ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ (Ένας οδηγός για στους γονείς) Του Λευτέρη Παπαϊωάννου Καθηγητή Στρατιωτικών Σχολών Σύμβουλου Διαχείρησης Κρίσεων & Επαγκελματικού Προσανατολισμού Νέα σχολική χρονιά, νέες αγωνίες ιδιαιτέρα δε για τους μαθητές της Α΄και Β΄ λυκείου, που βρίσκονται μπροστά στο δίλημμα του επαγγελματικού προσανατολισμού, η σωστή επιλογή του οποίου, θα δικαιώσει τις προσδοκίες τόσο τις δικές τους, όσο των γονέων τους. Με αφορμή αυτές τις αγωνίες, θα ήθελα να καταθέσω μερικές σκέψεις, με σκοπό να βοηθήσω όσο μπορώ και εγώ, ιδιαίτερα τους γονείς, αυτούς που εκτός όλων των άλλων πληρώνουν και το μάρμαρο. Σε μία ανάλυση της υφιστάμενης κουλτούρας και των οικογενειακών δομών, έχουμε οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι, το 80% περίπου των γονέων της Ελληνικής κοινωνίας επηρεάζει αν όχι επιβάλλει στο παιδί του τον επαγγελματικό προσανατολισμό και τη μετέπειτα πορεία του, πολλές φορές δε και με εκβιαστικό τρόπο. Μέσα από αυτήν την «ιδιότυπη» παρέμβαση, εμείς οι γονείς, λόγω δικών μας τραυματικών εμπειριών, χωρίς να το θέλουμε ταυτίζουμε την καταξίωση των παιδιών μας με δικά μας ανεκπλήρωτα όνειρα. Η αυταρχική παρέμβαση, ή δημιουργία «ενοχών» οδηγεί πολλές φορές τα παιδιά σε μια συγκαταβατική απόφαση, με την οποία επιχειρούν να ικανοποιήσουν τα θέλω των γονέων τους και επιλέγουν επαγγέλματα που είναι πέρα από τις προσδοκίες τους, ή ακόμη και τις ικανότητες τους. Για την αντιμετώπιση του παραπάνω φαινομένου καλό θα ήταν όπως, οι γονείς αναθεωρήσουν κάποιες από τις απόψεις τους και εμβαθύνουν λίγο περισσότερο στις παρακάτω σκέψεις: ΜΗ αυτοσχεδιάζεται πάνω στο μέλλον του παιδιού σας. Ο σωστός επαγγελματικός προσανατολισμός απαιτεί, συνδυασμό των ικανοτήτων του παιδιού και της δυναμικής της αγοράς εργασίας. Σήμερα το επαγγελματικό μέλλον των παιδιών μας, μπορεί να γίνει προβλέψιμο. Η λήψη απόφασης για μια επιτυχή επιλογή του επαγγέλματος που εκφράζει τις προσδοκίες και ανταποκρίνεται στις δυνατότητες του παιδιού, αποτελεί μια διεργασία συνεκτιμήσεων, η οποία ενδεικτικά ακολουθεί τα παρακάτω «βήματα»: Μη συγκρίνεται το παιδί σας με άλλα παιδιά ακόμη και αν έχουν τις ίδιες ικανότητες. Κάθε παιδί έχει τις δικές του αυτοτελείς και μοναδικές προδιαγραφές. Σπάνια το παιδί σκέπτεται όπως οι γονείς του. Αξιολογήστε αυστηρά και χωρίς συναισθηματισμούς τις συμπεριφορές, στάσεις, επιθυμίες και ενδιαφέροντα του παιδιού σας. Προσδιορίστε σε ποια από τις παρακάτω κατηγορίες νοημοσύνης έχει τη μεγαλύτερη κλίση : (Πολλαπλή Νοημοσύνη) 1. Γλωσσική: (Συγγραφείς, Ποιητές, Γλωσσολόγοι) 2. Μαθηματική: (Μαθηματικοί, Φυσικοί, Ερευνητές) 3. Λογική: (Φιλόσοφοι, Ποιητές, Επιστήμονες) 4. Μουσική: (Συνθέτες, Μαέστροι, Μουσικοί) 5. Χωροταξική: (Αρχιτέκτονες, Ζωγράφοι, Γλύπτες) και σαν προσωπικότητα σε ποιο τύπο ανήκει: Ερευνητικός. (επιστήμες, έρευνες, μελέτες) Επιχειρηματικός. ( επιχειρηματικές, οικονομικές δραστηριότητες) Πρακτικός. ( τεχνικά επαγγέλματα, οργάνωση επιχειρήσεων) Κοινωνικός. (πολιτικές και κοινωνικές επιστήμες) Καλλιτεχνικός. ( καλλιτεχνικές δραστηριότητες, προβολή) Συμβατικός. ( δημόσιος υπάλληλος, περιβάλλον βεβαιότητας) Εντοπίστε τα ισχυρά σημεία των δυνατοτήτων και του χαρακτήρα του παιδιού σας, ενθαρρύνετε τον να τα καλλιεργήσει και επενδύστε πάνω σε αυτά. Μη επιβάλλεται τη γνώμη σας, αλλά βρέστε μια ορθολογική λύση που να ικανοποιεί πρωτίστως τα θέλω του παιδιού και όχι τα δικά σας. Κάθε εποχή έχει τις δικές της απαιτήσεις και «γεννά» τα δικά της επαγγέλματα. Προβλέψτε τις τάσεις της αγοράς, τότε που θα τελειώσει τις σπουδές του ( 8 έως 10 χρόνια από σήμερα). Προσέξτε, τι μετοχή (επάγγελμα) θα επιλέξετε και προσδιορίστε πότε και πως θα την «εξαγοράσει» το παιδί σας. Θυμηθείτε, μια λανθασμένη αξιολόγηση σήμερα σημαίνει λανθασμένο τρόπο ζωής αύριο. Οι λύσεις ανάγκης για να ικανοποιήσετε τα δικά σας όνειρα, σπάνια οδηγούν το παιδί σας σε ευτυχισμένες μέρες. Η επιτυχία εισόδου σε ένα ΑΕΙ, ΤΕΙ ή μια Τεχνική Σχολή δεν σημαίνει κατ ανάγκη αποπεράτωση των σπουδών ή ακόμη και πετυχημένη επαγγελματική καριέρα. Στατιστικά, το 50% περίπου των φοιτητών - σπουδαστών τελειώνει τις σπουδές του μέσα στα προβλεπόμενα εξάμηνα, ένα 20 με 25% στη μετέπειτα δεκαετία και το υπόλοιπο ποσοστό σε ακαθόριστο χρόνο ή ποτέ. Οι φοιτητές ή σπουδαστές, που δυσχεραίνονται να τελειώσουν τις σπουδές τους, τις εγκαταλείπουν ή αλλάζουν πεδίο, είναι συνήθως αυτοί που έκαναν λάθος επιλογή κατεύθυνσης ή γράφτηκαν στη συγκεκριμένη σχολή θέλοντας να ικανοποιήσουν τις προσδοκίες των γονέων τους. Συνοψίζοντας, θέλω να επισημάνω ότι, ο σωστός επαγγελματικός προσανατολισμός που στηρίζεται στις ικανότητες, φιλοδοξίες και οράματα του παιδιού, είναι αυτός που εδραιώνει τα θεμέλια για μια πετυχημένη επαγγελματική σταδιοδρομία. Λευτέρης Παπαϊωάννου Σύμβουλος Διαχείρισης Κρίσεων & Επαγγελματικού Προσανατολισμού

«Ο Νόμος του Σεβασμού»

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΛΕΥΤΕΡΗ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ

Ταξίαρχου ε.α καθηγητή Στρατιωτικών Σχολών

«Ο Νόμος του Σεβασμού» Λίγα λόγια, έτσι απλά, γι αυτά που άκουσα, γνωρίζω, προσδοκώ, πιστεύω. Όταν σεβόμαστε κάποιον ως πρόσωπο, τον θαυμάζουμε. Όταν τον σεβόμαστε σαν φίλο, τον αγαπούμε. Όταν τον σεβόμαστε ως ηγέτη, τον ακολουθούμε. JOHN C. MAXWELL Για να μη σας κουράζω, αναφέρομαι στον καθηγητή "Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων", του Πανεπιστήμιου ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ στο Τμήμα Οργάνωσης & Διοίκησης Επιχειρήσεων, κ. Γιώργο Πιπερόπουλο,

Άνθρωπο του πνεύματος, της καθημερινότητας, αυτόν που σεβόμαστε, σαν πρόσωπο, σαν φίλο, σαν ηγέτη. Πρόσφατα, παρουσίασε δημόσια την πρόθεσή του, να είναι το 2010 υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης και έκανε μια δήλωση στο youtube (http://www.youtube.com/watch?v=7is7pBKZbRM), η οποία απετέλεσε το ερέθισμα να καταθέσω τις σκέψεις μου, καθώς με την απλότητά της δείχνει το μεγαλείο της πνευματικής του εμβέλειας. Δεν έχουμε χρήματα είπε, έχουμε όμως γνώσεις, θέληση, αγάπη για τη Θεσσαλονίκη και «τσαμπουκά !» Για πολλούς ίσως έκπληξη, για άλλους μια υπερφίαλη σκέψη, για τους «βολεμένους» μια απειλή, για τους νοήμονες ……….. μια ελπίδα. Κοινωνιολόγος – ψυχολόγος άριστος γνώστης των δομών και σκέψεων της Ελληνικής κοινωνίας, ικανός να ανατρέψει καταστάσεις, να αναδείξει τις ανθρώπινες αξίες και αν απαιτηθεί να «κόψει πόδια» ή μάλλον χέρια, από τυχόν επίδοξους ή υπάρχοντες μακροχέρηδες να ξεβρομίσει τη Θεσσαλονίκη. Ό ηγέτης πρέπει να ξέρει. Πρέπει να ξέρει ότι ξέρει. Πρέπει να κάνει σαφές στους γύρω του ότι ξέρει. Clarence B. Randall Ο Πιπερόπουλος ξέρει, απέδειξε ότι ξέρει, παρεμβαίνει στα καθημερινά δρώμενα και επειδή ξέρει καθοδηγεί, δεν φοβάται γιατί δεν έχει τίποτα να φοβηθεί, έχει άποψη, προβάλει, δίνει ελπίδα. Το αυτί του ηγέτη πρέπει να αντηχεί από τι φωνές του κόσμου. Woodrow Wilson (πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ) Ενθαρρύνει τους φοιτητές του, τους φίλους του, το κοινό να του λένε εκείνο που πρέπει να γνωρίζει, και όχι εκείνο που θέλει να ακούσει. Ο Πιπερόπουλος ακούει, αφουγκράζεται, καταλαβαίνει τον παλμό της εποχής, τη νεολαία, τον κόσμο της Θεσσαλονίκης, τις διάφορες κοινωνικές ομάδες, τις ιδιαιτερότητες, τις φοβίες. Απευθύνεται σε όλους, κατανοεί, συνδυάζει φιλότιμο και εργασία, επιβραβεύει , καθίστα τον καθένα υπεύθυνο, επιβάλει κυρώσεις επιλέγει συνεργάτες, με βάση την ηθική και τις γνώσεις. Ο καλύτερος Ηγέτης αυτός που έχει την ικανότητα να επιλέγει συνεργάτες που να κάνουν αυτό που θέλει χωρίς, να μπλέκει στα πόδια τους όταν το κάνουν. Theodore Roosevelt

Όσοι τον γνωρίζουμε, πιστεύουμε στις ικανότητές του, γιατί και μπορεί και θέλει, έχει και «τσαμπουκά» να κάνει τη Θεσσαλονίκη πόλη υπόδειγμα, πόλη «καθαρή»,πόλη της Ευρώπης και όχι των «Βαλκανίων. Προ λίγων μηνών, έγραψε και δημοσίευσε ένα διαχρονικό για τα Ελληνικά δεδομένα βιβλίο, ένα οδηγό συμπεριφοράς και επιβίωσης το «Καληνύχτα Ελλάδα». Μέσα από τις γραμμές αυτού του βιβλίου, αντιλαμβάνεται κανείς το μεγαλείο της ώριμης σκέψης, αυτής που λόγω της σύγχυσης των καιρών, λείπει από τους περισσοτέρους από μας. Η απόφασή του να κατεβεί ως ανεξάρτητος και να διεκδικήσει το χρίσμα του δημάρχου, δίδει μια ευκαιρία στην πόλη , μια ευκαιρία γι αυτούς που σκέπτονται, γι αυτούς που μπορούν να δουν πέρα από την καθημερινότητα, γι αυτούς που έχουν την κρίση να αντιληφτούν ότι, μπορεί να έρθει, επιτέλους, και το «Καλημέρα Θεσσαλονίκη μας». Λευτέρης Παπαϊωάννου Ταξίαρχος ε.α καθηγητής Στρατιωτικών Σχολών