Στην συνέντευξη που έδωσε στην Ελευθεροτυπία του Σαββάτου σε ένα σημείο της συνεντευξης του ,εκτός όλων των άλλων ανιστόρητων που ξεφούρνισε, μίλησε και για την ''μακεδονική''γλώσσα και την υποτιθέμενη εξαφανισή της και μας έδωσε ως βιβλιογραφία ένα βιβλίο του Τάσου Κωστόπουλου.
Ποιός είναι ο Τάσος Κωστόπουλος ,μα φυσικά ένας απο τους φορείς του ιού της Ελευθεροτυπίας......
ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ
* Μιλάτε για αναγνώριση «μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα, παρότι υπάρχουν μόνο μερικές χιλιάδες ανθρώπων που εκτός της ελληνικής μιλάνε και μια άλλη διάλεκτο (όχι ίδια με αυτήν της ΠΓΔΜ), αλλά δεν συνιστούν «μειονότητα» με την έννοια των διεθνών συνθηκών.
Ποια είναι η γνώμη σας;
- Γνωρίζω πως η όποια εκτίμηση από την πλευρά μου για τον αριθμό των ανθρώπων που ανήκουν στη μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα θα παρεξηγηθεί.
Γι' αυτό θα ήταν καλύτερο να συμβουλευτούμε ανεξάρτητες πηγές, όπως το έγγραφο της Human Rights Watch του 1994, με τίτλο «Αρνηση της Εθνικής Ταυτότητας
-Οι Μακεδόνες της Ελλάδας».
Οταν αναφερόμαστε σε μειονότητες, ο αριθμός των προσώπων που ανήκουν σε μια συγκεκριμένη μειονότητα είναι μικρότερης σημασίας, καθώς μεγαλύτερη σημασία αποδίδεται στη βούληση ενός συγκεκριμένου κράτους να εξασφαλίσει στα άτομα αυτά προστασία των θεμελιωδών τους δικαιωμάτων.
Θα ήταν καλό εάν η Ελλάδα ήταν δίκαιη απέναντι στις μειονότητες στο εσωτερικό της, με τον ίδιο τρόπο που είναι δίκαιη σε ό,τι αφορά ελληνικές μειονότητες στην περιοχή μας. Ακολουθώντας αυτές τις αρχές της δικαιοσύνης, εάν οι 3.000 Ελληνες της Κωνσταντινούπολης αντιπροσωπεύουν μειονότητα στην Τουρκία, τότε γιατί ο αριθμός τών, όπως λέτε, «μερικών χιλιάδων» εθνικά Μακεδόνων δεν θα μπορούσε να είναι η παράμετρος για μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα;
* Είχατε θέσει ποτέ στο παρελθόν στην ελληνική πλευρά;
- Συζητήσαμε αυτά τα διλήμματα με την κυρία Μπακογιάννη πέρυσι, στο περιθώριο ενός συνεδρίου στη Μαδρίτη.
Σε κάθε περίπτωση, αυτά τα άτομα δεν είναι πρόσφυγες.
Αντιθέτως, πρόκειται για εγχώριο πληθυσμό, που ονομάζεται «ντόπιος» στα ελληνικά. Πρόκειται για ρεαλιστές ανθρώπους, οι οποίοι είναι πρώτα απ' όλα ειρηνικοί, μετριοπαθείς και πιστοί πολίτες της Ελλάδας.
Πολλά χρόνια πριν, σε μιαν επίσκεψη σε ένα χωριό κοντά στην Εδεσσα, είχα την ευκαιρία να παραστώ σε μια οικογενειακή γιορτή, στην οποία υπήρχαν τοπικοί φολκλορικοί χοροί και τραγούδια στη μακεδονική γλώσσα.
Ηταν υπέροχο.
Οσον αφορά την τύχη της μακεδονικής γλώσσας στην Ελλάδα, μπορείτε να αποκτήσετε μια καλή αντίληψη του θέματος διαβάζοντας το βιβλίο «Η απαγορευμένη γλώσσα», του έλληνα συγγραφέα Τ. Κωστόπουλου, το οποίο εκδόθηκε στην Αθήνα το 2000.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου