Πάει σχεδόν μια δεκαετία που άκουσα να γίνεται λόγος για τη συγκεκριμένη «μπάντα» από τη Θεσσαλονίκη.
Άκουσα πολλά, αρχικά από θαμώνες των χώρων στους οποίους εμφανιζόταν του τύπου «είναι φοβεροί, παιδιά όλα τα λεφτά, σε ξεσηκώνουν…» και προβληματίστηκα.
Έπρεπε να ακούσω τη δουλειά τους.
Τότε μάλιστα είχαν βγάλει και το ομώνυμο CD (ΛΟΥΔΙΑΣ) το οποίο έκανε δειλά τα πρώτα του παιξίματα στους σταθμούς της Θεσσαλονίκης.
Μια μέρα επισκέφτηκα το φίλο και συνάδελφο Βασίλη Σωτηρίου στον Ραδιοφωνικό Σταθμό που εργαζόταν, και ω του θαύματος!
Εκείνη την ώρα στον «αέρα» ακουγόταν οι παρακάτω στίχοι:
«Μου πες μόνο μια, μεγάλη επιθυμία, να μην αφήσω το χωριό, και το όνειρο της νιότης, να γίνω εγώ αγρότης, δε μου ‘φυγε απ’ το μυαλό……» με το ανατρεπτικό ρεφραίν «Γέρο, γέρο, μας κλέψαν τα λιπάσματα».
Οι στίχοι ΔΕΝ ηταν του Θάνου Μικρούτσικου η κάποιου άλλου τεράστιου δημιουργού του πενταγράμμου, δεν ηταν καν το αποτέλεσμα «ζοχάδας» (που λέει και ο λαός) κάποιου διανοούμενου.
Κι όμως, το συγκεκριμένο τραγούδι έγινε μεγάλη επιτυχία σε όλη τη Μακεδονία αλλά και στην Αθήνα αφού τα Ραδιόφωνα το πήραν και το μετέδιδαν σε καθημερινή βάση (κάτι άλλωστε που έκανα και εγώ στο ραδιόφωνο που εργαζόμουν).
Πρέπει να διευκρινίσω, ότι το «σοκ» όσων πρωτοάκουγαν το τραγούδι ηταν μεγάλο αφού παρέπεμπε σε κάποια τραγούδια επαναστατικά, στρατευμένα, σαν και εκείνα που είχαν γράψει οι Μπακαλάκοι, και πολλοί άλλοι τραγουδοποιοί επαναστάτες.
Και δεν ηταν μόνο το σοκ για το τραγούδι. Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010
«ΛΟΥΔΙΑΣ – ΠΟΤΑΜΟΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ».
Πάει σχεδόν μια δεκαετία που άκουσα να γίνεται λόγος για τη συγκεκριμένη «μπάντα» από τη Θεσσαλονίκη.
Άκουσα πολλά, αρχικά από θαμώνες των χώρων στους οποίους εμφανιζόταν του τύπου «είναι φοβεροί, παιδιά όλα τα λεφτά, σε ξεσηκώνουν…» και προβληματίστηκα.
Έπρεπε να ακούσω τη δουλειά τους.
Τότε μάλιστα είχαν βγάλει και το ομώνυμο CD (ΛΟΥΔΙΑΣ) το οποίο έκανε δειλά τα πρώτα του παιξίματα στους σταθμούς της Θεσσαλονίκης.
Μια μέρα επισκέφτηκα το φίλο και συνάδελφο Βασίλη Σωτηρίου στον Ραδιοφωνικό Σταθμό που εργαζόταν, και ω του θαύματος!
Εκείνη την ώρα στον «αέρα» ακουγόταν οι παρακάτω στίχοι:
«Μου πες μόνο μια, μεγάλη επιθυμία, να μην αφήσω το χωριό, και το όνειρο της νιότης, να γίνω εγώ αγρότης, δε μου ‘φυγε απ’ το μυαλό……» με το ανατρεπτικό ρεφραίν «Γέρο, γέρο, μας κλέψαν τα λιπάσματα».
Οι στίχοι ΔΕΝ ηταν του Θάνου Μικρούτσικου η κάποιου άλλου τεράστιου δημιουργού του πενταγράμμου, δεν ηταν καν το αποτέλεσμα «ζοχάδας» (που λέει και ο λαός) κάποιου διανοούμενου.
Κι όμως, το συγκεκριμένο τραγούδι έγινε μεγάλη επιτυχία σε όλη τη Μακεδονία αλλά και στην Αθήνα αφού τα Ραδιόφωνα το πήραν και το μετέδιδαν σε καθημερινή βάση (κάτι άλλωστε που έκανα και εγώ στο ραδιόφωνο που εργαζόμουν).
Πρέπει να διευκρινίσω, ότι το «σοκ» όσων πρωτοάκουγαν το τραγούδι ηταν μεγάλο αφού παρέπεμπε σε κάποια τραγούδια επαναστατικά, στρατευμένα, σαν και εκείνα που είχαν γράψει οι Μπακαλάκοι, και πολλοί άλλοι τραγουδοποιοί επαναστάτες.
Και δεν ηταν μόνο το σοκ για το τραγούδι.
Labels:
άρθρα,
αφιερώματα,
βασίλης τσούγκαρης,
μουσικές,
συγκροτήματα,
σχόλια
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου