Τα μικροσκοπικά CanSats ήταν σχεδιασμένα έτσι ώστε να αποσπώνται από ένα πύραυλο εκτόξευσης και να διεξάγουν την αποστολή για την οποία ήταν σχεδιασμένα κατά την πτώση τους με αλεξίπτωτο στο έδαφος, όπου τα περίμενε η ομάδα που τα είχε σχεδιάσει.
Αφού ολοκληρώθηκαν οι τελευταίες εργασίες από το προσωπικό του Νορβηγικού Κέντρου Διαστημικής Εκπαίδευσης (NAROM), τα CanSats εστάλησαν κατά ζεύγη σε ύψος ενός χιλιομέτρου με τη βοήθεια επτά πυραύλων Intruder που εκτοξεύτηκαν διαδοχικά στις 24 Απριλίου. Παρά τους πολύ δυνατούς ανέμους, όλα τα CanSats εντοπίστηκαν επιτυχώς, εκτός από το Ισπανικό, το οποίο δεν κατάφερε να επικοινωνήσει με τον σταθμό εδάφους.
Τα αποτελέσματα των αποστολών ποικίλλαν. Στην διάρκεια της εκτόξευσης, χάθηκε η επαφή με το Αυστριακό CanSat, του οποίου η λειτουργία διακόπηκε, έχοντας ως ατυχή συνέπεια να μην καταγραφεί κανένα δεδομένο, μολονότι τα πάντα ελέχθησαν και λειτουργούσαν τέλεια πριν την εκτόξευση.
Παρά το ότι ένας από τους κινητούς βραχίονες του αλεξίπτωτου του Νορβηγικού πυραύλου έσπασε, προκαλώντας την ταχεία περιδίνησή του κατά την κάθοδο, η ομάδα πέτυχε κάποιους από τους στόχους της, οι οποίοι συμπεριλάμβανα τη λήψη δεδομένων GPS καθώς και μετρήσεων ατμοσφαιρικής πίεσης.
Κατά τη δεύτερη εκτόξευση, διατηρήθηκε σταθερή η ραδιοεπικοινωνία, κάτι που επέτρεψε τη μετάδοση δεδομένων από τους τρεις αισθητήρες του CanSat που κατασκεύασε η ομάδα της Ρουμανίας. Το Τσέχικο CanSat, αντίθετα, δεν παρέλαβε κανένα δεδομένο.
Κατά τη διάρκεια της τρίτης πτήσης, οι καιρικές συνθήκες κατέστησαν δύσκολη την παρακολούθηση του Ιταλικού και Ιρλανδικού CanSat. Ωστόσο, και οι δυο ομάδες έλαβαν κάποιες δεδομένα τηλεμετρίας προτού χάσουν ολοσχερώς το σήμα. Τα δεδομένα αποθηκεύθηκαν στην κάρτα μνήμης του Ιταλικού μικροδορυφόρου, αλλά ο αρχικός στόχος για κατευθυνόμενη προσγείωση δεν επετεύχθη. Οι Ιρλανδοί, αναλύοντας τα δεδομένα τους, ήταν σε θέση να προσδιορίσουν ορισμένα σημαντικά σημεία της πτήσης
Τόσο η Βέλγικη όσο και η Ολλανδική ομάδα έλαβαν αξιόπιστα δεδομένα τηλεμετρίας από τα CanSats τους στην τέταρτη εκτόξευση. Οι Βέλγοι κατέγραψαν επίσης εικόνες με την κάμερα με την οποία ήταν εφοδιασμένο ο δικός τους μίνι-δορυφόρος. Η χαμηλή εξωτερική θερμοκρασία επηρέασε, ωστόσο, το επιταχυνσιόμετρο του Ολλανδικού CanSat και δεν ελήφθησαν αξιοποιήσιμα δεδομένα.
Η Βρετανική ομάδα έλαβε ποιοτικά δεδομένα τηλεμετρίας αλλά απογοητεύθηκε λίγο όταν το τηλεχειριζόμενο όχημα της τέθηκε σε λειτουργία νωρίτερα απ’ ότι ήταν προγραμματισμένο. Η ομάδα από τη Δανία έλαβε δεδομένα τηλεμετρίας κατά την πτήση, αλλά η λειτουργία του υπολογιστή εδάφους διακόπηκε αναπάντεχα και όλα τα δεδομένα χάθηκαν.
Στην έκτη πτήση, η Γαλλική ομάδα έλαβε τόσο δεδομένα τηλεμετρίας όσο και βίντεο, αλλά η Ισπανική δεν έλαβε καθόλου. Το δε αλεξίπτωτό τους φαίνεται να αποκολλήθηκε, έχοντας σαν αποτέλεσμα την απώλεια του CanSat. Παρόλα αυτά, χρησιμοποίησαν τα εικόνες και βίντεο της Γαλλικής ομάδας προκειμένου να επιτύχουν το στόχο τους, την τρισδιάστατη χαρτογράφηση επιφάνειας.
Το Ελληνικό και Πορτογαλικό CanSat έστειλαν όλα τα αναμενόμενα δεδομένα τηλεμετρίας στην τελευταία πτήση, αλλά και τα δύο αντιμετώπισαν προβλήματα με την κάμερα τους, με αποτέλεσμα να συγκεντρώσουν λιγότερες εικόνες από όσες ήλπιζαν.
Αποτελέσματα διαγωνισμού
Αφού ανέλυσαν τα αποτελέσματα των αποστολών τους, οι ομάδες τέθηκαν στην κρίση μίας επιτροπής την οποία αποτελούσαν εμπειρογνώμονες από υπηρεσίες διαστήματος αλλά και εκπρόσωποι της διαστημικής βιομηχανίας.
"Το επίπεδο των ομάδων ήταν πραγματικά υψηλό και οι κριτές εντυπωσιάστηκαν πολύ από την επαγγελματική συμπεριφορά των μαθητών", σχολίασε η Helen Page, συντονίστρια έργου της ESA CanSat. "Έμαθαν πάρα πολλά για την επιστήμη του διαστήματος, τη διαστημική τεχνολογία, ενώ ταυτόχρονα ανέπτυξαν πρακτικές ικανότητες και βίωσαν τον ενθουσιασμό μιας σειράς εκτοξεύσεων σε μία βάση πυραύλων παγκόσμιας κλάσης".
Το πρώτο βραβείο απενεμήθη στην Βρετανική ομάδα Άλφα από την Ακαδημία Bearsden της Γλασκόβης. Τη δεύτερη θέση κατέλαβε η ομάδα Ικαρομένιππος 3D από το Τρίτο Ενιαίο Λύκειο Στρατή Μυριβήλη της Μυτιλήνης, με την Πορτογαλική ομάδα Azorean Shearwater από το EBS Santa Maria, Vila do Porto στις Αζόρες στην τρίτη θέση.
Οι κριτές απέδωσαν ειδική μνεία στην Αυστριακή ομάδα, σε αναγνώριση της υπεροχής του έργου τους και της προετοιμασίας τους πριν τις εκτοξεύσεις.
Ο Ευρωπαϊκός διαγωνισμός CanSat 2012 διοργανώθηκε από το Γραφείο Εκπαίδευσης της ESA σε συνεργασία με το Νορβηγικό κέντρο ΝAROM.
ESA Ελλάδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου