
ο υγιής είναι ένας ασθενής που έχει προσωρινά διαφύγει και η φύση είναι παγίως ηττημένη. Το "κατά φύσιν" εδώ έχει αντικατασταθεί από το "παρά φύσιν".
Ο τρομοκρατημένα αποθαυμάζων Ιπποκράτης και ο κακεντρεχώς διηγούμενος Βακίλος είναι κατά βάθος και οι δύο άφωνοι μπροστά στα όρια του πόνου και τις σαδιστικές δυνατότητες της επιστήμης, ιδωμένες από μια πλευρά τόσο γκροτέσκα ώστε ο καθένας θα προτιμούσε τον ιατρικά ανυποστήρικτο πρωτογονισμό και τη σύντομη θνητότητα του από μια επιβίωση με τόσο κοφτερά δόντια.
Ο Αρκάς μοιάζει εδώ σαν να ασπάζεται εξίσου γελαστικά όπως ο Μολιέρος το μένος εκείνου για τους ιατρούς.
Πιστεύει πως οι λογής μεθοδολογίες τους είναι βαθύτερα εξωανθρώπινες και πώς η συγχρονη μεταμόσχευση δημιουργεί όργανα παραφωνίας μέσα στην αρμονική ορχήστρα του οργανισμού.



Ο Σεμπάστιαν, ο Μαξ και ο Κορνήλιος φτάνουν στο πολυσύχναστο λιμάνι του Ράμαλατ, έτοιμοι για μια νεά περιπέτεια.
Αυτή τη φορά θα αναζητήσουν το θρυλικό χαμένο θησαυρό του βασιλιά των πειρατών, του καπετάν Καλινέστρα.
Πρώτα όμως πρέπει να περάσουν μέσα από το σκοτεινό και μυστηριώδες δάσος Τζέλτεϊν και να βγουν ζωντανοί από μια αναμέτρηση με τη φοβερή μάγισσα Λεονώρα, που κρύβει ένα τρομακτικό μυστικό και ασκεί μαγική επίδραση στον Σεμπάστιαν...
Θα ανακαλύψουν τελικά το χαμένο θησαυρό;
Θα ζήσει ο Σεμπάστιαν για να διηγηθεί την ιστορία του;
Θα νικήσει κανείς τον Κορνήλιο στη μάχη;
Αραγε θα σταματήσει ποτέ ο Μαξ να γκρινάζει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου