Η άσπρη λέξη της ημέρας - ποπ αρτ
Θέμα της εβδομάδας: Μοντέρνα Τέχνη: Καλλιτεχνικά κινήματα του 20ού αιώνα
Από τα τέλη της δεκαετίας του ’50 οι καλλιτέχνες άρχισαν να ενσωματώνουν στα έργα τους εικόνες που είχαν επιβληθεί στην καθημερινή ζωή από τα ΜΜΕ δηλαδή, εικόνες από τη λαϊκή κουλτούρα, τη μαζική κατανάλωση και τα προϊόντα της, τη διαφήμιση, τον κινηματογράφο κτλ., τις οποίες παρουσίαζαν, μέσα από χρωματικές συνθέσεις, μοντάζ κ.ά., με ένα ρεαλιστικό ή και ποιητικό τρόπο.
Έτσι εμφανίστηκε το καλλιτεχνικό κίνημα της ποπ αρτ, αρχικά στη Μεγάλη Βρετανία, κυρίως χάρη στις προσπάθειες του Ρίτσαρντ Χάμιλτον, και αργότερα στην Αμερική.
Τέρμα λοιπόν στα ανιαρά μουσεία, στις απαιτήσεις για ειδικές γνώσεις, στους δυσνόητους προλόγους στους καταλόγους των εκθέσεων.
Τώρα όλοι καταλάβαιναν τι έβλεπαν, η τέχνη ήταν δίπλα τους, μέσα στη ζωή τους, οικεία, φρέσκια και νεανική.
Απλά αντικείμενα, όπως κουτάκια της κοκακόλα και απορρυπαντικών και άλλα σύμβολα του καταναλωτισμού ανάγονταν σε έργα τέχνης και έκαναν τη ζωή ευχάριστη και ωραία.
Και η ισορροπία δύσκολη.
Από τη μια μεριά η ποπ αρτ «ήθελε τα πράγματα να μιλούν από μόνα τους, δίχως κανένα στοιχείο ψευδαίσθησης», ενώ από την άλλη υπάκουε στη μαζική κουλτούρα.
Mία συνέπεια της ποπ αρτ ήταν ότι έθεσε ζήτημα διάκρισης ανάμεσα στην εμπορική και στην «υψηλή» τέχνη. Μέχρι το ’60, οπότε άρχισε η ποπ αρτ να έχει μεγάλη απήχηση και να βρίσκει γόνιμο έδαφος, οι ποπ αρτ καλλιτέχνες αποκαλούνταν και νεο-ντανταϊστές.
Από πολλούς ο ντανταϊσμός θεωρείται πρόδρομος της ποπ αρτ και πάντως, σε κάθε περίπτωση, αποτέλεσε ισχυρή επιρροή.
Το κοινό σημείο των δύο κινημάτων ήταν κυρίως η διάθεση για πρόκληση και η ανύψωση καθημερινών αντικειμένων σε αντικείμενα τέχνης.
Ως πρώτοι ποπ αρτ Αμερικανοί καλλιτέχνες αναγνωρίζονται οι Γιάσπερ Τζονς και Ρόμπερτ Ράουσενμπεργκ, αυτοί όμως που έδωσαν τη μεγαλύτερη ώθηση στην ποπ αρτ ήταν ο Άντι Γουόρχολ και ο Ρόι Λιχτενστάιν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου