Τα πολιτικά κόμματα θα συνεχίσουν να υπάρχουν!

Τα πολιτικά κόμματα θα συνεχίσουν να υπάρχουν! Του καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ* Ο τίτλος μου είναι σαφής και το κατηγορηματικό του ύφος είναι εσκεμμένο! Μετά την αποτυχία του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2007 είχαν «παίξει» πολλά σενάρια ακόμη και αυτό της διάσπασης του Κινήματος. Και για επιβεβαίωση της άποψης ότι «…η ιστορία επαναλαμβάνεται» μετά τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009 «παίζουν» πολλά από τα ίδια σενάρια ακόμη και αυτό της διάσπασης της Νέας Δημοκρατίας… Τα πολιτικά Κόμματα θα συνεχίσουν να υπάρχουν στην Ελλάδα και όπου αλλού υπάρχουν πραγματικά ή «δήθεν» δημοκρατικά πολιτεύματα. Το κατηγορηματικό μου ύφος εδράζεται στην αναγνώριση του γεγονότος ότι το ανθρώπινο γένος ήταν και παραμένει προσηλωμένο στην «αγελαία φύση του» όπως το είδε ο Αριστοτέλης και όλοι όσοι θεραπεύουμε τις κοινωνικές-ανθρωπιστικές επιστήμες. Προσωπικά ΔΕΝ θεωρώ τα Κόμματα υπεύθυνα για το μπάχαλο της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, στην Ευρώπη ή στην υφήλιο. Τα Κόμματα δομολειτουργικά υπόκεινται σε ανελέητες ενδοκομματικές «ιδεολογικές» συγκρούσεις, διαμάχες για την κατάληψη της εξουσίας και αιώνια αντιπαλότητα ομάδων που λειτουργούν στα σπλάχνα τους (ή, «συμμοριών», σύμφωνα με κάποιους,) οι οποίες και συνθέτουν τις ανώτατες βαθμίδες της δομής τους. Οι πλατιές λαϊκές μάζες «αυτό-ικανοποιούνται» με την βιωματική είσπραξη του συναισθήματος ότι «ανήκουμε» και ότι το δικό μας Κόμμα κυβερνά ή θα έρθει ξανά η στιγμή που θα κυβερνήσει!.. Δεν με προβληματίζει η ύπαρξη πολιτικών Κομμάτων αλλά οι σχέσεις Κράτους (που το ελέγχει απόλυτα το εκάστοτε και αποκλειστικά ΕΝΑ κόμμα εξουσίας) και πολίτη οι οποίες στην πατρίδα μας ήταν ανέκαθεν όχι μόνο δυσλειτουργικές, αλλά θα πρέπει επί τέλους να τις δούμε ίσως και σαν κινούμενες σε όρια...ψυχοπαθολογικά. Η ψυχοπαθολογική συμπτωματολογία αυτής της σχέσης [που τα βαθύτερα αίτιά της μόνιμα και σφαλερά ανάγονται ή στην Τουρκοκρατία, σε ξένους...δακτύλους, και τελευταία στο DNA μας] συνίσταται στην κραυγαλέα αντίφαση της συμπεριφοράς του πολίτη απέναντι στο Κομματικά και ασφυκτικά ελεγχόμενο ελληνικό Κράτος. Έτσι, τη στιγμή που οι Έλληνες κάθε νέας γενιάς εθίζονται στο να θεωρούν το Κράτος σαν "καταπιεστικό, φορομπηχτικό, υδροκέφαλο και ψυχρό αφεντικό" ταυτόχρονα κοινωνικοποιούμε τις νεότερες γενιές να προσβλέπουν σε αυτό το δυσλειτουργικό κράτος σαν "τον καλό πατέρα, τον πιο σίγουρο εργοδότη, σαν μία παροιμιακή αγελάδα που περιμένει την κατάληψη της Κρατικής εξουσίας από το δικό τους Κόμμα για να αρμεχτεί από τα...δικά τους παιδιά!" Με άλλα λόγια, γενιά μετά από γενιά, οι νέο-Έλληνες αναπτύσσουμε τη σχιζοτυπική συμπεριφορά, σαδομαζοχιστικών τάσεων, όπου περιμένουμε να ευνοηθούμε από το Κράτος που όχι μόνο αντιμετωπίζουμε με καχυποψία αλλά και με εμφανή συμπτώματα παρανοϊκότητας άσχετα με το πού ανήκουμε… κομματικά! Μία επιστημονική αξιολόγηση αυτής της ψυχοκοινωνικής κατάστασης, πέρα από τις ανόητες "αιτιολογίες" της Τουρκοκρατίας, των "ξένων δακτύλων" και του εθνικού DNA μας προσφέρει η θεωρία "της γνωστικής ασυμφωνίας" ή της "νοηματικής αντινομίας" που εξηγεί ότι άτομα ή και ομάδες μπορεί να διατηρούν τόσο διανοητικά όσο και συναισθηματικά αντικρουόμενα στοιχεία και να συμπεριφέρονται επηρεαζόμενα από αυτά επειδή οι άνθρωποι έχουμε την ικανότητα να αιτιολογούμε και να διατηρούμε, σε παράλληλη και ταυτόχρονη διάταξη, ασυμβίβαστα δεδομένα εφόσον αυτά ικανοποιούν κάποιες αντικρουόμενες μεν, αλλά θεμελιακές μας ανάγκες, τόσο σε πραγματικό όσο και συμβολικό επίπεδο. Στην τρέχουσα ελληνική πραγματικότητα η θεωρία της "νοηματικής αντινομίας" είναι εκείνη που βοηθά τα μέλη των Κομμάτων Εξουσίας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, να προσβλέπουν στα Κόμματα και να επιβεβαιώνουν την διαιώνισή τους, παρά τον όποιο θυμό και τα αρνητικά σχόλια, καθώς έτσι ελπίζουν να διασφαλίσουν για τις οικογένειές τους τα επιθυμητά Κρατικά «προνόμια»!... Να ελπίσουμε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου και το νέο ΠΑΣΟΚ θα τολμήσουν να απογοητεύσουν τους οπαδούς; Ή, άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς… Ρωτάς δηλαδή τι έχεις Γιάννη μου; Και παίρνεις την γνωστή απάντηση: Τι είχα πάντα; *Ο καθηγητής ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ θα είναι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ υποψήφιος Δήμαρχος Θεσσαλονίκης στις εκλογές του Οκτώβρη 2010