ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΝΔΙΚΤΟΣΠΟΜΠΕΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΛΤΣΟΣ Σελίδες:96 ISBN: 978-960-518-359-2 Τιμή:12,00€

O Γιώργος Βέλτσος γράφει για το έναυσμα που τον οδήγησε στη συγγραφή του νέου του βιβλίου Πομπές (εκδ. Ίνδικτος), με τα δύο εξαιρετικά έργα του Γιάννη Μόραλη (προσχέδια του αγαπημένου του έργου «Η Ωραία», 1992) στο εξώφυλλο και στο οπισθόφυλλο του βιβλίου. Παράξενο, αλλά με ακολουθεί συνεχώς αυτή η σημείωση στο περιθώριο ενός προσχέδιου των Πομπών: «Δεν απασφαλίζεται η φωνή σου. αι ό,τι προσεκτικά μου εγχείρισες κάτω από τις γραμμές μου, δεν παίζεται». Έχω την αίσθηση πως αυτός στον οποίο απευθύνομαι είναι ο θάνατος και πως ό,τι έγραψα, ο θάνατος μου το υποβάλλει, υπό τας γραμμάς.

Γι' αυτό και ο αναγνώστης που θα ζητήσει να διαβάσει τις Πομπές μου παρακαλείται να μην αναζητήσει το σκάνδαλο, αλλά να τις θεωρήσει σαν μία ακόμη πομπή, σαν μία ακόμη τελετή, που προκαταλαμβάνει γραπτώς το γραμμένο, την κατ' εξοχήν τελετή στο φινάλε της ζωής κάθε ανθρώπου: την pompe funèbre. Θέλω να πω, χωρίς περιστροφές, ότι οι Πομπές είναι το εξόδιο κείμενο της ερωτικής ζωής ενός άνδρα, που το εμπνέει ο αδύνατος ορισμός του ερωτισμού από τον Ζωρζ Μπατάιγ: «(ερωτισμός είναι) η μέχρι θανάτου επιδοκιμασία της ζωής».

Με δικά μου λόγια: «Αυτή φώναζε.

Κολλημένο το στόμα της στο αυτί του / γυναίκα που τελειώνει και φωνάζει και γίνεται σεισμός / Που φωνάζει από γλώσσα και διακρίνει στο σώμα της / τα όργανα και τις ζώνες / Που φωνάζει σε σημείο ώστε να φαίνεται πως έχει σχέση / περισσότερο με τη φωνή παρά με τον γαμιά της / Την κράταγε.

Με το ένα χέρι άνοιγε τα μπούτια της / Με το άλλο ξερίζωνε τα ζιζάνια απ' το σεντόνι (...) Νοσηλεύοντας την πίκρα του στα σεντόνια / αναρρωνύει με το κεφάλι στα βυζιά της». Είναι συγχρόνως η υπόμνηση της «σοβαρής μητρότητας του άνδρα» (Ρίλκε), του ισοβίως ωδινώμενου άνδρα και του αενάως κυοφορούμενου έργου του:

«Της λέει: / "Όταν θα τελειώσω κι αυτό το τετράδιο, θα τελειώσουμε" / Του λέει: / "Όταν θα τελειώσουν τα φύλλα του τετραδίου / θα συνεχίσεις να γράφεις έργο επαχθές / όπου άλλοι ζουν κι άλλοι πεθαίνουν /

Αλλά εγώ δεν θα είμαι πια η αναγνώστης / Δεν έγινες το αφήγημα / Κι ό,τι εκπνέεις αφηγούμενος, δεν είσαι εσύ / Δε θα στοιχειώσω εγώ δάκρυα και μελάνι / Δεν είναι η γραφή άτεχνη μίμηση, πράξεων ατελών; / Άρα, η τραγωδία θα είναι με το μέρος μου"». Τώρα, αν με ρωτούσαν «τι είναι αυτό που έγραψα;», θα απαντούσα, όπως ο φίλος μου ο Γιώργος Χειμωνάς, ότι είναι η πιο αποτυχημένη γραφή της νεοελληνικής γραμματείας.

Αλλά εγώ μονάχα αυτήν γνωρίζω να χρησιμοποιώ επιδεικτικά.

ΝΕΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ ΒΙΒΛΙΩΝ

ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ

ΤΙΤΛΟΣ: ΤΩΝ ΚΟΧΥΛΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ

ΕΙΔΟΣ: ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΣΕΙΡΑ: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΧΗΜΑ: 13Χ20.5 ISBN: 960-05-1370-7 ΤΙΜΗ: 12 ΕΥΡΩ.

Οκτώ χιλιάδες χρόνια πριν από τις μέρες μας, τα κοσμήματα που χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι της Nοτιοανατολικής Ευρώπης ήταν συχνά φτιαγμένα από κοχύλια.

Στο βιβλίο αυτό εξιστορείται η διαδρομή ενός τέτοιου κοσμήματος, με όλα τα ταξίδια που η μοίρα τού επιφύλαξε κι όλους τους ανθρώπους που ευεργετήθηκαν από την αγάπη που έκρυβε.

Άνθρωποι συνηθισμένοι και άνθρωποι ξεχωριστοί σμίγουν και χωρίζουν στην προϊστορική Μακεδονία.

Γνωρίζουν την απληστία και το φθόνο στη νεολιθική Θεσσαλία. Δημιουργούν και καταστρέφουν στην προoμηρική Τροία.

Διακινδυνεύουν στις πανάρχαιες θάλασσες.

Εμπορεύονται στη Μεσοποταμία.

Πολεμούν στη μινωική Κρήτη.

Κάνουν πειρατικές επιδρομές στη χεττιτική Μικρά Ασία. Μπολιάζουν βίαια την Κύπρο με τον μυκηναϊκό πολιτισμό.

Και γυρνούν τον τροχό της ανθρώπινης ιστορίας μέχρι που το τραγούδι των κοχυλιών να γίνει μοιρολόι για ανόσια ανθρώπινα έργα.

Ένα συναρπαστικό ταξίδι στο παρελθόν μας.

ΝΕΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ ΒΙΒΛΙΩΝ

ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΞΑΝΤΑΣΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΤΟΜΟΣ Α':

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΟΥΛΟΥΜΠΑΡΙΤΣΗΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΕΥΓΕΝΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΥ ISBN: 978-960-256-655-8 Σελ. 776, τιμή: 47,00 €

Ένα βιβλίο που επιθυμεί να προσφέρει στον φοιτητή και στον μυημένο αναγνώστη μια καταγραφή των κορυφαίων στοχαστών που χάραξαν τα ποικίλα μονοπάτια της φιλοσοφίας.

Στον πρώτο τόμο παρουσιάζεται η αρχαία σκέψη, από την εποχή της αρχέγονης παραγωγής των μύθων μέχρι την εμφάνιση του νεοπλατωνισμού και τον Ωριγένη (3ος αιώνας μ.Χ.).

ΝΕΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ ΒΙΒΛΙΩΝ

ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΚΟΒΟΣΤΗΟ ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΟΥ ΣΙΝΑ Συγγραφέας - Συντελεστές Whittemore, Edward

Μετάφραση: Γιάννης ΚαστανάραςΕπιμέλεια: Βλαβιανού, Άγγυ Εκδότης Γκοβόστης ISBN 960-446-013-7 Έκδοση1η 2009 Σειρά ΤΟ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ Δέσιμο Μαλακό εξώφυλλο Σχήμα 14x21 εκ. Σελίδες 456 Τιμή: €20,00 (περιλαμβάνει ΦΠΑ)

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ Ο Κώδικας του Σινά, είναι το πρώτο από τα τέσσερα μυθιστορήματα του Κουαρτέτου της Ιερουσαλήμ, που μας δίνουν την ευκαιρία να κατανοήσουμε με μοναδικό τρόπο τη μακρόχρονη και σύνθετη ιστορία της Μέσης Ανατολής.

Ο συγγραφέας πλάθει μια εναλλακτική εκδοχή για την Ιστορία, η οποία αρχίζει όταν ο Σκάντερμπεγκ Βαλενστάιν, ένας φανατικός Τραππιστής μοναχός στις αρχές του 19ου αιώνα από την Αλβανία, σκοντάφτει πάνω σε αυτό που είναι «πέραν πάσης αμφιβολίας η παλαιότερη Βίβλος στον κόσμο» και ανακαλύπτει ότι «διέψευδε κάθε θρησκευτική αλήθεια που έχει γίνει αποδεκτή».

Τι θα συνέβαινε άραγε, αναρωτιέται –με τρόπο που δεν διαφέρει πολύ από τις σύγχρονες εικασίες των μελετητών της Βίβλου– «αν ξαφνικά ο κόσμος υποψιαζόταν ότι ο Μωάμεθ μπορεί να είχε ζήσει έξι αιώνες πριν από τον Χριστό» ή «ότι οι αρετές της Μαρίας, της Φατιμά και της Ρουθ είχαν μπερδευτεί μεταξύ τους από τους μεταγενέστερους χρονικογράφους;»

Ο Βαλενστάιν καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, «ο Μελχισεδέκ πρέπει να έχει την Πόλη της Ειρήνης», όπως ακριβώς «οι άνθρωποι πρέπει να έχουν την Ιερουσαλήμ τους».

Ο Βαλενστάιν πιστεύει πως η πίστη πρέπει να διατηρηθεί στον κόσμο και ότι αν απουσιάζει η αιτία για την πίστη, τότε είναι καθήκον του να την παράσχει.

«Η απόφαση που είχε πάρει στο κελί του», μας λέει ο Whittemore, «ήταν να παραποιήσει την αυθεντική Βίβλο».

Όμως, αυτή η παραποίηση –ό,τι έχει οδηγήσει σε αυτήν και ό,τι απορρέει από αυτήν– γίνεται μια ευφάνταστη έπαρση, που διαπνέει το βιβλίο από την αρχή ως το τέλος.

Είναι ο τρόπος του Whittemore για να μας ζητήσει να σκεφτούμε τους πολλούς τρόπους μέσω των οποίων οι ψευδαισθήσεις μπορούν να γεννήσουν πραγματικότητες, μέσω των οποίων οι πραγματικότητες μπορούν να μεταμορφωθούν από τα όνειρα και –πάνω απ’ όλα– μέσω των οποίων το πραγματικό και το φανταστικό μπορούν να συνωμοτήσουν για να δημιουργήσουν τα γεγονότα και τους θρύλους που καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο ζούμε και πεθαίνουμε.

Eίναι ένα αξιόλογο ερωτικό τραγούδι για τους Αγίους Τόπους και για τις μυριάδες ονείρων και πράξεων που, μέσα σε τέσσερις και πλέον χιλιετίες, έχουν αποτελέσει τον πυρήνα όλων όσων έχουμε καταλήξει να πιστεύουμε ότι είναι η αιτία και το αποτέλεσμα της ατομικής και συλλογικής μας μοίρας.

«Ο τόπος είναι η αρχή της μνήμης», δηλώνει ο Whittemore και μας δείχνει, επανειλημμένα, πώς η ιστορία ενός συγκεκριμένου τόπου είναι τόσο η αιτία των γεγονότων όσο και κάθε απλό πολιτικό γεγονός.

Οι περιγραφές τόπων όπως η Ιεριχώ, η Δαμασκός, η Βηρυτός, η Ιερουσαλήμ και το Σινά –η δομή και οι λεπτομέρειες των κτηρίων και των αγορών, των υπόγειων θαλάμων και των υπέργειων οχυρών, των αγίων τόπων και της ερήμου– δίνονται παραστατικά και απτά.

Με τις «ατελείωτες κατεδαφίσεις και ανοικοδομήσεις της Ιερουσαλήμ» αυτοί οι τόποι παίρνουν ζωή και ανασαίνουν –όπως και οι χαρακτήρες του Whittemore– σ’ ένα φανταστικό κόσμο όπου το δυνατόν προηγείται σταθερά του πιθανού και γίνονται κεντρικοί πρωταγωνιστές στην αφήγηση.

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Σειρά μουσικοπαιδαγωγικών παραστάσεων διαδραστικού χαρακτήρα διοργανώνεται από ομάδα φοιτητών του Τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Το σενάριο της παράστασης είναι βασισμένο στο παραμύθι «Ο μικρός Ανρί και το λευκό αρνί» της Μαριλένας Καββαδά. Θα πραγματοποιηθούν συνολικά τέσσερις παραστάσεις στο Αμφιθέατρο Τελετών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Οι παραστάσεις απευθύνονται σε παιδιά δημοτικού σχολείου. Θα προσκληθούν τμήματα μαθητών από τα συνεργαζόμενα με το ΤΜΕΤ Δημοτικά Σχολεία. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη σε όλες τις παραστάσεις. Το πρόγραμμα των παραστάσεων έχει ως εξής: Τρίτη 31 Μαρτίου: 10.15-12.00 Τετάρτη 1 Απριλίου: 10.15-12.00 και 18.00-20.00 Οι παραστάσεις πραγματοποιούνται με την υποστήριξη του Τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και της Ελληνικής Ένωσης για τη Μουσική Εκπαίδευση (Ε.Ε.Μ.Ε.).

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αρχηγείο Πυροσβεστικού Σώματος Γραφείο Τύπου ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ:2060 Ώρα:12:10 Αθήνα:28/03/2009 Πυρκαγιά εκδηλώθηκε στις 00:25 σήμερα, σε υποκατάστημα τράπεζας, στη Λεωφόρο Β. Γεωργίου 35, στη Θεσσαλονίκη. Από την πυρκαγιά προκλήθηκαν σημαντικές υλικές ζημιές στον εξοπλισμό της τράπεζας. Στην κατάσβεση συμμετείχαν 12 πυροσβεστικοί υπάλληλοι με πέντε οχήματα. Πυρκαγιά εκδηλώθηκε στις 01:10 σήμερα, σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων, στη Λεωφόρο Κηφισίας 312Α, στο Χαλάνδρι. Από την πυρκαγιά προκλήθηκαν σοβαρές υλικές ζημιές σε δυο Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητα, μικρότερες υλικές ζημιές σε άλλα τρία Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητα, τα οποία βρίσκονταν εντός του χώρου της έκθεσης, καθώς και στον εξοπλισμό της επιχείρησης. Στο έργο της κατάσβεσης συμμετείχαν 22 πυροσβεστικοί υπάλληλοι με 10 οχήματα. Για τα ανωτέρω περιστατικά διενεργείται προανάκριση.

Γραφείο Τύπου Α.Π.Σ., Ριζαρείου 1 και Μ. Ασίας, Χαλάνδρι, Τ.Κ. 15233 Τηλ.:2108178271-4, Fax: 2108178275-6, http://www.fireservice.gr/ - e-mail: mailto:ppeaps@otenet.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ Εκδηλώσεις στην Κύπρο για την επέτειο έναρξης του αγώνα της ΕΟΚΑ Δελτίο Τύπου της Πρώτης Γραμμής Την 31η Μαρτίου στις 20:15 στην αίθουσα διαλέξεων του Ιερού Ναού Αποστόλου Παύλου στην Πάφο θα γίνει ομιλία του Πανιερώτατου Μητροπολίτου Πάφου κ. Γεωργίου. Θα ακολουθήσει ομιλία του αγωνιστή της Ε.Ο.Κ.Α. Χρήστου Μιτσίδη. Την 1η Απριλίου στις 9:00 στην Λεμεσό θα γίνει πορεία από την Εκκλησία του Αγίου Νικολάου προς το κρησφύγετο του Αρχηγού της ΕΟΚΑ και κατάθεση στεφάνου. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας στις 16:00 στην Λευκωσία στο στάδιο «Ελευθερία» θα διεξαχθεί μεγάλη εκδήλωση για την ΕΟΚΑ με την συμμετοχή των Συνδέσμων Αγωνιστών.

O Mενέντεζ εκφράζει ενστάσεις για το νέο υφυπουργό εξωτερικών

ΑΠΟ ΤΟ infognomonpolitics

O Mενέντεζ εκφράζει ενστάσεις για το νέο υφυπουργό εξωτερικών Αβεβαιότητα επικρατεί μεταξύ των μελών της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων της Γερουσίας για την επικύρωση του διορισμού του υποψήφιου υφυπουργού Εξωτερικών αρμόδιου για ευρωπαϊκές υποθέσεις, Φίλιπ Γκόρντον, μετά τις αμφιβολίες που εξέφρασε στην χθεσινή ακρόαση ο γερουσιαστής Μενέντεζ για το κατά πόσο θα έχει ισοζυγισμένες απόψεις και δεν θα υποστηρίζει την Τουρκία.

Διαβάστε όλο το άρθρο και πολλά ακόμα εδώ.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΑΠΟ ΤΟ Ε-PONTOS Πόντιοι κατά κυβέρνησης για «ρατσισμό και διαχρονικό εμπαιγμό» «Η ανεπάρκεια της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδος συνέβαλε και συμβάλλει στα δεινά του Ελληνισμού στις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, με συνέπεια τη φυγή του ελληνικού πληθυσμού από τις ιστορικές του εστίες και την εγκατάστασή του στον ελλαδικό χώρο υπό συνθήκες νεοπροσφύγων». Αυτό υποστηρίζει ο επίτιμος πρόεδρος του Παμποντιακού Συλλόγου «Αργώ» και δημοτικός σύμβουλος Καλλιθέας Χριστόφορος Σοφιανίδης. Μάλιστα ο κ. Σοφιανίδης, ο οποίος είναι και υπεύθυνος του Κέντρου Στήριξης Ποντιακού Ελληνισμού, καταλογίζει στο ελληνικό κράτος και την κυβέρνηση «κρατικό ρατσισμό, διαχρονικό εμπαιγμό και βασανισμό» σε βάρος των οικογενειών που επαναπατρίζονται, με κύριο πρόβλημα την απόδοση της ιθαγένειας. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει, «χιλιάδες άνθρωποι δοκιμάζονται από τις ρατσιστικές και χλευαστικές συμπεριφορές στις δημόσιες υπηρεσίες, από τα τερτίπια και τις κωλυσιεργίες (για την απόδοση της ιθαγένειας), που αγγίζουν σε πολλές περιπτώσεις την πενταετία». Η «Αργώ» εκτιμά ότι με την ανάληψη της προεδρίας του ΟΑΣΕ από την Ελλάδα για το 2009, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, σε συνεργασία με τη Ρωσία, μπορεί να διασφαλίσει την πρόοδο του εκεί Ελληνισμού, ώστε να σταματήσει το κύμα νεοπροσφύγων και ταυτόχρονα να ενισχυθεί η παρουσία της Ελλάδος στην περιοχή. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 27/03/2009 ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΛΕΣΧΗ ΠΟΝΤΙΩΝ & ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝ Ν. ΤΡΙΚΑΛΩΝ «Ανέβζηγος Αροθυμία» από την «Εύξεινο Λέσχη Τρικάλων»Αυτό το Σάββατο 28 Μαρτίου 2009 η ραδιοφωνική εκπομπή της «Ευξείνου Λέσχης Ποντίων & Μικρασιατών Ν. Τρικάλων» «Ανέβζηγος Αροθυμία» θα κάνει αφιέρωμα στον «Καραγκιόζη». Φιλοξενούμενος της Λένας Σαββίδου, ο Ευγένιος Σπαθάρης, ο οποίος θα αναφερθεί στην ιστορία και την εξέλιξη του Καραγκιόζη. Θα ακουστούν αποσπάσματα από παραστάσεις Καραγκιόζη με τον Ευγένιο Σπαθάρη. Η εκπομπή «Ανέβζηγος Αροθυμία» (Άσβεστη Νοσταλγία) η οποία μεταδίδεται από το Ράδιο πρωινός στους 105,3 κάθε Σάββατο 12:00 – 14:00 και από το διαδίκτυο στο www.proinosonline.gr πραγματεύεται θέματα που άπτονται του πολιτισμού των Ελλήνων του Πόντου, της Μικράς Ασίας και της Θράκης και ειδικότερα τα ήθη, τα έθιμα, την ιστορία, τη μουσική, τους χορούς, τους θρύλους και τις παραδόσεις των πολύπαθων αυτών περιοχών. Τα αρχεία των προηγούμενων εκπομπών μπορείτε να τα κατεβάσετε από τη διεύθυνση:www.thalassa-karadeniz.livepage.gr/file/2166_ΑΝΕΒΖΗΓΟΣ_ΑΡΟΘΥΜΙΑ. Υπεύθυνοι εκπομπής: Λένα Σαββίδου - Αχιλλέας ΛέραςΣυντακτική ομάδα: Σαββουλίδης Λευτέρης, Παπαδοπούλου Νόπη, Τεκίδου Κατερίνα.Ηχοληψία: Χρήστος ΚαρακικέςΜια συνεργασία του Ράδιο Πρωινός και της Ευξείνου Λέσχης Ποντίων και Μικρασιατών ν. Τρικάλων. Εύξεινος Λέσχη Ποντίων & Μικρασιατών Ν. Τρικάλων Καλαμπάκας 28 Τ.Κ. 42100 Τρίκαλα Τηλ. & fax : 2431074588 www.efxeinostrikala.livepage.gr pontiakostrikalon@yahoo.gr ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΟΝΤΙΑΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ Αδελαΐδα, 24η Μαρτίου, 2009SUBJECT: YOUR SPEECH IN THE AUSTRALIAN SENATE ON 18 MAR 2009Dear Senator FergusonIt is disappointing that you have chosen to take a political stand based on a personal relationship and a lack of historical understanding. You commit the very sin you are criticising. I think you will by now have understood the folly of your words, but it is too late.I suggest you have a further discussion with your friend the Turkish Ambassador and ask him why is it that though you value this ‘friendship’ so highly and respectfully, he however is quite content to send you into the abyss with misinformation, half-truths and outright lies? You likely know now that the Attorney-General, Hon Michael Atkinson MP, was not making a simple “speech to the Greek association in South Australia”(?) but unveiling the first plaque in Australia, one of many around the world, to commemorate the victims and survivors of the events of 1914-1923. Why did you hesitate to mention this fact to the Senate? Did you know? Did you research? Just a little would have shown how wrong and one sided your reaction really was.The plaque was installed by the Pontian Brotherhood of South Australia on its 50th anniversary. During that time I was its President and I proudly led my members to gather there on that day to mourn, cry for and honour our grandparents. Yes, our grandparents. That’s how close to us, to our generation, these events are. You make them sound like a millennium ago, but it was only yesterday when we heard our grandparents sing a melancholy dirge, mourning lost children who died on the marches, parents, siblings, strangers who became family. Just as Australia did not forget the Anzacs in a single generation, neither will we forget our families. My speech on that day began “We are gathered here today. Think on that. We are gathered. That is more than our forefathers could have dreamed of all those years ago, facing nightmare after nightmare.” You will say that you don’t ask us to forget but that judgement in modern times with modern morals cannot be passed on old events. This country was built from people who stole as little as a loaf of bread and yes we don’t apply the same standards today. But when one pays the ultimate price with his life, Mr Ferguson those standards haven’t budged one inch. I defy you to name anyone that can state the Pontian, Armenian and Assyrian genocide was acceptable back then. Germany did not and does not feel that way regarding the Jews. What about Japan and their war crimes? England was condemned for losing sight of their human rights standards when dealing with the IRA in the 1970s. What does Turkey fear now? Perhaps an inward turning scrutiny is not something this country can sustain. It is clear Turkey is not ready to be the European it purports. Senator, you go on to say that “we should not be passing judgement til we know the full facts.” Perhaps you should have practised what you preached because you showed yourself to be very biased in your information gathering. There are eyewitness reports available from any number of Western sources of the day condemning the events of those years. They applied judgement and morals of the day to their condemnation of Ottoman Turkish actions.In light of the resolution passed by the International Association of Genocide Scholars, how is it possible you would risk political embarrassment to support a vague and biased notion of one person, friend or no? The Attorney General carried out his own research, as I’m sure did the department that supports him and is in no way garnering votes. He has certainly achieved a respected status for his boldness, courage and honour in supporting a cause that is beset on many sides from funded lobby groups from Turkey.As you can imagine, the South Australian Migration Museum has its own regulations for the wording of the plaques they display on their wall and carries out rigorous research before approving a plaque. You feel that months of their planning was wasted? Wrong? You and your ambassador could have done better? That is insulting to the professionalism and independence of the staff of the Museum and they deserve your apology for the insinuation in your remarks.You have also singlehandedly offended the over one million Greek-born and Greek-descent Australians with your biased siding with one personal friend and your guest trip to Turkey. Don’t you care about Australia’s relationship with Greece? Don’t misunderstand; I have many Turkish friends and work colleagues, some of whom joined us on our 50th year anniversary dance. This doesn’t have anything to do with current day relationships, but to remember those who died and suffered under the Ottoman Empire. Like many Pontians in the safety of countries like Australia I don’t need to research what happened during those events. My grandparents told me the facts. I heard and felt their pain. Matter of fact I cried writing this letter to you, their stories came flooding back. In Turkey, there are any number of reports from human rights activists of the oppression of freedom of speech and incarceration of journalists who speak out about these very events. Others of minority groups are not allowed to practise their cultures and languages openly and hide in fear. You need to do your research. So Mr Ferguson, you owe the Australian public an apology, especially those of Greek-descent, to Pontians all over the world, to my grandparents and most importantly those 353,000 Pontians who lost their lives during the genocide.I write to you as the President of the Pontian Brotherhood of South Australia of the time, as the current President of the Federation of 12 Pontian Associations in Australia, as a Vice President of the Confederation of Greek Pontians, as a member who served this great country in the Australian Defence Force and as an Australian of Pontian descent.It is time for you to show us that you have some real “ticker” and do what’s right.RegardsPresident: Harry Tavlaridis ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΟΝΤΙΑΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ FEDERATION OF PONTIAN ASSOCIATIONS OF AUSTRALIA 674 Torrens Road, Pennington, South Australia, 5013, AustraliaTel. (+61 8)83448448 www.pontos.org.au info@pontos.org.au ΣΩΜΑΤΕΙΟ "ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ ΘΕΡΜΗΣ" ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ "ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ ΘΕΡΜΗΣ" ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ "ΕΣΚΟΤΩΣΑΝ ΤΟΝ ΚΟΤΣΑΒΟΓΛΗ" ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΟΝΤΙΩΝ ΝΟΜΟΥ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ, ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 29 ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΙΣ 18:30 ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΘΕΡΜΗΣ. ΣΩΜΑΤΕΙΟ "ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ ΘΕΡΜΗΣ" ΚΑΡΑΟΛΗ - ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΙ ΚΑΠΕΤΑΝ ΧΑΨΑ Τ.Κ. 57001 ΘΕΡΜΗ ΤΗΛ & FAX: 2310464844 www.panagiasoumelathermis.gr mail@panagiasoumelathermis.gr ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΘΕΑΤΡΟ 2ο ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ Ν. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ (ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ) Συμπατριώτες και συμπατριώτισσες… Αγαπητές φίλες και φίλοι… Δέχτηκα με χαρά την τιμητική πρόσκληση της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος να είμαι ένας από τους ομιλητές του 2ου Πανελλαδικού Συνεδρίου του Ποντιακού Πολιτισμού, για να εκθέσω, μαζί με όσα στοιχεία μπόρεσα να συλλέξω κάτω από την πίεση του χρόνου, τις σκέψεις και τις απόψεις μου, για ένα σύγχρονο Ποντιακό θέατρο.Θέατρο… Αλήθεια ξέρουμε την σημασία του θεάτρου στην κοινωνία μας; Ξέρουμε πόσα είδη θεάτρου υπάρχουν; Η απάντηση της πλειοψηφίας των ανθρώπων θα είναι ΟΧΙ! Τι είναι λοιπόν το θέατρο; Το θέατρο είναι η παραγωγή ζωντανών απεικονίσεων συμβάντων παραδοσιακών ή φανταστικών ανάμεσα σε ανθρώπους με σκοπό την επιμόρφωση και ψυχαγωγία των θεατών. Θέατρο είναι επίσης και ο ειδικός χώρος όπου συγκεντρώνεται αρκετός κόσμος για να παρακολουθήσει ένα ζωντανό θέαμα. Ο όρος ζωντανό θέαμα απέκτησε ιδιαίτερη σημασία στην εποχή μας, επειδή διακρίνει τις θεατρικές παραστάσεις από τα άλλου είδους θεάματα, όπως τον κινηματογράφο, την τηλεόραση, τις εκθέσεις έργων τέχνης κλπ. Πράγματι, μόνο στη σκηνή του θεάτρου μπορεί κανείς να παρακολουθήσει ανθρώπους να ζωντανεύουν ήρωες, πραγματικούς ή φανταστικούς. Ο κινηματογράφος και η τηλεόραση μας δείχνουν απλώς εικόνες προσώπων, όχι τα ίδια τα πρόσωπα.Τα πρόσωπα που συναθροίζονται στο θέατρο, είτε είναι ηθοποιοί, είτε βοηθοί τους, είτε θεατές, έχουν ένα σκοπό, τη θεατρική παράσταση. Μπορούμε να χωρίσουμε αυτά τα πρόσωπα σε δυο κατηγορίες: Εκείνα που παρακολουθούν το θέαμα κι εκείνα που το προσφέρουν. και το κοινό. Ακόμη κι εμείς οι ίδιοι, μολονότι βρισκόμαστε στα καθίσματα της πλατείας του θεάτρου, είμαστε μέρος του έργου που παίζεται στη σκηνή. Χωρίς το κοινό κανένα έργο δεν έχει την ατμόσφαιρα. Η συμμετοχή των θεατών με ενθουσιασμό ή απάθεια, με χειροκροτήματα ή αποδοκιμασίες, ανάλογα με το έργο ή τις σκηνές που παίζονται και το επίπεδο της σκηνοθεσίας, είναι το πιο απαραίτητο στοιχείο της θεατρικής παράστασης. Οι πρώτες μορφές οργανωμένου θεάτρου ανάγονται στον ΣΤ' αιώνα π.Χ. στην αρχαία Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι, σε ακόμη πιο μακρινή εποχή, το θέαμα υπήρχε, αλλά σε μορφή τελετουργικών αναπαραστάσεων, που απείχαν βέβαια πολύ από τις εξελιγμένες τοπικές μορφές της κλασικής περιόδου. Οι πρώτες πληροφορίες που έχουμε για ένα είδος εκδήλωσης που μοιάζει με θεατρική παράσταση ανάγονται στην εποχή που πέρασε στην Ελλάδα η λατρεία του Διόνυσου. Πρώτη είναι τα κατ' αγρούς Διονύσια, γιορτή όπου γίνονταν τα φαλλαγώγια, μια πομπή που ακολουθούσε ένα άρμα μ' ένα τεράστιο φαλλό, (ανδρικό γεννητικό όργανο) που οι σάτυροι έκαναν με διάφορα σχοινιά ν' ανεβοκατεβαίνει. Στην αρχή μαύριζαν τα πρόσωπά τους, αργότερα άρχισαν να φορούν μάσκες. Σ' αυτές τις γιορτές μικρές ομάδες ατόμων σ' εύθυμη κατάσταση (κώμοι), κρατώντας ένα προσωπείο, που παρίστανε το Διόνυσο, φωνάζανε, βγάζανε λόγους για εξωφρενικά θέματα. Από δω ίσως και να ξεπήδησε η κωμωδία. Ο Διόνυσος ή, μάλλον, ο άνθρωπος που τον υποδυόταν, έκανε την εμφάνισή του στους δρόμους των ελληνικών πόλεων περιστοιχισμένος από τους οπαδούς του, κρατώντας στα χέρια του σταφύλια και κανάτες με κρασί. Το πλήθος μεθυσμένο επευφημούσε το Θεό του και διασκέδαζε. Το ξέσπασμα αυτό ήταν ένας τρόπος διαφυγής από την καθημερινότητα και δημιουργία ενός κλίματος που οδηγούσε στην απομάκρυνση από την καταπίεση της καθημερινής ζωής και, συνεπώς, στην αναψυχή.Κατά τις διονυσιακές τελετές, τα Διονύσια, όπως τα ονόμαζαν οι αρχαίοι, οι όμιλοι τραγουδούσαν το διθύραμβο, ύμνο που βασιζόταν σε αυτοσχεδιασμούς. Σιγά-σιγά ο διθύραμβος πήρε συγκεκριμένη μορφή, αποτελώντας έτσι τα πρώτα δραματικά κείμενα του κόσμου. Αργότερα άρχισαν να τραγουδιούνται από δυο χορωδίες: η μια έλεγε τη μια στροφή κι η άλλη απαντούσε. Οι χορωδίες αυτές λέγονταν χοροί και είχαν πάντα έναν αρχηγό, τον κορυφαίο. Με τον καιρό οι στίχοι του διθυράμβου πήραν ηρωικό και περιπετειώδη χαρακτήρα. Στο χορό προστέθηκε κι ένας υποκριτής. Ο υποκριτής στην αρχή ήταν ένας, μπορούσε όμως να υποδύεται πολλά πρόσωπα. Ο Αισχύλος αύξησε τους υποκριτές σε δύο και ο Σοφοκλής αργότερα πρόσθεσε και τρίτο. Οι παραστάσεις της αρχαίας τραγωδίας άρχιζαν πολύ πρωί και κρατούσαν όλη τη μέρα και μερικές φορές και περισσότερες μέρες. Ο ηθοποιός γινόταν ένας γίγας στη σκηνή και ήταν αγνώριστος κάτω απ' αυτή τη μεταμφίεση. Αλλά το σπουδαίο για τους αρχαίους δεν ήταν να εκτιμηθεί η προσωπικότητα του ηθοποιού, αλλά να εξασφαλιστεί όσο ήταν δυνατό η πιστότερη απεικόνιση του κάθε χαρακτήρα του δράματος, όπως τον είχε συλλάβει με τη φαντασία του ο συγγραφέας. Μεγάλο καλλιτεχνικό γεγονός κάθε χρόνο αποτελούσαν οι δραματικοί αγώνες των ελληνικών πόλεων. Σ' αυτούς το κοινό εξέφραζε τη γνώμη του για τις τραγωδίες και τις κωμωδίες με ψηφοφορία που ακολουθούσε μετά την παράσταση. Την παράσταση την παρακολουθούσαν χιλιάδες λαού, που μαζεύονταν από την Αθήνα και τα περίχωρα.Η είσοδος ήταν ελεύθερη σ' όλους. Πάντα το γεγονός αυτών των αγώνων συνδυάζονταν με γιορτές και πανηγύρια. Μετά την ψηφοφορία ο νικητής συγγραφέας έπαιρνε το βραβείο και στεφανωνόταν δημόσια με δάφνινο στεφάνι.Είναι γνωστό άλλωστε πως οι Έλληνες τιμούσαν περισσότερο τους διανοούμενούς τους παρά τους πολιτικούς τους.Κατά την περίοδο του μεσαίωνα το θέατρο παίρνει πολύ έντονο θρησκευτικό χαρακτήρα. Η Εκκλησία απέκτησε μεγάλη επιρροή και πίστευε ότι ήταν αρμόδια να ρυθμίζει τη ζωή σ' όλες τις εκδηλώσεις της.Οι εκκλησιαστικοί άρχοντες είχαν, σε πολλές περιπτώσεις, μεγαλύτερη δύναμη από τους πολιτικούς και τους στρατιωτικούς. Κατά την περίοδο αυτή του Χριστιανισμού, δεν υπάρχει θέατρο τέτοιο που υπήρχε στην αρχαιότητα. Στο μεσαίωνα δεν υπήρχαν πραγματικές παραστάσεις, αλλά ένα είδος θρησκευτικών απαγγελιών.Πρώτα από όλα, οι θεατές δεν πήγαιναν για να διασκεδάσουν, αλλά για να πάρουν μέρος σε μια θρησκευτική πράξη, σε μια εκδήλωση πίστης. Έψελναν όλοι μαζί τα κείμενα που περιγράφουν τα Πάθη και τη Σταύρωση του Χριστού.Ο ουμανισμός και η αναγέννηση ξεκίνησαν από την αντίληψη ότι ο άνθρωπος είναι το σημαντικότερο δημιούργημα της φύσης. Η πίστη ακριβώς στις ανθρώπινες αξίες έστρεψε την προσοχή στα επιτεύγματα της τέχνης και της πνευματικής δημιουργίας. Την περίοδο αυτή παρουσιάστηκε πρωτοφανής ακμή στο θέατρο, τη ζωγραφική και την αρχιτεκτονική. Την εποχή αυτή γράφτηκαν πολλά ενδιαφέροντα θεατρικά έργα με θέματα ιστορικά και περιπετειώδη. Είναι έργα που η κεντρική ιδέα τους στρέφεται γύρω από τον άνθρωπο. Γι' αυτό τα έργα αυτά έμειναν αθάνατα μέχρι τις μέρες μας.Στο θέατρο της Αναγέννησης οφείλει την καταγωγή του το σύγχρονο θέατρο. Σ' όλα τα θέατρα του κόσμου δεν υπάρχει σκηνή που να μην απευθύνεται στο θέατρο της Αναγέννησης, να καυχιέται για τις παραστάσεις του μ' αυτά τα έργα. Σημαντικά στοιχεία για το Ποντιακό Θέατρο, Το Ρωμαίικο Θέατρο, μπορούμε να αντλήσουμε κυρίως από το εξαίρετο πόνημα του Ερμή Μουρατίδη «Tο άγνωστο ποντιακό θέατρο» TΟ PΩMΑIIKO ΘEΑTPO του Mικρασιατικού Πόντου (Tραπεζούντα, Kερασούντα, Σινώπη, Kοτύωρα, Αμισός), της Nότιας Pωσίας (Nοβοροσίσκ, Kρασνοντάρ, Aνάπα), της Oυκρανίας (Mαριούπολη, Pοστόφ), του Aζερμπαϊτζάν (Mπακού), της Tσετσενίας (Γκρόζνι) είναι ένα άγνωστο, αλλά πολύτιμο κομμάτι του νεοελληνικού θεάτρου και της λαογραφίας. Σε σύγκριση με άλλα είδη της θεατρικής ιστορίας μας, το Pωμαίικο Θέατρο, ιδιωματικό ή μη, ποτέ δεν είλκυσε την προσοχή των μελετητών! Αν για το πλατύ κοινό εμπόδιο στάθηκε η διάλεκτος, για τους θεατρολόγους, τους ιστορικούς του θεάτρου και τους δασκάλους των πανεπιστημιακών θεατρικών σχολών ποιο ήταν το εμπόδιο; Tι εμπόδισε να γνωρίσουν το Ποντιακό Θέατρο που ήταν γραμμένο στη δημοτική ή στην καθαρεύσα, όπως «Oι φυγάδες» του Περικλή Tριανταφυλλίδη ή το «Eιμαρμένης παίγνια» του Iωάννου Bαλαβάνη, ή το «Xαρίλαος Kομνηνός, ή το «Bορράς και ανατολή» του Αλέξανδρου Zωηρού; Tο Ποντιακό Θέατρο εντοπίζεται σε δύο χώρους: Ο πρώτος είναι ο μικρασιατικός Πόντος (Tραπεζούντα, Kερασούντα), όπου ο γεννήθηκε στις αρχές του 18ου αιώνα. Eκεί έχουμε το πρώτο τυπωμένο ποντιακό θεατρικό έργο, το «Eιμαρμένης παίγνια» του Kερασούντιου Iωάννου Bαλαβάνη, το 1860. Παραμένει ακόμη άγνωστο το Ποντιακό Θέατρο του 16ου και 17ου αιώνα που οι Πόντιοι δημιούργησαν στην τουρκική γλώσσα, μαζί με άλλες εθνότητες, υποχρεωμένοι από τις κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες. O δεύτερος χώρος είναι η ρωσική επικράτεια πρώτα, στα χρόνια τσαρικής αυτοκρατορίας και μέχρι το 1917, και στη συνέχεια από την Oκτωβριανή Eπανάσταση μέχρι και τη διάλυση της Σοβιετικής Eνωσης, οπότε έχουμε την «περίοδο του ποντιακού σοβιετικού θεάτρου» (1917- 1985). O μικρασιατικός Πόντος, του ενός εκατομμυρίου Eλλήνων και άλλων τόσων Tούρκων, είναι το ένα δέκατο της Mικρασίας, η οποία είναι πέντε φορές μεγαλύτερη από την Eλλάδα.Αυτό σημαίνει ότι ο Πόντος είναι σαν τη μισή Eλλάδα. Tο Ποντιακό Θέατρο που γεννήθηκε στον χώρο αυτό, προσπάθησε μέσα από τις ρωγμές που άφηνε το τιμαριωτικό σύστημα στα τέλη της οθωμανικής αυτοκρατορίας, το τανζιμάτ, και αργότερα το τουρκικό κράτος, να δώσει τα πειστήρια της εθνογνωσίας, της φυλετικής καθαρότητας, της εθνικής επιβίωσης: «Eλληνες εσμέν, απόγονοι ενδόξων προγόνων», γράφει ο Iωάννης Bαλαβάνης στο «Eιμαρμένης παίγνια». Oι θεμελιακές αρχές της ιδεολογικής σύνταξης του Ποντιακού Θεάτρου στην τσαρική Pωσία είναι: Η μυθολογία του απώτερου ιστορικού παρελθόντος και της αδιάλειπτης συνέχειας του ελληνισμού, ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός, ο ρωμαίικος πολιτισμός της Mικρασίας - γέφυρα προς τις χώρες της τσαρικής αυτοκρατορίας. Kι ακόμη σημαντικό ρόλο θα παίξουν τα νεοελληνικά θεατρικά και καλλιτεχνικά κινήματα που αναπτύχθηκαν από το 1830 και μετά, η μυθολογία της ανατολικής σκέψης και βέβαια η Oρθοδοξία.Tο Ποντιακό Θέατρο ήταν και είναι λογοκρατούμενο. Xρησιμοποίησε κυρίως την ποντιακή διάλεκτο με τα εκατόν είκοσι ιδιώματά της ως όργανο εθνογνωσίας. H ελληνική γλώσσα χρησιμοποιήθηκε με γνώση, αγάπη και σεβασμό. Πρόγονοι του Ποντιακού Θεάτρου υπήρξαν οι Mωμόγεροι που απαντώνται στον Πόντο σε εξήντα παραλλαγές και παίζονται ακόμη και σήμερα στην Eλλάδα.Kι ακόμη, οι αρχαίοι θεατρικοί συγγραφείς της Nέας και Mέσης Kωμωδίας, όπως ο Δίφιλος ο Σινωπεύς, ο Διόδωρος ο Σινωπεύς, ο Διογένης ο κυνικός ή παραχαράκτης, ο Bάτων ο Σινωπεύς, ο Σπίνθα ο Hρακλεώτης, ο Hρακλείδης ο Ποντιακός και ο Xαμαιλέων ο Hρακλειώτης. Eπίσης, στον Πόντο λειτούργησαν τέσσερα θέατρα ανοιχτά μαρμάρινα ή πέτρινα και πέντε κλειστά: Tο «Θέατρο της Tραπεζούντας» του Kωστάκη Θεοφύλακτου, το «Σύγχρονο Θέατρο Kερασούντος» του Αριστοτέλη Nεόφυτου, το «Θέατρο Πάφρας» του Δημοσθένη N. Mακρή και το «Θέατρο Αμισού» του Απόστολου Παλιόγλου. Yπήρχαν και τα αρχαία θέατρα Αμισού, Αμάσειας, Αμάστριδος (Παφλαγονία), Kερασούντος και Σινώπης. Tο Ποντιακό Θέατρο αριθμεί σήμερα 340 έργα τυπωμένα ή χειρόγραφα, γραμμένα σε όλα τα ιδιώματα της ποντιακής διαλέκτου ή ποντιακής καθαρεύουσας, ή ποντιακής και δημοτικής, ή μόνο καθαρεύουσας. Από αυτά τα 285 γράφτηκαν στην Eλλάδα μετά το 1922, τα υπόλοιπα στον Mικρασιατικό Πόντο και στην τσαρική Pωσία και ανεξακρίβωτος ακόμη αριθμός στην πάλαι ποτέ Σοβιετική Eνωση.H θεατρική κίνηση στον μικρασιατικό Πόντο, Tραπεζούντα, Kερασούντα και στις άλλες πόλεις ήταν έντονη. Παρουσιάζονταν έργα από ντόπιους θιάσους σωματείων και συλλόγων, αλλά και περιοδεύοντες ελλαδικούς, κυρίως αθηναϊκούς, των Tαβουλάρη- Kοτοπούλη, της Eυαγγελίας Παρασκευοπούλου, της Αικατερίνης Bερώνη που προκαλούσαν αληθινό συναγερμό.O θίασος Tσούκα Hσαΐα, Xριστοφορίδη - Kόκκου με πρωταγωνίστρια την Ανθίππη Kόκκου, είχαν αφήσει εποχή. Oι θίασοι Στεφάνου- Σπυρόπουλου Xέλμη, Bερώνη - Γεννάδη, Φίλιππου Απέργη, της Kυβέλης και πολλοί άλλοι είχαν περάσει από αυτές τις πόλεις. Oι Αθηναϊκοί θίασοι παρουσίαζαν συνήθως έργα πατριωτικά, όπως, «Αθανάσιος Διάκος», «Mάρκος Mπότσαρης», «Σουλιώτες», «O Λεωνίδας εν Θερμοπύλαι», στα ελληνικά, για να μιλήσουν για τα κλέη και τα πάθη των ένδοξων προγόνων, τονώνοντας, έτσι, το εθνικό φρόνημα. Oι ντόπιοι θίασοι παρουσίαζαν έργα του αρχαίου και του νεοελληνικού θεάτρου, του ευρωπαϊκού αλλά και του ρωσικού.Επιχειρώντας μια προσέγγιση του Ποντιακού Θεάτρου στην τσαρική Pωσία, όπου εμφανίζεται μετά την πτώση της Tραπεζούντας (1461) και τους πολλούς ρωσοτουρκικούς πολέμους, στη διάρκεια των οποίων Eλληνες του μικρασιατικού Πόντου κατέφυγαν στην ομόδοξη Pωσία, μεταφέροντας στις πολιτιστικές αποσκευές τους και το θέατρό τους βλέπουμε ότι το Ποντιακό Θέατρο λειτούργησε κυρίως στη Nότια Pωσία, Γεωργία, Oυκρανία, Αζερμπαϊτζάν, Tσετσενία, όπου υπήρχε συμπαγής ποντιακός πληθυσμός.Δεν γνωρίζουμε τα θεατρικά καθέκαστα πριν από το 1400. Ωστόσο, είναι αποδεδειγμένο ότι το Ποντιακό Θέατρο επηρεάστηκε από το ρωσικό, ως προς τη μορφή και την ιδεολογία. Oι Πόντιοι παρουσίαζαν έργα του ρωσικού δραματολογίου, από Tουργκιένεφ, Oστρόφσκι, Γκριμπογιέντοφ έως και Tσέχωφ. Ακόμη, έπαιζαν έργα του αρχαίου και του νεοελληνικού θεάτρου. H μαρξιστική θεωρία όμως που διερευνούσε τις δυνατότητες αλλαγής της κοινωνίας, επηρέασε πολλούς ποιητές και δραματουργούς. Xαρακτηριστική περίπτωση ο Γεώργιος K. Φωτιάδης (1872-1909) με την τριλογία του «Tο σκότος», «Tα μισόφωτα», «Tο φως» που τον κατατάσσει στους σπουδαίους του παγκόσμιου θεάτρου. Συμβολιστής, επηρεασμένος από τους Αλεξάντρ Mπλοκ, Αντρέι Mπέλι, Bλαντιμίρ Σολοβιόφ, στοχάζεται στο είναι και στο γίγνεσθαι της κοινωνίας. Το Ποντιακό θέατρο κλήθηκε να συμμετάσχει στο σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, για τη δημιουργία ενός νέου ανθρώπου ενταγμένου στο πλαίσιο της προλεταριακής κουλτούρας και του σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Hταν ένα θέατρο από τον λαό για τον λαό, που υπηρετούσε το δόγμα «εθνικό στη μορφή και σοσιαλιστικό στο περιεχόμενο»!. Tην εποχή εκείνη υπήρξε εντονότατη θεατρική κίνηση από ερασιτεχνικούς, επαγγελματικούς και κρατικούς θιάσους. Παρουσιάστηκαν επίσης έργα του αρχαίου θεάτρου, του νεοελληνικού αστικού θεάτρου, αλλά και ρωσικά, αρμένικα, γεωργιανά. Στους θιάσους συμμετείχαν Pώσοι, Γεωργιανοί, Αρμένιοι σκηνοθέτες και σκηνογράφοι, ακόμη και μουσικοί.O Oδυσσέας Δημητριάδης έγραφε μουσική για το θεάτρο. Eίναι η εποχή που γράφτηκαν και πολλά έργα. Δεν ήταν λίγοι οι συγγραφείς που μετουσίωσαν την ιδεολογία σε τέχνη. Ανάμεσά τους, δύο σπουδαίοι θεατρικοί συγγραφείς και ποιητές: ο Γιώργης Αντωνίου Kοστοπράβ (Kωνσταντινίδης) και ο Θόδωρος Γρηγορίου Kανονίδης - Απόλλων. Το σύγχρονο θέατρο ακολουθεί τη νέα μορφή παιδείας που έχει εισαγάγει η σκέψη του Διαφωτισμού, την τάση για συνεχείς καινοτομίες• παρακολουθεί και συμμερίζεται τις αμφισβητήσεις της παλαιάς νοοτροπίας και καταγράφει την ανανέωση της κοινωνίας. Το σύγχρονο θέατρο δεν συνεχίζει το αρχαίο• εισάγεται από τη Δύση, και μάλιστα όχι ως σκηνική πράξη αλλά ως ανάγνωσμα, ως λογοτεχνικό είδος: ανήκει στην αστική λογοτεχνία που ανθεί στη Δυτική Ευρώπη.Με τον νέο, τον αστικό τρόπο ζωής, η αφηγηματική λογοτεχνία και το θέατρο έρχονται στο προσκήνιο. Αυτό δεν σημαίνει ρήξη με την Αρχαιότητα. Αντιθέτως, όπως η A. Ταμπάκη καταδεικνύει, συνεχίζοντας τη σκέψη του K. Θ. Δημαρά, ο ελληνικός ρομαντισμός περικλείει τη λατρεία της Αρχαιότητας.Κυριαρχεί το ξένο ρεπερτόριο σε μετάφραση, γίνεται «φορέας νέων αντιλήψεων» και συγχρόνως «υπόδειγμα αρετής και σύνδεσης με την αρχαία κλασική κληρονομιά».Όπως πάντα έτσι και τώρα, το θέατρο είναι πνευματική εκδήλωση με εξαιρετική σημασία. Το κοινωνικό συμφέρον απαιτεί, βέβαια, να παρουσιάζονται έργα με ευεργετική επίδραση στο πνεύμα και στη διάθεση του κοινού, έργα που καλλιεργούν ευγενικές φιλοδοξίες και ψηλά συναισθήματα. Φυσικά, όπως μπορεί να ωφελήσει το θέατρο, έτσι μπορεί και να βλάψει το κοινό του, όταν στην επιλογή του ρεπερτορίου του κυριαρχούν απλά και μόνο κριτήρια κερδοσκοπικά από την πλευρά των επιχειρηματιών και των θιάσων. Στο τελευταίο οφείλει, κατά ένα μέρος και την κρίση που περνά το σύγχρονο θέατρο. Έχει την ανάγκη μιας σωστής και πρέπουσας μεταχείρισης για ν' ανταποκριθεί στη μεγάλη αποστολή του: τη διαπαιδαγώγηση του ανθρώπου. Το Ποντιακό Θέατρο παραστάθηκε με θεατρικά έργα που γράφηκαν μετά το 1922, κυρίως στην Ελλάδα, όλων των ειδών και μορφών: δράμα, κωμωδία, τραγωδία, κωμειδύλιο, επιθεώρηση, μεταφράσεις αρχαίων τραγωδιών και κωμωδιών, μεταφράσεις και διασκευές ξένων έργων, κυρίως ρωσικών. Ήταν κυρίως έργα ηθών και εθίμων, προξενείας, παντρειάς, σύρσιμο (κλέψιμο) της κόρης, ξενιτιάς, αγάπης, έρωτα αλλά και ιστορικά, πατριωτικά και ταυτότητας, οικογενειακής ζωής, "στήμνωμα", δηλαδή η θέση της γυναίκας στην οικογένεια και στην κοινωνία, το πρόβλημα της κατανομής των εξουσιών στην οικογένεια και στην κοινωνία. Οι ηθογραφικές κωμωδίες και τα δράματα υπερτερούν σε μεγάλο ποσοστό. Χαρακτηριστικό όλων σχεδόν των έργων είναι ότι εκφράζουν την ιδεολογία της Ποντιακής Ιδέας, του Ποντιακού Πατριωτισμού, της Ποντιακής Ταυτότητας... Ελάχιστα αφορούν στην ζωή των Ποντίων στην ελλαδική πραγματικότητα μετά το 1922. Των περισσοτέρων η ιστορία διαδραματίζεται σε αστικές περιοχές, σε πόλεις του Πόντου, κυρίως Τραπεζούντα, Kερασούντα, Aμισό, Kοτύωρα και ελάχιστα σε αγροτικές περιοχές. H μορφή τους απαιτεί την ιταλική σκηνή, της τέταρτης ανοιχτής πλευράς. Είναι κυρίως τρίπρακτα, πολυπρόσωπα, αλλά υπάρχουν και πολύπρακτα, μέχρι και έξι πράξεις. Κάθε πράξη αποτελείται από πολλές σκηνές και εικόνες, όσες και οι είσοδοι των προσώπων. Στην ηθογραφική κωμωδία, κυρίως, κάθε πράξη συνοδεύεται από χορό και τραγούδι ή κάποιο χαρμόσυνο γεγονός (γάμο, αρραβώνα). Αυτό συμβαίνει και μέσα στην πράξη. Σπανίως τον μύθο εισάγει ένας πρόλογος και το έργο τελειώνει πάντα με χορό και τραγούδι. Στα περισσότερα ο χορός και το τραγούδι περισσεύουν. Όλα, όμως, φυλάττουν ήθη, έθιμα, και όσον δύνανται την ιστορία των ελληνικών πράξεων και της ελληνικής γλώσσας, εκείθεν και εντεύθεν του Αιγαίου. ΑN, ΠPAΓMATI, το θέατρο είναι εξ ορισμού η τέχνη που, περισσότερο από κάθε άλλη, αποτελεί τον καθρέφτη της εποχής της τότε το σύγχρονο Ποντιακό θέατρο πρέπει να παύσει, κατά κύριο λόγο και αποκλειστικότητα, να έχει απλά και μόνο το φορκλορικό και αναμνηστικό του χαρακτήρα, κάτι που παρατηρείται σε όλες σχεδόν τις πολιτιστικές εκδηλώσεις του Ποντιακού στοιχείου. Σπαρακτικά ειλικρινής είναι η εξομολόγηση του Λάζαρου Κουμπουλίδη Αντιπροέδρου Ευξείνου Λέσχης Βέροιας. «Αρχικά, ξεκίνησα όπως όλοι. Nα χορεύω. Ωραίοι οι ποντιακοί χοροί, γρήγοροι, δυναμικοί, με ποικιλία κινήσεων, με νεύρο, σου ανεβάζουν την αδρεναλίνη, σε «φτιάχνουν», κάνουν το αίμα σου να βράζει στις φλέβες. Κι η λύρα, η γκάιντα, ο ζουρνάς, σε τρυπούν ίσα στην καρδιά, σε κάνουν να ανατριχιάσεις. «Εδώ είμαστε!» είπα. «Εδώ νιώθω καλά». Χορός, τραγούδι, γελαστά πρόσωπα, παρακάθια, γλέντια, εδώ είμαστε!Και να το ένα βήμα, έτσι εκείνη η φιγούρα, «σον τόπον, μίαν κι άλλο, πυρ»! Ζίπκα λεν την βράκα, ταραμπουλούζ το ζωνάρι, όλα καινούργια πράγματα! Όλα ενδιαφέροντα και καλά! Έτσι είναι πράγματι, αλλά… αυτό είναι όλο;Θα φοράμε ότι οι παππούδες μας, θα τρώμε σύμφωνα με τις συνταγές των γιαγιάδων μας, θα χορεύουμε περίπου όπως οι πρόγονοί μας, θα μιλάμε παραδοσιακά ποντιακά–με ολίγα τούρκικα- θα προσπαθήσουμε να αναπαραστήσουμε και να αναπαράγουμε τη ζωή των παππούδων μας στον Πόντο; Στόχος μας είναι να αντιγράψουμε εκείνους; Αλλά με τους ρυθμούς και τις συνθήκες της σύγχρονης ζωής, μήπως περισσότερο κινδυνεύουμε να καταλήξουμε κακέκτυπά τους; Μήπως ο σύγχρονος τρόπος ζωής ξεθωριάζει ολοένα και περισσότερο το αυθεντικό, το αληθινό, το πηγαίο; Αλίμονο δεν πρέπει, αλλά… μήπως;» Αιτία και σκοπός του νέου Ποντιακού θεάτρου πρέπει να είναι να ξεπεραστούν τα όρια και να καταργηθούν οι περιορισμοί. Οφείλουμε να καταφύγουμε σε στρατηγήματα, «κόλπα» και εφευρήματα που θα επιτρέψουν το μέσο θεατή να κατανοεί τα επί σκηνής δρώμενα κι ας μην είναι γνώστης της Ποντιακής γλώσσας… Ας μην ξεχνάμε ότι η πλειονότητα της τρίτης γενιάς Ποντίων δε γνωρίζουν την Ποντιακή γλώσσα… Το σύγχρονο Ποντιακό θέατρο οφείλει να είναι ουσιαστικά δέκτης της εποχής του. Να περικλείει μέσα του όλες εκείνες τις τάσεις και τα ρεύματα που περνούν μέσα απ' τη ζωή. Το θέατρο ως πνευματική λειτουργία απαιτεί συνεργασία και σύμπραξη των αναπτυγμένων στοιχείων της κοινωνίας. Προϋποθέτει μ' άλλα λόγια μια συλλογική συνείδηση νια τη συγκρότηση και εκτέλεση θεατρικών παραστάσεων. Αλλά η ενέργεια αυτή δεν είναι αυθαίρετη. Συναρτάται με τους υλικούς όρους της κοινωνίας και τα πνευματικά ενδιαφέροντα των ατόμων που δρουν με τέτοια σκοποθεσία. Κι όλα αυτά μπορούν να γίνουν πράξη μόνο σε μια τουλάχιστον «εν δυνάμει» αφυπνιζόμενη κοινωνία.Η γέννηση του θεάτρου θεωρείται ως τεκμήριο της αναπτυξιακής δυναμικής μιας κοινωνίας ανθρώπων, έστω κι αν αυτή βρίσκεται ακόμα στην αφετηρία της χειραγώγησης της. Το θέατρο παρουσιάζεται ως προπομπός των τάσεων και ανησυχιών της. Είναι ο καθρέφτης μιας εκκολαπτόμενης και διαμορφούμενης κοινωνικής ψυχολογίας. Τα κοινωνικά στρώματα, που ασχολούνται με τις νέες οικονομικές κι επαγγελματικές δραστηριότητες, δεν αρκούνται πλέον στην επιβίωση και στην απόκτηση ή συσσώρευση υλικού πλούτου. Διεκδικούν και την παρουσία τους στο χώρο των πολιτιστικών λειτουργιών.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΤΕΧΝΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗ

ΚΕΝΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ "ΣΥΝΘΕΣΗ"

ΩΔΕΙΟ Ζ. ΦΩΤΙΑΔΗ – ΣΧΟΛΗ ΧΟΡΟΥ «ΣΥΝΘΕΣΗ»

Κ. ΜΕΛΑΧΡΟΙΝΟΥ 17β

ΤΚ 63200 Ν. ΜΟΥΔΑΝΙΑ

ΤΗΛ.2373024234 FAX2373065086 ΚΙΝ.6972017412

e-mail: synthesi1992@otenet.gr

Ένα ξεχωριστό διήμερο προσέφερε το ΚΕΝΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ «ΣΥΝΘΕΣΗ» στους φίλους της μουσικής στο Δημοτικό Θέατρο Ν. Μουδανιών.

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ

Την Παρασκευή 20 Μαρτίου οι Καθηγητές του Ωδείου Ζ. Φωτιάδη παρουσίασαν ένα πρόγραμμα Κλασικής Μουσικής στο πρώτο μέρος με μια επιλογή έργων που ενθουσίασε το κοινό και στο δεύτερο μέρος ερμήνευσαν ελληνικά τραγούδια από το χώρο της ροκ αλλά και από το ρεμπέτικο τραγούδι με μια 11μελή ορχήστρα και την συμμετοχή της Μαθητικής χορωδίας του Ωδείου.

Το κοινό χειροκρότησε θερμά πάρα πολλές φορές κατά την διάρκεια της εκδήλωσης και έκανε πολλά θετικά σχόλια στο τέλος της βραδιάς ζητώντας και άλλες τέτοιες εκδηλώσεις.

Πήραν μέρος οι:

Αγγελική Αδαμοπούλου (μπουζούκι),

Ανθή Γουδίνη (ακορντεόν),

Γεωργία Δαμούζη (πιάνο, πλήκτρα και διεύθυνση χορωδίας),

Νίκος Ευτάτογλου (κρουστά),

Δημήτρης Κατσάνης (κλ. κιθάρα και ηλ. μπάσο),

Στέφανος Λιάσιος (ακ. κιθάρα και τραγούδι),

Ζιζή Νασκιντασβίλη (πιάνο και πλήκτρα),

Αλίκη Πανούση (πιάνο, πλήκτρα και τραγούδι),

Γιώργος Σαμαράς (κλαρινέτο),

Λουκία Στεφανίδου (βιολί),

Ζαφείρης Φωτιάδης (κλ. ,ακ. και ηλ. κιθάρα).

Το Σάββατο 21 Μαρτίου ο διεθνούς φήμης κιθαριστής Γιώργος Φουντούλης παρουσίασε δικά του έργα σε μια μαγική βραδιά. Το πρόγραμμα είχε τρία μέρη.

Στο πρώτο παρουσίασε έργα που έχει γράψει για κλασική κιθάρα.

Στο δεύτερο μέρος παρουσίασε κομμάτια από το έργο του «Ιωλκός» με την συνοδεία της Λουκίας Στεφανίδου στο βιολί και του Γιώργου Σαμαρά στο κλαρινέτο.

Και η συναυλία έκλεισε με μελοποιημένα ποιήματα νέων ποιητών μιας και ήταν παγκόσμια ημέρα ποίησης . Ακούστηκαν ποιήματα που έγραψαν οι:

Μάρω Βλαχακη, Ανδρομάχη Διαμαντοπύλου, Κυριάκος Κυτούδης και Γιώργος Χατζηπολίτης σε απαγγελία του ηθοποιού Ανδρέα Παναγόπουλου που καθήλωσε το κοινό με την ζεστή και επιβλητική φωνή του και σε ερμηνεία της Νικολέτας Γιαννουτάκη που έδειξε ότι η βελούδινη φωνή της έχει απίστευτες δυνατότητες και έδεσε υπέροχα με την μουσική του Γιώργου Φουντούλη που την συνόδευε με έναν μοναδικό τρόπο με την κιθάρα του, αποδεικνύοντας ότι γνωρίζει πάρα πολύ καλά να δημιουργεί την ανάλογη ατμόσφαιρα που το κάθε κομμάτι απαιτεί, αξιοποιώντας τις πολλές δυνατότητες του οργάνου, με μια υψηλή τεχνική και ένα μοναδικό ταλέντο πάνω στην ερμηνεία και την σύνθεση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Γιώργος Φουντούλης έχει μια στενή συνεργασία εδώ και πολλά χρόνια με το ΚΕΝΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ «ΣΥΝΘΕΣΗ» και τα τρία τελευταία χρόνια διδάσκει σε σεμινάρια.

Φέτος η εκδήλωση αυτή έγινε στα πλαίσια του 3ου Σεμιναρίου Κλασικής Κιθάρας που πραγματοποιήθηκε στις 21 και 22 Μαρτίου στα Ν. Μουδανιά και που διοργάνωσε το Ωδείο του Ζαφείρη Φωτιάδη με συμμετοχές μαθητών από Χαλκιδική και Θεσσαλονίκη

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΞΙΔΕΥΤΗ«80 ΩΡΕΣ ΣΕ ΠΥΡΙΝΟ ΚΛΟΙΟ - Οδοιπορικό στις φλόγες της Ηλείας»

Συγγραφέας: Πάνος Τριγάζης Σελίδες: 104 Τιμή: 13 ευρώ ISBN: 978-960-6748-38-7

Καταγόμενος από τη Μίνθη του Δήμου Ζαχάρως, ο συγγραφέας έζησε από πολύ κοντά την πολυδιάστατη καταστροφή της περιοχής από την πύρινη λαίλαπα του Αυγούστου 2007.

Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αναδύονται συγκλονιστικές εικόνες τραγωδίας, αλλά και ηρωικής δράσης των πολιτών για τη σωτηρία των χωριών, των περιουσιών και των ίδιων των ζωών τους.

Όμως ο συγγραφέας δεν περιορίζεται μόνο σ' αυτές, αλλά απαντάει και σε ερωτήματα όπως, αν ήταν αναπόφευκτος ο «πύρινος πόλεμος» της Ηλείας, επισημαίνοντας ευθύνες του κράτους σε όλα τα επίπεδα. Ο Πάνος Τριγάζης στέκεται ιδιαίτερα στην ανθρώπινη διάσταση της τραγωδίας, που κορυφώθηκε με την απώλεια της ζωής 44 ανθρώπων, καθώς και στον πανελλήνιο και διεθνή συγκλονισμό από το γεγονός ότι κάηκε και η Αρχαία Ολυμπία.

Επίσης, αναφέρεται στο εκπληκτικό διεθνές κίνημα αλληλεγγύης με την πυρόπληκτη Ηλεία. Παρά την πρωτοφανή καταστροφή και τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις για την «επόμενη μέρα», το μήνυμα του βιβλίου είναι ότι δεν χάθηκαν όλα.

Υπάρχει ελπίδα μέσα από τη δράση των ίδιων των πολιτών και ιδιαίτερα των νέων, των οποίων απόψεις για το μέλλον του τόπου τους καταγράφονται στο βιβλίο. Τέλος, το Οδοιπορικό στις φλόγες της Ηλείας πλαισιώνεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣΔΕΝΤΡΟΦΥΤΕΥΣΗ ΣΤΗ ΧΑΝΙΩΤΗ

Το Ινστιτούτο Αναπτυξιακής Αποκατάστασης και ο Διοικητής Ευθύμιος Φωτόπουλος έχουν δικαίωμα στο… όνειρο και θέλουν να ξαναχτίσουν το ‘‘σπίτι αναψυχής‘‘ για παιδιά με ειδικές ανάγκες, γι΄ αυτό και χρειάζονται και τη δική σας συμπαράσταση.

Το πρώτο μεγάλο βήμα θα γίνει με την δενδροφύτευση που οργανώνουμε την Κυριακή 29 Μαρτίου στις 11.00 το πρωί στο χώρο της κατασκήνωσης μας που βρίσκεται στη Χανιώτη Χαλκιδικής. "Όπως πολύ καλά γνωρίζετε, η μοναδική πηγή δροσιάς και ξενοιασιάς αυτών των παιδιών, με τα οποία πορευόμαστε μαζί το μοναχικό και δύσκολο δρόμο μας, καταστράφηκε ολοσχερώς μετά τη μεγάλη πυρκαγιά που ξέσπασε το Καλοκαίρι του 2006 στην Κασσάνδρα.

Έλα κι εσύ να δώσεις το δικό σου μήνυμα και να γνωρίσεις από κοντά την πορεία, το έργο, τη δράση και τη διαδρομή του Ι.Α.Α.

Σας θέλουμε όλους κοντά μας για ένα καλύτερο ξεκίνημα στη ζωή…" λένε οι διοργανωτές.

ΟΛΟΙ στην ΑΠΕΡΓΙΑ Πέμπτη 2 Απρίλη

ΚΡΙΣΗ…….ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ…...ΘΥΣΙΕΣ ΚΡΙΣΗ…….ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ…..ΘΥΣΙΕΣ ΚΡΙΣΗ…….ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ…..ΘΥΣΙΕΣ ΚΡΙΣΗ….ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ….ΘΥΣΙΕΣ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΔΕ ΧΩΡΑΝΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥΣ, ΔΕ ΧΩΡΑΝΕ ΣΤΟ ΓΥΑΛΙΝΟ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΚΑΝΑΛΙΩΝ Αν παρακολουθήσει κανείς τα δελτία των ειδήσεων θα αρχίσει να πιστεύει πως ζει σε άλλη χώρα. Η καθημερινότητα όλων εμάς των από κάτω καμία σχέση δεν έχει με αυτό που προβάλλεται από την προπαγάνδα του κεφαλαίου, την οποία κάποιοι κατ’ ευφημισμόν την ονομάζουν ενημέρωση. Τρομοκρατία των απολύσεων, μισθοί των 700 ευρώ (ή των 400 για τους ανέργους και τους ωρομίσθιους), προσβολές και αυταρχισμός, εντατικοποίηση… Όλα αυτά που καθημερινά μας κλέβουν τη ζωή τα κάνει «αόρατα» η «κρισιολογία» των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης. Την «ανάπτυξή» τους την πληρώσαμε ακριβά, με την ένταση της εκμετάλλευσης, με τις απλήρωτες υπερωρίες και τα «απελευθερωμένα» ωράρια, με τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και τη μαύρη εργασία. Τα κέρδη τους αυξάνονταν την ίδια στιγμή που εκατοντάδες εργάτες/-τριες κάθε χρόνο σακατεύονταν ή σκοτώνονταν σε αυτά που κομψά ονομάζουν «εργατικά ατυχήματα». Η δημοκρατία τους είναι αυτή που επέβαλλε το κλείσιμο των εργατριών σε ψυγεία για να μην τους βρει η Επιθεώρηση Εργασίας, είναι αυτή που έβαλε στα χέρια των δολοφόνων το οξύ που έριξαν στο πρόσωπο της ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΑΣ ΚΟΥΝΕΒΑ επειδή αγωνίζονταν ενάντια στο δουλεμπόριο. Οι απολογητές του κεφαλαίου προσπαθούν να μας παρουσιάσουν την κρίση σαν ένα φυσικό φαινόμενο, ή σα μια φυσική καταστροφή. Θέλουν να συσκοτίσουν, ότι η πραγματική αιτία της κρίσης είναι αποτέλεσμα του εκμεταλλευτικού και καταστροφικού χαρακτήρα της «ελεύθερης αγοράς» και του καπιταλισμού. Το κοινό μέτωπο κεφαλαίου, Μ.Μ.Ε., επίσημου πολιτικού κόσμου έχει σα στόχο την διατήρηση των κερδών τους, μέσα από τη λεηλασία των αναγκών και των δικαιωμάτων μας. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση βρίσκονται σε κοινή γραμμή. Στην κατεύθυνση αυτή πρωτοστατεί και η Ε.Ε. με το «Σύμφωνο Σταθερότητας» που επιβάλλει τη λιτότητα, την περικοπή των κοινωνικών δαπανών και τις ιδιωτικοποιήσεις. Για ένα πράγμα πάντως μπορούμε να είμαστε βέβαιοι, το κεφάλαιο και όσοι το υπηρετούν είναι αδίστακτοι μπροστά στο κέρδος και όσα και να φάνε δε χορταίνουν ποτέ. ………………………………………………………………………………………. Το ‘πε, το ‘πε ο Πρετεντέρης, το ‘πε κι ο Καρατζαφέρης Τρέμει το ταγιεράκι της Τρέμη, ενώ τα μάτια της βουρκώνουν. Ο Πρετεντέρης αστράφτει και βροντά στο τηλε-παράθυρό του. «Χρειάζονται θυσίες και συναίνεση για το καλό του τόπου», ωρύεται. Από υπερβάλλων ζήλο φεύγουν τα σάλια του πάνω στην κάμερα και ο ανυποψίαστος τηλεθεατής έντρομος προσπαθεί να καλυφθεί από τα πρετεντέρια σάλια. Από το διπλανό τηλε-παράθυρο παρεμβαίνει ο Μίχαλος. Ο γνωστός «ανεξάρτητος» πρόεδρος του Εμπορικού Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Αθηνών -που τυγχάνει μέλος της Κ.Ε. της Ν.Δ. και πιθανά υποψήφιος βουλευτής. Ο Μίχαλος είναι επίσης γνωστός για τον «αντικρατισμό» του, όμως αυτό δεν τον εμπόδισε να διοριστεί στα Δ.Σ. του ΟΤΕ και της ΔΕΗ από την κυβέρνηση και να πληρώνεται για να προτείνει αυξήσεις στα τιμολόγια. Ο «ανεξάρτητος» «αντικρατιστής» αναλαμβάνει να αναπτύξει την πρετεντέρια σκέψη. «Μείωση των ωρών και των ημερών εργασίας με ταυτόχρονη μείωση μισθών, υπεράσπιση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων με κάθε μέσο». Στο τέλος είναι η ώρα, η βαριά πολιτική να σφραγίσει τις εξελίξεις. Η εμφάνιση του Καρατζαφέρη (χωρίς περιστέρι στο κεφάλι) γίνεται δεκτή από όλους με ενθουσιασμό. «Άκρο ο κος Καρατζαφέρης, καλέ τι λέτε;», αναρωτιέται η Τρέμη. Ο αρχηγός διακηρύσσει πως, «οι στιγμές είναι κρίσιμες για την πατρίδα και το έθνος, απαιτούνται θυσίες και συναίνεση. Ο Καραμανλής έχει και τους δικούς μας 10 βουλευτές». Κλαπ, κλαπ, κλαπ (χειροκροτήματα), η παράσταση των 8 έλαβε τέλος, ακολουθούν διαφημίσεις. ………………………………………………………………………………………. ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ Ήδη τα αφεντικά σε αρκετά εργοστάσια, αλλά και σε άλλες επιχειρήσεις προσπαθούν να επιβάλλουν τη μείωση των ωρών εργασίας με ταυτόχρονη μείωση των μισθών. Στο χώρο του βιβλίου οι εξελίξεις στον ΚΑΟΥΦΜΑΝ, οι απολύσεις στον ΕΥΣΤΑΘΙΑΔΗ, τον ΚΕΔΡΟ και τον ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ δείχνουν, ότι η κρίση είναι εδώ. Οι εργαζόμενοι/-ες στο χώρο του βιβλίου έχουμε μπροστά μας τη μάχη για την Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Τώρα είναι η στιγμή να φέρουμε αποφασιστικά στο προσκήνιο τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας. Τα αφεντικά μας ζητάνε να υποταχθούμε στο ρεαλισμό του κέρδους και της αγοράς. Εμείς τους απαντάμε, πόσο ρεαλιστικό είναι να προσπαθεί σήμερα ένας άνθρωπος να ζήσει με 700 ευρώ; Πόσο ρεαλιστικό είναι να μας λένε ότι δεν υπάρχουν χρήματα για κοινωνικές δαπάνες, τη στιγμή που χαρίζουν 28 δις. στις τράπεζες; Τι ρεαλισμός είναι αυτός σύμφωνα με τον οποίο ο/η εργαζόμενος/-η πρέπει να ζει με το φόβο της απόλυσης; Η ανατροπή αυτής της κατάστασης προϋποθέτει την ενίσχυση της συναδελφικότητας και της αλληλεγγύης στους χώρους δουλειάς. Να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλο, να συζητήσουμε για τους μισθούς, τις απολύσεις και ό,τι άλλο μας απασχολεί. Η κουβέντα αυτή πρέπει να ανοίξει σε όλους τους χώρους του βιβλίου και να εκφρασθεί και στη Συνέλευση του Συλλόγου στις 29/3. Εκεί όλοι μαζί να αποφασίσουμε για το πώς θα οργανώσουμε τον αγώνα μας και πως θα παλέψουμε για την Σύμβαση. Αυτή η συλλογική δράση να εκφραστεί και στον δρόμο, με τη συμμετοχή μας στις 2 Απρίλη στην 24ωρη ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ που έχουν κηρύξει ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Η συμμετοχή μας στην απεργία είναι μια ευκαιρία για να εκφράσουμε την οργή μας για ό,τι ζούμε, για να διεκδικήσουμε τα δικά μας αιτήματα. - 1400 ευρώ κατώτερος μισθός, ώστε να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια. - Απαγόρευση των απολύσεων. Επίδομα ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις ίσο με το βασικό μισθό. - Κατάργηση του δουλεμπορίου, της μαύρης εργασίας και κάθε μορφής ελαστικής απασχόλησης. Σταθερή και πλήρης απασχόληση για όλους. - Να τιμωρηθούν οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί της δολοφονικής απόπειρας ενάντια στην Κ. Κούνεβα. - Να επιστραφούν πίσω τα κλεμμένα από τα ασφαλιστικά ταμεία. Κανένας χωρίς σύνταξη στο 55ο έτος της ηλικίας του. Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. - Όχι στο νέο ιδιώνυμο, κατάργηση των τρομονόμων. Ξέρουμε καλά ότι οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ δεν έχουν καμία σχέση με του εργατικούς αγώνες. Η μόνη σοβαρή διεκδίκηση που έκαναν το τελευταίο διάστημα είναι αυτή που έκαναν μαζί με τον ΣΕΒ για να πάρουν τα 220 εκατ. του ΛΑΕΚ και να τα διαχειρίζονται αυτοί. Η μετατροπή τους σε «ΓΣΕΕ Α.Ε.» είναι ζήτημα χρόνου, αφού η συμπεριφορά τους θυμίζει μάνατζερ και όχι εργαζόμενους. Δεν ξεχνάμε τη στάση τους στο ζήτημα της Κ. Κούνεβα. Η μόνη ενέργεια που έκαναν ήταν να καταγγείλουν τα πρωτοβάθμια σωματεία που αγωνίζονταν στο πλευρό του σωματείου των καθαριστριών (ΠΕΚΟΠ) και της Κωσταντίνας. Το κτίριο της ΓΣΕΕ το καθαρίζουν εργολαβικές δουλεμπορικές εταιρείες. Επίσης δεκάδες νέοι δουλεύουν με stage στα γραφεία τους. Είναι ποτέ δυνατόν αυτοί οι συνδικα–ληστές να παλέψουν ενάντια στη μαύρη εργασία; . Δε θέλουμε αγώνες για την τιμή των όπλων, που θα φέρουν ψήφους στο κόμμα και την παράταξη. Θέλουμε πραγματικούς αγώνες για να νικήσουμε. Ο Δεκέμβρης είναι που κάνει τα αφεντικά, τα ΜΜΕ και τον επίσημο πολιτικό κόσμο ανήσυχο. Γνωρίζουν καλά ότι το πνεύμα της εξέγερσης είναι εδώ. Γι΄αυτό οπλίζονται με νέους νόμους, με δακρυγόνα, αύρες κλπ. Αυτό προσπαθούν να ξορκίσουν οι Πρετεντέρηδες, οι Μίχαλοι και οι Μυλωνάδες με τις κραυγές τους. Δε θα σας περάσει! ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΣΤΑΝ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΣΑΣ… ΤΩΡΑ ΔΕ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΣΑΣ Πίσω κοράκια

Π.Παυλόπουλος: Υπουργός της Βίας και της Καταστολής

ΑΠΟ E-MAIL ΠΟΥ ΛΑΒΑΜΕ

Kατά τη διάρκεια της επίσημης επίσκεψης του υπουργού Π. Παυλόπουλου στη Σύρο για την επέτειο της 25ης Μαρτίου, oμάδα φοιτητών που υλοποιούσε την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Φοιτητικού Συλλόγου Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων για παράσταση διαμαρτυρίας, αντιμετώπισε την προκλητική συμπεριφορά της αστυνομίας.

Οι διαδηλωτές που πλαισιώθηκαν από καθηγητές, συνδικαλιστές κι εργαζομένους δεν έδειξαν καμία προκλητική στάση.

Δεν παρενέβησαν στην παρέλαση, ούτε φώναξαν συνθήματα.

Οι εντολές των αστυνομικών δυνάμεων ήταν σαφείς και υλοποιήθηκαν με τον χειρότερο τρόπο:

- Να κατέβει το αναρτημένο πανό με κάθε τρόπο και να συλληφθούν τα άτομα που το κρατούσαν.

Στην αρνητική μας απάντηση να κατεβάσουμε το πανό που ανέγραφε «Η νεολαία δεν ξεχνάει: Να φύγει ο Υπουργός της Βίας και των Δολοφόνων», οι αστυνομικοί το έσκισαν με μανία, έσπρωχναν τον κόσμο και γονάτισαν φοιτητή με σκοπό να τον συλλάβουν, ανεπιτυχώς τελικά.

- Να περικυκλωθεί στενά και προκλητικά το μπλοκ, για να μην επιτεθεί στο αυτοκίνητο του Παυλόπουλου που έστριβε 50 μέτρα μακρύτερα.

Πολίτες που έφευγαν εκείνη την ώρα από την παρέλαση, έδειξαν την συμπαράστασή τους στους διαδηλωτές χειροκροτώντας και αντιδρώντας για τη στάση της αστυνομίας.

- ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΙ Η ΠΟΡΕΙΑ προς την Περιφέρεια, όπου έδινε συνέντευξη τύπου ο Παυλόπουλος.

Στην φασιστική αυτή απόφαση, οι διαδηλωτές αντέδρασαν έντονα και ακολούθησαν μικροσυμπλοκές.

Οι αστυνομικοί προσπάθησαν να συλλάβουν φοιτητή αλλά και πάλι ανεπιτυχώς.

Οι διαδηλωτές τελικά έφτασαν έξω από την Περιφέρεια όπου και συνέχισαν την διαμαρτυρία τους.

Η αστυνομία της Σύρου έδειξαν με την πρώτη ευκαιρία το πραγματικό της προσωπείο.

Η διαφορά με τα υπόλοιπα καθημερινά συμβάντα αστυνομικής αυθαιρεσίας στο νησί είναι ότι την 25η Μαρτίου πολύ κόσμος είδε, κατάλαβε και αντέδρασε.

Υπάρχουν ντοκουμέντα που αποδεικνύουν την προκλητική στάση και τα παραπάνω γεγονότα.

Γεννιούνται όμως τα εξής ερωτήματα:

Ποιος έδωσε τις παραπάνω προκλητικές εντολές στα αστυνομικά όργανα; Ο ίδιος ο Παυλόπουλος στη συνέντευξη τύπου δήλωσε ότι δεν ενοχλήθηκε από τις διαμαρτυρίες «αφού οι διαδηλωτές δεν έκαναν κάτι παράνομο».

- Για ποιο λόγο θεωρήθηκε ως «υβριστικό» το πανό και από πότε απαγορεύεται η δημόσια διαμαρτυρία και διαδήλωση;

-Γιατί ορισμένοι από τους αστυνομικούς δεν έφεραν τα διακριτικά τους;

-Ποιος επιτέλους θα σεβαστεί τα συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών;

Ο τοπικός τύπος για μία ακόμα φορά σιώπησε απέναντι στα κρούσματα αστυνομικής αυθαιρεσίας.

Φαίνεται ότι η γιορτή δεν έπρεπε να χαλάσει ούτε γι’ αυτούς (ή μήπως το συμφέρον προέχει της αλήθειας;).

Όσο για τον Περιφερειάρχη κ.Κόκκινο, που ουσιαστικά κάλεσε και φιλοξένησε τον Υπουργό της Βίας στο νησί, έχουμε εμπειρία για τις απόψεις και τις δράσεις του.

Δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό αυτή την φορά.

Καλούμε όμως τις τοπικές αρχές και τη ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ να καταδικάσουν δημοσίως τα γεγονότα και να διενεργήσουν έρευνα για το ποιος έδωσε τις εντολές για την καταστολή των συνταγματικών δικαιωμάτων των φοιτητών και των διαδηλωτών.

Βίντεο, φωτογραφίες και αναλυτικότερη περιγραφή των γεγονότων:

http://dpsdfs.blogspot.com/2009/03/25.htmlhttp://dpsdfs.blogspot.com/2009/03/blog-post_25.html

Απόφαση της Γενικής Συνέλευσης και το κείμενο που μοιράστηκε:

http://dpsdfs.blogspot.com/2009/03/persona-non-gratao.html

Ανακοίνωση του Συντονιστικού Σωματείων και Συνδικαλιστών Νομού Κυκλάδων:

http://www.alfavita.gr/anakoinoseis/ank26_3_9_823.php

Επίσης πληροφόρηση από το blog του Συλλόγου:

www.dpsdfs.blogspot.com

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Εκμετάλλευση του ονόματος του Οργανισμού «TΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ» και παρενόχληση ευαισθητοποιημένων πολιτών Είναι φανερή η προσπάθεια ορισμένων επιτήδειων να εκμεταλλευθούν την ευαισθησία των πολιτών για τα παιδιά.

Τους τελευταίους μήνες έχει υποπέσει στην αντίληψη του Οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού» το φαινόμενο της παρενόχλησης ευαισθητοποιημένων συνανθρώπων μας, είτε προσωπικά είτε μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων, με σκοπό τον προσπορισμό οικονομικού οφέλους για τη «δήθεν» ενίσχυση του Οργανισμού μας. Συγκεκριμένα, ανυποψίαστοι πολίτες λαμβάνουν τηλεφωνικές κλήσεις ή δέχονται επισκέψεις στο χώρο της διαμονής τους, από άτομα που παριστάνουν τους εκπροσώπους του Οργανισμού και, επί παραδείγματι, υπό το πρόσχημα «κληρώσεων» ή μέσω της πώλησης ειδών «για την οικονομική ενίσχυση του Οργανισμού», τους αποσπώνται χρηματικά ποσά.

Εντύπωση προκαλεί στον Οργανισμό το γεγονός ότι τα εν λόγω άτομα έχουν στη διάθεσή τους τα πλήρη στοιχεία (ονοματεπώνυμο και ηλικία) των παιδιών των οικογενειών!

Σε άλλες περιπτώσεις, οι πολίτες είναι αποδέκτες ηλεκτρονικών μηνυμάτων που τους προτρέπουν να τα προωθήσουν, καθώς με την αποστολή κάθε μηνύματος ο Οργανισμός μας θα ενισχύει οικονομικά την – υποτιθέμενη – «οικογένεια με παιδί που έχει σοβαρό πρόβλημα υγείας ή και διαβίωσης».

Είναι πολύ σημαντικό, καθένας μας να αντιμετωπίζει τέτοιου είδους κρούσματα με την απαραίτητη κρίση και υπευθυνότητα. Η προσπάθεια κάποιων να κερδοσκοπήσουν επενδύοντας πάνω στην ευαισθησία και στη φιλανθρωπία των συμπολιτών μας αποτελεί σοβαρό αδίκημα.

Τα πραγματικά περιστατικά που αντιμετωπίζει καθημερινά ο Οργανισμός μας χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής και κάθε προσπάθεια μείωσης της σοβαρότητάς τους θεωρείται εγκληματική. Διαψεύδουμε, λοιπόν, κατηγορηματικά την οποιαδήποτε ανάμειξη του Οργανισμού μας σε αντίστοιχες παρενοχλήσεις.

Το Χαμόγελο του Παιδιού, πράγματι, στηρίζει ενεργά και ουσιαστικά χιλιάδες παιδιά στην Ελλάδα που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα (όπως μπορείτε να ενημερωθείτε αναλυτικά και στην ιστοσελίδα μας), αλλά ποτέ με τρόπο που να θίγει την αξιοπρέπεια του παιδιού και της οικογένειάς του.

Ο σεβασμός προς την οικογένεια και το παιδί αποτελεί πρωταρχικό μέλημά μας και βασικό γνώμονα σε κάθε μας δράση.

Το Χαμόγελο του Παιδιού» Εθελοντικός Οργανισμός για τα Παιδιά Κεντρική Υπηρεσία: Στουρνάρη 16, Αθήνα 10683 Τηλ.: +30 210 3306140 - Fax.: +30 210 3843038 E-mail: info@hamogelo.gr - URL: www.hamogelo.gr