ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΑΠΟ 43α ΔΗΜΗΤΡΙΑΣυναυλία Tonino Carotone Κλειστό γήπεδο ΧΑΝΘ / Είδος Εκδήλωσης: Έθνο Τζαζ 05/11/2008, Ώρα: 21.00 Είσοδος: Κανονικό 25.00€, Φοιτητικό-μαθητικό 15.00€ Μαζί του οι Arpioni, ένα από τα πιο γνωστά ska συγκροτήματα στην Ιταλία, που εμφανίζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Ο Tonino Carotone γεννήθηκε στην Παμπλόνα, μια μικρή πόλη των Βάσκων στη Βόρεια Ισπανία, διάσημη για τις ταυρομαχίες που γίνονται κάθε χρόνο, μέσα στους ίδιους τους δρόμους της, συχνά με πολυάριθμους τραυματίες. Έτσι ίσως εξηγείται και το εκρηκτικό ταμπεραμέντο του εκκεντρικού τροβαδούρου.

Το αληθινό του όνομα είναι Antonio De La Questa και η ενασχόλησή του με τη μουσική ξεκίνησε τη δεκαετία του '80, όταν και συμμετείχε σε τρεις διαφορετικές punk μπάντες της περιοχής, τους Cagando Duro (The Hard Shit), Tijuana Blue και Kojon Prieto and the Huajolotes. Οι τελευταίοι έγιναν γρήγορα γνωστοί σε όλη την Ισπανία, διασκευάζοντας από Al Bano μέχρι Rafaela Carra στις τρομερές live εμφανίσεις τους, τραβώντας την προσοχή του πολύ γνωστού πλέον, πρώην ηγέτη των Mano Negra, Manu Chao. Λίγα χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 2000, θα είναι εκείνος που θα αναλάβει την παραγωγή στο solo album του Carotone, με τίτλο "E Un Mondo Difficile".

Το όνομα που πλέον χρησιμοποιεί, είναι μία παράφραση του ιταλικού Carosone, προς τιμήν και του περίφημου Ιταλού τραγουδιστή της δεκαετίας του '50, Renato Carosone, του οποίου τη μεγάλη επιτυχία "Tu Vuo Fa L'Americano" διασκευάζει κιόλας.

Ο ίδιος λέει πως το συγκεκριμένο όνομα είναι ένας συνδυασμός ανάμεσα στο Carosone και τη λέξη caradura, που στα Ισπανικά σημαίνει ασύστολος και θρασύς! Αυτός ο χαρακτηρισμός μάλλον του ταιριάζει απόλυτα, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά ξεκάθαρα στο μουσικό επίπεδο, όπου ο Carotone κατορθώνει να συνδυάσει τις punk καταβολές του με στοιχεία από ισπανική, ιταλική, γαλλική, ακόμα και μεξικάνικη λαϊκή μουσική, κι όλα αυτά δοσμένα με ένα τσιγγάνικο ταμπεραμέντο, που θυμίζει έντονα τους Negresses Vertes και τις προσωπικές δουλειές του Manu Chao, ενώ πολλοί κριτικοί τον τοποθετούν κάπου ανάμεσα στον Adriano Celentano και τον Tom Waits! Τα τραγούδια του αποπνέουν κάτι το παλαιομοδίτικο μα και εξόχως διασκεδαστικό, οι στίχοι του - στα ισπανικά και τα ιταλικά - είναι συχνά ειρωνικοί, σαρκαστικοί ή και σουρεαλιστικοί, αφού όπως χαρακτηριστικά λέει "θέλω τα τραγούδια μου να μπορούν να δημιουργήσουν συναισθήματα που γεννά μια σκηνή από ταινία του Μπουνιουέλ...". Όταν ήταν μικρός ο Tonino Carotone, πήρε τη μεγάλη απόφαση να γίνει ένας καλλιτέχνης πανκ.

Όπως λέει ο μύθος, αφού έφυγε από τη γενέτειρά του για να μετακομίσει στην Παμπλόνα, ξεκίνησε την καριέρα του ως ντράμερ στο συγκρότημα Cargando Duro, το οποίο κυρίως έπαιζε κουβανέζικη μουσική. Λίγο αργότερα έγινε μέλος του συγκροτήματος Tijuana in blue, μέχρι να αποφασίσει τελικά ότι το είδος μουσικής που προτιμά είναι τα λαϊκά μεξικάνικα τραγούδια.

Αφού λοιπόν βρήκε το δρόμο του, δεν άργησε να γνωρίσει και την επιτυχία, τραγουδώντας ένα είδος «μεξικάνικου πανκ» με το συγκρότημά του Kojón Prieto y los Huajolotes.

Μάλιστα, λίγο πριν μπει στη φυλακή για ανυποταξία στο στρατό, έγραψε το τραγούδι Insumisión, το οποίο έγινε ύμνος ενάντια στον μιλιταρισμό. Η παραμονή του στη φυλακή είχε και τα θετικά της, καθώς εκεί του δόθηκε η ευκαιρία να γράψει αμέτρητα τραγούδια -λόγω του απεριόριστου ελεύθερου χρόνου που είχε στη διάθεσή του- αλλά και να διαμορφώσει ένα νέο στυλ εμφάνισης και ιδεολογίας, το οποίο τον συνοδεύει μέχρι σήμερα.

Εξ' ου λοιπόν το φίνο μαγκιόρικο μουστακάκι του αλλά και όλος ο τρόπος ζωής του, αντιπροσωπευτικός ενός γνήσιου Ragazzo di Strada (αλητάκος του δρόμου), που πλέον ονομάζεται Tonino Carotone. Πνευματικό τέκνο του Μάνου Τσάο, ξεκινάει τη σόλο καριέρα του το 2000 με το δίσκο Mondo Difficile, ο οποίος από πολλούς χαρακτηρίστηκε ως ο τελευταίος σπουδαίος δίσκος του 20ου αιώνα ή ο πρώτος του 21ου.

Με διασκευές παλιότερων γνωστών -κυρίως ιταλικών-τραγουδιών όπως το Sapore di mare του Gino Paoli (ο οποίος ξετρελάθηκε με τη version του Carotone), αλλά πάνω απ' όλα με τα δικά του κομμάτια, κατάφερε να ξεπεράσει τα όρια του τόπου και του χρόνου.

Με το τραγούδι του Me cago en el amor έκανε τη μισή υφήλιο να παραληρεί, τραγουδώντας E un mondo difficile... e futuro incerto...

Μάλιστα, το εν λόγω τραγούδι, επιλέχτηκε για ένα διαφημιστικό σποτ της γνωστής μάρκας Fila. Έτσι, ο Tonino ξεκίνησε τη διεθνή καριέρα του σε Γερμανία, Αραβία, Αργεντινή, Αυστρία, Βέλγιο, Καναδά, Δανία, Φιλανδία, Γαλλία, Ελλάδα, Ολλανδία, Ουγγαρία, Πολωνία, Πορτογαλία, Σουηδία, Ελβετία, Τουρκία και Ουρουγουάη.

Για να μη μιλήσουμε για την Ιταλία όπου πούλησε σχεδόν 100.000 δίσκους, και έχει πλέον αποκτήσει στρατιές «ταγμένων» οπαδών.

Επίσης, έχει τραγουδήσει για τα σάουντρακ των ταινιών «Tú qué harías por amor» του Κάρλος Σάουρα και « El gran Gato» του Ventura Pons.

Μαζί με τους Μεξικανούς Plastilina Mosh, ηχογράφησε το τραγούδι La Sirenita για τις ανάγκες της ταινίας «Θέλω και τη μαμά σου».

Πάνω απ ‘όλα όμως παραμένει ερωτευμένος με τον Louis Aguilé, τον Andriano Celentano, τον Αlbano και τη Romina, τον José Feliciano και τη Rita Pavone, αστείρευτες πηγές έμπνευσης για το δεύτερο δίσκο του, με τίτλο Senza Ritorno. Στο δίσκο αυτό μας μιλάει για πράγματα που επιθυμούμε (Αmor jibaro), για την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι (La Caravana), αλλά και για τα προβλήματά του με τις γυναίκες (Sono tremendo).

Επίσης κλείνει το μάτι στο φίλο του Vinicio Caposella (Storia d´ amore) και εκπλήσσει τους πάντες τολμώντας να τραγουδήσει σε εξαιρετικά άθλια αλλά συγχρόνως χαριτωμένα αγγλικά σε συνδυασμό με μια «βασκογιαπωνέζικη» διάλεκτο -δικής του, φυσικά, εμπνεύσεως- το εναρκτήριο άσμα του δίσκου (La noria).