Από Greek American News Agency
ΠΡΩΤΑΚΟΥΣΤΟ!
ΤΟΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΑΝ ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΣΤΟ ΓΚΑΡΑΖ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΤΟΥ!
Της Ιουστίνης Φραγκούλη
Χαστούκι στον πατριωτισμό ενός Έλληνα
αποδείχθηκε η απόφαση του Μικρού Δικαστηρίου του Δήμου Πιερφόντ του Μόντρεαλ, σύμφωνα με την οποία ο ελληνικής καταγωγής δημότης Θεόδωρος Αντωνόπουλος υποχρεούται να σβήσει την ελληνική σημαία από την πόρτα του γκαράζ του.
Ο Θεόδωρος Αντωνόπουλος έχασε την τριετή δικαστική διαμάχη με τον δήμο του Πιερφόντ, που του είχε επιβάλει πρόστιμο για προσβολή της αισθητικής λόγω της αυτοσχέδιας ελληνικής σημαίας.
Ο Αντωνόπουλος το 2004 μετά τη νίκη της εθνικής στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου είχε βάψει στα χρώματα της γαλανόλευκης την πόρτα του γκαράζ της μονοκατοικίας του στην περιοχή παραβιάζοντας τους κανονισμούς του δήμου, όπως τελικά έκρινε ο δικαστής Αντρέ Οτ.
«Οι πολίτες δεν μπορούν να ζωγραφίζουν ότι θέλουν έξω από τα σπίτια τους.
Τί θα γίνει με το κοινό αίσθημα περί αισθητικής;» Αναρωτήθηκε ο δικαστής.
Τί θα γινόταν αν ο καθένας ζωγράφιζε το σήμα της ποδοσφαιρικής του ομάδας, τη σημαία της χώρας του ή και τον Μίκη Μάους έξω από το σπίτι του;
Εάν κάποιος εκφράζει τον πατριωτισμό του αυτό είναι οπτική μόλυνση και δεν συνάδει με την αρμονία της γειτονιάς» , κατέληξε ο δικαστής.
Ο Αντωνόπουλος μπορεί να είναι περήφανος για την καταγωγή του αλλά η ελληνική σημαία στο γκαράζ του παραβιάζει τους κανονισμούς του δήμου, σύμφωνα με την δικαστική απόφαση.
Ο 42χρονος ομογενής Θεόδωρος Αντωνόπουλος, ο οποίος έχει γίνει ήρωας στην ελληνική παροικία του Μόντρεαλ για την άκαμπτη στάση του απέναντι στην πολιτεία, έχει περιθώριο 30 ημερών να υποβάλει έφεση κατά της απόφασης.
Ο ίδιος δήλωσε απογοητευμένος με την δικαστική απόφαση αλλά σκέφτεται να έρθει σε διαπραγματεύσεις με το δημαρχείο προκειμένου να κρατήσει μια μικρή ελληνική σημαία στην πόρτα του γκαράζ, που δεν θα χτυπάει προκλητικά στο μάτι.
Ο Αντωνόπουλος έχει ζωγραφίσει στην πόρτα του γκαράζ μια γαλανόλευκη 2Χ4 μέτρα προς τιμήν της ευρωνίκης του 2004.
Του πήρε πάνω από δύο μήνες να ολοκληρώσει το έργο του δουλεύοντας νύχτες και σαββατοκύριακα.
Δεν ζήτησε άδεια από την πολιτεία και φαίνεται πως κάποιος γείτονας τον κατήγγειλε στο δήμο.
Ο Έλληνας ομογενής πήρε τότε πρόστιμο 138 $ από την πολιτεία αλλά πρόσβαλλε αμέσως το δήμο με αγωγή στο μικρό δικαστήριο του ΠιέρΦόντ.
Μετά από δύο χρόνια αναβολές, η υπόθεση εκδικάσθηκε τον περασμένο Ιούνιο, όπου ο δικηγόρος του Αντωνόπουλου Τζούλιους Γκρέι, γνωστός υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ισχυρίσθηκε πως οι σημαίες δεν είναι απλά σήματα και υποστήριξε το δικαίωμα των πολιτών να εκφράζονται ελεύθερα.
Ο δικηγόρος υπεράσπισης του δήμου αντιπαρέβαλε πως το κρέμασμα της ελληνικής σημαίας έξω από το σπίτι θα ήταν σύννομο, αλλά η μόνιμα ζωγραφισμένη ελληνική σημαία στην γκαραζόπορτα είναι αντίνομη με τους κανονισμούς του δήμου.
«Επέμεινα να αγωνίζομαι επί τρία χρόνια γιατί μου είπαν να κατεβάσω τη σημαία μου» δήλωσε ο Αντωνόπουλος. « Το 1940 μας ζήτησαν να υποστείλουμε τη σημαία μας οι Ιταλοί κι εμείς τους πολεμήσαμε» ήταν η απάντηση του Έλληνα ομογενή στη δικαστική διαμάχη.
Από την πλευρά του ο δήμος διατείνεται πως το πρόστιμο δεν είχε να κάνει με την ελληνική σημαία αυτή καθαυτή , αλλά επειδή η ζωγραφική στις έξω επιφάνειες παραβιάζει τους κανονισμούς της πόλης.
Πάντως, ο παγκοσμίου φήμης δικηγόρος Τζούλιους Γκρέι επιμένει πως η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και προτίθεται να υποβάλει την υπόθεση στο διεθνές δικαστήριο προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η ιστορία έχει πυροδοτήσει συζητήσεις στα μέσα ενημέρωσης του Μόντρεαλ κι έχει ενσπείρει έξαρση του πατριωτισμού στην ελληνική παροικία της πόλης.
Στ' αλήθεια ποιό δικαίωμα έχει ένας δικαστής ή ένας δήμος να κρίνει την έκφραση του πατριωτισμού ως «οπτική μόλυνση» του χώρου;
Πώς νομιμοποιείται μια ευνομούμενη πολιτεία σαν τον Καναδά να καταδικάζει τον Έλληνα επειδή ζωγράφισε με τα χέρια του, με την ψυχή του, με τον απόλυτο ενθουσιασμό της νίκης τη Γαλανόλευκη στην πόρτα του ιδιωτικού του γκαράζ;
Η είδηση όπως ήταν φυσικό, έκανε το γύρο του κόσμου, και προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις.
ΠΡΩΤΑΚΟΥΣΤΟ!
ΤΟΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΑΝ ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΣΤΟ ΓΚΑΡΑΖ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΤΟΥ!
Της Ιουστίνης Φραγκούλη
Χαστούκι στον πατριωτισμό ενός Έλληνα
αποδείχθηκε η απόφαση του Μικρού Δικαστηρίου του Δήμου Πιερφόντ του Μόντρεαλ, σύμφωνα με την οποία ο ελληνικής καταγωγής δημότης Θεόδωρος Αντωνόπουλος υποχρεούται να σβήσει την ελληνική σημαία από την πόρτα του γκαράζ του.Ο Θεόδωρος Αντωνόπουλος έχασε την τριετή δικαστική διαμάχη με τον δήμο του Πιερφόντ, που του είχε επιβάλει πρόστιμο για προσβολή της αισθητικής λόγω της αυτοσχέδιας ελληνικής σημαίας.
Ο Αντωνόπουλος το 2004 μετά τη νίκη της εθνικής στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου είχε βάψει στα χρώματα της γαλανόλευκης την πόρτα του γκαράζ της μονοκατοικίας του στην περιοχή παραβιάζοντας τους κανονισμούς του δήμου, όπως τελικά έκρινε ο δικαστής Αντρέ Οτ.
«Οι πολίτες δεν μπορούν να ζωγραφίζουν ότι θέλουν έξω από τα σπίτια τους.
Τί θα γίνει με το κοινό αίσθημα περί αισθητικής;» Αναρωτήθηκε ο δικαστής.
Τί θα γινόταν αν ο καθένας ζωγράφιζε το σήμα της ποδοσφαιρικής του ομάδας, τη σημαία της χώρας του ή και τον Μίκη Μάους έξω από το σπίτι του;
Εάν κάποιος εκφράζει τον πατριωτισμό του αυτό είναι οπτική μόλυνση και δεν συνάδει με την αρμονία της γειτονιάς» , κατέληξε ο δικαστής.
Ο Αντωνόπουλος μπορεί να είναι περήφανος για την καταγωγή του αλλά η ελληνική σημαία στο γκαράζ του παραβιάζει τους κανονισμούς του δήμου, σύμφωνα με την δικαστική απόφαση.
Ο 42χρονος ομογενής Θεόδωρος Αντωνόπουλος, ο οποίος έχει γίνει ήρωας στην ελληνική παροικία του Μόντρεαλ για την άκαμπτη στάση του απέναντι στην πολιτεία, έχει περιθώριο 30 ημερών να υποβάλει έφεση κατά της απόφασης.
Ο ίδιος δήλωσε απογοητευμένος με την δικαστική απόφαση αλλά σκέφτεται να έρθει σε διαπραγματεύσεις με το δημαρχείο προκειμένου να κρατήσει μια μικρή ελληνική σημαία στην πόρτα του γκαράζ, που δεν θα χτυπάει προκλητικά στο μάτι.
Ο Αντωνόπουλος έχει ζωγραφίσει στην πόρτα του γκαράζ μια γαλανόλευκη 2Χ4 μέτρα προς τιμήν της ευρωνίκης του 2004.
Του πήρε πάνω από δύο μήνες να ολοκληρώσει το έργο του δουλεύοντας νύχτες και σαββατοκύριακα.
Δεν ζήτησε άδεια από την πολιτεία και φαίνεται πως κάποιος γείτονας τον κατήγγειλε στο δήμο.
Ο Έλληνας ομογενής πήρε τότε πρόστιμο 138 $ από την πολιτεία αλλά πρόσβαλλε αμέσως το δήμο με αγωγή στο μικρό δικαστήριο του ΠιέρΦόντ.
Μετά από δύο χρόνια αναβολές, η υπόθεση εκδικάσθηκε τον περασμένο Ιούνιο, όπου ο δικηγόρος του Αντωνόπουλου Τζούλιους Γκρέι, γνωστός υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ισχυρίσθηκε πως οι σημαίες δεν είναι απλά σήματα και υποστήριξε το δικαίωμα των πολιτών να εκφράζονται ελεύθερα.
Ο δικηγόρος υπεράσπισης του δήμου αντιπαρέβαλε πως το κρέμασμα της ελληνικής σημαίας έξω από το σπίτι θα ήταν σύννομο, αλλά η μόνιμα ζωγραφισμένη ελληνική σημαία στην γκαραζόπορτα είναι αντίνομη με τους κανονισμούς του δήμου.
«Επέμεινα να αγωνίζομαι επί τρία χρόνια γιατί μου είπαν να κατεβάσω τη σημαία μου» δήλωσε ο Αντωνόπουλος. « Το 1940 μας ζήτησαν να υποστείλουμε τη σημαία μας οι Ιταλοί κι εμείς τους πολεμήσαμε» ήταν η απάντηση του Έλληνα ομογενή στη δικαστική διαμάχη.
Από την πλευρά του ο δήμος διατείνεται πως το πρόστιμο δεν είχε να κάνει με την ελληνική σημαία αυτή καθαυτή , αλλά επειδή η ζωγραφική στις έξω επιφάνειες παραβιάζει τους κανονισμούς της πόλης.
Πάντως, ο παγκοσμίου φήμης δικηγόρος Τζούλιους Γκρέι επιμένει πως η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και προτίθεται να υποβάλει την υπόθεση στο διεθνές δικαστήριο προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η ιστορία έχει πυροδοτήσει συζητήσεις στα μέσα ενημέρωσης του Μόντρεαλ κι έχει ενσπείρει έξαρση του πατριωτισμού στην ελληνική παροικία της πόλης.
Στ' αλήθεια ποιό δικαίωμα έχει ένας δικαστής ή ένας δήμος να κρίνει την έκφραση του πατριωτισμού ως «οπτική μόλυνση» του χώρου;
Πώς νομιμοποιείται μια ευνομούμενη πολιτεία σαν τον Καναδά να καταδικάζει τον Έλληνα επειδή ζωγράφισε με τα χέρια του, με την ψυχή του, με τον απόλυτο ενθουσιασμό της νίκης τη Γαλανόλευκη στην πόρτα του ιδιωτικού του γκαράζ;
Η είδηση όπως ήταν φυσικό, έκανε το γύρο του κόσμου, και προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου