Ζούμε σε μια χώρα που ο παραλογισμός των διοικούντων της έχει ξεπεράσει κάθε όριο.
Η οικονομική κρίση στην οποία φρόντισαν με κάθε επιμέλεια οι «εθνοσωτήρες» μας να περιέλθουμε, αποτελεί το καλύτερο «άλλοθι» για ενέργειες «περικοπών».
Μια απ’ αυτές, είναι και το κλείσιμο πυροσβεστικών κλιμακίων ανά την επικράτεια.
Σε μια πολύπαθη χώρα από πυρκαγιές, αντί οι «αρμόδιοι» να μεριμνήσουν για την καλύτερη «θωράκιση» της από αυτές, τι κάνουν;
ΚΛΕΙΝΟΥΝ πυροσβεστικά κλιμάκια μεγαλώνοντας τον κίνδυνο καταστροφών.
Λυπούνται οι κύριοι το καρφί και για ακόμα μια φορά χάνουν το πέταλο.
Λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν, οπότε τα «λουκέτα» είναι η πιο απλή λύση.
Λεφτά δεν υπάρχουν για την προστασία της ανθρώπινης ζωής και περιουσίας, υπάρχουν για τα κόμματα, για ταξίδια, για ένα σωρό άσχετα και ανούσια.
Το ότι τα πυροσβεστικά κλιμάκια τα οποία κλείνουν καλύπτουν «κενά» αποστάσεων αλλά και βασικές ανάγκες της πυροσβεστικής, αφήνει αδιάφορους εκείνους που έλαβαν αυτή την απόφαση.
Άλλωστε, οι αποφάσεις λαμβάνονται στα γραφεία.
Εκείνοι που τις παίρνουν, τις συγκεκριμένες περιοχές τις είδαν ΜΟΝΟ στον χάρτη (ακόμα μπορεί να μην άκουσαν γι αυτές).
Έβαλαν μια υπογραφή εκεί, και τελείωσε.
Είναι όπως το μνημόνιο.
Πολλοί το υπέγραψαν, και σχεδόν ΚΑΝΕΝΑΣ δεν το διάβασε.
Η ανευθυνότητα και η αδιαφορία για πολλοστή φορά βασιλεύει στον τόπο.
Θέλω να πουν στον κόσμο οι «αρμόδιοι», τι θα γίνει αν εξαιτίας αυτής τους της απόφασης κινδυνέψουν ανθρώπινες ζωές από πυρκαγιά η τροχαία ατυχήματα, η καταστραφούν περιουσίες, κάτι που δυστυχώς δεν είναι απίθανο να συμβεί.
Θα μιλήσουν πάλι για «ασύμμετρες απειλές και για τον στρατηγό άνεμο», η θα παραδεχτούν την επικίνδυνη ανικανότητα τους;
Ο κόσμος περιμένει απαντήσεις από εκείνους που καταδίκασαν τις συγκεκριμένες περιοχές με την κατάργηση των πυροσβεστικών κλιμακίων.
Περιμένει, και δεν συγχωρεί.
Βασίλης Τσούγκαρης
