Ενόψει των κρισίμων εκλογών...

Σπίτι μου είναι οι Αιγές κι όλη η Ελλάς μ΄ανήκει, το εγώ μου δεν απεμπολώκι ας το πουλούν οι λύκοι. & Χρώμα δεν έχω κι αρχηγό, χρώμα ο εαυτός μου, ότι για μένα αληθινό είναι και ο Θεός μου. & Δεν με χωρίζουν σύνορα ούτε και αποχρώσεις, μες ΄τα δικά μου όρια Ρωμιέ θα μ΄ανταμώσεις. & Δεν θα σου πω γιατί και πως, πίστεψες στο ταγό σου, μάθε να είσαι ο αρχηγός, εσύ κι ο εαυτός σου. & Υπόστειλλε συνθήματα, στο ψέμα μην ενδίδεις, ψεύτηκα λόγια σου ταζαν στα χρόνια της οδύνης. & Τα φέϊγ βολάν που σου διναν κίβδηλα μόνο ήταν, και το χρυσένιο Πακτωλό, μόνο αυτοί τον είδαν. & Ότι για σένα αληθινό, είναι πάντα και σώφρων ,, άσε μονάχο το ταγό, και πέσ΄του,“φίλε μονάχος μείνε“. & Δύο ετικέττες ήμασταν, απλά με άλλο χρώμα, ίσως εγώ με κόκκινο ,κι εσύ με μπλέ κορώνα. & Δύστυχα χρόνια δίσεκτα περάσαμε κι οι δύο, εγώ εδώ κι εσύ αλλού, σε άλλο καφενείο. & Σε προσπερνούσα κι έλεγα: Φτου σου παληό προδότη, το ίδιο μου λεγες κι εσύ, κι ας είχες ίδια πόρπη & Φάγαν μιλιούνια αδερφέ Κι εσύ ωϊμέ πεινούσες, και εκμαγεία λάξευες, θεούς και προσκυνούσες. & Ότι νομίζεις εθνικό κάν΄το εθνικό να είναι, γιατί μονάχα απ΄το λαό, η Ελλάς,Ελλάς θα είναι. & Δίσεκτα χρόνια έρχονται ξανά συνέλληνα μου, κλείσε τα΄αυτιά σου στους αυλούς κι έλα κι εσύ σιμά μου. & Και πάψε πια να προσκυνάς Θεούς και εκμαγεία, κύμβαλα αλαλλάζοντα ηχούνε τα ηχεία, & και μη σε πιάσουν οκνηρό, τον ύπνο να καθεύδεις, τα εξ΄απίνης έρχονται, και πάψε να κωφεύεις. & Το εγώ μου δεν απεμπολώ, το ναι δε παζαρεύω, Θεούς της Γης δε προσκυνώ, ταγούς δεν ικετεύω. ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΝΛΗΣ

ΔΙΧΩΣ ΤΙΤΛΟ

ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΣΕ ΠΟΙΗΣΗ, όταν τα ταξίδια της ψυχής και του νου σε γυρίζουν στην "Ηπειρο της καταστροφής", όλα είναι στο μυαλό μπερδεμένα.

Ολα είναι στην καρδιά ΞΕΚΑΘΑΡΑ.

Ο φίλος μου ο MARINERO "ταξιδεύει" και μας καλεί στο δικό του- δικό μας ταξίδι.

ΔΙΧΩΣ ΤΙΤΛΟ Παράξενο που είναι εδώ να με κρατάνε

Οι φλόγες οι φωτιές τα δυο σου μάτια

Σαν υπνοβάτης ναυαγός όπως χαμένος

Σε μία θάλασσα καημού σε μιαν ανάσα

Παράξενο που είναι εδώ να με κρατάνε

Φάροι, ταξίδια και νησιά με φώτα άδεια

Το σφύριγμα του αέρα απά στα ξάρτια

Η πρωινή ομίχλη κι η μπουράσκα

Απόψε στην καρδιά μου νηοψία

Ρεσάλτο και κραυγές πνιγμένων

Μαύρες σκιές, θανάτου υποψία

Σβηστά φανάρια μπάρκων γερασμένων

marinero

ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ

Δυο από τα ποιήματα του θαλασσινού ποιητή ΝΙΚΟΥ ΚΑΒΒΑΔΙΑ μελοποιημένα απο τον Θάνο Μικρούτσικο, και τραγουδισμένα από τον Γιάννη Κούτρα. 1) ΑΡΜΙΔΑ 2) ΕΝΑ ΜΑΧΑΙΡΙ Για εκείνους που θέλησαν να ταξιδέψουν,αλλά οι "θάλασσες" τους ήταν "μακριά"!

Από το πολύ καλό http://www.greektube.org/