Θέμα της εβδομάδας: Καιρός για καύσιμα
Όχι άλλο κάρβουνο! Δεν το φωνάζει ο Νίκος Κούρκουλος στην ταινία «Ορατότης μηδέν».
Το φωνάζουμε όλοι εμείς, που πήξαμε κι αυτό το καλοκαίρι στα καπνοσύννεφα, στις αιθαλομίχλες και τα διοξείδια.
Που είδαμε γι’ ακόμα μία φορά το πράσινο να εξαφανίζεται από προσώπου Αττικής.
Κι ενώ εμείς καθόμαστε σε «αναμμένα κάρβουνα» εν όψει του κινδύνου πραγματικά να «γίνουμε κάρβουνο» και βγάζουμε κραυγές απελπισίας και απόγνωσης, κάποιοι άλλοι χορεύουν και αναφωνούν: «Όλα στα κάρβουνα!», «Να καούν τα κάρβουνα!». Νέρωνες, αποκαΐδια, Πάρνηθα, Πεντέλη, Υμηττός.
Λαμπαδηφόροι, τρωκτικά, λαμόγια, λαμογιές.
Διότι το κάρβουνο, αυτό το αθώο από γεννησιμιού του στερεό καύσιμο, που περιέχει άνθρακα και προορίζεται να εξυπηρετεί τις ανθρώπινες ανάγκες, δεν εξορύσσεται μόνο από τη γη, αλλά παράγεται και με αργή και ατελή καύση του ξύλου.
«Εδώ σε θέλω κάβουρα, να περπατάς στα κάρβουνα».
Στη ζωγραφική κάρβουνο είναι είδος μολυβιού (από ειδικό κάρβουνο), που το χρησιμοποιούν οι ζωγράφοι για να σχεδιάζουν σε χαρτί, αλλά και το σχέδιο που γίνεται με το μολύβι αυτό λέγεται κάρβουνο.
Σεμινάρια γλώσσας. Δείτε πληροφορίες.
Λεξικό -Ημερολόγιο 2010 με δείκτη ευτυχίας. Δείτε πληροφορίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου