Ελπίδα και Σκεπτικισμός
Στις μέρες μας συντελείται μία πολιτιστική αναγέννηση του ποντιακού ελληνισμού, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό.
Χιλιάδες νέοι ποντιακής και μη καταγωγής διασκεδάζουν, χορεύουν, τραγουδούν, συγκινούνται, ερωτεύονται υπό τον ήχο της ποντιακής λύρας.
Άνθρωποι της τέχνης και του πολιτισμού εμπνέονται από τα πάθη και την καθημερινή ζωή των Ποντίων και γράφουν στίχους, μυθιστορήματα, θεατρικά έργα, ζωγραφίζουν ή σμιλεύουν την πέτρα.
Νέοι επιστήμονες μελετούν την ιστορία, τα πολιτικοοικονομικά δεδομένα, την λαογραφία των Ποντίων στο χθες και στο σήμερα.
Η φοιτητιώσα νεολαία έχει δημιουργήσει «πολιτιστικές φωλιές» σε όλες σχεδόν τις φοιτητουπόλεις της Ελλάδας.
Η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδας (Π.Ο.Ε.) συνασπίζοντας 357 πρωτοβάθμια σωματεία έβγαλε από το τέλμα της πολυδιάσπασης και της παραλυσίας τον οργανωμένο ποντιακό χώρο έχοντας δείξει στα 4 χρόνια της ζωής της απτά αποτελέσματα στην προσπάθεια αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ποντίων και σε πολλά άλλα επιμέρους θέματα.
Παράλληλα πριν από 2,5 χρόνια έδωσε βήμα λόγου στην νεολαία δημιουργώντας την Συντονιστική Επιτροπή Νεολαίας της Π.Ο.Ε.
Οι νέοι ποντιακής καταγωγής έχουμε πλέον το δικό μας δευτεροβάθμιο όργανο που με σεβασμό στην αποκέντρωση και την αντιπροσωπευτικότητα συνεδριάζει κάθε μήνα οργανώνοντας τις κεντρικές πολιτικές δράσεις της νεολαίας (http://www.neolaia.poe.org.gr/).
Αυτό αποκρυσταλλώνεται έμπρακτα στις δύο μεγαλύτερες εκδηλώσεις της, το πανελλήνιο φεστιβάλ ποντιακών χορών, και στην πανελλήνια συνάντηση ποντιακής νεολαίας, και στη μαζική συμμετοχή της νεολαίας στην ετήσια πανελλήνια συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την Ποντιακή γενοκτονία.
Σίγουρα υπάρχουν πολλά προβλήματα που πρέπει να υπερβούμε και έχουμε να διανύσουμε πολύ δρόμο μέχρι την τελική δικαίωση των πολιτικών αγώνων για πολλά επιμέρους ζητήματα.
Οι άνθρωποι που ασχολούνται με τα ποντιακά θέματα προέρχονται από την ίδια κοινωνία στην οποία βλέπουμε να υπάρχουν με ιδιαίτερη ένταση φαινόμενα όπως η οικογενειοκρατία, ο νεποτισμός, τα οικονομικά σκάνδαλα και ο εύκολος πλουτισμός, η πνευματική ρηχότητα και ο οπορτουνισμός κ.α.
Αυτά τα φαινόμενα οφείλονται σε δύο βασικούς λόγους: α) στο έλλειμμα δημοκρατίας και β) στην απόσυρση και στην απογοήτευση των άξιων και ηθικών ανθρώπων από την πολιτική με αποτέλεσμα «μεταξύ των τυφλών να επικρατεί ο μονόφθαλμος».
Έτσι λοιπόν γίνεται επιτακτική η ανάγκη συστράτευσης όλων των υγιών δυνάμεων του χώρου, ανάδειξης του γνήσιου ανιδιοτελούς εθελοντισμού και απεγκλωβισμού από κομματικές καθοδηγήσεις και κατώτερα ψυχολογικά συμπλέγματα.
Κωτίδης Χαράλαμπος
Πρόεδρος Συντονιστικής Επιτροπής Νεολαίας της Π.Ο.Ε.
Ο αθλητισμός ως φορέας μηνυμάτων συναδέλφωσης και μνήμης.
του Φάνη Μαλκίδη
Σε εκδήλωση της παλαιότερης ποντιακής οργάνωσης στην Αυστραλία (έτος ίδρυσης 1958), της Ποντιακής Αδελφότητας Νότιας Αυστραλίας στην Αδελαίδα, της Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων Αυστραλίας και της ποδοσφαιρικής ομάδας των Ποντίων «Ποντιακοί Αετοί», είχαμε κάνει αναφορά για τη σημασία του αθλητισμού στον Πόντο.
Ο αθλητισμός αποτελούσε σημαντική παράμετρο της κοινωνικής ζωής των Ελλήνων, στον Πόντο, όπως άλλωστε και σε όλη την Ανατολή.
Ο Πανιώνιος και ο Απόλλωνας στη Σμύρνη είναι δύο άλλα χαρακτηριστικά και σαφώς όχι μοναδικά παραδείγματα.
Το κολέγιο της Μερζιφούντας «Ανατόλια» και η ποδοσφαιρική του ομάδα «Πόντος», συμπυκνώνουν την νεότερη ιστορία των Ελλήνων στην περιοχή, η οποία όπως είναι γνωστό, κατέληξε με ευθύνη των Νεότουρκων και των Κεμαλικών στην γενοκτονία.
Η ποδοσφαιρική ομάδα και οι αθλητές της - μαθητές του «Ανατόλια» - ήταν ανάμεσα στα θύματα της γενοκτονίας, που δολοφονήθηκαν, κάποιοι εξ αυτών και στην διαδικασία των αποκαλούμενων «δικαστηρίων ανεξαρτησίας».
Οι μαθητές - αθλητές της ποδοσφαιρικής ομάδας «Πόντος» καταδικάσθηκαν σε θάνατο έχοντας σαν βασική κατηγορία την εμφάνιση της ομάδας:
Άσπρες και μπλε οριζόντιες ρίγες και το γράμμα «Π» στο στήθος.
Ως ένδειξη τιμής προς τους νέους αυτούς ανθρώπους που θυσιάστηκαν, παρότι ο αθλητισμός ενώνει και δεν είναι μέσο βίας και εκδίκησης, είχαμε προτείνει στην ομιλία μας το περασμένο Μάιο η μοναδική ποδοσφαιρική ομάδα των Ποντίων στην Αυστραλία, οι «Ποντιακοί Αετοί», να αναλάμβανε μία σχετική πρωτοβουλία.
Το ετήσιο φιλικό παιχνίδι της ομάδας που γίνεται στη Μελβούρνη κάθε φθινόπωρο φέτος να το αφιέρωνε στη μνήμη των αθλητών συμπατριωτών τους, της ομάδας «Πόντος», φορώντας μάλιστα τη φανέλα που είχαν 90 χρόνια πριν.
Μία απλή, ωστόσο συμβολική και πολύ ουσιαστική ενέργεια για τα αυτά νέα παιδιά που δεν μπόρεσαν να χαρούν ούτε τη χαρά της γνώσης, ούτε του αθλητισμού.
Γι΄ αυτά τα παιδιά που το Σεπτέμβριο του 1921 έχασαν τη ζωή τους πριν καλά- καλά προλάβουν να τη γνωρίσουν.
Οι Ποντιακοί Αετοί το έπραξαν και σε μία σημαντική αθλητική εκδήλωση φόρεσαν το αντίγραφο της φανέλας της ιστορικής ομάδας «Πόντος», παίζοντας ποδόσφαιρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου