Οι Εκδόσεις ‘Ινδικτος παρουσιάζουν στο αναγνωστικό κοινό την επανέκδοση του έργου Προς εκκλησιασμό του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη που πρωτοκυκλοφόρησε το 1970.
Πρόκειται για μια συλλογή εννέα ομιλιών όπου ο συγγραφέας καταθέτει τη βιωματική σχέση του με την Εκκλησία, η οποία λειτουργεί σαν πυξίδα για όλο το δημιουργικό του έργο, το συγγραφικό και το ζωγραφικό.
Όπως χαρακτηριστικά δηλώνει ο Ν. Γ. Πεντζίκης σε μιά από τις ομιλίες, “Πρέπει να ομολογήσω, ότι πτωχός στο πνεύμα, πολλαπλώς δια της Εκκλησίας ενισχύθην.
Εκ της μελέτης των μνημείων της θρησκευτικής μας παραδόσεως, εξήγαγα συμπεράσματα περί του συμμετρικώς ασυμμέτρου, περί του ότι ορθότερον γεωμετρικώς είναι το πρακτικώς μη ακριβώς τετράγωνον, περί της εννοίας του ρυθμού σαν βασικού ερμηνευτικού στοιχείου του κόσμου και της ανθρωπίνης ζωής, περί της σημασίας της εκλογής όσον γίνεται μικρότερης μονάδος, για να είναι το σύνολο δίκαιο, περί των ορίων του προσωπικού και του ότι τούτο μπορεί ενίοτε να εκφρασθεί καλύτερα δια της αντιγραφής, ότι το ωραίο, όταν υπάρχει προς τούτο συγκίνηση, μπορεί να κομματιαστεί και να μεταφερθεί έξω από την ενότητα που το γέννησε, σε άλλη και άλλη, μέχρι που να μπορεί έως σήμερα να περιβληθεί την μυθική αλουργίδα των επών του Ομήρου και, ενδεδυμένος τα παλαιά, να παρουσιάζεται συγχρονισμένος, προς τις πιο επίκαιρες φιλοσοφικές απόψεις”.
Ταυτόχρονα, πέρα από βιωματική κατάθεση, το Προς εκκλησιασμό αποτελεί αποκρυστάλλωση του στοχασμού του συγγραφέα, ο οποίος κινείται πάνω σε δύο συντεταγμένες, δύο άξονες που τέμνονται σταυρικώς.
Ο ένας άξονας είναι ότι “όλη η υδρόγειος εκφράζεται γαμικά”• ο άλλος, ότι “οι κινήσεις όλων των ζώων, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου, δια του ρυθμού της εναλλαγής των υμνούν τον Κύριο”.
Ουσιαστικά, το βιβλίο επιτελεί αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος: εκκλησιάζει τον αναγνώστη, αρπάζοντάς τον από το χέρι και εντάσσοντάς τον σ’ ένα χορό όπου μεταξύ των συγχορευτών συναντά κανείς τον Μπέκετ δίπλα στον Άγιο Συμεών τον Νέο Θεολόγο, τον Τζαίημς Τζόυς δίπλα στον αυτοκράτορα Ιωάννη ΣΤ τον Καντακουζηνό, τον Μαλλαρμέ δίπλα σ’ έναν Αγιορείτη καλόγερο.
Την παρούσα τρίτη έκδοση του Προς Εκκλησιασμό προλογίζει ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Στυλιανός και επιμελήθηκε ο Γαβριήλ Νικολάου Πεντζίκης.
Το κείμενο συνοδεύεται από πλούσιο συναφές υλικό και εκτενή σχόλια.
Με την έκδοση αυτή η Ίνδικτος εγκαινιάζει την συστηματική επανέκδοση του έργου του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη, ενός εργου που χαρακτηρίζεται από υψηλή καλλιτεχνική συνέπεια και βαθύτατη αγάπη για κάθε μορφή ζωής, ενός έργου που αποτελεί ψυχαγωγία, δηλαδή αγωγή ψυχής, και παρηγοριά για τον σύγχρονο άνθρωπο που, όπως γράφει ο συγγραφέας στο Προς εκκλησιασμόν, νιώθει “πλήρως αντικειμενικοποιημένο το σώμα του, καθώς η ταυτότητά του πιστοποιείται από ξένους προς τον εαυτό του, καθώς κατορθώνουν να του ξεπλένουν τον εγκέφαλο, για να ξέρει εκείνα μόνο, που οι άλλοι θέλουν, καθώς η μνήμη δολοφονείται, για να μην έχει χθες το πρόσωπο που θέλει να κυριαρχήσει, καθώς η κάθε μορφή ασφυκτιά ανάμεσα σε απροσδιόριστο αριθμό επαναλήψεων, όψεων, που κατά εκατομμύρια εξολοθρεύονται, σαν άνευ περιεχομένου νούμερα, με ποικίλους τρόπους επιστημονικούς και σε μάχες πολύνεκρες, σε λασπώδεις εκτάσεις, όπου συμφύρονται οστά και σάρκες”.