λεγόταν, μάλιστα και κάτι για τους αυλητές που πάντα παρευρίσκονταν στις θυσίες και στα συμπόσια και τρώγανε και πίνανε μαζί με τους άλλους: «αυλητού βίου ζην», δηλαδή «τρέφεσαι εις βάρος των άλλων»!
Ο αυλός, λοιπόν, με τις καινούργιες του εξελίξεις, δεν έμεινε το όργανο των αρχαίων προγόνων μας.

Έζησε και ζει, ακουγόταν και ακούγεται, έθελγε και θέλγει από τότε και τώρα.

Κανονάκι

Τρία είναι τα ονόματα που έχει αυτό το τόσο συμπαθητικό όργανο:

κανονάκι, κανόνι ή ψαλτήριο και φτιάχνεται σε διάφορα μεγέθη κι από διάφορα ξύλα, όπως σφεντάμι κ.λ.π. Παλαιότερα και κυρίως στα μεσαιωνικά χρόνια, το όνομα «ψαλτήριο» ήταν εκείνο που συνηθιζόταν.

Ξεκίνησε, πολλούς αιώνες πριν, από τα αρχαιοελληνικά κλασικά χρόνια.

Από έργα του Αριστοτέλη και του Θεόφραστου κι άλλων ακόμα συγγραφέων, που αναφέρονται μουσικά όργανα της εποχής, η παρουσία του «ψαλτηρίου» ήταν αισθητή με τις ονομασίες «τρίγωνο ψαλτήριο», «επιγόνειο», «μάδις», «σιμίκιον» κ.ά.

Επειδή, όμως, δεν υπάρχουν εικόνες που να παρουσιάζουν αυτά τα όργανα, μόνο από περιγραφές συμπεραίνουμε σήμερα πως θα ήταν αντίστοιχα αυτού που τώρα ονομάζουμε «ψαλτήριο» ή «κανονάκι».

Στα Βυζαντινά, όμως και μεταβυζαντινά χρόνια - που είναι δύο μεγάλες και σοβαρές πηγές για την ιστορία - χειρόγραφα και τοιχογραφίες εκκλησιών δείχνουν φανερά αυτό το ψαλτήριο σε σχήμα τριγώνου ή τραπεζίου και τον τρόπο που το κρατούν και που το παίζουν. Το «ψαλτήριο» αναφέρεται, ακόμα, πως μαζί με άλλα όργανα έπαιρνε μέρος και σε γιορτές που γίνονταν στον Ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης.

Το σχήμα αυτού του οργάνου είναι τραπεζοειδές και η δεξιά του πλευρά είναι κάθετη πάνω σε μια μεγάλη βάση όπου υπάρχουν χορδές κατασκευασμένες από έντερα ή πλαστικό υλικό. Στο ξύλινο καπάκι, στο δεξιό μέρος υπάρχει 15περίπου εκατοστά δέρμα κι εκεί ανοίγουν μια ή περισσότερες τρύπες – για «τη φωνή» – σε διάφορα σχήματα: στρογγυλές, αυγοειδείς και μερικές φορές αυτές οι τρύπες είναι και διακοσμημένες.

Δίπλα στα κλειδιά υπάρχουν κάτι «μανταλάκια» που με την κίνησή τους ανεβοκατεβάζουν τον ήχο.

Το κανονάκι στήνεται – για να το παίξει κανένας – ή πάνω στα πόδια του ή πάνω σ’ ένα μικρό τραπεζάκι μπροστά του.

Στους δείκτες των χεριών περνιώνται κάτι μεταλλικές δαχτυλήθρες κι επίσης κρατάει ο εκτελεστής πένες ή νύχια – φτιαγμένες από πλαστική ύλη σήμερα - ενώ άλλοτε ήταν από χελωνόστρακα ή κέρατα βοδιών – και μ’ αυτές τις πένες «τσιμπάει» τις χορδές (με το δεξί χέρι τις υψηλές και με το αριστερό τις χαμηλές) ώστε να βοηθιέται η τεχνική και ο ήχος.

Τα «κανονάκια» πολλές φορές είναι διακοσμημένα στα πλαϊνά του ηχείου ή στο καπάκι με φανερή επίδραση από την τέχνη της Ανατολής .

Στον Ελλαδικό χώρο, τελευταία, το κανονάκι πήρε μεγάλη θέση.

Χρησιμοποιείται σε πολλές εκδηλώσεις συνοδεύοντας τραγούδι ή και μόνο του. Μια πολύ ωραία εκτέλεση ήταν αυτή που ακούστηκε το καλοκαίρι στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.

Κλαρίνο

Πριν από περίπου 270 χρόνια ο Γερμανός Γουσταύος Ντένερ τελειοποίησε το παλιό γαλλικό πνευστό όργανο «κάλαμο» και δημιούργησε τις βάσεις του σημερινού κλαρίνου.

Το όργανο αυτό είναι η κυριότερη οικογένεια των πνευστών οργάνων.

Τα κλαρίνα είναι τα πιο νέα ξύλινα πνευστά αν εξαιρέσει κανένας τα σαξόφωνα που είναι ακόμα πιο σύγχρονης κατασκευής.

Με τη βαθμιαία προσθήκη διάφορων κλειδιών, το κλαρίνο απόκτησε τη δυνατότητα να έχει μεγαλύτερη έκταση ήχου. Ο ήχος του κλαρίνου είναι ζεστός και πλούσιος.

Η παραγωγή του γίνεται από ένα καλάμι που είναι εφαρμοσμένο στο περιστόμιο του κλαρίνου και όταν ο εκτελεστής πιέσει τα χείλη του, τότε αυτό πάλλεται και αποδίδει τον ήχο.

Είναι ένα όργανο που έχει πολλούς θαυμαστές και είναι από εκείνα τα μουσικά όργανα που μόνο του ή μέσα σε ορχήστρα μπορεί ν’ αποδώσει ήχους χαρούμενους ή λυπητερούς ανάλογα με το είδος της μουσικής που παίζεται. Πολλές φορές το ακούμε να παίζει, από λαϊκό κλαρινίστα, σε γάμους και πανηγύρια.

Να εκτελεί χαρούμενους ή λεβέντικους σκοπούς. Και είναι τόσο ζωντανοί οι ήχοι που ακούγονται, ώστε ξεσηκώνουν όλους τους παρισταμένους να γλεντήσουν και να διασκεδάσουν.

Όπως το κλαρίνο, σαν όργανο, χρησιμοποιείται σε γιορταστικές εκδηλώσεις, χρησιμοποιείται, ακόμα, και σε θλιβερές.

Υπάρχουν μέρη, κυρίως χωριά, που συνοδεύουν λυπητερά γεγονότα κάτω από τους ήχους αυτού του οργάνου, που, σαν να έχει ψυχή και συμπονεί, θρηνεί μαζί με τους παρισταμένους βγάζοντας τότε ήχους θλιβερούς και πένθιμους.

Εύκολα μπορεί να καταλάβει κανένας πόσο ρόλο παίζει ο εκτελεστής. Όλα εξαρτώνται από το χειρισμό που κάνει αυτός στο κλαρίνο, από την πίεση των χειλιών του και από τα συναισθήματα που τον κατέχουν.

Η έκταση του ήχου του οργάνου είναι μεγάλη αλλά για την απόδοσή της μεγαλύτερης δυνατής έκτασης και για τεχνική ευκολία των εκτελεστών, κατασκευάσθηκαν κλαρίνα σε διαφορετικά μεγέθη και τόνους.

Η φιλολογία έργων για κλαρίνο είναι αρκετά μεγάλη. Διάσημοι συνθέτες όπως ο Μότσαρτ, ο Μπραμς κ.ά., έχουν γράψει έργα για μουσική δωματίου και αρκετά κοντσέρτα.

Γι αυτό και το κλαρίνο κατέχει μια σημαντική θέση ανάμεσα στην οικογένεια των πνευστών οργάνων.

Λαούτο ή Λαγούτο

Το δημοτικό τραγούδι βρίσκεται πάντα στα χείλια του Ελληνικού λαού και φορές, φορές βγάζει μ’ αυτό τον πόνο της καρδιάς του. Το ίδιο βρίσκονται και τα λαϊκά, μουσικά όργανα που, είτε πρωταγωνιστούν είτε συνοδεύουν τις παραδοσιακές μελωδίες και τα τραγούδια.

Το λαγούτο έχει πάμπολλες φορές συνοδεύσει δημοτική ποίηση, ακριτικά τραγούδια, ακόμα και λυρική ποίηση.

Είναι ένα όργανο που αναφερόταν πολύ τα παλαιότερα χρόνια. Το βρίσκουμε σε χειρόγραφα του 16ου και 17ου αιώνα όπως στον «Ερωτόκριτο» του Βιτζέντζου Κορνάρου έργο που είναι γνωστό για την λυρική ποιητική του αξία.

«΄Ηπαιρνε το λαγούτον του και σιγανά επορπάτεικ’ εχτύπαν το γλυκιά γλυκιά ανάδια στο παλάτι. Κι αιτόνος ο τραγουδιστής κι αυτός ο λαγουτάριςείναι μεγάλη δύναμις, είναι μεγάλη χάρις. Οι κορδές του λαγούτου ντου πουλλιά’ν και κιλαηδούσι.»

Το λαγούτο που είναι γνωστό ως λαούτο, λαβούτο (από το αραβικό al oud που θα πει ξύλο), παλιότερα λεγόταν και «τυφλοσούρτης» γιατί κρατούσε το ρυθμό σε κάποιο βιολί ή λύρα ή κλαρίνο.

Το ηχείο του λαγούτου στην Ελλάδα έχει σχήμα αχλαδιού, μακρύ χέρι που στην απάνω μεριά γέρνει προς τα πίσω, μακρύ χέρι που στην απάνω μεριά γέρνει προς τα πίσω, κλειδιά από τα πλάγια, διπλές χορδές στερεωμένες στο καπάκι και παίζεται μ’ ένα πενάκι (όπως λέγεται).

Στο τέλος του 19ου αιώνα το κατασκεύαζαν σε 3 μεγέθη. Σήμερα χρησιμοποιούν μόνο το μεσαίο. Οι διαστάσεις του διαφέρουν, βέβαια, ανάλογα μ’ αυτόν που θα το χρησιμοποιήσει άλλος ζητάει από τον κατασκευαστή να έχει το όργανό του πιο βαθύ ηχείο, άλλος πιο μακρύ χέρι, ή πιο κοντό.

Σε σύγκριση με όσα λαγούτα χρησιμοποιούνται στην Ελλάδα, το Κρητικό λαγούτο είναι μεγαλύτερο σε μάκρος, φάρδος και βάθος.Πολλά έχει να σκεφτεί ο κατασκευαστής αυτού του οργάνου.

Κατ’ αρχήν πώς θα επιτύχει καλύτερο ήχο, σε ποιές καιρικές συνθήκες μπορεί ν’ αντέξει το ξύλο και να μη σκεβρώσει, ακόμα και την καλαίσθητη παρουσία που θα έχει όταν το παραδώσει.

Το πενάκι του λαγούτου γίνεται από φτερό αρπακτικού πουλιού (συνήθως γύπα, αετού ή γερακιού) και στην ανάγκη από φτερό γαλοπούλας ή από πλαστικό. Μεγαλύτερης, όμως, αντοχής είναι οι πένες από φτερό αρπακτικού πουλιού.Κάθε λαουτιέρης για να είναι ασφαλής ότι θα μπορέσει να παίξει χρειάζεται το λαγούτο του, πρέπει να’ χει μαζί του και εφεδρικές πένες.Η ένταση του ήχου εξαρτάται από το παίξιμο του λαουτιέρη.

Το μαλακό παίξιμο δίνει γλυκύτερο ήχο ενώ το σκληρό δίνει δυνατό ήχο. Όλα κανονίζονται ανάλογα με το αν το λαγούτο συνοδεύει απλά τραγούδι, ή αν συνοδεύει ένα ή πολλά όργανα, αν ο χώρος είναι μεγάλος ή μικρός, ανοιχτός ή κλειστός.

Το λαγούτο σαν αρμονική συνοδεία χρησιμοποιείται, γενικά, σ’ όλη την Ελλάδα αλλά ιδιαίτερα στα νησιά και στα χωριά σε λαϊκές διασκεδάσεις, γάμους, βαφτίσια κλπ.

Η παραδοσιακή, δημώδης μουσική είναι πολύτιμη γιατί διασώζει και περνάει από γενιά σε γενιά τις ρίζες της φυλής, μαζί με τους πόνους, τους μόχθους και τους αγώνες για την απόκτηση της λευτεριάς και της ανεξαρτησίας της πατρίδας μας.

Νταούλι

Το νταούλι ή αλλιώς νταβούλι, άργανο (στη Σιάτιστα και στην Ήπειρο), τοσκάνι ή τσοκάνι (στο Μεσολόγγι), τουμπί ή τουμπάκι (στα νησιά), κιόσι (στη Μ. Ασία), ταβούλι, παβούλι, τούμπανο, τουμπανέλι, είναι ένα μεμβρανόφωνο (κρουστό) που μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί σαν τον βασιλιά των παραδοσιακών κρουστών.

Πρόκειται για αρχαίο όργανο που το συναντάμε σε διάφορες μορφές σχεδόν σ΄ ολόκληρο τον πλανήτη. Μαζί με τον ζουρνά αποτελούν μια μικρή ορχήστρα, την λεγόμενη ζυγιά (κυρίως στην ηπειρωτική Ελλάδα).

Αποτελείται από ένα ξύλινο κύλινδρο το μέγεθος του οποίου διαφέρει από περιοχή σε περιοχή, ανάλογα και τα γούστα του οργανοποιού ή του οργανοπαίχτη (νταουλιέρης).

Στα δυό ανοίγματα του κυλίνδρου τοποθετούνται με τη βοήθεια ξύλινων ή μεταλλικών στεφανιών τα δέρματα (κυρίως κατσίκας ή τράγου ενώ παλαιότερα χρησιμοποιούσαν και λύκου ή γαΐδάρου), τα οποία ανάλογα με το μέγεθος του κυλίνδρου, έχουν 20 έως 60 εκατοστά απόσταση μεταξύ τους και διάμετρο 25 εκατοστά έως 1 μέτρο.

Ο παραδοσιακός τρόπος κατασκευής του κυλίνδρου απαιτούσε δύο ή περισσότερα λεπτά φύλλα ξύλου (καρυδιάς ή οξυάς), τα οποία αφού πρώτα τα άφηναν στο νερό για να μουσκέψουν, τους έδιναν κατόπιν με τη βοήθεια της φωτιάς το κυλινδρικό σχήμα.

Με μία έως τρεις μικρές τρύπες πάνω στον κύλινδρο αποφεύγεται το εύκολο σκίσιμο των δερμάτων από την πίεση που δημιουργείται στο σκάφος κατά τη διάρκεια του παιξίματος.

Τα δύο στεφάνια που συγκρατούν τα δέρματα ενώνονται και τεντώνονται με ένα σχοινί, ενώ ένα δεύτερο σχοινί, σφίγγοντας ή χαλαρώνοντας το πρώτο, βοηθάει στο κούρδισμα του οργάνου.

Η τοποθέτηση από τη μια πλευρά πιο χοντρού δέρματος απ΄ ότι στην άλλη, καθώς και το τέντωμα των σχοινιών, έχει σαν αποτέλεσμα η μία μεμβράνη να παράγει τονικά χαμηλότερο ήχο. Το νταούλι παίζεται με δύο ξύλα (νταουλόξυλα), ένα για κάθε χέρι.

Το ένα παράγει τον βαθύ ήχο, είναι χοντρό και ονομάζεται κόπανος και το άλλοείναι η βίτσα (μια λεπτή βέργα για τους τονικά ψηλότερους ήχους).