ΝΕΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ

Βαλς στην ομίχλη
Κατερίνα Καριζώνη
ISBN: 978-960-03-5706-6
Τι σχέση έχει η Γκόθαμ Σίτυ με τη Θεσσαλονίκη του 19ου αιώνα; Πώς μπορεί κανείς να δραπετεύσει στο χρόνο; Αν είχαμε ξαναζήσει εκατό χρόνια πριν, ποιοι θα ήμασταν; Αυτά και άλλα θαυμαστά ερωτήματα καλείται ν' απαντήσει η ηρωίδα του μυθιστορήματος, όταν το αρχείο όπου δουλεύει πιάνει φωτιά. Για να γλυτώσει, πηδάει μέσα σε μια παλιά εφημερίδα και καταφεύγει στη Θεσσαλονίκη του 1899. Εκεί ερωτεύεται έναν Αυστριακό ψυχίατρο και έμπορο οπίου και εμπλέκεται σε μια υπόθεση φόνου. Οι δυο ήρωες περιπλανιούνται στην πολυεθνική πόλη, που ζει τη διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Μακεδονικός αγώνας, Νεότουρκοι, δερβισικά τάγματα, μυστικές υπηρεσίες, αλλά και έρωτες, εγκλήματα, δολοπλοκίες και επιδημίες είναι τα υλικά που συνθέτουν την καθημερινή ζωή στην ομιχλώδη και αινιγματική Θεσσαλονίκη. Οι ήρωες χορεύουν ένα βαλς στην ομίχλη με τα προσωπικά τους φαντάσματα, αλλά και με το φάντασμα της χαμένης πόλης. Παραμένουν επιμελώς κρυμμένοι κάτω απ' τις μάσκες τους, για να αποκαλυφθούν στο τέλος αιφνιδιαστικά και να ξαναβρεθούν με καινούργια πρόσωπα στον αιώνα τους.
Το Βαλς στην ομίχλη είναι ένα οδοιπορικό στη Θεσσαλονίκη του προηγούμενου αιώνα, που αναδίδει τη νωχελική ατμόσφαιρα των ανατολίτικων παραμυθιών όσο και το άρωμα των παλιών αστυνομικών μυθιστορημάτων.

Έξω η ζωή είναι πολύχρωμη
Αμάντα Μιχαλοπούλου
ISBN: 978-960-03-5695-3
Μια βιολονίστρια εγκαταλείπει την κλασική μουσική. Το παιδί του βενζινάδικου ονειρεύεται να γίνει συγγραφέας. Η πωλήτρια ρούχων τρελαίνεται την παραμονή του γάμου της. Ένας φωτορεπόρτερ θα ήθελε να είναι ο Γιόζεφ Κούντελκα. Μια ανήλικη χορεύτρια τηλεοπτικού σόου πέφτει στο πηγάδι.
Με το διήγημα «Έξω η ζωή είναι πολύχρωμη» η Αμάντα Μιχαλοπούλου απέσπασε το πρώτο βραβείο της συγγραφικής της πορείας από το περιοδικό Ρεύματα το 1994. Οι ιστορίες της περιγράφουν σε όλους τους τόνους τη φιλοδοξία, την οργή και την έκσταση της νεότητας.
Στην επετειακή αυτή επανέκδοση –είκοσι χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του τόμου– η συγγραφέας πρόσθεσε μια εισαγωγή και άλλα πέντε νέα διηγήματα παρόμοιας θεματικής, που συμπληρώνουν, ως παραλλαγές, το πολύχρωμο μουσείο της νεανικής ηλικίας.
ΞΕΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ / ΕΙΚΟΣΤΟΣ ΑΙΩΝΑΣ

Ο ξένος στο χώμα
Γουίλιαμ Φώκνερ
Μετάφραση: Αύγουστος Κορτώ
ISBN: 978-960-03-5690-8
Δημοσιευμένο το 1948, μια χρονιά προτού του απονεμηθεί το Νομπέλ, το μυθιστόρημα αυτό του Φώκνερ –που διαδραματίζεται στη δικής του επινόησης κομητεία Γιουκναπατάουφα, τόπο δράσης πολλών άλλων έργων του– συνδυάζει το αστυνομικό μυθιστόρημα με μιαν εμβριθή εξερεύνηση των φυλετικών σχέσεων στον Αμερικανικό Νότο. Ο Τσαρλς –Τσικ– Μάλισον, ένα δεκαεξάχρονο λευκό αγόρι, νιώθει πως πρέπει να ξοφλήσει ένα χρέος τιμής στον Λούκας Μποσάν, έναν ηλικιωμένο μαύρο που τον είχε βοηθήσει στο παρελθόν μα που έκτοτε περιφρονούσε κάθε προσπάθεια του έφηβου Τσικ να ξεπληρώσει το χρέος του. Έτσι, όταν ο Μποσάν συλλαμβάνεται για τη δολοφονία ενός λευκού, ο Τσικ, με τη βοήθεια του δικηγόρου θείου του Γκάβιν Στίβενς, αρχίζει να αναζητά τον αληθινό δολοφόνο για να σώσει τον Μποσάν απ' το λιντσάρισμα. Γραμμένο με το πυκνό, πολυεπίπεδο ιδίωμα του Φώκνερ, που συνδυάζει τη συνειδησιακή ροή με τις ντοπιολαλιές του Νότου, Ο ξένος στο χώμα είναι, περισσότερο ίσως από κάθε άλλο βιβλίο του, μια βαθιά και σοφή ανατομία του ανθρώπινου ψυχισμού όταν έρχεται αντιμέτωπος με το θηρίο του τυφλού ρατσιστικού μίσους. Ένα πραγματικό αριστούργημα, που εκδίδεται για πρώτη φορά στα ελληνικά.  
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ - ΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ

Πείτε μου πώς είναι το δέντρο
Μάρκος Άνα
Μετάφραση: Νάννα Παπανικολάου
ISBN: 978-960-03-5704-2
«Πείτε μου πώς είναι το δέντρο, πείτε μου πώς είναι η δικαιοσύνη, μη μου λέτε πώς είναι η αξιοπρέπεια». Πείτε τους πώς είναι το δέντρο, διότι η φυλακή, σαν αχόρταγος βρικόλακας, ρουφάει σιγά-σιγά τις αναμνήσεις απ' τον έξω κόσμο. Πείτε τους πώς είναι η δικαιοσύνη, διότι εκεί όπου βρίσκονται, ανάμεσα σε τέσσερεις βρωμερούς τοίχους ή απέναντι απ’ το εκτελεστικό απόσπασμα, έχει γίνει ποταπή γελοιογραφία, μια πομπώδης απομίμηση, το ίδιο το προσωπείο του εξευτελισμού. Μην τους λέτε όμως τι είναι αξιοπρέπεια, διότι την γνωρίζουν πολύ καλά, μαζί της κοιμούνται και μαζί της ξυπνούν, έχουν φάει στο τραπέζι της ή της έχουν προσφέρει την πείνα τους κι, ανάμεσα στο ένα και στο άλλο, αντιμέτωποι με δεσμοφύλακες και δημίους, σφίγγοντας τα χείλια και τα δόντια την ώρα των ακραίων βασανιστηρίων, τούτοι οι άνθρωποι επαναπροσδιόρισαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια στα μέρη όπου, σύμφωνα με τον κήρυκα των εγκληματιών, θα έπρεπε εντέλει να την χάσουν. Αυτό το βιβλίο του Μάρκος Άννα μας διηγείται πώς συνέβη. Παρουσιάζεται ως αναμνήσεις μιας ζωής, αλλά είναι πολύ περισσότερο από κάτι τέτοιο, όχι μόνον επειδή ο συγγραφέας απορρίπτει όλους και έναν-έναν τους πειρασμούς να κοιταχτεί ικανοποιημένος στον καθρέφτη, αλλά, κυρίως, επειδή τον σπάει, ώστε, στα πάμπολλα κομμάτια του, να καθρεφτιστούν τα πρόσωπα των συντρόφων του στη δυστυχία. Το εγώ, εδώ, είναι πάντα εμείς.
Τούτο το βιβλίο είναι ένα μάθημα ανθρωπιάς.
(Από τον πρόλογο του Ζοζέ Σαραμάγκου)