Του Δρ. Δ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ
ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΕΡΕΥΝΗΤΩΝ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΤΗΣ ΣΚΠ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΠΤΙΚΗ ΝΕΥΡΙΤΙΔΑ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ.
Η διάσταση αυτών των απόψεων ποικίλλει από το 20% έως και το 75% πάντοτε σε ότι αφορά την συχνότητα και την χρονική διάρκεια της νόσου.
Έτσι λοιπόν υπολογίζουν ένα ρίσκο 20% μετά από 2 χρόνια εμφάνισης ΣΚΠ κατόπιν ιδιοπαθούς οπτικής νευρίτιδας. Μετά από 5 χρόνια το ρίσκο αυξάνει σε 40%.
Γενικά με την πρόοδο του χρόνου η οπτική νευρίτιδα και η ΣΚΠ πλησιάζουν όλο και περισσότερο η μία με την άλλη, π.χ. μετά από 15 χρόνια το ποσοστό σύγκλισης φτάνει στο 80%.
Βέβαια ουσιαστικό ρόλο παίζει και αν στο μεταξύ διάστημα έχει ληφθεί για την οπτική νευρίτιδα ειδική αγωγή ή όχι.
Η έλλειψη θεραπευτικής αγωγής αυξάνει όλο και περισσότερο την σύγκλιση των δύο ασθενειών.
Η ΡΑΓΟΕΙΔΙΤΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΑΘΗΣΗ ΤΗΣ ΙΡΙΔΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΚΤΙΝΩΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΟΦΘΑΛΜΟΥ Η ΟΠΟΙΑ ΣΥΝΗΘΩΣ ΣΥΝΟΔΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΡΕΥΜΑΤΟΠΑΘΕΙΕΣ.
Πολλές φορές είναι δυνατόν να εμφανιστεί μαζί με την ΣΚΠ μια νευρολογική νόσο που προσβάλλει το ΚΝΣ.
Τα τελευταία χρόνια η ΣΚΠ μαζί με την ραγοειδίτιδα και άλλες ρευματοειδείς παθήσεις δείχνουν μια προτίμηση «συνύπαρξης» με αποτέλεσμα να σκέφτεται κάποιος μια πιθανή ανοσολογική αντίδραση πίσω από τον συνδυασμό αυτών των νοσημάτων.
Πολλές φορές η ραγοειδίτιδα μπορεί να μιμηθεί και την συμπτωματολογία της οπτικής νευρίτιδος λόγω της μείωσης της οπτικής οξύτητας και του πόνου του οφθαλμού.
Σε όλες τις περιπτώσεις η έγκαιρη διάγνωση και η άμεση θεραπεία είναι απαραίτητη για να αποφύγουμε την εξέλιξη των συμπτωμάτων.