Περιοδικό Αυλαία, Ιανουάριος 2009
Σάββας Πατσαλίδης, θεατρολόγος
…. Χάρηκα το “Πρωτάθλημα” της Πένυς Φυλακτάκη, σε παραγωγή της Ούγκα Κλάρα.
Μια μαύρη κωμωδία με σκιές, αιωρούμενες θέσεις και υποβόσκουσες αντιθέσεις, μια ιστορία με λόγια χωρίς τελείες, με σιωπές ατελείωτες, με κενά, με κερματισμένα νοήματα, με παράλογο σασπένς και γοητεία.
Η Φυλακτάκη έχει καλή αίσθηση του σανιδιού.
Καταλαβαίνει τι πάει να πει σκηνική οικονομία, ξέρει από διάλογο, από ρυθμό, από κορυφώσεις, από διακλαδώσεις, από πρόσωπα και μάσκες.
Όταν κάποια στιγμή αποβάλει από πάνω της τα βαρίδια των επιρροών της (βλ. Πίντερ και Μπέκετ, κυρίως) θα χαλαρώσει και θα μπορέσει να αφήσει τη φαντασία της να απλωθεί, να πάει σε καινούριους χώρους με μεγαλύτερο βάθος, ουσία και πολυπλοκότητα.
Στο πρώτο ολοκληρωμένο νεανικό της εγχείρημα με τον ενδεικτικό τίτλο “Πρωτάθλημα”, δυο απατημένοι σύζυγοι στήνουν καρτέρι σε δωμάτιο ξενοδοχείου με την ελπίδα να συλλάβουν επ’ αυτοφώρω του εραστές συντρόφους τους.
Και καθώς περιμένουν βγάζουν τα εσώψυχά τους, ανακαλύπτουν τον εαυτό τους, μας γνωρίζουν τα όνειρα και τις απογοητεύσεις τους.
Μιλούν, αντιμιλούν, διαφωνούν, φοβούνται, ελπίζουν, καραδοκούν, για μια δεύτερη ευκαιρία. Ο Δημήτρης Σακατζής κατάλαβε το ζητούμενο, είδε πού βρίσκεται το κλειδί των σχέσεων και του ρυθμού και κούρδισε μια ευχάριστη παράσταση με εργαλεία από το χώρο της κωμωδίας. Οι δύο ηθοποιοί του (Στάθης Μαυρόπουλος και Σοφία Βούλγαρη) σαν γνώριμοι από καιρό έπαιξαν με άνεση όλη την γκάμα των διακυμάνσεων των ρόλων τους.
Με καλή σκηνική χημεία και αυτοκυριαρχία στην υποκριτική τους, έπεισαν.
