ΔΗΜΟΤΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ-ΕΡΕΥΝΑ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Σ’ αυτή τη νέα ενότητα , σκοπός μας είναι να θυμηθούν οι παλιοί, και να μάθουν οι νεότεροι τόσο τα είδη Δημοτικών τραγουδιών, όσο και τους ανθρώπους που ασχολήθηκαν μ’ αυτό, συνθέτες, στιχουργούς, ερμηνευτές, παλιούς, και νέους. Έχουμε δεκαπέντε κατηγορίες δημοτικών τραγουδιών, ανάλογα με το αντικείμενο αναφοράς τους, την θεματολογία.1) ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ - Πρόκειται για τραγούδια που πηγάζουν άμεσα από ιστορικά γεγονότα η περιστάσεις, 2) ΚΛΕΦΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ – Η τα τραγούδια των «πολεμιστών», των Κλεφτών και Αρματολών, με ποικίλα θέματα που αναφέρονται στη ζωή και τους αγώνες των Ελλήνων ανταρτών της Τουρκοκρατίας, 3) ΑΚΡΙΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ - Είναι τα τραγούδια που αναφέρονται στους άθλους του Διγενή και τους αγώνες του. Μέσα απ’ αυτά τα τραγούδια βλέπουμε τον Ελληνισμό να στηρίζει τους πόθους και τα ιδεώδη του στον Διγενή Ακρίτα, 4) ΤΑ ΠΑΡΑΛΟΓΑ - Είναι τα τραγούδια εκείνα που συνδυάζουν την πραγματικότητα με την φαντασία , το μέτρο, με την υπερβολή, 5) ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, 6) ΝΥΦΙΑΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ – Είναι εκείνα που εξιστορούν τις γαμήλιες συνήθειες και τον σκοπό τους, 7) ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑΤΑ, 8) ΚΑΛΑΝΤΑ, 9) ΜΟΙΡΟΛΟΓΙΑ, 10) ΜΟΙΡΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΑΡΟΥ, 11) ΓΝΩΜΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ – Πρόκειται για τραγούδια «δίδαγμα», παροιμίες, 12) ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΞΕΝΗΤΙΑΣ, 13) ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ- Είναι τα τραγούδια που τραγουδούσαν οι εργάτες κατά τη διάρκεια της εργασίας τους. Τραγουδώντας τα έδιναν ρυθμό στη δουλειά τους, και κανόνιζαν την ενέργεια τους έτσι που να μην σπαταλούν δύναμη, 14) ΠΕΡΙΓΕΛΑΣΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ – Είναι τραγούδια σατυρικά, με θέμα τις περισσότερες φορές την άσχημη γυναίκα, την ακαμάτρα, και την επιθυμία του ατυχούς συζύγου για μια πιο όμορφη νύφη, 15) ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΥΣ – Πρόκειται για τραγούδια τα οποία αναφέρονται σε διάφορα καθημερινά θέματα συνδυάζοντας αναφορά σε ταξίδια σε έρωτες, σε μάχες. Επίσης πρόκειται για τραγούδια γραμμένα και τραγουδισμένα στις τοπικές διαλέκτους, Θρακιώτικα, Κρητικά, κλπ.

ΑΜΑΝΕΣ Η ΜΑΝΕΣ

Πριν συνεχίσω και με άλλες βιογραφίες, των μεγάλων του ρεμπέτικου, πάμε να γνωρίσουμε ένα είδος ρεμπέτικου τραγουδιού, τον "ΑΜΑΝΕ", το πλέον παρεξηγημένο είδος ρεμπέτικων, αλλά και Σμυρναίικων τραγουδιών! Διαβάζοντας διάφορα βιβλία, μελέτες, αναλύσεις κλπ, αναζητώντας "γνώση', συνάντησα σε παλιά κείμενα και χειρόγραφα σημαντικά, την Ιστορία του "ΑΜΑΝΕ η ΜΑΝΕ", η οποία αν και μικρή, είναι άκρως ενδιαφέρουσα, και ανατρέπει πολλά που έχουν ειπωθεί κατά καιρούς από ειδικούς, τόσο για την προέλευση του ΑΜΑΝΕ, όσο και κάποια "Ταμπού" που είχαν (σκόπιμα) δημιουργηθεί γύρω από αυτό το Ιδιαίτερο είδος τραγουδιού! Χαρακτηρίζω τον Αμανέ σαν "Ιδιαίτερο" είδος τραγουδιού, διότι απαιτούσε, και απαιτεί εξαιρετικές φωνητικές δυνατότητες! Όλοι όσοι πολέμησαν ,και δυστυχώς εξακολουθούν να πολεμούν το ρεμπέτικο τραγούδι, χαρακτηρίζουν τον Αμανέ σαν Τούρκικο καθαρά τραγούδι, κάτι το οποίο δεν ισχύει. ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΟΝΟΤΟΝΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΑΜΑΝΕ"! Οι Ελληνικοί Αμανέδες διαθέτουν πολύ μεγαλύτερο βαθμό¨ "δυσκολίας" στην ερμηνεία τους, κάτι που αποτελούσε παλαιότερα μέτρο σύγκρισης για τους τραγουδιστές. Παλαιότερα λέγανε κάνοντας το διαχωρισμό μεταξύ Ελληνικού και Τούρκικου Αμανέ. "Καλός ο Τάδε τραγουδιστής, αλλά μόνο στους αλά Τούρκα μανέδες, ενώ στους Ελληνικούς δεν τα πολυκαταφέρνει! Επίσης, ο ισχυρισμός ότι οι Αμανέδες ήρθαν στην Ελλάδα από την Μικρά Ασία, δεν ισχύει! Αμανέδες τραγουδήθηκαν πολύ πιο παλιά σε ΟΛΗ την Ελλάδα, και μάλιστα συναντάμε αμανέδες πολλούς στο Δημοτικό μας τραγούδι! Ένας Κρητικός Αμανές που χρονολογείται γύρω στα 1800, και που υπάρχει σε χειρόγραφο Μονής, λέει! "Αι, αι αμάν αμάν. Στο κάστρο εβαρέθηκα και στα Χανιά θα γιάνω αι, αι αμάν, και στο παντέρμο Ρέθεμνο θα πέσω να ποθάνω"! Η ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ των Αμανέδων, είναι κυρίως "μικροί καθημερινοί καημοί", οι οποίοι τραγουδιούνται με "την ψυχή", και όχι με το στόμα. Το Βασικό επιφώνημα "ΑΜΑΝ", προέρχεται είτε από το "ΑΧ ΜΑΝΑ", είτε από το "ΑΜΗΝ"! Είναι δυο διαφορετικές απόψεις, αλλά είτε η μια , είτε η άλλη, είτε και πολλές άλλες, αποδεικνύουν ότι η ταυτότητα του "ΑΜΑΝ-ΑΜΗΝ", είναι πέρα για πέρα Ελληνική! Οι Αμανέδες, φίλοι μου, είναι ένα είδος τραγουδιού με εξαιρετική ομορφιά, και καλό θα ήταν οι "μουσικολόγοι" να ασχοληθούν με την μελέτη αυτών των τραγουδιών. Ο μεγάλος ΣΥΝΘΕΤΗΣ -ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΣ- ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ του Δημοτικού μας Τραγουδιού ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΣΙΔΕΡΗΣ, έχει ερμηνεύσει με μοναδικό τρόπο "Δημοτικούς Αμανέδες" (που έχω την τύχη να έχω στην δισκοθήκη μου)! "Πάντα αποφεύγω τη φωτιά μα η φλόγα της με καίει σε ποιον να παραπονεθώ που η τύχη μου τα φταίει;" Οι ρεμπέτες ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΗΡΟΜΥΤΗΣ, ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΑΓΙΟΥΜΤΖΗΣ, ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ (Νταλγκάς), ΚΩΣΤΑΣ ΡΟΥΚΟΥΝΑΣ (Σαμιωτάκι), ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΤΗΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΝΟΥΡΟΣ, και πολλοί άλλοι, είχαν συμπεριλάβει στο ρεπερτόριο τους πολλούς Αμανέδες, ερμηνεύοντας τους με τρόπο μοναδικό. Ιδιαίτερης ομορφιάς είναι ο "ΜΑΝΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΙΑΣ", του Αντώνη Διαμαντίδη.(Νταλγκά) "Αμάν, ήρθε η ώρα κι η στιγμή το στόμα μου να ανοίξω και στην καλή παρέα μου - Αμάν καληνυχτιά ν' αφήσω - αμάν" καθώς επίσης και ένα σπάνιο ντοκουμέντο που το έχω στη δισκοθήκη μου, ο "ΜΑΝΕΣ του ΒΑΜΒΑΚΑΡΗ" "Είναι πικρός ο θάνατος μα είναι και ησυχία γιατί γλυτώνει το κορμί απ' την ταλαιπωρία εις την απελπισία μου με το Θεό μαλώνω κείνος αστράφτει και βροντά μα 'γω δε μετανιώνω" Αυτά τα λίγα, αλλά πιστεύω κατατοπιστικά για τους ΑΜΑΝΕΔΕΣ η ΜΑΝΕΔΕΣ