Ο Πέτρος Χαλκιάς, η Πέτρο-Λούκας όπως τον αποκαλούν, είναι ξάδερφος του μεγάλου κλαρινίστα Τάσου Χαλκιά, και έκανε και αυτός ισάξιο όνομα από μικρή ηλικία.Σήμερα, ο Πέτρο- Λούκας, είναι το μεγαλύτερο κλαρίνο της ηπείρου, και ένας μουσικός με διεθνή ακτινοβολία και αναγνώριση.
Μπορούμε να πούμε ανεπιφύλακτα ότι όλοι οι μουσικοί «πίνουν νερό». στο όνομα του.
Η δεκαετής παραμονή του στην Αμερική, ήταν ίσως ο λόγος που δεν εκτόπισε τους περισσότερους κλαρινίστες της Ηπείρου.
Ο Πέτρο- Λούκας, διαθέτει και τέχνη, και ύφος, και ρεπερτόριο, αλλά πιο πολύ, διαθέτει το βασικότερο προτέρημα σε μουσικό!
ΦΑΝΤΑΣΙΑ.
Στην Ελλάδα επέστρεψε από την Αμερική το 1980, και έγινε ένας από τους πιο περιζήτητους μουσικούς.
Όλοι οι τραγουδιστές ζητούσαν τον Πέτρο –Λούκα, και έπαιρναν άλλον ΜΟΝΟ όταν ο Χαλκιάς ήταν απασχολημένος.
Ο Πέτρο- Λούκας Χαλκιάς, αν και γέννημα θρέμμα Ηπειρώτης, παίζει πολύ καλά τα Μωραίτικα, αλλά και τραγούδια όλων των περιοχών της χώρας μας.
Τεράστια εντύπωση έχει κάνει στους ξένους μουσικούς με τους οποίους έχει συνεργαστεί σε διάφορες εκδηλώσεις, και το όνομα του είναι ξακουστό σε όλο τον κόσμο.
Εκατοντάδες φορές έχει παίξει στο ραδιόφωνο, και στην τηλεόραση, αλλά και σε χιλιάδες ηχογραφήσεις.
Πρωταγωνιστεί πάντα στις εκδηλώσεις της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας, και έχει τιμηθεί από πολλούς φορείς.
Ο Πέτρο- Λούκας Χαλκιάς είναι ένας από τους σοβαρότερους παράγοντες της Αίγλης του Ηπειρώτικου τραγουδιού.
Έχει γράψει πάρα πολλά δημοτικά τραγούδια και μοιρολόγια, και είναι γνώστης όλης της Ηπειρωτικής παράδοσης.
2 σχόλια:
Ξέρει ο Πέτρος Φιλόδαμε..
Τυχαία διάβασα το συγκεκριμένο άρθρο-σχόλιο για τον εξαιρετικό παραδοσιακό οργανοπαίχτη Πέτρο Λούκα. Σίγουρα δεν έχει καμία σχέση με την γνωστή μουσική οικογένεια των Χαλκιάδων (Μήτσου-Τάσου-Φώτη-Νίκου-Κυριάκου), γιατί θα το γνώριζα (θα ήταν θείος μου -και δεν είναι) μιας και εγώ είμαι εγγονός του Μήτσου Χαλκιά. Δεν μπορώ να ανεχτώ αλλά και να κατανοήσω γιατί χρειάζεται να διατυμπανεί -ένας κατά τα άλλα άριστος κλαρινίστας- και να έχει την ανάγκη να φαίνεται ως συγγενής μας. Τέλος πάντων ή να σταματήσει ή να μας πει από που η συγγένεια (μιας και γνωρίζω τις ρίζες μου από το 1850 περίπου). Το Χαλκιάς είναι πολύ βαρύ μουσικό όνομα, ίσως να το αξίζει ως τίτλο, μιας και είναι πλέον συναφές με τον μουσικό πολιτισμό της Ηπείρου, αλλά δυστυχώς δεν είναι της οικογενείας μας -αν και θα θέλαμε να έχουμε στην οικογένειά μας ακόμα ένα τόσο καλό ηπειρώτη μουσικό-. Υπό αυτήν την έννοια όλοι οι καλοί και πραγματικοί υπέρμαχοι της ηπειρώτικης παράδοσης μπορούν να λέγονται... Χαλκιάδες.
Δημοσίευση σχολίου