Του Δρ. Δ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ ΒΑΣΙΖΟΜΕΝΟΙ ΣΕ ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΤΙ ΤΑ ΜΟΝΟΚΛΩΝΙΚΑ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΚΟΨΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΜΥΕΛΙΝΗΣ ΕΧΕΙ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΑΥΤΟ.
ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΑΥΤΗΣ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΑΓΝΩΣΤΑ.
Ήδη από την μέχρι τώρα θεραπευτική πείρα, έχει γίνει γνωστό ότι αυτός που θα μπορέσει να επηρεάσει θετικά την ανοσολογική αντίδραση στην σκλήρυνση κατά πλάκας, δηλαδή την παραγωγή των ειδικών αντισωμάτων, θα μπορέσει θεωρητικά να φέρει μια θεραπευτική δυνατότητα επιπλέον.
Με τον σκοπό αυτό έχει ήδη από την φαρμακοβιομηχανία προωθηθεί στην κατανάλωση ο ειδικός ανταγωνιστής του πολύ αργού αντιγόνου 4 (very late antagonist 4, VLA-4).
Το αντιγόνο, ο ανταγωνιστής αυτός με το εμπορικό όνομα Natalizumab, εμποδίζει να περάσει από τον φραγμό του εγκεφάλου το παράγωγο του αυτοενεργού Τ-κυττάρου αντιγόνου μέσα στα εγκεφαλικά κύτταρα, προκειμένου να προκαλέσει την αντίδραση των Τ-λεμφοκυττάρων.
Αυτά με την σειρά τους, ως γνωστόν, προκαλούν όλη την επόμενη αντίδραση διαδικασίας παραγωγής απομυελίνης και κλινικής εμφάνισης της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Τα αποτελέσματα μέχρι τώρα που έγιναν σε πειραματόζωα έδειξαν ότι το φάρμακο αυτό κατά περιπτώσεις προκαλεί μια αναστολή βλάβης των αξόνων και μείωση των ώσεων της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Για πρώτη φορά που εφαρμόστηκαν στους υγιείς τα αποτελέσματα ήταν δυσάρεστα, για αυτό επαναλήφθηκε εκ νέου η επεξεργασία τους και έρχονται στην αγορά με την ελπίδα ότι δεν θα εμφανιστούν οι πρώην παρενέργειες.
Βέβαια, παράλληλα συνοδεύονται και από μια λίστα υποδείξεων κλινικών συμπτωμάτων ή προηγουμένων θεραπειών, που για να δοθούν θα πρέπει να μην έχουνε λάβει χώρα.
Εν γένει, το θέμα είναι περίπλοκο σαν θεραπευτική δυνατότητα μέχρι στιγμής υπό διερεύνηση με την ελπίδα ότι θα φέρει κάτι καλό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου