Συναυλία Μουσικής Δωματίου

Συναυλία Μουσικής Δωματίου - 02/11/2009 Ώρα: 21.00

Χώρος Εκδήλωσης: Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Είδος Εκδήλωσης: Μουσική Δωματίου Κανονικό: 10 € Λεωφορεία: 5,6,33,78Ν. Αθηναίος (πιάνο) - Σ. Παπάνας (βιολί) - Α. Λιακάκης (βιολοντσέλο)

Τρεις καταξιωμένοι μουσικοί, ο καθένας στη γενιά του, ενώνουν τις δυνάμεις και συμπράττουν σε μια συναυλία μουσικής δωματίου, ερμηνεύοντας έργα του Γάλλου συνθέτη Camille Saint-Saëns (1835-1921) και Franz Schubert (1797-1828).

Ο Γάλλος συνθέτης Camille Saint-Saëns (1835-1921), είναι περισσότερο γνωστός στο ευρύτερο κοινό μάλλον για τα μεγάλα συμφωνικά έργα και τα κοντσέρτα του. Παρόλα αυτά, ο ίδιος αφιέρωσε ένα μεγάλο μέρος της τέχνης του στη μουσική δωματίου, ιδίως σε μία εποχή που οι Γάλλοι τη θεωρούσαν ως «γερμανικό» είδος.

Η παραγωγή του σε αυτό τον τομέα ήταν σημαντική: δύο κουαρτέτα εγχόρδων, δύο κουαρτέτα με πιάνο, ένα κουιντέτο με πιάνο, ένα σεπτέτο, δύο τρίο με πιάνο καθώς και σονάτες για διάφορα όργανα. Το δεύτερο Τρίο με πιάνο, που θα ερμηνεύσει το σχήμα, γράφτηκε το 1892 κατά τη διάρκεια της παραμονής του συνθέτη στην Αλγερία. Είναι ένα ιδιαίτερα ώριμο έργο, το οποίο ο Saint-Saëns δούλεψε με προσοχή και επιμονή, συνοψίζοντας σε αυτό το απόσταγμα της εμπειρίας του. Διακρίνεται από έντονο λυρισμό με πλούσιο θεματικό και αρμονικό υλικό, από το οποίο δεν απουσιάζουν οι δραματικές κορυφώσεις, η ένταση και οι απροσδόκητες μεταπτώσεις στο ύφος. Η δεξιοτεχνικά λαμπερή γραφή του πιανιστικού μέρους, η οποία είναι χαρακτηριστική για τον Saint-Saëns, διαθέτει διαφάνεια και επιτρέπει στα δύο έγχορδα να κινηθούν με πλαστικότητα ως ένα ισορροπημένο σύνολο. Το δεύτερο Τρίο με πιάνο σε μι ύφεση μείζονα του Franz Schubert (1797-1828) ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο του 1827. Αποτελεί το μοναδικό έργο του Schubert που εκδόθηκε έξω από τα σύνορα της Αυστρίας όσο ακόμα ζούσε ο ίδιος και η πρώτη εκτέλεσή του έγινε στις 26 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους. Αναφερόμενος στο πρώτο μέρος του έργου, ο Schumann είπε ότι εκφράζει «θυμό» αλλά και «νοσταλγία» ενώ για το δεύτερο μέρος ότι «ξεκινάει ως στεναγμός αλλά εξελίσσεται σε μία κραυγή αγωνίας». Το θέμα του Andante είναι παρμένο από ένα σουηδικό τραγούδι με τίτλο «Ο Ήλιος Δύει». Το τρίτο μέρος είναι ένα σκέρτσο σε κανόνα, ενώ στο ανάλαφρο φινάλε δεσπόζει το δεξιοτεχνικό στοιχείο και κάνει την επανεμφάνισή του το αρχικό θέμα του δευτέρου μέρους.