Σχεδόν ποτέ δεν διαβάζουμε για τις επιπλοκές που μπορούν να συνεπάγονται οι «θεραπείες» με τα βλαστοκύτταρα, έστω και εάν είμαστε σίγουροι πως όντως υπάρχουν κάποιες επιπλοκές.
Μια δημοσίευση στην εφημερίδα «Καθημερινή» είναι αρκετή για να μας βάλει σε σοβαρές σκέψεις, αν αναλογιστεί κανείς πως ακόμη και η ασπιρίνη συνοδεύεται από ανεπιθύμητες παρενέργειες - πόσο μάλλον μια δυναμική εισβολή βλαστοκυττάρων στο κεντρικό νευρικό σύστημα του ανθρώπου, σημαντικότατα μέρος του οποίου αποτελεί ο νωτιαίος μυελός.
Διαβάστε το δημοσίευμα:
Όγκους προκάλεσε θεραπεία με βλαστοκύτταρα σε έφηβο
Οι απεγνωσμένες προσπάθειες σωτηρίας ενός παιδιού στο Ισραήλ, που πάσχει από θανατηφόρα εγκεφαλική ασθένεια με την εφαρμογή πειραματικής βλαστοκυτταρικής θεραπείας είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία όγκων στον εγκέφαλο και τη σπονδυλική στήλη του παιδιού.
Εδώ και καιρό οι επιστήμονες τονίζουν ότι έχουν πολλά ακόμη να μάθουν για τον έλεγχο των βλαστοκυττάρων, ώστε να μην αναπτύσσονται εκεί που δεν πρέπει και να φέρνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Η αναφορά στην επιστημονική έκδοση PLoS Medicine, είναι η πρώτη καταγεγραμμένη περίπτωση δημιουργίας όγκου στον εγκέφαλο μετά από βλαστοκυτταρική θεραπεία.
«Όλοι πρέπει να προσέχουν, γιατροί και ασθενείς» τόνισει ο Δρ. Τζον Γκίαρχαρτ, του πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια.
«Τα κύτταρα δεν είναι αντιβιοτικά.
Μπορεί να συμπεριφερθούν με πολλούς διαφορετικούς τρόπους που πρέπει να μελετηθούν προτού σχεδιαστεί μια αποτελεσματική θεραπεία».
Το παιδί από το Ισραήλ έχει μια σπάνια, εκ γενετής ανωμαλία με την ονομασία τηλαγγειεκτασική αταξία, που έχει ως αποτέλεσμα τη σταδιακή αναπηρία εξαιτίας βλάβης σε συγκεκριμένη εγκεφαλική περιοχή.
Ταυτόχρονα, προβλήματα στο ανοσοποιητικό σύσητμα έχουν ως αποτέλεσμα την εκδήλωση πολλών λοιμόξεων και καρκίνων, ενώ τα περισσότερα παιδιά πεθαίνουν πριν συμπληρώσουν τα είκοσι χρόνια τους.
Έπειτα από εκτεταμένες εξετάσεις και βιοψία των όγκων που αφαιρέθηκαν, οι γιατροί διαπίστωσαν ότι υπεύθυνη ήταν η βλαστοκυτταρική θεραπεία, που χαρακτηρίσθηκε από πολλούς ως ακατάλληλη για τη συγκεκριμένη περίπτωση.
«Τα βλαστοκυτταρικά μοσχεύματα έχουν πολλές προοπτικές να καταστούν αποτελεσματικές θεραπείες, με την προϋπόθεση ότι γίνονται με πολλή προσοχή και δεν αποτελούν βιαστική λύση σε περίπλοκα προβλήματα» σχολίασε ο Δρ. Μάριους Βέρνιγκ, καθηγητής του πανεπιστημίου του Στάνφορντ.
kathimerini.gr με πληροφορίες από Associated Press, 19-2-2009.
Θα έπρεπε να το υποθέσουμε εδώ και καιρό πως όπως κάθε θεραπεία έτσι και οι θεραπείες με τα βλαστοκύτταρα δεν είναι και τόσο αθώες.
Επιπλέον, οι θεραπείες με τα βλαστοκύτταρα δεν θα μπορούσαν να μην έχουν επιπλοκές, ιδιαίτερα όταν εισάγονται στο κεντρικό νευρικό σύστημα, όπως στο νωτιαίο μυελό.
Και όμως, σπανίως δημοσιεύεται κάτι για τις επιπλοκές.
Θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε το γιατί, αν και η αιτία είναι προφανής:
Συνήθως όταν δημοσιεύεται κάτι, δημοσιεύεται για κάποιο σοβαρό λόγο..
Σοβαρός λόγος είναι κάποια ανακοίνωση κάποιου ερευνητή ή κάποια ανακοίνωση που γίνεται στο πλαίσιο κάποιου ερευνητικού προγράμματος που έχει χρηματοδότη, και όπως συμβαίνει σε όλα τα ερευνητικά προγράμματα, ο χρηματοδότης υποχρεώνει και την δημοσιότητα των αποτελεσμάτων του προγράμματος.
Στο θολό τοπίο της έρευνας για τα βλαστοκύτταρα, αντικειμενικά έχουν επενδυθεί ελάχιστα χρήματα για την έρευνα.
Οι ανάγκες για χρηματοδότηση της έρευνας για τους θεραπευτικούς λόγους των βλαστοκυττάρων είναι πολύ μεγαλύτερες από τις ανάγκες για την κριτική αυτών των θεραπειών, που ακόμη και σήμερα είναι υποανάπτυκτες στη δυτική κοινωνία.
Όταν η χρηματοδότηση της έρευνας είναι πενιχρή, είναι αυτονόητο πως η χρηματοδότηση των επιπλοκών που συνεπάγονται τα βλαστοκύτταρα θα είναι ανύπαρκτη, και αυτός είναι ο κυριότερος λόγος που απουσιάζουν δημοσιεύσεις που αφορούν στις επιπλοκές που προκύπτουν μετά από τις θεραπείες με βλαστοκύτταρα.
Πάντως, προληπτικά, οφείλουμε να είμαστε καχύποπτοι με οτιδήποτε εισάγεται στο νωτιαίο μυελό και τον εγκέφαλο, που αποτελούν το κεντρικό νευρικό σύστημα και είναι υπερβολικά ευαίσθητα σε κάθε είδους εξωτερική εισβολή - που μπορεί να συνεπάγεται ακόμη και θανατηφόρα λοίμωξη ή/και επιδείνωση της παράλυσης.
Περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ, Φεβρουάριος 2009.
Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύθηκε στον ιστοχώρο disabled.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου