Ο Έλληνας... και άλλα διηγήματα Romain Gary
Αυτή η συλλογή συγκεντρώνει διηγήµατα που γράφτηκαν µεταξύ του 1935 και του 1967, αλλά ο εντοπισµός τους ήταν τότε αδύνατος, καθώς είχαν «διασκορπιστεί» σε διάφορα περιοδικά που σήµερα δεν υπάρχουν πια:
Η θύελλα (1935), Μια µικρόσωµη γυναίκα (1935), Ανθρωπογεω¬γραφία (1943), Σµηνίας Γκναµά (1946), Δέκα χρόνια µετά ή η πιο παλιά ιστορία του κόσµου (1967)• το ίδιο ισχύει για τον Έλληνα και για το Με κοµµένη την ανάσα (1970), τα οποία παρέµεναν ανέκδοτα µέχρι σήµερα.
Μια µέρα, βουτώντας προς το ναυάγιο για το συνηθισµένο ενάµισι λεπτό της ρέµβης του χωρίς αναπνευστικά βοηθήµατα, ο Μπίλι είδε ένα πτώµα να αιωρείται πάνω από τη γέφυρα, παγιδευµένο στο δίχτυ των σκουριασµένων συρµάτων και των µπερδεµένων αλυσίδων.
Ο τύπος είχε µακριά ξανθά µαλλιά, ήταν το µόνο πράγµα πάνω του που εξακολουθούσε να δείχνει ζωντανό, καθώς επέπλεαν και κυµάτιζαν µέσα στο βαθυγάλαζο φόντο, και ξανθά γένια, τα αρρενωπά και έντονα χαρακτηριστικά του ήταν πρησµένα αλλά άθικτα ακόµη, όπως άλλωστε και τα ορθάνοιχτα γαλανά του µάτια που κοιτούσαν τον Μπίλι διαπεραστικά, σχεδόν αυστηρά, ο νεκρός και ο ζωντανός αιωρούνταν ο ένας απέναντι στον άλλο ενώ τους χώριζε µονάχα η αιωνιότητα.
Ο Μπίλι γύρισε κολυµπώντας στην ακτή και δεν είπε τίποτα σε κανέναν για τη συνάντησή του, σαν να εκτελούσε εντολή του πεθαµένου να µην τον προδώσει και είχε την παράξενη αίσθηση πως του είχε δώσει το λόγο του.
Απόσπασµα από το διήγημα ο Έλληνας
ΚΡΗΤΗ Αιώνες χαραγμένοι στην πέτρα...
CRETE Centuries carved in stone…
* σε δύο γλώσσες
Συγγραφή & Φωτογραφία: Γιάννης Σκουλάς
Κείμενα: Μανόλης Στεφανάκης, Αλεξάνδρα Καρέτσου
Μετάφραση: Geoffrey Cox
Πέτρινα μονοπάτια που διάβηκαν Μινωίτες, σκοτεινά σπήλαια όπου λάτρεψαν τους θεούς τους, κατεστραμμένοι βωμοί και σπαράγματα ερειπωμένων επαύλεων, θρυμματισμένα ρυτά στην τέφρα ιερών, σπασμένοι κίονες Ασκληπιείων, ελληνιστικές και ρωμαϊκές νεκροπόλεις – κάθε τόπος που πατάς, κάθε βήμα που κάνεις στην Κρήτη σε μεταφέρει άμεσα, άκοπα πίσω στον χρόνο.
Αυτό το ταξίδι έκανε ο Γιάννης Σκουλάς, αναζητώντας το “ύφος μιας μέρας” ενός Μινωίτη, ενός Αχαιού, ενός Ρωμαίου στο νησί.
Ανέβηκε σε απρόσιτες κορυφές, παρακολούθησε μια νοητή παράσταση στο θέατρο μιας εγκαταλελειμένης νησίδας, εστίασε το βλέμμα σε λεπτομέρειες – μια υδρορρόη, το ραγισμένο επίχρισμα ενός τοίχου, τη δέστρα ενός βυθισμένου λιμανιού…
Καρπός του ταξιδιού του ένα βιβλίο με ογδόντα και πλέον φωτογραφίες από εξήντα οκτώ, άγνωστους εν πολλοίς αρχαιολογικούς χώρους, καθώς και γλαφυρά επεξηγηματικά κείμενα για κάθε έναν απ’ αυτούς.
Μια διαφορετική προσέγγιση στην αρχαιότητα της Κρήτης, που δεν παραλείπει να αναδεικνύει συχνά και τη γοητευτική φύση της
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου