Bασικός σκοπός του Φροντιστηρίου είναι να γνωρίσουν οι φοιτητές της Σχολής, τον πλούτο της ορθόδοξης λατρείας βιώνοντας τη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας.
Ακόμη ο ίδιος χορός παρουσιάζει σε διάφορες ακολουθίες και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και κατά τρόπο πρότυπο και σύμφωνο με τις αρχές της παράδοσης της ψαλτικής τέχνης, βυζαντινά καί μεταβυζαντινά μελουργήματα μεγάλων εκκλησιαστικών συνθετών.
Συμμετέχει επίσης στις ορκωμοσίες των πτυχιούχων των Tμημάτων, σε πανηγυρικές εκδηλώσεις, εορτές και επιστημονικά συνέδρια της Θεολογικής Σχολής και του Πανεπιστημίου γενικότερα.
Η εργώδης δραστηριότητα του Χορού έχει ως στόχο να προβάλλει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό τον θησαυρό της σπουδαίας και μεγάλης πολιτισμικής δημιουργίας του ελληνοορθοδόξου κόσμου και τον μακροβιότερο στον κόσμο γραπτό μουσικό μας πολιτισμό.
Ο Χορός Ψαλτών, έχει χοράρχη καί διδάσκαλο τον πρωτοπρεσβύτερο Σπυρίδωνα Αντωνίου, καθηγητή τον Προπτυχιακών και Μεταπτυχιακών μαθημάτων της Bυζαντινής Mουσικολογίας καί Ψαλτικής Tέχνης στόν τομέα «Λατρείας, Αρχαιολογίας και Tέχνης» του Tμήματος Ποιμαντικής και Kοινωνικής Θεολογίας.
Τα μέλη του Χορού
Αντωνίου Νεκτάριος
Mπαζούκης Αθανάσιος
Παπατζαλάκης Δήμος
Καραμπίνης π. Γεώργιος
Παρπαράς Γεώργιος
Παρθενόπουλος Γιάννης
Περσυνάκης Δημήτρης
Ξυνάδας Εμμανουήλ
Mάνθος Δημήτριος
Tσίτσης Αρτέμιος
Αντωνίου Σταύρος
Αντωνίου Γεώργιος
Kολτσικίδης Αναστάσιος
Xρηστίδης Ηλίας
Ψωμάς Kυριάκος
Πατσίδης Nαούμ
Καρακάσης Αθανάσιος
Nυστάζος Γεώργιος
Παναγιωτόπουλος Θεόδωρος
Αναστασόπουλος Στέλιος
Παπαϊωάννου Σωτήρης
Ιωαννίδης Χρυσοβαλάντης
Χορωδία του Καθεδρικού του Αγίου Γεωργίου της πόλης Novi Sad (Σερβία)
Η Χορωδία του Καθεδρικού ναού του Αγ. Γεωργίου της πόλης Novi Sad ακολουθεί την πλούσια παράδοση των εκκλησιαστικών χορωδιών της Σερβίας από την περιοχή Backa και την πόλη Novi Sad, ιδιαίτερα εκείνη της Χορωδίας του Καθεδρικού Ναού του Novi Sad (1939-1946), η οποία στο ζενίθ της συγκαταλεγόταν στις καλύτερες χορωδίες της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Οι δραστηριότητες της νέας Χορωδίας του Καθεδρικού Ναού ξεκίνησαν το 1987, όταν αυτή περιήλθε στη δικαιοδοσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας του Novi Sad.
Τον Οκτώβριο του 1992 η χορωδία ονομάστηκε «Άγιος Γεώργιος».
Τα μέλη της είναι μαθητές, σπουδαστές μουσικής και ερασιτέχνες χορωδοί με σχετική εμπειρία στο χορωδιακό τραγούδι.
Η συγκεκριμένη Χορωδία ιδρύθηκε πριν από τον πρόσφατο πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία και στόχος της είναι «να μετατρέπει την κάθε θεία λειτουργία στον Καθεδρικό ναό σε μια συναυλία θρησκευτικής μουσικής».
Το τρέχον ρεπερτόριο της χορωδίας περιλαμβάνει σερβική, ρωσική και βουλγαρική θρησκευτική χορωδιακή μουσική του 18ου, 19ου και 20ού αιώνα, συνθέσεις που προέρχονται από την παλαιότερη μουσική παράδοση (βυζαντινή, μεσαιωνική σερβική και ύστερη μονοφωνική), ρωσικές πολυφωνικές συνθέσεις του 17ου αιώνα καθώς και έργα σύγχρονων συνθετών εκκλησιαστικής μουσικής (J. Tavener, A. Part, I. Moody, X. Busto, R. Watson, P. Aston...).
Παράλληλα με την καλλιέργεια όλων των μορφών της ορθόδοξης και χριστιανικής εκκλησιαστικής μουσικής, η χορωδία επιχειρεί να παρακινήσει τους σύγχρονους Σέρβους συνθέτες να αναβιώσουν το μουσικό αυτό είδος με νέα έργα.
Πέρα από τη συχνή συμμετοχή της στη θεία λειτουργία του Καθεδρικού ναού του Αγ. Γεωργίου, με τις ευλογίες του Irinej Bulovic, Επισκόπου της περιοχής Backa, η χορωδία αυτή εμφανίζεται σε πολλές εκδηλώσεις τόσο σε τοπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο, εκδηλώσεις που κρίνονται σημαντικές για τη διάδοση των πολιτισμικών στοιχείων της ορθοδοξίας και του σερβικού λαού.
Η χορωδία έχει συμμετάσχει σε πολλές θείες λειτουργίες και εκδηλώσεις ανά τη Σερβία και τα μοναστήρια της.
Από το 1993 και έπειτα, έχει εκπροσωπήσει την Ορθόδοξη Εκκλησία της Σερβίας σε 15 ευρωπαϊκές συναντήσεις νέων Ορθοδόξων, οι οποίες διοργανώθηκαν από τους αδελφούς της μονής Taize (Γαλλία) σε Μόναχο, Παρίσι (1994, 2002), Μπρατισλάβα, Στουτγάρδη, Βιέννη, Μιλάνο (1997, 2005), Taize (1999, 2000), Βαρσοβία, Βαρκελώνη, Λισσαβόνα, Βουδαπέστη και Γενεύη.
Οι πιο σημαντικές εμφανίσεις σε συναυλίες και θείες λειτουργίες είναι οι εξής: συναυλία στο Γιουγκοσλαβικό Πολιτιστικό Κέντρο στο Παρίσι (29.12.1994), συναυλία στον Καθεδρικό ναό του Αγ. Αμβρόσιου στο Μιλάνο (30.12.1998), συναυλία στον Καθεδρικό ναό του Norwich (Μ. Βρετανία) (5.10. 1999), συναυλία στον ναό του Αγ. Στεφάνου στην Πάδοβα (26.12.2000), συναυλία στον Καθεδρικό ναό του St. Augusto στη Βαρκελώνη (31.12.2000), συναυλία στον Καθεδρικό ναό του Norwich (8.05.2002), συναυλία στον ναό του Αγ. Αλεξάνδρου στο Μπέργκαμο (26.12.2002), συναυλία στον ναό της Αγ. Μαγδαληνής στο Παρίσι (30.12.2002), συναυλία στον ναό του Αγ. Παύλου στο Αμβούργο (30.12.2003), συναυλία στον Καθεδρικό ναό του Αγ. Νικολάου στη Λιουμπλιάνα της Σλοβενίας (30.01.2004), συναυλία στην εκκλησία του Αγ. Δομήνικου στη Λισσαβόνα (30.12. 2004), συναυλία στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης (03.04.2006), συναυλία στον ναό της Αγ. Σοφίας στη Στοκχόλμη (14.09.2007), εμφάνιση στην αίθουσα συναυλιών του Κροατικού μουσικού ιδρύματος στο Ζάγκρεμπ της Κροατίας (31. 01. 2008).
Δισκογραφία:
- CD και κασέτα Ρωσική εκκλησιαστική μουσική στο Novi Sad, Χορωδία του Καθεδρικού Ναού του Αγ. Γεωργίου του Novi Sad - Beseda - Prometej, Novi Sad, 1997.
- CD Stevan St. Mokranjac (1856-1914) Λειτουργία του Αγ. Ιωάννη του Χρυσόστομου,
Χορωδία του Καθεδρικού Ναού του Αγ. Γεωργίου του Novi Sad, Συναυλία στη Συναγωγή του Novi Sad, Audio Records, Novi Sad, 2000.
CD New Sound 16 (με άλλους καλλιτέχνες), Sokoj-Mic, Βελιγράδι, 2000.
CD Ορθόδοξη Εκκλησιαστική Μουσική του Χθες και του Σήμερα, Χορωδία του Καθεδρικού Ναού του Αγ. Γεωργίου του Novi Sad /Ζωντανή ηχογράφηση από το Φεστιβάλ Norfolk&Norwich, Merlin Audio, Norwich, Χορωδία του Καθεδρικού Ναού του Αγ. Γεωργίου, Novi Sad, 2002.
CD Svyati, Χορωδία του Καθεδρικού Ναού του Αγ. Γεωργίου του Novi Sad, 2004.
Κριτικές:
«Δεν υπάρχει αμφιβολία για την επιτυχία του φεστιβάλ αυτού.
Με δάκρυα στα μάτια το κοινό χειροκρότησε όρθιο τη Χορωδία του Καθεδρικού του Αγ. Γεωργίου από το Novi Sad και στις τέσσερις συναυλίες της, τα εισιτήρια των οποίων είχαν εξαντληθεί από νωρίς» (Ian Collins, Easter daily press, 11 Οκτωβρίου 1999).
«Το πραγματικό θαύμα έγκειται στην ανακάλυψη του εύρους του ρεπερτορίου και της ιδιαίτερης δεξιοτεχνίας αυτής της χορωδίας που αποτελείται από σπουδαστές και ερασιτέχνες χορωδούς» (Hilary Finch, Times, 11 Οκτωβρίου 1999).
Bogdan Djakovic
Γεννήθηκε στο Novi Sad το 1966. Είναι μουσικολόγος και μαέστρος, απόφοιτος του Τμήματος Μουσικολογίας της Μουσικής Σχολής του Βελιγραδίου.
Κάτοχος τίτλου σπουδών ειδίκευσης της Ακαδημίας Τεχνών του Novi Sad με θέμα «Ανάπτυξη του χορωδιακού τραγουδιού στο Novi Sad κατά τον μεσοπόλεμο, 1914-1941».
Η έρευνά του στην ιστορία της σερβικής μουσικής εστιάζεται στην ανάπτυξη της μουσικής της ορθόδοξης εκκλησίας κατά τον 19ο και τον 20ό αιώνα.
Μετά από πολυετή παρουσία στο χορωδιακό τραγούδι σε πολλά φημισμένα χορωδιακά σύνολα της Σερβίας και της Γιουγκοσλαβίας, ίδρυσε την εκκλησιαστική χορωδία «Άγιος Στέφανος της Δεκάνης» και στη συνέχεια τη Χορωδία του Καθεδρικού ναού του Αγ. Γεωργίου το 1987 στο Novi Sad, της οποίας πλέον είναι μαέστρος.
Από το 1993 συμμετέχει ως βοηθός μαέστρος του καθηγητή Dimitrije Stefanovic (Oxon.), του Διευθυντή του Ινστιτούτου Μουσικολογίας της Σερβικής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών, σε 11 θερινούς κύκλους σπουδών ορθόδοξων ψαλμών (15ος -19ος αιώνας) και χορωδιακής μουσικής (19ος - 20ός αιώνας) που ήταν αφιερωμένοι στον Σέρβο συνθέτη Kornelije Stankovic (1831-1865) και που διοργανώθηκαν από την Danica Petrovic σε πολλές πόλεις και μοναστήρια της Σερβίας, της Βουδαπέστης και της Sentandreja στην Ουγγαρία. Παρακολούθησε σεμινάριο (Master class) διευθυντή χορωδίας από τους καθηγητές Uwe Gronostay και Hartmut Haenchen στο Harlem τον Ιούνιο του 2003. Από το 1994 και εντεύθεν ο Djakovic διατελεί βοηθός καθηγητή στο Τμήμα Μουσικολογίας της Ακαδημίας Τεχνών του Novi Sad, ενώ από το 2002 είναι καθηγητής στο Τμήμα Μουσικής Θεωρίας/ Χορωδιακών Σπουδών. Τέλος, από το 2005 και μετά έχει τη θέση του Αντιπρύτανη (Μουσικό Τμήμα) της Ακαδημίας Τεχνών του Novi Sad.
«Τρεις Ιεράρχες» - το πρόγραμμα
Μέγαν εύρατο / ήχος γ΄ / απολυτίκιο Αγίου Δημητρίου
Κατευθυνθήτω η προσευχή μου / ψαλμός , στ. / Αγιορειτική παράδοση - ΙΓ΄ αι. / ήχος πλ.δ΄ / μέλος αργό παπαδικό
Ω του παραδόξου θαύματος / ήχος πλ.δ΄ / στιχηρό προσόμοιο Εσπερινού
Παναγία Δέσποινα / Θεοτοκίον Εσπερινού / ήχος πλ. β΄/ μέλος Θρ. Στανίτσα Άρχοντα Πρωτοψάλτου Μ.Χ.Ε.
Στρατείαν τήν εν γή / Κάθισμα από τήν Μεγ. Εβδομάδα του Αγ. Δημητρίου / ποίημα Αλεξίου Νικαίας / ήχος α΄
Νικηφόρον Αθλητήν / ήχος δ΄ / Κοντάκιο στόν Αγ. Δημήτριο Ρωμανού του Μελωδού / Εφύμνιον παλαιόν.
Τη των ασμάτων τερπνότητι / στιχηρόν της Λιτής / ήχος α΄ / Ανατολίου / Μέλος Γερμανού Νέων Πατρών - ΙΖ΄ αι.
Τρισαριστέυ, αντιλήπτωρ ημών / οκτάηχο / Δοξαστικό του Αγ. Δημητρίου, ποίημα Ιωάννου Σταυρακίου / Μέλος Γερμανού Νέων Πατρών - ΙΖ΄ αι.
Τον στρατιώτην τόν λαμπρόν / Καλοφωνικόν μάθημα / ήχος δ΄ / Μανουήλ Χρυσάφη - ιε΄αι.
Άγιος ο Θεός / παλαιόν / ήχος β΄
Χορωδία του Νόβισαντ
Άγιος ο Θεός / Ησαΐας ο Σέρβος - 15ος αι. / σολίστας: Νέναντ Ρίστοβιτς
Ο Μονογενής Υιός του Κορνέλιε Στάνκοβιτς (1831-1865) / αντίφωνο β' της θείας λειτουργίας
Επί σοι Χαίρει του Κορνέλιε Στάνκοβιτς (1831-1865) / ύμνος της Θεοτόκου της Θείας Λειτουργίας του Μεγάλου Βασιλείου
Άξιόν Εστί του Κορνέλιε Στάνκοβιτς (1831-1865) / ύμνος της Θεοτόκου της Θείας Λειτουργίας του Χρυσοστόμου
Ευλόγει η ψυχή μου / του Μιχαήλ Ιππόλυτ Ιβάνωφ / αντίφωνο α' της Θείας Λειτουργίας
Δόξα εν υψίστοις του Ανατόλι Λιάντοφ (1855-1914) / Στιχηρό του Όρθρου της Χριστού Γεννήσεως
Ποτήριον Σωτηρίου / Νικολάι Ρίμσκι Κορσακώφ (1844-1908) / Κοινωνικόν της Τετάρτης
Άξιόν Εστί του Πάβελ Τσεσνόκωφ (1877-1944) / ύμνος της Θεοτόκου της Θείας Λειτουργίας του Χρυσοστόμου
Τρισάγιος ύμνος / του Στεφάν Σογιάνοβιτς Μοκράνιατς (1856-1914) / Κανών της Ευχαριστίας / εκ της Θείας Λειτουργίας του Χρυσοστόμου / σολίστας: Νέναντ Ρίστοβιτς
Εισάκουσον Κύριε / Μάρκο Ταχτσέβιτς / Ψαλμ. 101
Σε υμνούμεν / Ρέκα Αττίνεν (1885-1956) / ύμνος της Θείας Λειτουργίας
Σώμα Χριστού / Τίκεϊ Ζες (1925) / ήχος πλ. δ. / Κοινωνικόν του Πάσχα
Θεοτόκε Παρθένε / του Αλεξάντερ Λίνγκας (1965) / Τροπάριο της Θεοτόκου / σολίστας: Νέναντ Ρίστοβιτς
Του Δείπνου Σου του Μυστικού / του Ιβάν Μούντι (1964) / Τροπάριον της Θείας Λειτουργίας της Μεγάλης Πέμπτης
Θεοτόκε Παρθένε / Άρβο Παρτ (1935) / Τροπάριο της Θεοτόκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου