ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ

Του ΔΡ. Δ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ ΕΡΥΘΡΟΠΟΙΗΤΙΝΗ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣΕΝΤΟΝΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΥΣΗΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΚΑΙ ΕΝΑΠΟΘΕΣΗ ΣΙΔΗΡΟΥΗ ΕΓΚΑΙΡΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΚΟΡΤΙΖΟΝΗ ΤΗΣ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΚΑΙ ΛΕΜΦΩΜΑ

ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ «ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ»

ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣΤου Δρ. Δ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ

ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ «ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ» ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΥΞΗΜΕΝΗΣ ΣΠΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ «ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ»

Στο σύνδρομο του «διαμερίσματος» ο πρόσθιος κνήμιος μυς του ενός κάτω άκρου αρχίζει ξαφνικά να διογκώνεται περισσότερο από ότι του επιτρέπει το εξωτερικό του περίβλημα, να δυσχεραίνει την βάδιση και να προκαλεί πόνους και ρήξεις μυικών ινών.

Πολλές φορές το σύνδρομο αυτό συνοδεύεται από έντονο οίδημα «πρήξιμο» και προκαλεί σταδιακά μέσα σε μια εβδομάδα ρήξη τενόντων και μόλυνση.

Συνήθως το σύνδρομο του διαμερίσματος το παθαίνουν αθλητές, άτομα με πλατυποδία και «συγκλίνοντα» γόνατα, καταπονημένοι πεζοπόροι και ασθενείς με λανθάνουσα σπαστικότητα.

Στην τελευταία περίπτωση ανήκουν και οι ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας, οι οποίοι κατά κανόνα έχουν σπαστικότητα στα κάτω άκρα, πολλές φορές χωρίς να το ξέρουν.

Έτσι στην καταπόνηση όπως π.χ. στον αθλητισμό ή στο πολύ περπάτημα εμφανίζουν σποραδικά και το σύνδρομο του «διαμερίσματος» το οποίο χρειάζεται άμεση διάγνωση και θεραπεία.

ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΝΗΣΥΧΟΥ ΑΚΡΟΥ

ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣΤου Δρ. Δ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ

ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΝΗΣΥΧΟΥ ΑΚΡΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ «ΑΝΗΣΥΧΟΥ ΑΚΡΟΥ» ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΝΟΣΟΛΟΓΙΚΗ ΟΝΤΟΤΗΤΑ, ΣΥΧΝΑ ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ Η ΕΠΙΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΑΠΟ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ

Το σύνδρομο του «ανήσυχου άκρου» είναι η αίσθηση ενός τσιμπήματος ή «μυρμηγκιάσματος» στο βάθος της γάμπας συνοδευμένο από μια ακατανίκητη ανάγκη κίνησης και μάλαξης.

Στην περίπτωση του «ανήσυχου άκρου» έχουμε μια εγκεφαλική δυσλειτουργία που εμφανίζεται στα μεταβολικά νοσήματα (ήπαρ, νεφρά, διαβήτη) καθώς επίσης στη φλεβίτιδα και τα εξωπυραμιδικά σύνδρομα.

Η εμφάνιση του σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας είναι πολύ τακτική διότι η εγκεφαλική αυτή διαταραχή φαίνεται να «χτυπάει» τις ίδιες συνάψεις όπως και η νόσος.

Το σύνδρομο του «ανήσυχου άκρου» έχει την δικιά του θεραπεία.

Συνήθως χρησιμοποιούν κοκτέιλ αντιψυχωσικών, αντι-παρκισιονικών, αντιεπιληπτικών και ηρεμιστικών φαρμάκων.

Η ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ

ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣΤου Δρ. Δ. ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ

Η ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ Ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟ ΛΟΓΟ, ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΑΡΕΓΚΕΦΑΛΙΔΑ.

ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ, ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ ΑΥΤΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΑΡΕΣΤΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ. Όταν, λοιπόν, έχουμε μια προσβολή της παρεγκεφαλίδας σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας κατά κύριο λόγο έχουμε την περίφημη «τριάδα του Σαρκό».

Δηλαδή, έχουμε τον τρόμο του σκοπού, τον νυσταγμό και την τραγουδιστή γλώσσα.

Η τελευταία προκύπτει διότι έχουμε κακή νεύρωση όλων των μυών, που συμμετέχουν στην άρθρωση του λόγου, έτσι ώστε πολλές φορές συνοδεύεται και από δυσαρθρίες πολύ έντονου χαρακτήρα.

Όλες, βέβαια, αυτές οι καταστάσεις είναι δύσκολο να ξεχωριστούν από τις υπόλοιπες κινητικές διαταραχές της σκλήρυνσης κατά πλάκας, το έμπειρο, όμως, νευρολογικό μάτι είναι πολύ εύκολο να τις ξεχωρίσει τόσο στην αρχή, όσο και στα μετέπειτα στάδια της αρρώστιας.

Στα πρώτα στάδια, βέβαια, εμφανίζονται ελαφρά, αργότερα, όμως, προχωρώντας η ασθένεια είναι πολύ εντονότερα και μάλιστα, ορισμένες φορές παίρνουν τέτοια έκταση, που πλέον χρειάζεται και η βοήθεια της στερεοτακτικής νευροχειρουργικής, προκειμένου να βάλει σε μια τάξη τις κινήσεις.

Κατά κύριο λόγο αυτού του είδους οι αταξίες, που παρατηρούμε, είναι αυτές των άνω άκρων και αυτές των κάτω άκρων, με αφορμή αταξία του βαδίσματος, όπου το βάδισμα, καθώς επίσης η σύλληψη ενός αντικειμένου ή και η προσπάθεια να φέρει κανένας το δάχτυλο του στην μύτη είναι πάρα πολύ δύσκολη.

Πολύ τακτικά και ιδιαίτερα στα προχωρημένα στάδια προστίθεται σε όλα αυτά και η αταξία του κορμού, που εμποδίζει τον ασθενή να στέκεται ή ακόμη να κάθεται.Μια διαφοροποιημένη κατάσταση ακόμη είναι η δυσδιαδοχοκινησία.

Είναι η κατάσταση όπου το ένα χέρι δεν μπορεί να συντονισθεί με τον αριθμό (εγώ πιστεύω ρυθμό-διάβασε το) του άλλου χεριού ή δεν μπορεί να υπολογίσει ακριβώς μια απόσταση που κάνει το χέρι, προκειμένου να συλλάβει ένα αντικείμενο και αυτό το λέμε δυσμετρία.

Υπάρχει, βέβαια, και ο τρόμος του σκοπού όπου το χέρι γνωρίζει προς τα πού πρέπει να πάει και τι να συλλάβει, αλλά, του είναι πάρα πολύ δύσκολο στον τελικό σκοπό να κάνει την τελική κίνηση χωρίς κανένα πρόβλημα. Σε όλα αυτά κατά καιρούς προστίθενται και επιθέσεις ιλίγγου (ζαλάδας), οι οποίες είναι πάντοτε συνυφασμένες με ατακτικές κινήσεις.

Γενικά, το θέμα του συντονισμού των κινήσεων είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο σε ότι αφορά την σκλήρυνση κατά πλάκας και επειδή στην κυριολεξία κάνει την ποιοτική ζωή στον ασθενή αδύνατη, έχει τα τελευταία χρόνια αναπτυχθεί ένας ολόκληρος μηχανισμός χειρουργικών επεμβάσεων με ειδικά μηχανήματα, προκειμένου να βελτιώσουν ή να περιορίσουν τις δυσάρεστες αυτές καταστάσεις, έτσι ώστε να κάνουν υποφερτή την ζωή του ασθενούς.

Δυστυχώς και σε αυτήν την περίπτωση δεν υπάρχει κανένα ειδικό φάρμακο, το οποίο να περιορίζει την μία ή την άλλη κατάσταση, παρά μόνο με μια γενικευμένη θεραπεία, η οποία βελτιώνοντας όλα τα συμπτώματα βελτιώνει και αυτό.

Εκείνο, βέβαια, που πρέπει -όπως κάθε φορά τονίζουμε- να προσέξει κανείς, γιατρός, συγγενής ή ασθενής είναι, όταν παρουσιαστούν αυτές οι καταστάσεις δυσμετρίας, δυσλειτουργίας και διαταραχής της αρμονίας των κινήσεων, έγκαιρη ιατρική και φαρμακευτική επέμβαση. Η ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΚΑΙ Ο ΣΑΡΚΟΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΜΙΑ ΡΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΓΑΛΛΟΥ ΝΕΥΡΟΛΟΓΟΥ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ ΚΑΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΑΡΧΕΙΟΘΕΤΗΣΕΙ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ.

Όταν ρωτήθηκε τι τον εντυπωσίαζε σε αυτήν την αρρώστια απάντησε : «Σε πολλούς ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας παρατηρώ κατά την διάρκεια της πορείας της νόσου ότι παρουσιάζουν μια μειωμένη ικανότητα μνήμης, όσο δε αφορά τις ιδέες, και σχηματίζονται αργά και οι διανοητικές ικανότητες, καθώς επίσης και οι συναισθηματικές εξελίξεις αποδυναμώνονται κατά την διάρκεια της αρρώστιας».