εκδήλωση-συζήτηση "Τέχνη και Ψυχανάλυση" - 30/09 στο Σπίτι της Κύπρου

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΟΥ (MES STARS ΕΤ ΜΟΙ)

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ ΔΗΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΧΑΝΙΩΝ ΥΨΗΛΑΝΤΩΝ 15ΤΚ 73135 - ΧΑΝΙΑ ΤΗΛ : 2821087098 - 2821087077 FAX : 2821074332 EMAIL : dipeh@otenet.gr Web Site : www.dipeh.gr

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΟΥ (MES STARS ΕΤ ΜΟΙ) Δήμος Χανίων - ΔΗΠΕΧ 11/9/2009 - 13/9/2009 Δημοτικός Κινηματογράφος ΚΗΠΟΣ 20.00 & 22.00 5 € ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΟΥ (MES STARS ΕΤ ΜΟΙ)

- ΓΑΛΛΙΑ 2008 (Έγχρ,) Διάρκεια 88' Σκηνοθεσία Λετίσια Κολομπάνι

Με την προσωπική του ζωή σε τέλμα ο Ρομπέρ βρίσκει καταφύγιο στην ενασχόληση με τη ζωή των άλλων, θεωρώντας πιο εύκολο να λύσει τα προβλήματα των απόμακρων διασημοτήτων παρά τα δικά του και κυρίως τη σχέση του με την αγαπημένη του σύζυγο με την οποία βρίσκεται σε διάσταση.

ΟΤΑΝ Η ΤΕΧΝΗ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΒΟΛΕΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΜε αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου, ο φίλος και συνεργάτης ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΡΟΒΑΔΟΣ, διαχειριστής του Προβολέα της Τέχνης και του Πολιτισμού κάνει μέσα από το site του ένα πολύ ξεχωριστό αφιέρωμα στην εποχή εκείνη.

Αναφέρεται στα καλλιτεχνικά και Πολιτιστικά δρώμενα εκείνης της δύσκολης εποχής και στο πως το θέατρο, το τραγούδι, οι τέχνες αντιμετώπιζαν την Χούντα των συνταγματαρχών.

Το Πολυτεχνείο απετέλεσε την κορυφαία πράξη αντίστασης στο καθεστώς της απριλιανής δικτατορίας, αφού ήταν η μαζικότερη και πιο έντονη αντίδραση στο κέντρο της Αθήνας και κατάφερε να αφυπνίσει τους έως τότε απαθείς -στην πλειοψηφία τους- κατοίκους του «Κλεινού Άστεως».

Βεβαίως δεν αποτελεί και την μοναδική.

Η πρώτη πράξη μαζικής διαμαρτυρίας κατά της αμερικανοκίνητης δικτατορίας, έγινε στην κηδεία του αείμνηστου Γ. Παπανδρέου στις 3 Νοεμβρίου 1968 τον πρώτο κι όλα χρόνο της. Πολλοί πολιτικοί αναλυτές παρουσιάζουν ως «εμπνευστή» του Πολυτεχνείου τα γεγονότα στο Παρίσι τον Μάη του 1968 και τον ξεσηκωμό των φοιτητών του Πανεπιστημίου Κολούμπια στις ΗΠΑ κατά του πολέμου του Βιετνάμ.

Όμως το δικό μας αντικείμενο δεν θα είναι η πολιτική, αλλά η καλλιτεχνική ανασκόπηση της εποχής.

Οι καλλιτέχνες (όσοι από αυτούς δεν συνελήφθησαν από τις πρώτες μέρες και δεν συνεργάστηκαν ), αφού ξεπέρασαν το πρώτο μούδιασμα του αιφνιδιασμού, με υπονοούμενα που προσθέτανε στα διάφορα νούμερα -κυρίως της επιθεώρησης-, προσπαθούσαν να αφυπνίσουν το λαό.

Κάποιοι κατάφεραν να φύγουν στο εξωτερικό και από εκεί «ανενόχλητοι» να δρουν κατά της δικτατορίας.

Από τον μεγάλο μας συνθέτη Μ. Θεοδωράκη, έως την αξέχαστη Μ. Μερκούρη που η δικτατορία της αφαίρεσε την ελληνική ιθαγένεια και τον Λ. Καραλή, τον Α. Καλογιάννη, την Μ. Φαραντούρη κ.α., που με εμφανίσεις, περιοδείες, τραγούδια κείμενα και θεατρικά, αντιστέκονταν και κατήγγειλαν τα έργα και τις ημέρες των συνταγματαρχών.

Από το 1972 και ιδιαίτερα το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του 1973, όταν η δικτατορία προσπαθεί να φορέσει «δημοκρατικό» μανδύα στο καθεστώς της και αίρει μερικώς την λογοκρισία, εμφανίζονται δειλά, δειλά στο προσκήνιο και οι πρώτες φωνές αντίδρασης από τους εδώ καλλιτέχνες. (σ.σ. Θυμάμαι τον τραγουδιστή Πάνο Κόκκινο, να τραγουδά Θεοδωράκη σε κάποιο Νυχτερινό κέντρο της Αχαρνών).

Βεβαίως πρωτοπόρο και σε αυτή την περίπτωση το θέατρο.

Το 1971-72 κάποιοι νεαροί τότε ηθοποιοί, ανάμεσα τους η Άννα Παναγιωτοπούλου και ο Σταμάτης Φασουλής, δημιουργούν το «Ελεύθερο Θέατρο» και ανεβάζουν έργα πρωτοποριακά για την εποχή και «ολίγον» επικίνδυνα για τη δικτατορία («Η ιστορία του Αλή-Ρέτζο»).

Τα τραγούδια του Μίκη του Καραλή κ.α., κυκλοφορούν παράνομα σε κασέτες, αφού πρώτα τα φέρουν στην Ελλάδα, ριψοκίνδυνοι αντιστασιακοί.

Ο δημοκρατικός ελληνικός λαός, τραγουδάει «Τα τραγούδια του Αγώνα», Το «Πνευματικό Εμβατήριο», το «Σούπερ Μάρκετ» κ.λ.π.).

Οι νεαροί τότε κινηματογραφιστές (Δ. Θέος, Π. Βούλγαρης, Ρ. Μανθούλης, κ.α.) γυρίζουν φιλμάκια μικρού μήκους που πονάνε τη χούντα, με θέματα κοινωνικά και με αποκορύφωμα το φιλμ με τον ξεσηκωμό των Μεγαρέων αγροτών του Γιώργου Τσεμπερόπουλου, (Ο ξεσηκωμός των κατοίκων των Μεγάρων ενάντια στην απόφαση της χούντας ν' απαλλοτριώσει μια μεγάλη αγροτική περιοχή για την εγκατάσταση μιας βιομηχανικής μονάδας και η νικηφόρα έκβαση του αγώνα, που ήταν από τις πρώτες μαζικές εκδηλώσεις κατά της δικτατορίας).

Οι τραγουδηστές Γ, Ζωγράφος, Λ. Παπάς, κ.α., τραγούδησαν τους πόθους και τις ανησυχίες μας.

Οι μπουάτ της εποχής, «Εσπερίδες», «Απανεμιά»με πρωτοπόρα την μπουάτ «Λύδρα», όπου παρουσιάζει τη δουλειά του ο Γιάννης Μαρκόπουλος, με τους Ξυλούρη, Ζούνη, Τσανακλίδου, Ανδρεάδη και με δημιουργίες του Κ.Χ. Μύρη, του Μιχάλη Κατσαρού κ.α., μελοποιημένες από τον Γ. Μαρκόπουλο («Ριζίτικα» δημοτικά Δυτικής Κρήτης, 1971, «Διάλειμμα» 1972, «Ιθαγένεια» Κ.Χ. Μύρης, 1972, «Τα τραγούδια του νέου πατέρα» Μ. Κατσαρός, 1972, κ.α), αποτελούν οάσεις αντίδρασης όχι μόνον στη δικτατορία, αλλά και στη μιζέρια και την προκάτ ψυχαγωγία που καλλιεργούσε η Χούντα.

Αποκορύφωμα αυτής της αντιστασιακής δημιουργίας στο χώρο του θεάτρου, αποτελεί κατά την άποψη μας το θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Το μεγάλο μας τσίρκο».

Για το λόγο αυτό, αλλά και γιατί σχετίζεται άμεσα με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, που σηματοδότησαν και την αρχή της πτώσης της απριλιανής δικτατορίας, θα αναφερθούμε αναλυτικότερα σε αυτό:

Το θεατρικό έργο «Το μεγάλο μας τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη και μουσική του Σ, Ξαρχάκου, που είχε ως θέμα του την ιστορία και τις ταλαιπωρίες του ελληνικού κράτους από τον ερχομό του Όθωνα το 1833 μέχρι την Κατοχή, απετέλεσε σταθμό για τα θεατρικά πράγματα της χώρας μας. Ανέβηκε στις 22 Ιουνίου του 1973 στο θέατρο «Αθήναιον» (τελευταίος χρόνος της απριλιανής δικτατορίας) σε σκηνοθεσία του Κώστα Καζάκου και οι παραστάσεις του ήταν οι μαζικότερες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, έως ότου οι φοιτητές συγκεντρωθούν στο Πολυτεχνείο (Περισσότεροι από 400.000 θεατές).

Στο «Μεγάλο μας Τσίρκο» πρωταγωνιστούσαν, ο Κ. Καζάκος, η Τ. Καρέζη, ο Δ. Παπαγιαννόπουλος, ο Ν. Ξυλούρης, ο Σ. Ξαρχάκος και ο καραγκιοζοπαίχτης Ε. Σπαθάρης, ο Σ. Κωνσταντόπουλος, ο Ν. Κούρος, ο Τ. Περλέγκας, Ν. Δημητράτος και ο Χ. Καλαβρούζος.

Η ανταπόκριση του κοινού ήταν τεράστια και η επιτυχία του έργου μεγάλη.

Για το λόγο αυτό, το έργο θα μεταφερθεί τον επόμενο χειμώνα στο θέατρο «Ακροπόλ» και το καλοκαίρι του 1974 θα συνεχίσει και πάλι στο «Αθήναιον».

Το καθεστώς αντιδρά με αποτέλεσμα Καρέζη και Καζάκος να περάσουν ένα μήνα στα κρατητήρια της Ασφάλειας και οι παραστάσεις να διακοπούν από τα μέσα Οκτωβρίου ως τα μέσα Νοεμβρίου του 1973.

Ξεκινούν και πάλι μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.

Το έργο ανεβαίνει ξανά από τον ίδιο θίασο μετά την πτώση της χούντας σε Αθήνα και επαρχία και γνωρίζει και πάλι τεράστια επιτυχία.

Δ.Σ.Προβάδος

Το Θέατρο Τέχνης σε κρίση

(ΑΠΟ ΤΑ ΝΕΑ http://www.tanea.gr/)

Σε καμπή έπειτα από 66 χρόνια το δημιούργημα του Κάρολου Κουν

Της Έλενας Δ. Χατζηιωάννου exioannou@dolnet.gr ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008

Σε κρίσιμη φάση εισέρχεται το Θέατρο Τέχνης, καθώς λήγει αυτές τις μέρες η θητεία του διοικητικού συμβουλίου και η τριετής θητεία του καλλιτεχνικού διευθυντή Διαγόρα Χρονόπουλου.

Η γενική συνέλευση των μελών τής Ελληνικής Εταιρείας Θεάτρου- Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν, με επίτιμο πρόεδρο τον Βίκτωρα Μελά και πρόεδρο τον Πάνο Σακελλαριάδη, αναμένεται από αύριο να εκλέξουν πλειοψηφικά το νέο διοικητικό συμβούλιο και εκείνο τον καλλιτεχνικό διευθυντή.

Στην προγραμματισμένη για σήμερα πρώτη συνέλευση θα τεθούν θέματα οικονομικά και απολογιστικά, προγραμματισμοί, όπως οι εκδηλώσεις με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Κάρολου Κουν-με κατάληξη το θέμα της εκλογής νέας διοίκησης.

Εκεί είναι εύλογο να συζητηθεί η σκληρή πραγματικότητα που επικρατεί τα τελευταία χρόνια.

Ένα θέατρο με ιστορικό τίτλο, αλλά με περιεχόμενο χλωμό, άτολμο και μια μέθοδο διοίκησης που το εμφάνιζε ως μηχανισμό παραγωγών.

Οι προβληματισμοί και τα σενάρια «βράζουν», ενώ η πιθανότητα απομάκρυνσης του Διαγόρα Χρονόπουλου από τη διεύθυνση και της επανόδου ιστορικών στελεχών, είναι προ των πυλών. Η Μάγια Λυμπεροπούλου και ο Βασίλης Παπαβασιλείου συζητούνται ως ικανοί να επαναφέρουν, μαζί με νεώτερους καλλιτέχνες κοινής καταγωγής, έναν πυρήνα και μια δυναμική που θα αναθερμάνει τις προσδοκίες της θεατρικής κοινότητας για καινούργιο ξεκίνημα του Θεάτρου Τέχνης.

Η κατοχή και διαχείριση του τίτλου είναι εσωτερική υπόθεση της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Ελληνικής Εταιρείας Θεάτρου- Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν, που διαθέτει δύο σκηνέςτο «Υπόγειο», που παραχωρείται από τη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία έναντι ελάχιστου ποσού και το «Θέατρο της Οδού Φρυνίχου»- κληροδότημα του Ιδρύματος Κουτλίδη, που περιήλθε στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου και παραχωρήθηκε επί υπουργίας Μελίνας Μερκούρη στον Κουν, έναντι συμβολικού ενοικίου.

Λειτουργεί με δύο όργανα: το Δ.Σ. (Πάνος Σακελλαριάδης, Κάτια Γέρου, Κωστής Καπελώνης, Θόδωρος Γράμψας) και την Εταιρεία, που αριθμεί 30 μέλη (Βίκτωρ Μελάς, Γιάννης Μόραλης, Άγγελος Δεληβορριάς, Πάρις Τακόπουλος, Θανάσης Βαλτινός, Δημήτρης Μυταράς, Μάγια Λυμπεροπούλου, Ρένη Πιττακή, Κυριάκος Κατζουράκης, Νίκος Χουρμουζιάδης κ.ά.).

Διαβάστε περισσότερα εδώ.

ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ 2008

(ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΒΟΛΕΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ http://www.provoleas.gr/)

Στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού

«Οικείες Ιστορίες» με θέατρο, παιχνίδι ρόλων, έκθεση σκηνογραφικών κατασκευών, θεματική περιήγηση και προβολή εκπαιδευτικού φιλμ με θέμα την καθημερινή ζωή και την κατοικία «αφηγείται» για μία ακόμη χρονιά το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού με αφορμή τον εορτασμό των Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς, από τις 26 Σεπτεμβρίου έως τις 26 Οκτωβρίου 2008.

Την Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου, ημέρα παραδοσιακά αφιερωμένη στα σχολεία, στις 18:00 η Β΄ τάξη του 3ου Δημοτικού Σχολείου Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης Μενεμένης θα παρουσιάσει στο αίθριο του Μουσείου την παράσταση «4 μύθοι του Αισώπου σε διασκευή Γιώργου Δινάλη».

Παιχνίδι Ρόλων με φόντο τη Θεσσαλονίκη του 11ου αιώνα

Το Σάββατο 27 και την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου, από τις 11:00 έως τις 18:00, οι επισκέπτες του Μουσείου θα έχουν την ευκαιρία να λάβουν μέρος σε ένα νέο παιχνίδι ρόλων, επικεντρωμένο αυτή τη φορά στα εκθέματα της μεσοβυζαντινής εποχής, και να συνδυάσουν γνώση και διασκέδαση σε μια ακόμη πρωτότυπη και «διαφορετική» ξενάγηση στο Μουσείο. Με σκηνικό τη Θεσσαλονίκη των αρχών του 11ου αιώνα, οι συμμετέχοντες θα αναζητήσουν στοιχεία στις αίθουσες της μόνιμης έκθεσης του Μουσείου, θα λύσουν γρίφους και θα εκμαιεύσουν πληροφορίες από χαρακτήρες της εποχής, προκειμένου να αποκαλύψουν τη συνομωσία που απειλεί τον αυτοκράτορα και το μέλλον της δυναστείας των Μακεδόνων!

Το παιχνίδι, που αποτελεί συνέχεια της εξαιρετικά επιτυχημένης διοργάνωσης του 2007, οργανώνεται σε συνεργασία με την Ομάδα Παιχνιδιών Φαντασίας και Ρόλων του Δήμου Θέρμης, τον Σύλλογο Παιχνιδιών Στρατηγικής και Φαντασίας Θεσσαλονίκης και τη δημιουργική ομάδα Last Factory Toy.

Δηλώσεις συμμετοχής έως 22 Σεπτεμβρίου, στο τηλ. 2310868570 (κ. Χωτίδου).

«Golfo 2.3 beta» από την Εταιρεία Θεάτρου «Χώρος»

Τη Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου στις 9 μ.μ., θα παρουσιαστεί στο αίθριο του Μουσείου η παράσταση «Golfo 2.3 beta» από την Εταιρεία Θεάτρου «Χώρος», σε σκηνοθεσία Σίμου Κακάλα.

Η παράσταση μεταμορφώνει το πρωτότυπο κείμενο του Σ. Περεσιάδη, υιοθετώντας την αισθητική των ιαπωνικών κόμικ μάνγκα, τόσο στο εικαστικό όσο και στο κινησιολογικό της μέρος, και συνδυάζοντας αρμονικά ετερόκλητα στοιχεία, όπως μάσκες, video art και θέατρο σκιών.

Η Εταιρεία Θεάτρου «Χώρος» ξεκίνησε τη δραστηριότητά της το 2004 στη Θεσσαλονίκη.

Έχει βραβευτεί από την Ένωση Ελλήνων Κριτικών για τη συνολική της δραστηριότητά κατά το 2007 και ιδιαίτερα για τις παραγωγές «Γκόλφω» και «Απόκοπος».

Περιοδεύοντας σε πόλεις και χωριά της περιφέρειας, σε απομακρυσμένες και παραμεθόριες περιοχές, η κάθε παραγωγή εξελίσσεται και ολοκληρώνεται και στη συνέχεια το σύνολο αυτής της δουλειάς παρουσιάζεται στα αστικά κέντρα.

Η παράσταση παρουσιάζεται στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού με αφορμή τον σχεδιασμό νέων κοστουμιών και μασκών από τη Μάρθα Φωκά, στο πλαίσιο της διπλωματικής της εργασίας στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ.

Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ.