Αφιέρωμα στον Τάσο Χαλκιά

ΚΟΥΛΑΞΙΖΗΣ ΛΑΖΑΡΟΣ-ΣΟΛΟ ΑΚΟΡΝΤΕΟΝ

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΖΙΣΤΟΥΔΗΣ ZORBAS

Ίρις Μαυράκη - ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Γεννήθηκε στην Αφρική από Ρόδιο πατέρα και Αυστριακή μητέρα.

Η οικογένειά της επέστρεψε στην Ρόδο αφού πρώτα η Ίρις είχε την τύχη να αρχίσει να ταξιδεύει σε ηλικία μόλις 2 ετών κάτι το οποίο θα παίξει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση του χαρακτήρα της και στον χάρτη των πολλαπλών αναζητήσεων της σαν άνθρωπος και σαν καλλιτέχνης. Με την ευχέρειά της να μιλάει διάφορες γλώσσες κατάφερε να ασχοληθεί με διάφορα μουσικά ρεύματα και τραγούδια από πολλές χώρες του κόσμου.

Τα παγκόσμια γεγονότα και οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες του 60 και 70 της έδωσαν δυνατά εφόδια μέσα και από την ΡΟΚ. Παρακολούθησε μαθήματα κλασσικού πιάνου στο παράρτημα του Εθνικού Ωδείου Ρόδου για 8 χρόνια και 2 χρόνια στο Ελληνικό Ωδείο Ρόδου καθώς και Κλασσικό τραγούδι στο Ελληνικό Ωδείο και στην Φρανκφούρτη.

Ήταν μέλος της Δημοτικής Χορωδίας Ρόδου για 10 χρόνια.

Πήρε μέρος σε θεατρικά έργα του Θεατρικού ομίλου Ρόδου το ΤΡΕΧΑΝΤΗΡΙ.

Βοήθησε στην διοργάνωση του Σωματείου Μουσικών Ρόδου. Έχει διοργανώσει και συμμετείχε σε συναυλίες με διάφορα θέματα όπως: ΕΙΡΗΝΗ (Ελλ. Ερυθρός Σταυρός) τα Θεία Δώρα (UNICEF), Ρόδος Σύνοδος Κορυφής, Υπουργοί Εξωτερικών Ε.Ε, (Καστελόριζο – Ρόδος)-Γραφείο Ελληνικής Προεδρίας.

Υπουργοί Υγείας Ε.E.. Συναυλία Ιλίσια Πανεπιστημιούπολη (Αθήνα)- Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Τσακνής , Μαχαιρίτσας, Π. Θαλασσινός. Πάντειο Πανεπιστήμιο - Λάκης Παπαδόπουλος, Τουλιάτος, αντιπολεμικά τραγούδια (Αθήνα) Ρατσισμός και Ξενοφοβία (Ρόδος) Για την αναδάσωση των καμένων περιοχών της Ρόδου . Τα 50 χρόνια της Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου Γιορτές ξενιτεμένων-Κρήτη, Πολιτιστικό καλοκαίρι Δήμου Ηρακλείου. Φωνές Γυναικών (4η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κως) Μέρες Μνήμης και Δημοκρατίας (Λέρος). Υπουργείο Τουρισμού του Ισραήλ -Ελληνική Πρεσβεία Αφιέρωμα στον Γιάννη Ρίτσο (10χρόνια από τον θάνατο του) Νησιά της Δωδ/σου Συναυλία με τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου, Κάρπαθος . Φεστιβάλ Σύμης-Τραγούδια του Έρωτα και της θάλασσας Αφιέρωμα στον Μπέρτολντ Μπρέχτ.-Κάλυμνος . Το Παγκόσμιο πολιτικό τραγούδι-Κάλυμνος Αντιπολεμικές συναυλίες Αθήνα-Κρήτη-Ρόδος Ελληνοτουρκική Φιλία, Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης - Τουρκία (τραγούδια Ειρήνης) Φέτιγιε. Ο κύκλος της ξενιτιάς -Δωδεκάνησα-Κρήτη-Αθήνα . Αχ ξενιτιά-Ρόδος, Αφιέρωμα στον ΝΙKO ΓΚΑΤΣO. Συμμετοχή στα Μουσικά βραβεία ΑΡΙΩΝ . (FM records) Είχε επαφές τον Nick Mason και David Gilmour το 1981 αποσπώντας κολακευτικά σχόλια από τα διάσημα μέλη των PINK FLOYD. Συναυλίες για το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, Συμμετοχή σε συναυλίες κατά των ναρκωτικών Τελετή λήξης Ιστιοπλοϊκών αγώνων REGATTA 2005 -Υπουργείο Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής Τραγούδια του “φεγγαριού της νύχτας και της θάλασσας’’ Αιγαιοπελαγίτικοι αγώνες κωπηλασίας , Ναυτικός Όμιλος Ρόδου κ.α. (Ιούνιος 2005) συμμετείχε ως ερμηνεύτρια στην ταινία του Γάλλου σκηνοθέτη Ellie Shouraqui (Beyond friendship) που γυρίστηκε στην Ρόδο.Το 2002 ανέλαβε την Οργάνωση της 1ης και το 2004 της 2ης Διεθνούς Έκθεσης Γελοιογραφίας Ρόδου που διοργανώθηκε από την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Δωδεκανήσου και τον Δήμο Ροδίων στο πλευρό του εμπνευστή της γνωστού Ρόδιου Σκιτσογράφου Βαγγέλη Παυλίδη.

Επίσης και το 2006 την 3η Διεθνή Έκθεση Γελοιογραφίας Ρόδου. ‘’Ο ανήσυχος άνθρωπος που μας έρχεται από την Ρόδο’’ το σχόλιο σε εφημερίδα του Ηρακλείου, η Ίρις Μαυράκη πάντα αναζητά νέες ιδέες και συνεργασίες διοργανώνοντας μόνη της τις παραγωγές των συναυλιών και μουσικών της παραστάσεων. Διοργάνωσε και συμμετείχε σαν σολίστ σε 2 συναυλίες ως Σολίστ με την Συμφωνική Ορχήστρα του Πανεπιστημίου της Σμύρνης- DESO υπό την Διεύθυνση του Μαέστρου IBRAHIM YAZICI, στην Σμύρνη 8 Μαρτίου,Ρόδο 6 Απριλίου 2005, ‘’Έλληνες – Τούρκοι Συνθέτες, Ποιητές’’, Συναυλία (σολίστ) στα πλαίσια των εγκαινίων του Νέου Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Σμύρνης με την Συμφωνική Ορχήστρα DESO στις 16 Νοεμβρίου 2005. Συναυλία (σολίστ) με την Κρατική Συμφωνική Ορχήστρα της Σμύρνης την Πρωτοχρονιά του 2005 στην Σμύρνη, Υπό την Διεύθυνση του Μαέστρου ENDER SAKPINAR 3 Συναυλίες (σολίστ) με την Συμφωνική Ορχήστρα του Εσκί Σεχίρ στο Διεθνές Φεστιβάλ Μεσογειακού Οικολογικού Κινηματογράφου στην Αλικαρνασσό (Bodrum) στις 5 Ιουνίου 2006, Mugla, Eskisehir. Υπό την Διεύθυνση του Μαέστρου ENDER SAKPINAR Συναυλία (σολίστ)με την Συμφωνική Ορχήστρα του Εσκί Σεχίρ στην Ρόδο, στις 26 Ιουνίου 2006. Υπό την Διεύθυνση του Μαέστρου ENDER SAKPINAR Συναυλίες 26 και 27 Απριλίου 2007 [σολίστ] με την Προεδρική Συμφωνική Ορχήστρα της Άγκυρας CSO στην Άγκυρα. Υπό την Διεύθυνση του Μαέστρου ENDER SAKPINAR 2 Συναυλίες με την Με την Eskisehir Greater Municipality Symphony Orchestra τον Ιούλιο του 2007 στο Μπόντρουμ και στην Σάμο.

Υπό την Διεύθυνση του Μαέστρου ENDER SAKPINAR Συνεργάστηκε με τους Μαέστρους Ibrahim Yazici, Ender Sakpinar, Hakan Sensoy. Τιμήθηκε από το Εμπορικό Επιμελητήριο του Bodrum και του Μαρμαρίς και τον Οργανισμο Kalimerhaba στο Φεστβάλ Kadin ve Sanat που είναι αφιερωμένο στις Γυναίκες Δημιουργούς. Πλαισίωσε μουσικά την εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου Καλημέρχαμπα Σμύρνη του Τουρκου Συγγραφέα Τζαν Ερίουμλου. Τιμήθηκε από τον Μη Κερδοσκοπικό Οργανισμό για την σύσφιξη των Ελληνο-Τουρκικών σχέσεων ΛΥΣΣΙΣΤΡΑΤΗ στις 2 Μαρτίου στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών μαζί με τον Εμμανουήλ Κάρλα Νομάρχη Σάμου, Tulin Oral Ηθοποιό, Ευανθία Ρεμπούτσικα Συνθέτιδα. Στις 29 Φεβρουαριου κυκλοφόρησε το‘Reversing Time’ μια γέφυρα συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, από τους Dreamtone & Ιris Mavraki’s NEVERLAND. H Ιρις Μαυράκη και οι Dreamtone ένα νεανικό prog metal group από την Άγκυρα φιλοξενούν στο album τους τους: Philarmonia Istanbul Orchestra, Hansi Kursh,(Blind Guardian) Μike Baker , Gary Werhkamp (Shadow Gallery) Τom Emglund.(Evergrey) Συναυλία (Σολίστ) στις 11 Δεκεμβρίου 2008 στο Δημοτικό Θέατρο Ρόδου Ορχήστρα Δωματίου Μαρμαρίς της Τουρκίας Μαέστρος Ender Sakpinar- Soloist Iris Mavraki ''Τραγούδια από την Άκρη του Κόσμου'' Συναυλία (Σολίστ) στις 6 Ιουλίου 2009 στο Παλάτι του Μεγάλου Μαγιστρου στην Ρόδο με την Κρατική Συμφωνική Ορχήστρα της Προύσας υπό την Διεύθυνση του Μαέστρου Ender Sakpinar Συναυλία 28 Αυγούστου 2009 στο Ακριτικό Καστελλόριζο 17 Σεπτεμβρίου στο IF Perfomance Hall στην Άγκυρα με το συγκρότημα Dreamtone & Iris Mavraki's NEVERLAND 4 Οκτωβρίου με το συγκρότημα Dreamtone & Iris Mavraki's NEVERLAND στο ΦΕΣΤΙΒΑΛ - PROGPOWER EUROPE 2009 (Baarlo – Netherlands) 11 Δεκεμβρίου 2009 στην Προύσα με την Κρατική Συμφωνική Ορχήστρα της Προύσας ως Σολίστ υπο την Διεύθυνση του Μαέστρου Ender Sakpinar Έχει κυκλοφορήσει Α.1 maxi single το WHY σε στίχους και μουσική του Αντ. Παπασπύρου (SAKARIS RECORDS) Β.1 ένα cd single ΓΕΥΣΗ ΠΕΛΑΓΟΥΣ σε στίχους και μουσική της Ίριδας Μαυράκη (FM RECORDS) c. Dreamtone&Iris Mavraki’s NEVERLAND ‘’Reversing Time ‘’ album (AFM Records Germany) σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και ΗΠΑ. έχουν ολοκληρωθεί οι ηχογραφήσεις του 2ου album στο οποίο θα συμμετέχουν πάλι γνωστά ονόματα απο τον χώρο της prog metal σκηνής, που αναμένεται να κυκλοφορήσει αρχές του 2010 από την ΑFM records καθώς και video clip. www.in-neverland.com www.myspace.com/neverlandofficial wwwmyspace.com/irismavraki

ΜΑΝΩΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ

Ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε έναν δημιουργό, για τον οποίο έχουν ειπωθεί διάφορα!
Άλλοι, τον αποκάλεσαν «Μπετόβεν», ενώ άλλοι, τον επέκριναν για την εξέλιξη που έφερε στο μπουζούκι!
ΟΛΟΙ όμως, συμφωνούσαν, και συμφωνούν μέχρι και σήμερα, ότι μπουζουξής και συνθέτης σαν τον ΧΙΩΤΗ, δεν θα ξαναπεράσει από τον τόπο!
Ο Μανώλης Χιώτης, γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1920, όπου είχε πάει προσωρινά η οικογένεια του!
Οι δικοί του ήταν από το Ναύπλιο!
Από πολύ μικρός, πήρε μαθήματα κιθάρας, μπουζουκιού, και ουτιού, από έναν κορυφαίο Θεσσαλονικιό δάσκαλο της μουσικής, τον ΓΙΩΡΓΟ ΛΩΛΟ!
Πριν συνεχίσω, θα πρέπει να κάνω και μια διόρθωση σ' αυτό το σημείο!
Ο Χιώτης, όπως θα δούμε και παρακάτω, ξεκίνησε να δουλεύει σαν επαγγελματίας μουσικός σε μικρή ηλικία.
Για αρκετά χρόνια δούλευε σαν κιθαρίστας.
Ο Τάσος Σχορέλης, στο βιβλίο του «Ρεμπέτικη Ανθολογία» Τόμος Δ", εμφανίζει τον Χιώτη σαν μπουζουξή, τέλη του 1936, διπλά στον μεγάλο ΣΤΡΑΤΟ ΠΑΓΙΟΥΜΤΖΗ!
Είχα την τύχη να γνωρίσω από κοντά μερικά ιερά τέρατα του ρεμπέτικου( Μιχάλη Γενίτσαρη, Τάκη Μπίνη, Σωτηρία Μπέλλλου), και από τα λεγόμενα τους, προκύπτει ότι τις πρώτες του εμφανίσεις, και συνθέσεις, ο ΧΙΩΤΗΣ τις έκανε σαν κιθαρίστας (που ήταν άλλωστε εξαιρετικός)!
Κλείνω εδω αυτή τη μικρή παρένθεση-διόρθωση, λέγοντας ότι διατηρώ ορισμένες επιφυλάξεις, γιατί όσα συγγράμματα διάβασα, όλα τα γράφουν διαφορετικά!
Άλλωστε, είναι γνωστό ότι η έρευνα για τα ρεμπέτικα, κρύβει πολλές παγίδες, και αντιφάσεις, μέσα σε λίγα στοιχεία!
Συνεχίζω.
Γύρω στο 1934-35, ο Χιώτης και η οικογένεια του επιστρέφουν στο Ναύπλιο, όπου ο Μανώλης αρχίζει να εργάζεται σαν μουσικός.
Το 1936, τον βρίσκουμε στην Αθήνα, να δουλεύει περιστασιακά σε διάφορα μαγαζιά, μέχρι το 1937, που τον συναντάμε «μόνιμο» πια, στο «Δάσος», μαζί με τον Στράτο, ο οποίος τον πήγε μια μέρα στην «Κολούμπια»!
Εκεί, ο νεαρός Μανώλης, υπέγραψε συμβόλαιο, σαν «Διευθύνων Πρίμο Όργανο»!
Την ίδια εποχή, φωνογράφησε και το πρώτο του τραγούδι, «Το Χρήμα Δεν Το Λογαριάζω», ενώ για πολλά χρόνια, ήταν ο βασικός εκτελεστής της εταιρίας.
Ο Χιώτης, είναι ο δημιουργός του «Τετράχορδου» μπουζουκιού, είναι εκείνος που «δίδαξε» το ταχύτατο παίξιμο , είναι ο μουσικός, ο «Βιρτουόζος», που έκανε το μπουζούκι να ακούγεται σαν «κιθαρομπούζουκο», αξιοποιώντας με έναν μοναδικό τρόπο τις «Συχνότητες» των χορδών!
Ο ανθρωπος που έπαιξε όμως ρόλο στην μουσική πρακτική μόρφωση του Χιώτη, ήταν ο «ΣΤΕΦΑΝΑΚΗΣ ο ΣΠΙΤΑΜΠΕΛΟΣ», τον οποίο άλλωστε ο Χιώτης τον αποκαλούσε ΔΑΣΚΑΛΟ!
Ο Χιώτης έπαιζε μπουζούκι, κιθάρα, ούτι, και βιολί!
Ο «Σαμιώτης», λέει!
«Ο Μανώλης, και στα τέσσερα όργανα που έπαιζε, ήταν άσσος!
Όταν έπιανε στα χέρια του την κιθάρα, εγώ πάγωνα.
Ήταν η καλύτερη κιθάρα.
Το ίδιο και στο βιολί! Όταν έπαιζε σε καθήλωνε, σε έκανε να χάνεις τα λογικά σου»!
Ο Χιώτης, πέθανε το 1970,αλλα άφησε πίσω του έναν πολύ μεγάλο αριθμό τραγουδιών, τα οποία ακούγονται και σήμερα παντού!
Με τον θάνατο του, το «ΚΕΝΟ» στο τραγούδι μας έγινε ακόμα μεγαλύτερο.
Έκανε τρεις γάμους!
Με την Ζωή Νάχη, τη Μαίρη Λίντα, και την Μπέμπα Κυριακίδου.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΜΟΣΧΟΣ

Τον μεγάλο και αξέχαστο ΣΟΛΙΣΤΑ Αριστείδη Μόσχο, οι περισσότεροι (αν όχι όλοι) τον έχουμε ακουστά! Ο γλυκός ήχος από το σαντούρι του, ακούγεται σε πολλές δισκογραφικές δουλειές, τόσο παραδοσιακής μουσικής, όσο και λαϊκής, και ποιοτικής! Σήμερα σας προτείνουμε μια δουλειά, ένα μουσικό ταξίδι στην Ελλάδα, με το σαντούρι του Αριστείδη Μόσχου.
«ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΕ ΤΟ ΣΑΝΤΟΥΡΙ-ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΜΟΣΧΟΣ»! Αυτός είναι ο τίτλος του CD που κυκλοφορεί από την δισκογραφική εταιρία LYRA, και περιέχει δεκαεπτά ορχηστικά, από διάφορες περιοχές της χώρας.
Το μεράκι, και η λατρεία του αξέχαστου Αριστείδη Μόσχου για το σαντούρι, αλλά και για την παραδοσιακή μουσική, δίνουν ένα ξεχωριστό «χρώμα» στα ακούσματα.Από τους σκοπούς της Σύμης, της Εύβοιας, της Μυτιλήνης, της Κεφαλονιάς, της Μαγνησίας, και άλλων περιοχών, ο ακροατής του CD συμμετέχει, ταξιδεύει σε μια περιήγηση από άκρη σε άκρη της Ελλάδας.
Ας θυμηθούμε κάποια στοιχεία για τον αξέχαστο ΣΟΛΙΣΤΑ, και λέω να θυμηθούμε, μιας και έκανα και στο παρελθόν μέσα από τη στήλη αφιέρωμα τόσο στον Αριστείδη Μόσχο, όσο και σε άλλους μεγάλους του Δημοτικού τραγουδιού.
Ο Αριστείδης Μόσχος γεννήθηκε στο Αγρίνιο! Ο πατέρας του έπαιζε κλαρίνο, ενώ ο παππούς του έπαιζε κλαρίνο, βιολί, και άλλα όργανα. Όταν γεννήθηκε ο Αριστείδης Μόσχος, δεν άκουγε τίποτα άλλο από μουσική. Το μισό τους σπίτι στο Αγρίνιο ήταν τόπος μελέτης των μουσικών, και πρόβας.
Την εποχή των παιδικών χρόνων του Αριστείδη, υπήρχαν τα «καφέ σανταν», και τα «καφέ αμάν», χώροι στους οποίους παιζόταν ευρωπαϊκές μουσικές, καθώς και Σμυρναίικες και Αρμένικες! Όλα αυτά τα ακούσματα, στον μικρό Αριστείδη προκαλούσαν διάφορα συναισθήματα, κάνοντας τον να νοιώθει παράξενα!
Γεγονός όμως είναι ότι τίποτα απ’ όλα αυτά δεν τον άγγιξε, καμία μουσική, κανένα όργανο, μέχρι που ο πατέρας του έφερε από την Ρουμανία ένα συγκρότημα, και ο Αριστείδης άκουσε τον Ρουμάνο να παίζει σαντούρι! Όπως αφηγήθηκε ο ίδιος, δεν μπορούσε να περιγράψει τι ένιωσε ακούγοντας τους ήχους του σαντουριού!Ήθελε να κλάψει, ήθελε να φωνάξει, ήταν πολύ μικρός, και δεν ήξερε τι ήταν αυτό που ένιωθε.
Με κλάματα και με παρακάλια κατάφερε τον πατέρα του να του πάρει ένα σαντούρι, και με μεγάλη δυσκολία κράτησαν παραπάνω τον Ρουμάνο Νέστορα Μπατση για να του δείξει σαντούρι! Αυτός ήταν και ο πρώτος του δάσκαλος. Μετά από έξι μήνες, άρχισε να παίζει σαντούρι, και μπήκε στο συγκρότημα στο Καφέ Αμάν του πατέρα του, ενώ παράλληλα πήγαινε και στα πανηγύρια, στους γάμους, σε γιορτές, μαθαίνοντας τα ήθη και τα έθιμα, και μελετώντας τη λαογραφία!
Διαδοχικά ο πατέρας του έφερνε τους καλλιτέχνες των Αθηνών στο Καφέ Αμάν, και πριν ακόμη ο Αριστείδης πάει στην Αθήνα, τους είχε γνωρίσει όλους στο Αγρίνιο! Μετά την απελευθέρωση, το 1945, βρίσκουμε τον Αριστείδη και την οικογένεια του εγκατεστημένους στην Αθήνα, και όχι μόνον αυτό, αλλά ο μικρός Αριστείδης ήταν μέσα σε κύκλο γνωστών μουσικών, και άρχισε να συνεργάζεται μαζί τους!
ΡΟΖΑ ΕΣΚΕΝΑΖΥ, ΡΙΤΑ ΑΜΠΑΤΖΗ, ΜΑΡΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΣΣΑ, ΚΩΣΤΑΣ ΡΟΥΚΟΥΝΑΣ, ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ, ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΠΗΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΝΟΥΡΟΣ, ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ (ΝΤΑΛΓΚΑΣ), ΝΙΚΟΣ ΓΟΥΝΑΡΗΣ, ΓΙΩΤΑ ΛΥΔΙΑ, ΜΗΤΣΟΣ ΑΡΑΠΑΚΗΣ, είναι μερικά από τα μεγάλα ονόματα με τα οποία συνεργάστηκε στο ξεκίνημα του ο Μόσχος!
Αντιπροσώπευσε την χώρα μας σε πάρα πολλά μουσικοχορευτικα φεστιβάλ, έχει πάει τουλάχιστον σε τριανταδυο χώρες του κόσμου! Μέχρι και τα τελευταία του, συνεργαζόταν με τους μεγαλύτερους συνθέτες και ερμηνευτές της χώρας μας!Ο Αριστείδης Μόσχος υπήρξε ο ιδρυτής της ΠΡΩΤΗΣ σχολής παραδοσιακής μουσικής στην Ελλάδα!
Στην διάθεση σας λοιπόν είναι και η δισκογραφική δουλειά «ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΕ ΣΑΝΤΟΥΡΙ», που κυκλοφορεί από την LYRA! Ο αξέχαστος Αριστείδης Μόσχος, μας προσκαλεί σε ένα μουσικό ταξίδι στην Ελλάδα! Ας τον ακολουθήσουμε, και καλή ακρόαση!

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΖΙΣΤΟΥΔΗΣ-Ο ΣΟΛΙΣΤΑΣ

Δεν πρόκειται για μια απλή γνωριμία με έναν ΜΕΓΑΛΟ καλλιτέχνη αυτή η παρουσίαση. Δεν είναι καν μια απλή δισκοπαρουσίαση- δισκοπρόταση. Είναι ένα ΧΡΕΟΣ απέναντι σε έναν ΕΛΛΗΝΑ, έναν άνθρωπο που σε κάθε του στιγμή ενισχύει το φως της Ελλάδας στο εξωτερικό, της Ελλάδας που κατά την άποψη μου τον έχει και αυτόν στο περιθώριο, εκεί που έχει πολλές ακόμα μεγάλες μορφές, του χθες και του σήμερα.

Δεν είναι υπερβολή αυτό που γράφω, γιατί ο Γρηγόρης Τζιστούδης, ο «Σαλονικιός», είναι πασίγνωστος σε όλο τον κόσμο, αλλά είναι σχεδόν άγνωστος στην πατρίδα του, κάτι που με κάνει να σκέφτομαι πόσο δίκιο είχε εκείνος που έβγαλε το «η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της».

Και πως είναι δυνατόν να μην συμφωνώ με αυτό, όταν η Κρατική Τηλεόραση της Βουλγαρίας του κάνει το πορτραίτο, ενώ η δική μας τηλεόραση, αλλά και οι λοιποί φορείς δεν δίνουν σημασία; Μόνο μια παρουσίαση του έγινε, και αυτό στην ιδιωτική τηλεόραση, στο αφιέρωμα που έκανε ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος στον Πασχάλη Τερζή. Έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε.

Ας γνωρίσουμε όμως καλύτερα τον Γρηγόρη Τζιστούδη, πριν σας παρουσιάσω, και σας προτείνω την δισκογραφία του, η οποία είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ. Ο Γρηγόρης Τζιστούδης γεννήθηκε το 1950στην Πυλαία Θεσσαλονίκης. Σε ηλικία έξι χρονών, τον «χτύπησε» η Πολιομυελίτιδα, στερώντας του ορισμένα πράγματα που όλοι οι υπόλοιποι τα θεωρούμε φυσικά.

Λόγο του προβλήματος αυτού, ο Γρηγόρης αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες στο να πηγαίνει στο σχολείο , κλπ, που όμως τις ξεπέρασε χάρη στην βοήθεια της μητέρας του που στην κυριολεξία τον κουβαλούσε στους ώμους, όσο και στην τεράστια ψυχική του δύναμη. Οι δυσκολίες μεγάλες, αφού χρειαζόταν να μπαινοβγαίνει κάθε λίγο στα νοσοκομεία, όμως η ΨΥΧΗ και η ΘΕΛΗΣΗ η δική του αλλά και της μητέρας του, ήταν η αιτία να ξεπεραστούν .

Κάποια στιγμή, και ενώ νοσηλευόταν στο νοσοκομείο, ζήτησε από την μητέρα του να του αγοράσει ένα μπουζούκι. Αν και στην αρχή η μητέρα του το αρνήθηκε, τελικά με δανεικά χρήματα του αγόρασε το μπουζούκι. Αυτό ήταν! Ο Γρηγόρης απέκτησε ότι του έλειπε με το όργανο αυτό, το οποίο θα λέγαμε από τότε αποτελεί «προέκταση του εαυτού του». Σε λίγο χρόνο, έχει γίνει από τους πιο γνωστούς, και αγαπητούς μουσικούς.

Σε ηλικία 15 χρονών, τον καλούν οι Τσιτσάνης και Παπαϊωάννου για να τους συνοδεύει στο «ΛΟΥΞ» στην Θεσσαλονίκη. Έπαιξε μαζί με τους Μπιθικώτση, Μητροπάνο, και άλλους μεγάλους του λαϊκού τραγουδιού, αλλά και με τους Βασίλη Παπακωνσταντίνου, και Γιάννη Ζουγανέλη στη Ρόδο. Συνοδεύει στα «πρώτα βήματα» τους Πασχάλη Τερζή, και Δημήτρη Κοντολάζο, γείτονες του από την Πυλαία.

Πέραν των προσωπικών του δίσκων, από τους οποίους δυο είναι χρυσοί (και ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει χρυσός δίσκος στο εξωτερικό), πλούσια είναι η συμμετοχή του σε δίσκους Ελλήνων και Ξένων καλλιτεχνών. Έχει δώσει πάρα πολλές συναυλίες σε Ασία, ΗΠΑ, Σκανδιναβία, και αλλού, ενώ έχει συνοδεύσει σαν Σολίστ, τόσο τον Μίκη Θεοδωράκη, όσο και πολλούς μεγάλους ξένους μουσουργούς.

Το 1977 αναδείχτηκε ως ο πιο δημοφιλής καλλιτέχνης στην Σουηδία, έπειτα από σχετικό διαγωνισμό της μεγαλύτερης εφημερίδας της χώρας. Το βραβείο του το απένειμε ο ίδιος ο Βασιλιάς της Σουηδίας. Αυτός ήταν και ο λόγος, που στην κηδεία του δολοφονημένου Όλαφ Πάλμε η Λίσμπεθ Πάλμε τον επέλεξε να αποδώσει με τον τρόπο του το αγαπημένο τραγούδι του δολοφονηθέντα Πρωθυπουργού, το «Ένα τραγούδι για την Ελευθερία», το γνωστό μας «Ο καημός» του Μίκη Θεοδωράκη.

Ο Γρηγόρης Τζιστούδης έχει πάρει μέρος σε πολλά φεστιβάλ Ειρήνης, και έχει γράψει μουσική για Θέατρο, Κινηματογράφο, Τηλεόραση, κλπ. Το πιστεύω του για το μπουζούκι και τη μουσική γενικότερα είναι μια μουσική συνομιλία και κραυγή ενσωματωμένη στους άλλους της σημερινής εποχής και σύγχρονης διάθεσης.

Μια προσπάθεια δηλαδή να μιλήσουν τα όργανα και να παραπονεθούν - αν θέλετε - για την κατάσταση της κοινωνικής αποσύνθεσης ή και να τραγουδήσουν τη χαρά της ζωής και τον Ήλιο της Ανατολής προσπάθεια αυτή λοιπόν έχει σαν στόχο την σωστή επικοινωνία της τέχνης, με το κοινό, όχι δογματικά αλλά με αγάπη και αληθινή ανταπόκριση στο καινούργιο που θέλει να ακούσει, ή που έχει ανάγκη ν' ακούσει.

Κάποιοι νέοι τρόποι αντιμετώπισης π.χ. του μπουζουκιού πέρα (όχι με την έννοια του ξεπεράσματος βέβαια) από τις λαϊκές φόρμες που συνηθίζονται, χωρίς αν είναι δυνατόν να χαθεί η δροσιά και η μοναδική μαγεία του ήχου του .Στον πέμπτο δίσκο "TRAVELLING" π.χ. η προσπάθεια αυτή είναι φανερή. Μουσικολογικά είναι το πάντρεμα της ελληνικής λαϊκής μουσικής, της ροκ της τζαζ, και η ταύτιση της ανατολικής και δυτικής τεχνοτροπίας. Συχνά, επίσης, αρχαίες κλίμακες που υπάρχουν επίσης στο Γρηγοριανό τραγούδι, όπως ο Φρύγιος ή ο δούρειος τρόπος ΔΕΝ βλέπονται με την τρέχουσα λαϊκή ματιά.

Ο Γρηγόρης Τζιστούδης, ζει και εργάζεται στο Μόναχο της Γερμανίας, αλλά παράλληλα γυρίζει όλο τον κόσμο δίνοντας συναυλίες, και μεταφέροντας τους ήχους της Ελλάδας παντού. Η καινούργια δισκογραφική δουλειά του έχει τίτλο «ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΦΛΟΓΑΣ» (the light of flame), σε μουσική Γιάννη Ζουγανέλη, και περιέχει τη μουσική που έπαιξε στο φινάλε των Παραολυμπιακών Αγώνων του 2004. Σας προτείνω ανεπιφύλακτα ΟΛΗ τη δισκογραφία του Γρηγόρη Τζιστούδη.

Είναι μια ΜΟΝΑΔΙΚΗ εμπειρία, μια κατάθεση ψυχής. Το μπουζούκι, ΜΙΛΑΕΙ. Ο Γρηγόρης ΔΕΝ παίζει με τα χέρια, αλλά με την ψυχή! Το ηχητικό αποτέλεσμα είναι κάτι το καταπληκτικό. Ο Γρηγόρης έχει ιστοσελίδα στο διαδίκτυο στη διεύθυνση www.gregoris.de,