Περίληψη:
Η ομιλία έχει τίτλο «Από την Γένεση στον Κατακλυσμό» με αναφορά στο Σύμπαν. Γιατί, όπως και οι άνθρωποι γεννιούνται, εξελίσσονται και κάποια στιγμή πεθαίνουν, έτσι και οτιδήποτε βλέπουμε στο Σύμπαν, ακολουθεί μία παρόμοια πορεία, διαφορετικής, φυσικά, διάρκειας.
Γένεση, εξέλιξη και θάνατος. Ακόμη κι αυτό τούτο το Σύμπαν, σε δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων χρόνια από σήμερα, κι αυτό ακόμη θα πεθάνει. Κι όλα αυτά τα μάθαμε μελετώντας τις πληροφορίες που έρχονται από το Σύμπαν με τη μορφή των ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών.
Γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά, πριν από 2.300 περίπου χρόνια, ο Αριστοτέλης, «Φύσει του ειδέναι ορέγεται ο άνθρωπος», δηλαδή είναι στη φύση του ανθρώπου να θέλει να μάθει.
Ίσως, κάτι βαθιά χαραγμένο στη γενετική μας δομή να είναι αυτό που μας ωθεί να μάθουμε το τι είμαστε και από πού προήλθαμε. Που μας ωθεί στην περιπέτεια της εξερεύνησης.
Κι αυτή η προσπάθεια, που ξεκίνησε από αρχαιοτάτων χρόνων, συνεχίζεται μέχρι σήμερα και ακόμη δεν έχουμε σταματήσει.
Γιατί αυτή η προσπάθεια του ανθρώπου να αυξήσει τις γνώσεις του είναι «ένα ταξίδι χωρίς τέλος».
Υπάρχουν συνάδελφοι, οι οποίοι λένε ότι αυτές οι γνώσεις ίσως να είναι γνώσεις, οι οποίες κάποια στιγμή θα μας φτάσουν σ’ ένα τελικό αποτέλεσμα. Σε μία θεωρία των πάντων.
Δυστυχώς, καμιά θεωρία των πάντων, παρ’ όλο που όλοι μας θα θέλαμε να είχαμε μία τέτοια θεώρηση του Σύμπαντος, δεν έχει φτάσει ακόμη να μας δώσει τις τελικές απαντήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου