ΚΡΑΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ
«Αχαρνής» του Αριστοφάνη
Μια πολιτική Κωμωδία από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος
Η Πολιτική Κωμωδία του Αριστοφάνη, «Αχαρνής» είναι η καλοκαιρινή παραγωγή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.
Το έργο ανεβαίνει σε μετάφραση Κ.Χ. Μύρη και σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη.
Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους ερμηνεύουν: Δικαιόπολις: Σταμάτης Κραουνάκης, Λάμαχος: Γρηγόρης Βαλτινός, Μεγαρίτης: Κώστας Βουτσάς.
Η Υπόθεση του έργου
Βρισκόμαστε στον έκτο χρόνο του πολέμου μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης. Οι συνέπειες του πολέμου πλήττουν καίρια τον αγροτικό πληθυσμό, ο οποίος, αναγκασμένος να ζει εντός των τειχών, βλέπει τη γη του να καταστρέφεται. Ο Αθηναίος αγρότης Δικαιόπολις απογοητευμένος από τους συμπολίτες του που αδρανούν και αγανακτισμένος με τους πολιτικούς που αδιαφορούν για το κοινό συμφέρον και οδηγούν την πόλη στην καταστροφή αποφασίζει να κλείσει συνθήκη «ιδιωτική» ειρήνης με τη Σπάρτη για τον ίδιο και την οικογένειά του. Εξοργισμένοι οι καρβουνιάρηδες του δήμου των Αχαρνών, μόλις το πληροφορούνται, κυνηγούν τον «προδότη» για να τον τιμωρήσουν. Ο Δικαιόπολις θα ζητήσει τη βοήθεια του Ευριπίδη για να τους αντιμετωπίσει, θα μεταχειριστεί κάθε μέσο για να επιβάλει την ειρήνη του και δεν θα διστάσει να τα βάλει ακόμη και με τον φιλοπόλεμο στρατηγό, Λάμαχο, τον πιο ισχυρό υπερασπιστή του πολέμου.
Σκέψεις για το έργο και τη σκηνοθεσία
Ι . Οι Αχαρνής, έργο της νεανικής περιόδου του δημιουργού του, είναι ένα κείμενο που φωτίζει με έναν έξοχο τρόπο τη δυνατότητα του ανθρώπου να επιβιώνει στα κρίσιμα όρια της υπάρξεώς του.
Η μοναχικότητα του δικαιώματος στην προσωπική ειρήνη με τον εχθρό, όταν συγκρούεται με τις κρατικές συντεταγμένες και τις ιστορικές συνθήκες, παράγει ένα σπινθήρα που ή ακραία κωμικός ή ακραία τραγικός μπορεί να είναι. Όταν συμβαίνουν και τα δύο, μιλάμε για το αριστούργημα μιας ιδιοφυίας που στοχάζεται πάνω στην εύθραυστη επικαιρότητα των θεσμών και στην αδυναμία τους να τιθασεύσουν τα αρχέγονα δικαιώματα της ανθρώπινης ύπαρξης. Η προσωπική ειρήνη του Δικαιόπολι, προσπερνώντας τις κατηγορίες περί προδοσίας, ανακηρύσσει ως πρωταρχικές τις αξίες της γης και της ευγονίας και δεν είναι τυχαίο που ένας γεωργός τις προτάσσει ενάντια στον πόλεμο και την καταστροφή.
Το έργο είναι δραματικά επίκαιρο σε συνθήκες ηθικής πτώσης και πολιτισμικής παρακμής που συνοδεύουν πάντοτε την οικονομική κρίση. Ειδικότερα όταν η τελευταία οργανώνεται από τα ίδια συμφέροντα που επωφελούνται από την βαρβαρότητα και τον πόλεμο και οδηγούν στην ανθρώπινη εξαθλίωση και δυστυχία.
ΙΙ. Η σκηνοθεσία επέλεξε να φέρει το έργο στο σήμερα. Επιχειρώντας μια τομή στην ελληνική διαχρονία, επιβεβαιώνεται η παθογένεια και οι εμμονές ενός υπερτροφικού εγώ, που αντιμάχεται τη συλλογικότητα και όποιους θεσμούς νομιμοποιούν ως πρώτιστο επίτευγμα τη συνοχή του κοινωνικού ιστού. Η αντιστοιχία του τότε με το σήμερα, ανατριχιαστική. Πόλεμος –στρατιωτικός και οικονομικός- κρίση του πολιτεύματος, δημοκρατία υψηλού κινδύνου, το πολιτικό προσωπικό σε αμφισβήτηση, ηθική πτώση και πολιτισμική παρακμή. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, ο Δικαιόπολις επιχειρεί το ατομικό του εγχείρημα. Μία πράξη που φέρει την ποιότητα του απελπισμένου, το δικαίωμα της απόγνωσης, αλλά και το σπέρμα του αμοραλισμού, να κυοφορεί κάτι εξόχως επικίνδυνο, στον πυρήνα του κατορθώματος: από την πράξη του Δικαιόπολι ωφελείται ο ίδιος και η οικογένειά του. Δεν πρόκειται για συλλογική έξοδο από την κατάρρευση της πόλης, αλλά για επιτυχία μιας ιδιωτείας που αποθεώνεται, αλλά δεν προσφέρει. Δεν είναι τυχαίο που ο γεωργός Δικαιόπολις μετά την παράβαση αλλάζει οικονομική βάση και γίνεται μεταπράτης, πωλητής προϊόντων της γης, ένας μπακάλης. Από εκείνο το σημείο θα ρυθμίζει τις προσφορές, θα ανοίγει την κάνουλα της ειρήνης, κατά το δοκούν, συντρίβοντας τον capitano Λάμαχο, μία κωμικοτραγική εκδοχή ενός θρασύδειλου, άκαπνου πολέμαρχου, παλαιάς κοπής, ενός θαμπού εθνικιστή (;).
Ο Χορός –ένα οργανωμένο χάος- εισέρχεται στη σκηνή οργισμένος, επιθετικός, αδιάλλακτος. Όμως ο Δικαιόπολις θα τον αντιμετωπίσει με θάρρος και με θράσος, θα τον πείσει μεταμφιεζόμενος σε ήρωα του γοητευτικού μεγάλου Αρνητικού της εποχής, του Ευριπίδη. Καθώς ρέει το κρασί και τα κοψίδια σπάνε τις μύτες, ο Χορός μεταστρέφεται, αρνείται τον Λάμαχο και χορεύει συστρεφόμενος, στις παγανιστικές φούρλες του Δικαιόπολι. Έχουμε πια ελεύθερη αγορά, γιορτινά ρούχα, χρώματα, λαμπιόνια, βεγγαλικά, ένα πανηγύρι στη σκηνή. Όμως, πέρα εκεί ο πόλεμος συνεχίζεται. Το κάρο του Δικαιόπολι –όπως και αυτό της Μάννας Κουράγιο- δείχνει να εξαντλεί τα ειρηνικά του πολεμοφόδια.
Η άγρια διαπόμπευση του Λάμαχου, που κερδίζει επάξια τον ρόλο του αποδιοπομπαίου, αποφορτίζει την κοινότητα (;) Μια αίσθηση μετεωρισμού απομένει στο μεθεόρτιο τοπίο, ένα κοινό αίσθημα θολό και ζαλισμένο, όπως το παιδί του τέλους, με το μικρό βεγγαλικό του παγωτού και το πλαστικό σημαιάκι στα αμήχανα χέρια του. Και πάνω ψηλά στα πλακάτ της παράβασης ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Μακρυγιάννης, ο Θεόφιλος, ο Καβάφης, ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Λαμπράκης, με το ανεξίτηλο σήμα της ειρήνης. Φωτεινά μετέωρα, κεράκια εφημερίας, που κρατούν αναμμένο τον πολυέλαιο του Έθνους. Λίγο πιο κάτω στα χώματα, συμπλεκόμενοι και διαπλεκόμενοι τραγικοί zanni μιας real politik, Βουλευτάκια της φακής, διαχειριστές της μπίζνας, του μεγάλου χρέους, Ελλάδα, Duty Free, αποικία.
Θεσσαλονίκη Ιούνιος 2010
Η πρεμιέρα της παράστασης θα δοθεί στις 2 Ιουλίου στο Αρχαίο θέατρο Δελφών «Φρύνιχος» όπου οι Αχαρνής θα είναι η εναρκτήρια παράσταση των εκδηλώσεων του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών. Θα ακολουθήσουν παραστάσεις στο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων (9-10 /7), στο Θέατρο Δάσους Θεσσαλονίκης (14-15 /7), στο Αρχαίο θέατρο Επιδαύρου (23-24 /7), στο θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη» στο Βύρωνα (28/7), στο Αρχαίο Θέατρο της Ολυμπίας (30/7). Η περιοδεία θα συνεχιστεί τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο σε πολλές περιοχές της Ελλάδας.
Συντελεστές Μετάφραση: Κ.Χ. Μύρης
Σκηνοθεσία: Σωτήρης Χατζάκης
Σκηνικά: Γιώργος Πάτσας
Κοστούμια: Έρση Δρίνη
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Χορογραφία: Φωκάς Ευαγγελινός
Ενορχήστρωση &Μουσική Διδασκαλία: Άρης Βλάχος
Φωνητική προετοιμασία: Νίκος Βουδούρης
Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριάντζελα Γκίντη
Βοηθός χορογράφου: Τατιάνα Μύρκου
Οργάνωση παραγωγής: Ροδή Στεφανίδου
Παίζουν (με σειρά εμφάνισης) Σταμάτης Κραουνάκης (Δικαιόπολις), Ιορδάνης Αϊβάζογλου (Κήρυκας), Δημήτρης Κοντός (Αμφίθεος), Γιάννης Χαρίσης (Πρέσβης Α), Χρήστος Νίνης (Πρέσβης Β΄, Θηβαίος), Νίκος Μαγδαληνός (Πρέσβης Γ’, Ξανθίας), Κωνσταντίνος Χατζησάββας (Αρτάβας, Υπηρέτης Ευριπίδη), Νίκος Τουρνάκης (Θέωρος), Γιάννης Σιαμσιάρης ( Ευριπίδης), Γρηγόρης Βαλτινός (Λάμαχος), Πάολα Μυλωνά (Θεραπαινίδα Λάμαχου, Μούσα,) Τατιάνα Μύρκου (Θεραπαινίδα Λάμαχου, Μούσα, Ειρήνη), Εύα Σωφρονίδου (Θεραπαινίδα Λάμαχου, Κορίτσι Μεγαρίτη), Κώστας Βουτσάς (Μεγαρίτης), Παρθένα Χοροζίδου (Κορίτσι Μεγαρίτη), Αλέξανδρος Τσακίρης (Συκοφάντης, Γεωργός, Β΄ Κήρυκας), Γιάννης Καραούλης (Νίκαρχος), Πολυξένη Σπυροπούλου (Άγγελος Λάμαχου, Κουμπάρα), Θεοδώρα Βουτσά (Παράνυμφος), Χρίστος Νταρακτσής (Παιδί), Νίκος Καπέλιος ( Άγγελος-Νοσοκόμα Λάμαχου).
Χορός (με αλφαβητική σειρά)
Ιορδάνης Αϊβάζογλου, Θεοδώρα Βουτσά, Νίκος Καπέλιος, Θανάσης Καραθανάσης, Γιάννης Καραούλης, Δημήτρης Κοντός, Νίκος Μαγδαληνός, Χρήστος Μουστάκας, Πάολα Μυλωνά, Τατιάνα Μύρκου, Χρήστος Νίνης, Χρίστος Νταρακτσής, Νίκος Ορτετζάτος, Βασίλης Παπαγεωργίου, Γιάννης Σιαμσιάρης, Μιχάλης Σιώνας, Πολυξένη Σπυροπούλου, Εύα Σωφρονίδου, Νίκος Τουρνάκης, Αλέξανδρος Τσακίρης, Γιάννης Χαρίσης, Κωνσταντίνος Χατζησάββας, Παρθένα Χοροζίδου.
Τραγουδιστής: Χρήστος Μουστάκας
Παίζουν επί σκηνής οι μουσικοί: Άρης Βλάχος, Σοφία Κακουλίδου, Άννα Λάκη, Νίκος Μπαχαρίδης, Νίκος Χατζόπουλος.
ΔΗΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ
ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΗΜΟΥ ΧΑΝΙΩΝ
Κ.Ε.ΔΗ.Χ
ΑΚΤΗ ΕΝΩΣΕΩΣ - ΠΑΛΙΟ ΤΕΛΩΝΕΙΟ
ΤΗΛ. : 28210 87098 - 28210 87077
FAX : 28210 74332
Email : dipeh@otenet.gr
Μολιέρου "Ο Αρχοντοχωριάτης" 
Τη διάσημη κωμωδία του Μολιέρου «Ο Αρχοντοχωριάτης» θα παρουσιάσει το ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΡΗΤΗΣ το καλοκαίρι του 2010 σε όλη την Ελλάδα σε μετάφραση-διασκευή-σκηνοθεσία του Γιάννη Καλατζόπουλου με τον Δημήτρη Πιατά στον επώνυμο ρόλο του Κυρ Ιορδάνη (Αρχοντοχωριάτης).
Ο κυρ-Ιορδάνης είναι ένας ευκατάστατος νοικοκύρης. Τίποτα δεν του λείπει. Έχει εισοδήματα, ένα άνετο σπιτικό, μια υπέροχη σύζυγο και μια τρισχαριτωμένη κόρη που τον αγαπά και τον σέβεται. Κανονικά θα έπρεπε να είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος πάνω στη γη.
Έχει όμως προσβληθεί από μια φοβερή ασθένεια: τη μεγαλομανία. Θέλει να δείχνει ανώτερος απ' αυτό που πραγματικά είναι. Πασχίζει να απαλλαγεί από τη "ρετσινιά" της ταπεινής καταγωγής του και να αποκτήσει τα εξωτερικά χαρακτηριστικά της ανώτερης τάξης, της αριστοκρατίας. Μαϊμουδίζει συμπεριφορές ξένες προς την ιδιοσυγκρασία και την ανατροφή του, μιμείται το life style που επικρατεί στο παλάτι του βασιλιά Λουδοβίκου 14ου, σπαταλάει τεράστια ποσά σε δασκάλους για να τον μεταμορφώσουν, ώστε να γίνει αποδεκτός από την άρχουσα τάξη. Το ψώνιο του και την αφέλειά του εκμεταλλεύεται ο αδέκαρος, ξεπεσμένος Κόμης Δοράντης και τον ταράζει στα δανεικά κι αγύριστα, καθώς ο καλοκάγαθος αστός κυρ-Ιορδάνης ονειρεύεται να παντρέψει με τον Κόμη την κόρη του Λουκίλη και να εισχωρήσει με αυτόν το γάμο στους κύκλους της αριστοκρατίας. Έλα όμως που η Λουκίλη αγαπάει έναν όμορφο νεαρό της δικής της τάξης, τον Κλεόντη!...Αυτός, με τη συμπαράσταση της Κυρίας Ιορδάνη, της πιστής της καμαριέρας Νικολέτας, αλλά προπάντων χάρη στα κόλπα του Κοβιέλου -του δαιμόνιου υπηρέτη του, θα παρακάμψει όλα τα εμπόδια και θα αποκτήσει την αγαπημένη του, δίνοντας στον Αρχοντοχωριάτης ένα...φάρμακο πολύ πικρό, αλλά όχι και σίγουρα αποτελεσματικό.
Μετάφραση-Διασκευή-Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλατζόπουλος
Σκηνικά: Αντώνης Χαλκιάς
Κοστούμια: Βάλια Μαργαρίτη
Μουσική: Δημήτρης Λέκκας
Χορογραφίες: Κατερίνα Ανδριοπούλου
Στίχοι τραγουδιών: Γιάννης Καλατζόπουλος
Πρωταγωνιστούν οι ηθοποιοί:
Δημήτρης Πιατάς, Τάσος Παλαντζίδης, Γιάννης Καλατζόπουλος, Τάκης Παπαματθαίου, Ελένη Κρίτα, Νικολέτα Βλαβιανού, Γιώργος Χρανιώτης, Θεοδώρα Σιάρκου, Ιωάννα Μυλωνά, Στέλλα Δρογγίτη.
ΕΝΑΡΞΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ: 9.30 μ.μ.
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: 20 € κανονικό, 15€ φοιτητικό, μαθητικό. πολυτεκνικό, κάρτα πολιτισμού
Αμέσως μετά τη συνάντηση, ο Γιώργος Πεταλωτής τόνισε πως είναι διπλά σημαντικό το ότι ο νεαρός αυτός αθλητής προέρχεται από μια ομάδα, ιδιαίτερη, όπως συνηθίζεται να αποκαλείται, επισημαίνοντας πως: «Ο δεκατριάχρονος Πρωταθλητής είναι ένα παιδί που δείχνει ότι, όταν υπάρχει θέληση, όλοι μπορούμε να πάμε μπροστά. Του εύχομαι ολόψυχα να προχωρήσει και στη ζωή του, να ξεχωρίζει, να δίνει τις μάχες του και αυτός και η οικογένειά του, διότι από εκεί ξεκίνησε. Αυτό το παιδί, αυτή η οικογένεια δίνουν μάχες και αποδεικνύουν ότι μπορούν να τις κερδίσουν.
Αποτελούν παράδειγμα για όλους μας. Αποδεικνύουν ότι η Ελληνική Περιφέρεια έχει ανεκμετάλλευτες δυνάμεις και παράλληλα ότι η χώρα μας, η οποία συμμετείχε μαζί με δεκάδες άλλες χώρες σε αυτό το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, μπορεί να μας κάνει υπερήφανους, όχι μόνο στο χώρο του αθλητισμού. Ταυτόχρονα καταδεικνύουν ότι οι αγώνες που κάνουμε είναι πολύ μεγαλύτεροι και ευρύτεροι και πρέπει να τους κερδίζουμε, εφόσον υπάρχει θέληση και στόχος. Εύχομαι στον Μανόλη, την κατάκτηση της πρώτης θέσης στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αυτοάμυνας να την κατακτά πάντα στη ζωή του. Ελπίζω όλα τα παιδιά της περιοχής αλλά και της Ελλάδας να τον έχουν ως πρότυπο».
Κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους ο Γιώργος Πεταλωτής επιβράβευσε το Μανόλη Αλεξίου με ένα συλλεκτικό αναμνηστικό από το Μουσείο Μπενάκη και με ένα βιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά.
Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε παρουσία και του Πρόεδρου της Ελληνικής Ομοσπονδίας Πολεμικών Τεχνών, κ. Θωμά Σμιάρη, τον οποίο επίσης συνεχάρη ο Γιώργος Πεταλωτής για το γεγονός ότι «έχει βάλει πολλά παιδιά σε ένα δρόμο, αυτόν του αθλητισμού, διδάσκοντάς τους ότι υπάρχουν άξιες και ιδανικά».
* Παρχάρια 2010 
* Ομιλία της κύριας Ulla Hoffmann στις 19 Μαΐου 2010, στην πλατεία Αγίας Σοφίας, στη Θεσσαλονίκη. 
Πέρα όμως από αυτό εμφανίζει τακτικά και ψυχολογική ψυχιατρική συμπτωματολογία. Σε μια περίπτωση ονυχοφαγίας κάναμε μια ουσιαστική παρατήρηση. Νεαροί ασθενείς 22 ετών με ΣΚΠ παρουσίαζαν ταυτόχρονα και έντονο πρόβλημα με την ονυχοφαγία. Λόγω μερικής παράλυσης τους ενός χεριού εξαντλούσε τον ψυχαναγκασμό της ονυχοφαγίας στο υγιές χέρι με αποτέλεσμα να έχουν φτάσει τα νύχια τους περίπου στην μέση.
Μια εντατική θεραπεία για την ΣΚΠ έφερε μια ουσιαστική βελτίωση για την ΣΚΠ αλλά ταυτόχρονα μια υποχώρηση για το αίσθημα της ονυχοφαγίας.
Το γεγονός αυτό είναι ενδεικτικό της υπόνοιας που υπάρχει για την ονυχοφαγία ότι είναι αποτέλεσμα εγκεφαλικής δυσλειτουργίας.
Προφανώς θα υπήρχε κάποια εστία στην περιοχή αυτή η οποία με την υποχώρηση της έφερε και την μείωση της ονυχοφαγίας. 
Υπάρχει μια περιοχή στον εγκέφαλο που λέγεται αμυγδαλή και «επικοινωνεί» με το διαφανές σώμα τον ιππόκαμπο και τον προμετωπιαίο λοβό.
Ο κύκλος αυτών όλων των διασυνδέσεων ρυθμίζει μνήμες, βιώματα, συμπεριφορές και ψυχαναγκασμούς.
Στην ΣΚΠ καμιά φορά τυχαίνει να δημιουργηθεί κάποια εστία στην περιοχή αυτή που προκαλεί μια ιδιαίτερη διαταραχή της συμπεριφοράς την τριχοτιλλομανία. Κατά την περίπτωση αυτή ο ασθενής αρχίζει και τραβά τις τρίχες της κεφαλής του από συγκεκριμένη περιοχή, τα βλέφαρά του ή τα γένια αν έχει. Το αποτέλεσμα είναι ότι δημιουργούνται ολόκληρες περιοχές γυμνές από μαλλιά. Τυχαίνει κάποιες φορές μετά από θεραπεία της ΣΚΠ να υποχωρεί η διαταραχή αυτή αν και αυτό είναι αρκετά σπάνιο. 
Η τυπική συμπτωματολογία με κινητικές και αισθητικές διαταραχές εμφανίζεται κυρίως στην οικογένεια 20 και 40 ετών.
Το γεγονός αυτό ίσχυε ως δεδομένο για πολλά χρόνια έτσι που οι παλιοί νευρολόγοι θεωρούσαν κανόνα ότι η εμφάνιση της απεκλείετο μετά τα 50 για τους άνδρες και μετά την εμμηνόπαυση για τις γυναίκες.
Με την βοήθεια όμως της σύγχρονης τεχνολογίας όπως νευροφυσιολογικά τεστ, μαγνητική τομογραφία, βιοχημικές εξετάσεις κ.λ.π βρέθηκε ότι η ΣΚΠ μπορεί να εμφανιστεί και σε προχωρημένα στάδια ηλικίας ακόμα και μετά τα 70. Στο δικό μας εργαστήριο έχουμε συλλέξει πάνω από 10 περιπτώσεις της χρονικής αυτής περιόδου.
Η ΣΚΠ σαν νευρολογική διάγνωση είναι εμφανώς ανεξάρτητη από την ημερολογιακή ηλικία του ασθενούς.
* ΠΟΝΤΙΑΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ «ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ»
* ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΝΤIΩΝ ΚΟΛΩΝΙΑΣ & ΠΕΡΙΧΩΡΩΝ "ΟΙ ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ"
* Ομιλία του προέδρου της Π.Ο.Ε., καθηγητή κ, Γεώργιου Παρχαρίδη, στην κεντρική εκδήλωση Μνήμης στην Θεσσαλονίκη στην πλατεία Αγ. Σοφίας στις 19.5.2010 
Τον σπασμένο κρίκο στα μέτρα ασφαλείας και ελέγχου όλων των αντικειμένων που φθάνουν στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη αναζητά τώρα η Αστυνομία. Αυτό το κενό στην ασφάλεια στοίχισε τη ζωή στον 49χρονο αστυνομικό υποδιευθυντή Γιώργο Βασιλάκη.
Σοκ προκάλεσε η χθεσινή επίθεση αφού οι άγνωστοι τρομοκράτες κατάφεραν ένα από τα πιο εντυπωσιακά τους χτυπήματα, φθάνοντας μία ανάσα από τον σημαντικότερο διώκτη τους, τον Μ. Χρυσοχοΐδη. Oι πρώτες εκτιμήσεις της Αντιτρομοκρατικής πάντως συνδέουν το χτύπημα με ασύλληπτα μέλη της οργάνωσης Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς.